به سوی "کارخانه های روبات سازی"!


خسرو صدری


• ما به سوی جهان ملون و متنوع و آزاد حرکت نمی کنیم. ما را به سمت “کارخانه های روبات سازی” می رانند و خیلی ها هم خواسته یا ناخواسته در این میان نقش ”بز اخفش” را بازی می کنند. “من” ، “تو”، “او”، باید در اساس شبیه یکدیگر، قابل پیش بینی و کنترل باشیم . کنترل هرچه بیشتر انسان ها و یافتن کوتاه ترین و ارزان ترین شیوه های تاثیر گذاری به روی آنان، از اهداف صاحبان قدرت در گسترش شبکه های مدرن وسائل ارتباط جمعی است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ٣۰ خرداد ۱٣٨۹ -  ۲۰ ژوئن ۲۰۱۰


"گلوبالیزاسیون” را می توان به سیلی تشبیه کرد که سد ها را شکسته است، به سرعت شهرها و روستاها را در می نوردد و ابتدا خانه های گلی ضعیفان، سپس هرآنچه هست، جز برج و بارو های قدرتمندان را، ویران می کند. با وجود مقاومت و اعتراضات روشنفکران متعهد جهان، این روند ادامه دارد و واقعیت هم این است که سیل را دیگر نمی توان به پشت سد باز گرداند.
در این باره خروارها کاغذ مطلب میتوان نوشت .ولی این دو خط خلاصه همه آن چیزی است که سرنوشت بشریت را رقم میزند. مبلغان "جهانی شدن"، خود اذعان دارند که آینده این روند، انباشت ثروت است در دست عده ای قلیل و فقری روزافزون برای بقیه مردم دنیا. بحران اخیر مالی هم نشان داد که حتی درآمد و پس انداز کم و زیاد مردم نیز، در وقت عود کردن بیماری های مزمن سرمایه داری، از دستبرد و دخل و تصرف صاحبان زر و زور در امان نیست. "امنیت"، تنها در سایه قدرت وجود دارد.
نان به نرخ روز خوردن و بادبان به باد دادن البته از ویژگی های روانی بسیاری از انسان هاست ولی در جایی که ساحل سنگی فقر و تیره روزی در انتظار است، “روشنفکرواقعی”، وظیفه ای هم باید در اعلام خطر و ارائه راه کارهای تخفیف ضایعات، روی دوش خود احساس کند.
پس از فروپاشی شوروی، حتی در کشورهای اروپایی دارای ” دولت رفاه” نیز، بخاطر تحمیل سیستم آمریکایی سرمایه داری به جهان، دستاوردهای مبارزات طبقاتی زحمتکشان به تدریج از آنان باز پس گرفته میشود و سرمایه داران اینک در پی حداکثر سود، در سیستم مالیاتی، بهداشتی، آموزشی و اجتماعی این کشورها تجدیدنظر میکنند و روز به روز به “زیر خط فقر”ی ها اضافه می شود.
"درآمد سرانه ملی آمریکا در فاصله زمانی ۱۹۷٣ تا ۱۹۹۴ ، سی در صد رشد داشته است. لیکن حد متوسط حقوق ناخالص تمامی کارمندان فاقد تخصص بالا، یعنی تقریبا سه چهارم توده مزدبگیر، نوزده درصد پایین آمده است. این حد متوسط امروزه ۲۵٨ دلار در هفته است. برای یک سوم پایینی هرم حقوقی، تقلیل دستمزدها حتی بیشتر بوده است. این بخش اینک ۲۵ درصد کمتر از ۲۰ سال پیش خود حقوق میگیرند.”
ازکتاب ”دام جهانی شدن، تعرض به دمکراسی و رفاه” نوشته هانس پتر مارتین و هارلد شومن، ترجمه فارسی از فریبرز جعفر پور.
هدف اصلی تمام رسانه های سرمایه داری، (بی بی سی، سی ان ان، صدای آمریکا و...) ، در این میان یک چیز بیشتر نیست و آن القای این "اصل" است که: " بدون وجود میلیاردرها، شیرازه جهان از هم می پاشد"! اختلاف طبقاتی هم از دید آنها، از اختلاف استعداد آحاد بشر ناشی می شود. در حالی که با هوش ترین ها، هم اکنون، مزدبگیر پول داران هستند و طبق نظر کارشناسان، تفاوت بین بازده کاری یک انسان بسیار باهوش و یک انسان معمولی، هیچگاه بیش از ۵ برابر نمیتواند باشد. کره زمین هم، که اصولا به تمام ساکنان آن تعلق دارد، اینک به میدان تاخت و تاز و ملک شخصی خواص تبدیل شده است تا با رقابت میان خود، هرروز بیش از پیش به سمت نابودیش کشانند و پاسخگوی هیچکس هم نباشند. نمونه های زنده اش هم ، انفجار سکوی نفتی "ب.پ" در خلیج مکزیک و بی اعتنایی آمریکایی ها به درخواست جامعه جهانی برای کنترل گازهای گلخانه ای است.
ما به سوی جهان ملون و متنوع و آزاد حرکت نمی کنیم. ما را به سمت “کارخانه های روبات سازی” می رانند و خیلی ها هم خواسته یا ناخواسته در این میان نقش ”بز اخفش” را بازی می کنند. “من” ، “تو”، “او”، باید در اساس شبیه یکدیگر، قابل پیش بینی و کنترل باشیم . کنترل هرچه بیشتر انسان ها و یافتن کوتاه ترین و ارزان ترین شیوه های تاثیر گذاری به روی آنان، از اهداف صاحبان قدرت در گسترش شبکه های مدرن وسائل ارتباط جمعی است.
"کارزار جهانی سوسیالیسم" (WSF)، با شعار: "جهانی دیگر امکان پذیر است!"، با تلاش برای شناساندن هویت واقعی انسان به انسان و در جهت بسیج توده های زحمتکش سراسر جهان برای به دست آوردن حقوق شان، سال هاست که با شرکت صدها هزار نفر، میتینگ هایی برگزار می کند. دهمین گردهایی این کارزار، ژانویه ۲۰۱۱، در داکا برگزار می شود.

خسرو صدری
۲۰ ژوئن ۲۰۱۰
khosro-sadri.blogspot.com