عنوان : امان از پوپولیستها
رسانه های دنیا در این چند روز تا توانستند با پیروی از ژورنالیسم پوپولیستی نظرات موافقان کاروان استتار شده با آرم صلح را به غزه منعکس کردند ولی صدای آن زن بیچاره ای** را که در مصاحبه ائی کوتاه در غزه به یک خبر نگار گفت: من اظهار نظر نمیکنم، صاحب دو بچه هستم و باید به تنهایی خرج آنها را در آورم چون شوهرم را حماس بجرم «فتحی» بودن اعدام کرد و تا بحال هم خیری از این کمکها ندیده ام! کمتر کسی شنید.
** به نقل از گزارش خبری رادیوی کانال یک سوئد
۲۷۱۷٨ - تاریخ انتشار : ۱۹ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : ترکیه کم به پناهجویان ما در ای دهه ها بد کرده است، حساسیت مثلا روشنفکران ما نسبت به این فاجعه کو؟
واقع که تاسف آور است که ۱۳ هموطن ایرانی ما را همین چند روز پیش در ایران اعدام می کنند به اندازه کافی فاجعه انسانی برای مثلا روشنفکران و فعالان سیاسی ما نیست که یک بیانیه مشترک بدهند و از بوق و کرناهایی بین المللی که به آن دسترسی دارند کولی بازی دربیاورند و توجه افکار عمومی جهانی را بسوی ایران جلب کنند ولی ۹ نفر اهل ترکیه بوسیله اسرائیل کشته می شوند بیانیه صادر می کنند. این یعنی چه؟ چرا اینهمه حساسیت به غزه از سوی این ایرانی ها ولی هیچ حساسیتی نسبت به ایرانی هایی که چپ و راست در ایران اعدام می شوند. بیخود نیست که ملت شعار می دهد نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران. ایرانی هایی که حساسیت اول خود نسبت به هموطنان ما تاکنون نشان نداده اند را ما فراموش نمی کنیم و نخواهیم بخشید. آیا ماهیت حکومت حماس تفاوتی با ماهیت حکومت در ایران دارد؟ آیا رفتار آنها با زنان و مردم غزه تفاوتی با رژیم در ایران نسبت به مردم و زنان ایران دارد؟ کشور ترکیه کم به هموطنان پناهجوی ما ظلم کرده اند، آیا بیانیه ای درباره این فاجعه که ده ها سال است ادامه داشته این مثلا روشنفکران و فعالان سیاسی داده اند؟ بزرگترین فاجعه انسانی در ایران است، بالاترین رقم اعدام و شکنجه و تجاوز های جنسی در منطقه در ایران در حال وقوع بوده است. حساسیت خود را برای ایران نگه دارید.
۲۷۱۰۰ - تاریخ انتشار : ۱٨ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : آقا فرهاد گل گفتی که گفتی:
دولت اسرائیل اگر قصد صلح داشت می‌توانست دستکم با محمود عباس به صلح دست یابد و حقوق فلسطینی‌ها را به آنها بازگرداند. خود این موضوع نشان می‌دهد که درازکردن افراط‌گرایی حماس به عنوان مانع صلح تنها یک بهانه است، وگرنه محمود عباس و حکومت خودمختار او که همه گونه تفاهم و انعطاف برای صلح دارند، پس چرا در عوض جدی گرفتن آمادگی آنها، به سیاست تحریک‌کننده و منفی شهرک‌سازی در مناطق فلسطینی‌ ادامه داده می‌شود و مذاکرات صلح به شرط وشروط‌ عجیب منوط می‌شود؟
۲۷۰۵۴ - تاریخ انتشار : ۱۷ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : فاجعه در آب‌های غزه، روشنفکران ما و روشنفکران اسرائیل
حمله‌ فاجعه‌بار به کشتی‌های امدادی در آب‌های بین‌المللی نزدیک غزه، هم بار دیگر ذهن و نگاه مردم جهان را به پیامدهای اشغالگری و تندروی ناشی از آن متوجه کرد، هم انزجار و تنفر برانگیخت و هم عبث‌بودن و فاجعه‌باری مجازات جمعی مردم یک منطقه را بدون پایبندی واقعی به امر صلح را پیش چشم نهاد.

