از : peerooz
عنوان : ز گهواره تا گور دولت بجوی
روئسای جمهور و نخست وزیران کشور های پیشرفته اروپا و امریکا پس از پایان دوران زمامداری معمولا در محاق میروند و جزجهت خدمات اجتمایی در انظار عمومی ظاهر نمیشوند. استثناءات مانند تونی بلیر نادرند.
در ایران ز گهواره تا گور دولت بجوی است و اگر با لگد کسی را بیرون کردند در پایین منبر و به امید صعود ، انقدر سینه میزنند که نفسشان بند بیاید.
شاید بد ترین نمونه آن جناب خاتمی باشند که که پس از فرصت سوزی های فراوان و به واقع فریب مردم و وعده های سراب و گندم نمایی و جو فروشی هنوز بر توهم خود باقیست و نمیداند که دو چیز طیره عقل است ، دم فرو بستن بوقت گفتن و - گفتن بوقت خاموشی. یک عده دنبال دوران طلایی امام اند و این دنبال دوران طلایی خود.مرد خجالت هم خوب چیزیست و اگر کاری از تو بر آمده بود درآن هشت سال انجام میدادی. فوت شد فرصت و گویی نزدی چون حافظ . ولی تا ابله در جهان است چرا نکنند.
و کردار فلاسفه و دانشمندان و روشنفکران ما هم قصه جانسوز دیگریست از آل احمد بگیر تا جناب سروش که میفرمایند "دمکراسی، دمکراسی است و دمکراسی، دینی یا غیر دینی نمی تواند باشد" ولی سکولاریسم سکولاریسم نیست و انواع فلسفی و سیاسی دارد. جل الخالق.
این قافله تا به حشر لنگ است.
٣۲۷۶۱ - تاریخ انتشار : ۶ آذر ۱٣٨۹
|