از : رضا سالاری
عنوان : هنوز تاوانی سخت و کمرشکن بعد از انقلاب ۵۷
متأسفانه غفلت و اشتباه مردم روشن ایران در قبول و پذیرش انقلاب ناپخته و حیله گرانه باند خمینی−رفسنجانی−خامنه ای و بقیه آخوندها و فوکلی های آخوند مسلکش، نبود و ضعف بیش از حد نیروی چپی منسجم و متهور و انقلابی، بخصوص پس از استقرار دیکتاتوری ولایی، پاشیده گی ارتش کشور و بازسازی سپاه به نفع و سود خمینی، مارا در شرایطی بسیار سخت تر از دو انقلاب اخیر تونس و مصر قرار داده است.
ایران بعد از سی و دو سال تحت تسلط مطلق ولایت فقیه حکومتی سیاه و تاریک و ارتجاعی و سرکوبگر بنا نهاده که هر نوع ماهیت، شخصیت، احترام، عزت نفس، شهامت انقلابی نهادینه شده، غرور و اعتماد به نفس را از ملتش مصادره کرده! هیچ چیز از تمدن و مدنیت و علم مدرن باقی نگذاشته! هنوز والیان سرخورده و تحمیل شده جنبششان به آنها توصیه های گاندی وار میکنند که فقط تظاهرات آرام و یا درسکوت انجام دهید تا آتو دست لباس شخصی های لات سید علی ندهید! فقط بگوئید و بخواهید اصلاح حکومت و نظام دینی نه برچیدن کل بساط حکومت دینی! مبادا انقلاب کنید!! فقط اصلاح و اجرای قانون اساسی همان امام راحل را بخواهید!
هنوز بعد از سی و دو سال مکر و حیله و دروغ و غارت و چپاول و زندان و اسارت و اعدام و شکنجه، و دیدن چهره واقعی دین و شناختن دین و حکومت دینی آخوندها، هنوز که هنوز است برخی، عمده مردم معترض ما، شعار های امتحان شده و استبداد پرور الله اکبر و حسین حسین و نظیر ان را میدهند! همان شعارهای ضد دموکراسی که در بهمن ۵۷ سر داده شد و همه را به خاک سیاه نشاند و زنجیر اسارت آخوندهارا برگردنمان انداخت!
شعار الله اکبر برای که سر داده میشود! برای اینکه الله کعبه و محمد بشنود و مردم را در تظاهراتشان یاری کند؟ یا اینکه ناخواسته برای مدعیان رابط بین الله و خدا و مومنین و مقلدین، که همان آخوندهای مکرالماکرین و حیله گر رژیم ولایی باشند، سر داده میشود! آخر این شعار خالی از عقلانیت و خرد و اساساً ضد دموکراسی، غیر از گوش آخوند و جذب او برای دوباره اسیر کردن مردم و براریکه قدرت استبداد نشاندن و نشستن، گوش چه کسی دیگر را مینوازد و اورا جلب کمک به شعار دهنده میکند؟ بجز آخوند و فاناتیک مذهبی چه کسی دیگر از این نوع شعارهای ارتجاعی سود میبرد؟
اکثر و عمده مردم مصر و تونس شعار دموکراسی دادند! درحالیکه ما هنوز بعد از دوسال شعار عموم مردممان، در تمام تظاهراتها، با شعار های اصلی و لازم و ضروری پیروزی جنبش و قیام و انقلاب، یعنی شعار
« فقط دموکراسی»
و یا
«خامنه ای بایدبرود»
و یا
«نه جمهوری اسلامی، نه ولایت، نه خبرگان و نه نگهبان و نه تشخیص مصلحت!» فاصله بسیار داریم!
همراه نویسنده معتقدم تا شعار اکثر و عموم مردم به شعار اصلی دموکراسی متحول نشود، هیچ قیام و انقلابی به دموکراسی ختم نخواهد شد!
بپاخیز، ازخانه برون آی، شعار دموکراسی سرده! تمام دنیا امروز از انقلاب تو حمایت میکند!
از انقلاب نترس! اگر لازم شد صد بار دیگر انقلاب کن تا به دموکراسی برسی!
٣۵۱۰۱ - تاریخ انتشار : ۲۵ بهمن ۱٣٨۹
|