به رغم همه‌ی این مسائل روشنفکران و محافل و گروه‌های سیاسی ایران این امکان را داشتند که احساسات خود را مهار کنند، سهم ولو متفاوت همه‌ی طرف‌های درگیر را مورد اشاره قرار دهند و نگاهی همه‌جانبه و معطوف به حل بحران در مواضع خود ابراز کنند و ... امری که در مورد ما ایرانیان کم و بیش نادر بود.

همین بحث‌های عصبی و تند و تیزی که در این میل‌لینگ لیست پیش رفت، که بعضاً یا چشم‌پوشی بر کل فاجعه و سیاست‌های دولت اسراُئیل که عامل اصلی این فاجعه بوده منجر شد و همه کاسه کوزه‌ها بر سر دولت ترکیه و «حماس تروریست» شکسته شد از نمودهای این برخوردهای تند و ایدئولوژیک است، برخوردی که همه چیز را معمولاً از منظر دشمنی با جمهوری اسلامی و «اسلام سیاسی» و درکی بنیادگرایانه و ایدئوژیک از سکولاریسم توضیح و تبیین می‌کند.

در آن سو هم برخوردهای انتقادی و توام با محکومیت تا جایی پیش می‌رود که سیاست‌های جاری اسراُئیل را «ذاتی» آن می‌داند و کوچکترین نیازی نمی‌بنید که با تاکید بر حق موجودیت و امنیت اسراُئیل سیاست‌های کنونی انزجار‌انگیز دولت یا دولت‌های این کشور را که جز تشدید و تقویت تندروی حاصلی ندارد را بیش از هر سیاستی به ضرر حقوق یادشده معرفی کند.

مثلاً بیانیه زیر

http://www.asre- nou.net/php/ view.php? objnr=۱۰۱۰۵

مخدوش‌تر و یک‌جانبه‌تر از آن است که توضیحات حمید دباشی

http://www.dw- world.de/ dw/article/ ۰,,۵۶۵۴۸۴۱, ۰۰.html

هم بتواند اشکالات آن رفع کند و این سوال باقی است که بسیاری از دوستان که معمولاً با نگاهی متوازن و معطوف به حل مناقشه و نه محکومیت صرف این و آن به وضعیت مناسبات اسراُئیل و فلسطینی‌ها شناخته می‌شوند، چرا و چگونه پای این بیانیه را امضا کرده‌اند.

صدالبته نقد بیانیه از این موضع

http://www.akhbar- rooz.com/ article.jsp? essayId=۲۹۸۸۸

که مضمون آن اگر جمله انتقادی کم‌رنگ آخر متن نبود می‌توانست از قلم منشه امیر، رئیس سابق رادیو اسرائیل چکیده باشد زدن به جاده خاکی است. این نقد نشان می‌دهد که خصومت با جمهوری اسلامی چنان ذهن و نگاه برخی از دوستان چپ‌گرا را تسخیر کرده که تا آنها را تا مرز سکوت در برابر سیاست‌های به غایت فاجعه‌بار و غیرانسانی و ضد صلح دولت کنونی اسرائیل سوق داده است. این دوستان اگر نگاهی به کارنامه وزرای شدیداً نژادپرستی مانند لیبرمن (وزیر خارجه) و الی یشایی (وزیر کشور) اسرائیل در تشدید بحران کنونی خاورمیانه می‌انداختند شاید به این نتیجه می‌رسیدند که اسرائیل با داشتن چنین وزرایی نیاز به دشمن خارجی ندارد و لذا در قضاوت خود منصفانه‌تر عمل می‌کردند.

گفتنی است که منشه امیر که حالا سرپرستی سایت فارسی وزارت خارجه اسرائیل را به عهده دارد کارش این بوده و هست که در مقالات و اظهارات خود سیاست‌های دول اسراُئیل را تایید کند، فرق هم نمی‌کند که کدام دولت سرکار است. همین نگاه و رویکرد است که نقدی را در صفحه‌ فارسی وزارت خارجه اسرائیل نسبت به بیانیه روشنفکران ایران منتشر می‌کند که مضمونش فقط دشمنی و نفرت نسبت به این روشنفکران و جز اغراق و تصریف در مضمون آن بیانیه نیست. این «نقد» آشکارا روشنفکران یادشده را به حمایت آشکار از دولت حماس و «جنایت‌های آن علیه اسراُئیل» متهم می‌کند. مقاله‌ای هم از یک سایت ایرانی در توجیه سیاست‌های اسراُئیل می‌آورد که کم و بیش مضمونی شبیه نقدی است که در اخبار روز منتشر شده: توضیح همه‌ چیز از منظر دشمنی با جمهوری اسلامی و نازک‌تز از برگ‌ گل نگفتن به اسرائیل:

