عنوان : جهانگیر صداقت فر
نه بخاطر اینکه دوست شاعرم، جهانگیر صداقت فر، این شعر را بخاطر من سروده، بلکه من بر این باورم که جهانگیر صداقت فر را، این شاعری که از نادر نادرپور گرفته تا سیمین بهبهانی و استاد فرازمند و بسیارانی دیگر آثار نفس گیر او را ستوده اند، باید بیشتر و بیشتر شناخت. میدانم که خواندن اشعار جهانگیر حوصله میبرد، اما محمل واژگانی که شعر او را به منزل میرساند، به اعتقاد من نفس گیر است. جوباره، که جهانگیر در پیشانی شعر خود از آن یاد کرده، محله کودکی من است و آبشخور بسیاری از نوشته هایم از این محله یهودی نشین سر چشمه میگیرد، محله ایکه اهل آن ناخواسته، پشت دیواره های تعصب ضد یهودی، خاموش اما پر از فریاد میزیستند و هرگز نمیدانستند که چرا این پرده نامرئی از سوی دیگر هموطنانشان گرد آنان کشیده شده است و چه معصیتی را این عقوبت سزاوار بوده است.
با دست مریزادی دیگر
صیون ابراهیمی
۴۱٨۱۶ - تاریخ انتشار : ۱۲ آذر ۱٣۹۰