http://www.hamdami. com/MFAFA/ Reports۲۰۰۹/ ۰۳۰۶۱۰-FlotillaI ranians

منشه امیر در این بحث داغ با منصور فرهنگ (از دقیقه ۳۰ / ۴)

http://www.radiofar da.com/audio/ broadcastprogram /۱۹۹۳۸۲.html

هم همان رویه و سیاست را پی می‌گیرد و با قاطی‌کردن دوغ و دوشاب به لطایف‌الحیل در صدد است که کوچکترین انتقادی به سیاست‌های دولت اسرائیل وارد نشود. هر چند که اظهارات منصور فرهنگ هم به رغم نکات عمدتاً درست، از همان اشتباهات بیانیه روشنفکران ایران بری نیست:

طرفه این که برخورد متوازن را بیش از همه در میان روشنفکران و نویسندگان یهودی و اسرائیلی می‌توان سراغ گرفت:

مثلاً دیوید گروسمن، نویسنده سرشناس اسرائیلی در این مقاله

http://www.guardian .co.uk/commentis free/۲۰۱۰/ jun/۰۱/gaza- flotilla- attack-isral- declined

که در چندین نشریه اروپایی چاپ شده می‌گوید که یک دولت باید بسیار ساده‌لوح، پریشان فکر و برآشفته باشد که بسان دولت اسرائیل رفتار کند. گروسمن که خود از خصومت اسرائیل و اعراب آسیب دیده و پسرش را در جریان جنگ اسرائیل علیه حزب‌الله در سال ۲۰۰۶ از دست داده می‌نویسد که اسرائیل واقعاً هم نیتی نداشته که با اعزام سربازان خود شهروندان عادی سوار بر کشتی مرمره را بکشد، ولی کل حمله به کشتی اتویی به دست یک سازمان امدادی متعصب ترک داد که اسرائیل را در تله بیاندازد. گروسمن می‌افزاید: « برخورد شدید نظامی با کشتی مرمره ارزیابی نادرست از وضعیت ادامه طبیعی محاصره‌ی غزه است. سیاستمداران اسرائیل از خردمندی و اندیشه خلاق رنج می‌برند.

آموس اس، سرشناس‌ترین نویسنده اسرائیل در گستره‌ی بین‌المللی نیز در مقاله‌ای در نیویورک تایمز انگشت بر مسئله‌ای اساسی گذاشته: دولت اسرائیل اگر قصد صلح داشت می‌توانست دستکم با محمود عباس به صلح دست یابد و حقوق فلسطینی‌ها را به آنها بازگرداند. خود این موضوع نشان می‌دهد که درازکردن افراط‌گرایی حماس به عنوان مانع صلح تنها یک بهانه است، وگرنه محمود عباس و حکومت خودمختار او که همه گونه تفاهم و انعطاف برای صلح دارند، پس چرا در عوض جدی گرفتن آمادگی آنها، به سیاست تحریک‌کننده و منفی شهرک‌سازی در مناطق فلسطینی‌ ادامه داده می‌شود و مذاکرات صلح به شرط وشروط‌های عجیب منوط می‌شود؟

http://www.nytimes. com/۲۰۱۰/ ۰۶/۰۲/opinion/ ۰۲oz.html? scp=۲&sq=amos۲۰oz&st=cse

اس نوشته است:

اسرائیل در این باور اشتباه است که همه‌ی مسائل را می‌توان با کاربرد نیرو و قهر حل کرد. از جنگ ۶ روزه ۱۹۶۷ این درک و نگاه ملکه ذهن اسرائیلی‌ها شده است و محاصره‌ی غزه هم تبارز دیگری از کارکرد همین اندیشه و تفکر است.

اس در ادامه نوشته است: «حماس با ضرب و زور قابل شکست نیست، زیرا حماس تنها یک سازمان تروریستی نیست، بلکه یک ایده‌ی متعصبانه است که بر بستر سرخوردگی فلسطینی‌ها از روند صلح رشد و برآمد پیدا کرده است. و ایده‌ها را هم نمی‌توان با قهر و محاصره و بمباران و تانک و نیروهای عملیاتی ویژه از پای درآورد، بلکه باید ایده‌ای جذابتر در برابر آن گذاشت. اسرائیل باید سریعاً با محمود عباس توافق کند و با وی قراداد صلح امضا کند. پس از آن مناقشه اسرائیل با حماس و غزه باقی می‌ماند که آن هم تنها در گفت‌وگو با حماس قابل حل است.»

و به لحاظ عملی هم شاید بتوان چشم‌ها را به تظاهرات دیروز در قلب اورشلیم دوخت که کسانی مثل اوری آونری، روشنفکر و مبارز نستوه اسرائیل و شمار دیگری از اسرائیلیان صلح‌دوست برای تاکید بر این که منافع کشورشان در پایبندی به روند صلح و فاصله‌گیری از ضرب و زور و نقض حقوق بشر است ۷ هزار نفر را به خیابان آوردند تا تظاهراتی اعتراضی برگزار کنند و پایان محاصره‌ی غزه را خواستار شوند، بدون آن که دچار احساسات شدید ضداسرائیلی شوند.
۲۷۰۵۲ - تاریخ انتشار : ۱۷ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : حکومت اسرائیل قبل از هر چیز اشغالگر ست!
بحث های انحرافی : آقای مبشری و همفکران ایشان فراموش نکنند ؛ مسئله حکومت اشغالگر اسرائیل ست، اعم از اینکه ساختار اجتماعی آن حکومت سرمایه داری دیکتاتوری- نظامی باشد یا امنیتی -نظامی و یا توتالیتر و یا بورژوائی لیبرال !
مبارزات علیه حکومت اشعالگر اسرائیل بعداز ۴۳ سال از جنگ ۶ روزه و اشغال سرزمین های فلسطینیان ، اردن و بقیه با اشکال مختلف و مسالمت آمیز ادامه دارد. فرقی ندارد که «روشنفکران» ما چه موضعی داشته باشتند .
- دیشب در تل آویو بار دیگر علیه حمله به کشتی غزه تظاهرات صورت گرفت.
- ارزیابی تظاهرکنندگان این ست که نتیجه ۴۳ سال جنگ ۶ روزه فاجعه آمیز ست.
- نویسندگان وهنرمندان اروپائی کشتی غزه که دوشنبه پیش با کشتار ۹ سرنشین آن دنیا را تکان داد.در مصاحبه های جدید خود اعلام کردند که سربازان سیاهپوش اسرائیل اشغالگر با ماسک «دستور» داشتند که سرنشینان غیر اروپائی را تحقیر و توهین کنند ولی با اروپائیان رفتار ملایمی داشتند که بدون تردید نژادپرستانه بود.
- کشتی ایرلندی توقیف شد و سرنشینان آن به کشورشان بازگزدانده شدند.
- امروز دولت اشغالگر نتانیاهو باردیگر به ادامه ی محاصره ی غزه تاکید کرد
- دولت اشغالگر اسرائیل باردیگر پیشنهاد سازمان ملل برای لغو محاصره غزه را قبول نکرد
۲۷۰۱۱ - تاریخ انتشار : ۱۷ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : دوروغ های نژادپرستان صهیونیستی
به یک کشتی غیر نظامی امداد رسانی در آبهای بین اللمل شبانه و با انواع سلاحها حمله می کنند و بیش از ۳۰ گلوله در سر و بدن امداد رسانان شلیک می کنند و باز شارلاتان های نژاد پرست یهودی مذهب ادعا می کنند که اگر امداد رسانان مقاومت نمی کردند آنها را به قتل نمی رساندند! عجب بی شرمی که حد و مرز ندارد!
قاتل به قربانی خود می گوید که تقصر خود او بوده هست که به قتل رسیده است زیرا در مقابل تجاوز مقاومت کرده است! اصلا قربانی چه حقی داشته که امداد به مردم تحت محاصره هیتلریان معاصر می خواسته برساند؟! مگر هیتلر نیز در گتوهای ورشو و دیگر نقاط اروپا جور دیگری با یهودیان رفتار کرد؟ آنها نیز مانند صهیونیست های نژاد پرست چندین میلیون مردم بیگناه را از حق ابتدایی زندگی محرم کرده بودند. بیخود نیست که در همین کشتی های امداد رسانی از بازماندگان هولوکاست یعنی یهودیان جان سالم بدر برده نظام نژاد پرستانه هیتلر نیز حضور داشتند. نظام حاکم بر اسرائیل از همان جنس نژادپرستی می باشد که میلیونها یهودی را در اروپا نابود کرد. هر دو تبعیض و تجاوز و قتل غیر خودی های نژادی و یا مذهبی را تحمل ندارند و هر دو محکوم به شکست تاریخی بوده و خواهند بود!
۲۷۰۰۷ - تاریخ انتشار : ۱۷ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : کشتی امدادرسانی!
در عکس های متعددی که در روزنامه پرتیراژ "حریت" چاپ ترکیه انتشار یافت به خوبی دیده می شود که چگونه سرنشینان کشتی "ماوی مرمره" چند تن از تکاوران اسرائیلی را زخمی و خونین ساختند و قصد داشتند آن ها را به گروگان بگیرند، و آن ها را به عرشه پائین کشتی انتقال دادند، تا زندانی سازند. در گزارش های پیشین گفته شده بود که شماری از سرنشینان کشتی ترک، که احتمالا تعلیمات چریکی دیده بودند و به انواع چاقو و ساطور و میله های آهنین و وسائل دیگر مجهز بودند، تکاوران اسرائیلی را که یک یک از طناب هلیکوپتر پائین می آمدند مورد حمله قرار داده و آن ها را زخمی می کردند و سه تن اول را که یکی از آن ها دقایقی بیهوش شده بود، به عرشه پائین کشتی انتقال دادند و قصد گروگان گیری آن ها را داشتند. فیلمبردار شبکه تلویزیونی الجزایر نیز که در مرجعیون لبنان زندگی می کند، تائید کرد که شماری از سرنشینان کشتی، با مضروب کردن چهار تن از تکاوران اسرائیلی، آن ها را به گروگان گرفتند، ولی پس از چند دقیقه توسط همرزمان خود آزاد شدند. عکس هائی که در "حریت" انتشار یافت، یک بار دیگر سخنان مقامات اسرائیلی را در مورد حضور ستیزجویان در کشتی "امداد رسانی" و حمله آن ها به سربازان اسرائیلی به اثبات می رساند و نشان می دهد که تکاوران چاره ای جز تیراندازی برای دفاع از خود نداشتند.

«اگر تکاوران از اول تیراندازی می کردند، مورد
حمله قرار نمی گرفتند و خونین نمی شدند»

در عکس های متعددی که در شماره امروز (یک شنبه ۱۶ خردادماه – ۶ ژوئن) روزنامه ترک زبان حریت انتشار یافت، به وضوح دیده می شود که چگونه چند تن از تکاوران اسرائیلی که خون از چهره و بدن آن ها جاری است، به عرشه پائین کشتی انتقال می یابند. یکی از سربازان که به احتمال زیاد هنوز بی هوش است، روی پله ها کشیده می شود.


تکاوران اسرائیلی که احتمالا بیهوش شده اند، به عرشه پائین کشتی منتقل میشوند


یک سخنگوی نظامی اسرائیل گفت: اگر این گونه به سربازان اسرائیلی حمله نمی بردند و قصد جان آنان را نداشتند، تکاوران نیازی به تیراندازی و دفاع از خویش پیدا نمی کردند. این سخنگو افزوده گفت: اگر تکاوران در همان حالی که از طناب هلیکوپتر پائین می آمدند، و یا از لحظه ای که پایشان به عرشه کشتی می رسید، مهاجمان را هدف آتش قرار می دادند، کسی جرات نمی کرد به آن ها نزدیک شود.
یاد آور می شود که از میان کاروان شش کشتی، مسوولان پنج کشتی، بدون مقاومت و اقدامات خشونت بار، به سربازان اسرائیلی امکان دادند وارد عرشه شوند و کشتی ها را به سوی بندر اشدود هدایت کنند و کوچکترین درگیری رخ نداد. ولی شماری از سرنشینان کشتی ترک، که کالائی به عنوان "امدادگری" حمل نمی کرد و تنها محموله آن حدود ششصد نفر افراد در سنین مختلف و وضع متفاوت بود، گروهی افراد تعلیم دیده به سربازان اسرائیلی حمله بردند و قصد کشتن آن ها را داشتند و از این رو با واکنش لازم روبرو شدند.
فرمانده تکاوران اسرائیلی به خبرنگاران گفت: در همان لحظه ای که از طناب هلیکوپتر پا به عرشه کشتی گذاشت، ضربات چاقوئی شکم او را شکاف و خون جاری شد.
۲۶۹۹۵ - تاریخ انتشار : ۱۶ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : انسان ‌دوستی به شرط چاقو! یا: چراغزه می تواند مساله ما باشد اما دارفـور نه؟
نباید از نقش پررنگ طرف مقابل در به خونین شدن آن اتفاق چشم پوشی کرد. آن گونه که در فیلم‌های منتشر شده دیده می‌شود، در ابتدا نیروهای نظامی اسرائیلی – پس از اخطارهای علنی – صرفا بر روی کشتی پیاده می‌شوند، اما بر روی کسی آتش نمی‌گشایند و این افراد مستقر در کشتی هستند که با چماق و میل‌گرد به سوی آنها حمله می‌کنند. اگر این گونه باشد، باید دانست که حمله به نیروهای مسلح تحت هر شرایطی و در هر کشوری و به هر دلیلی پاسخی جز آتش ندارد. (سهل ست، در برخی کشورها حتی حضور یافتن‌ شهروندان در فاصله چند صد متری اطراف آنها و یا تماشا کردن از بالکن هم پاسخش شلیک مستقیم است!)
به عنوان مثل در ایالات متحده آمریکا وقتی پلیس در جاده و به خصوص در شب، به هر دلیلی به سرنشینان اتومبیلی مشکوک شود، از راننده می‌خواهد که در گوشه‌ای پارک کرده و بدون پیاده شدن و یا برداشتن چیزی از داشبورد و سایر اعمال مشابه، به سوالات او – که معمولا با انداختن نور چراغ قوه به صورت راننده همراه است – پاسخ دهد. در چنین حالتی، حتی اگر تخلف یک سرعت غیرمجاز ساده باشد، پلیس مجاز است در صورت هرگونه به کارگیری خشونت و یا حتی قصد کاربرد خشونت از طرف مقابل، مستقیما به مخاطب شلیک کند. فراموش نکنیم که تخلف نیروهای اسرائیلی در بازرسی یک کشتی “عازم” به آبهای اسرائیل یک مساله است و آتش گشودن بر روی افرادی که با اسلحه سرد به نظامیان حمله می آورد مساله ای دیگر.
(توضیح همدمی: طبق قوانین بین المللی، اسرائیل با اعلام محاصره دریائی غزه، حق دارد کشتی هائی را که قصد شکستن محاصره را دارند و یا ممکن است حامل اسلحه باشند، مورد بازرسی قرار دهد. بازرسی کشتی ها، بارها توسط کشورها و دولت ها، در آب های بین المللی انجام گرفته است).

خوانندگان می‌توانند خود را به جای سرباز مسلسل به دستی بگذارند که زیر ضربات چماق و میله‌گرد عده‌ای “بشردوست”ِ “غیر مسلح” قرار گرفته است و یا شاهد زخمی شدن همقطارش است.

ماجرا اما – حتی به فرض مظلومیت و عدم خشونت مطلق سرنشینان کشتی‌ها – فراتر از این است و سوالات هم می‌تواند فراتر برود:
در خبرها آمده است که عده‌ای “بشردوست” از آسیای دور، از مالزی هم سوار این کشتی بوده‌اند. یعنی اگر بشردوستان تُرک (=شهروند ترکیه)، چند صد مایل آنطرف‌تر سوار کشتی‌های یونانی شده‌اند تا خود را به مردمان نیازمند غزه برسانند، مسلمانان زرد پوست بشردوست، چند هزار کیلومتر رنج سفر را بر خورد هموار کرده‌اند تا به ترکیه و قبرس برسند. و سوال اینجاست: برای بشردوستی، چه نیازی به طی این همه طریق؟ اگر حتی این مسلمانان چشم بادامی با کمبود نیازمند در کشورهای خودشان مواجه بوده‌اند؛ چرا اندکی آنسوتر به بنگلادش نرفتند که بر طبق آمارهای جهانی یکی از فقیرترین کشورهای جهان است و سالانه صدها هزارنفر – یعنی چند برابر کل جمعیت غزه – در آن نواحی بر اثر فقر و کمبود دارو می‌میرند، یا زندگی مشقت‌باری را در خیابان‌ها تحمل می‌کنند؟ حتی اگر حس غیرت و تعصب اسلامی را هم در نظر بگیریم، باز هم خوشبختانه یا متاسفانه از این حیث کمبودی در نواحی بنگال و کشمیر و افغانستان مشاهده نمی‌شود.

یافتن پاسخ البته چندان مشکل نیست: چون در این نواحی مساله مواجهه اسلام و یهودیت – دو دین ابراهیمی بسیار شبیه هم، و به همین دلیل رقیب و دشمن ذاتی – وجود ندارد؛ (توضیح همدمی: یهودیت هیچ خصومتی با هیچ دین دیگر ندارد و از آن جا که یهودیت یک دین تبلیغی (میسیونر) نیست، رقابتی هم با اسلام و مسیحیت که به شدت تلاش می کنند در جهان گسترش یابند ندارد)، چون نمی‌توان سوار بر کشتی‌های زیبا به کمک گرسنگان کشمیر رفت و پس از چند هفته سرخوش و راضی به وطن برگشت، چون دوربین‌ها بر هیچ کجای جهان به اندازه اسرائیل و فلسطین زوم نکرده‌اند،… چون آنجاها محل قدرت‌نمایی و چانه‌زنی‌ نیست.

در دارفور تا سال۲۰۰۸ بر طبق آمارهای سازمان ملل طی سال های گذشته ۳۰۰ هزار نفر در جریان جنگ‌های قومی و مذهبی کشته شده‌اند و حکومت این کشور رسما در دادگاه لاهه برای آدمکشی مسقیم و یا حمایت از نسل‌کشی‌های گسترده محکوم شده است. اما کودکان سودانی که هزار- هزار بر اثر کمبود مواد غذایی و داروی بسیار ارزان و ابتدایی جان خود را از دست می‌دهند، زنانی که هربار با هر یورشی مورد تجاوز قرار می‌گیرند و انسان‌هایی که سال‌هاست از سرزمین‌های پدری خود آوراه‌اند هرگز با محموله‌های بشردوستانه عده‌ای صلح‌طلب که حتی حاضرند برای به انجام رساندن خیرخواهی‌شان با چماق به نیروهای نظامی حمله برند مواجه نمی‌شوند. سهل است همین بشردوستان مسلمان در مقابل هر گونه “تجاوز خارجی” به کشوری که عمرالبشیر مسلمان بر آن حکمرانی می‌کند به شدت مخالفند و حتی اعزام صلحبانان سازمان ملل به آن منطقه را توطئه غرب برای دست اندازی به سرزمین مسلمین می دانند. همانگونه که با براندازی حکومت ملاعمر و بن‌لادن مخالف بودند و با همان عشقی که هنوز عکس شهید صدام حسین مسلمان را در کیف‌های جیبی خود نگه می‌دارند و با همان حرارتی که از ایرانی‌های معترض به دولت احمدی‌نژاد می‌پرسند: چرا از رئیس جمهور به این خوبی که در مقابل آمریکا ایستاده و می‌خواهد اسرائیل را نابود کند ناراضی هستید؟!

شاید به همین دلیل است که مادرترازاهای مسلمان، به جای آنکه ده‌ها سال در محله‌های فقیر نشین هند و بر بالین جزامیان دیده شوند در هیات عبدالقادرها و مِهمِت اسلامبولی‌های میله‌گرد به دستی ظاهر می‌شوند که در بشر دوستی‌شان، بیشتر از آن که کمک به کودکان بیچاره فلسطینی منظور باشد، روکم‌کنی از اسرائیل و آمریکا در منطقه‌ای که -به گمان آنها- مرز اسلامست، هدف است. و اگر در این نمایش قهرمانانه آسیبی هم ببیند، جز با همدردی جهانی و انتقام‌گیری امت واحده، این بشردوستان صلح طلب آرام نمی‌شوند.

این رقابت خودخواهانه البته دوسویه است. جهان غرب هم از سنگرسازی در آن ناحیه حمایت می‌کند. خیل گزارشگرانی که لحظه به لحظه از وقایع ریز و درشت ناحیه اسرائیل-فلسطین گزارش تهیه می‌کنند نشانه‌ای انکار ناشدنی از این سنگرسازی‌ست. اگر قاعده تمام رسانه‌های آزاد، دنباله‌روی از مولفه‌هایی همچون “اشتیاق عمومی، نزدیکی، شگفت‌آوری، اهمیت زیست‌محیطی…” برای تهیه گزارش و به خصوص زوم کردن بر روی یک موضوع است، مقایسه کوچکی میان فاجعه‌های انسانی دارفور و غزه به خوبی نشان می دهد که بنگاه‌های خبری بزرگ جهان غرب نیز کاملا مغرضانه با مسائل انسانی برخورد می‌کنند.
خواننده این متن خود قضاوت کند که تا کنون چندبار گزارشی جامع از فاجعه دارفور که بارها و بارها گزارشگران سازمان ملل از آن به عنوان یک فاجعه عظیم انسانی یادکرده‌اند (و تعداد کشته شدگان آن تا سال ۲۰۰۸ سه برابر کل جمعیت غزه بوده است) دیده و خوانده است و چند بار از غزه؟ از میان این همه فجایع انسانی سازمان‌یافته و مداوم که دارفور فقط یکی از آنهاست، حضور این‌همه گزارشگر در اسرائیل و نواحی خودمختار فلسطینی‌نشین نشانه چیست؟ جز این است که آنها با زوم کردن بیش از حد بر روی آن منطقه در صدد هستند تا توجه افکار عمومی را به آن منطقه معطوف کنند و بر اهمیت بحرانی آن بیفزایند؟
حتی بی‌بی‌سی فارسی که از نظر تعداد گزارشگر با کمبود نیروی شدید مواجه است، نه فقط تیم خبری ثابتی در تل‌آویو (اورشلیم، که نامش را "بیت المقدس" تلفظ می کنند) دارد، بلکه به طور منظم و در بیشتر اوقاتی که “خبر” خاصی در آن نواحی نیست، آنتن را در اختیار گزارشگر خود در آن منطقه قرار می‌دهد تا گزارش‌هایی عادی در مورد زندگی یهودیان و مسلمانان عرب و اسرائیلی ارسال کند. و البته این زمان در مواقع بحرانی چندین برابر افزایش می‌یابد.

تاکید می‌کنم که با تمام این اوصاف به هیچ عنوان نمی‌توان سرنوشت مردمان نگون‌بخت آن منطقه را از نظر دور داشت. مردم ستمدیده فلسطین و حتی یهودیانی که به اسرائیل کوچ کرده‌اند و زندگی ظاهراراحت‌تری دارند، همگی بازیچه چانه‌زنی قدرت های منطقه‌ای از یک سو و متعصبان ریاکار دینی از دیگر سو هستند. والبته باید این نکته را در نظر داشت که حتما در این میان عده‌ای صلح‌طلب و بشردوست واقعی هم حضور دارند.

اما سخن این است که آنچه در ماجرای اخیر دیده می‌شود نه فقط صادقانه نیست و حکایت از مستمسک قرار دادن محرومان ساکن در نوار غزه دارد، بلکه نشانه‌ای از سواستفاده از مسائل بشردوستانه و صلح‌طلبانه در مقیاس جهانی است.
در این میان به ویژه دیدن پشتیبانی از تعصبات دینی ساده‌لوحانه جمعی خشونت‌طلب که در پشت نقاب انسان‌دوستی پنهان شده‌اند از سوی “روشنفکران دینی” و نخبه‌گان مسلمان تاسف را عمیق‌تر می‌کند. شاید بهتر باشد دوستان تا هنگام ظهور نخستین مسلمانان بشردوست صلح‌طلب در میان صدها راهبه‌ای که سال‌هاست شبها با فقرای کلکته می‌خوابند و روزها به مداوای هندوهای بیمار می‌پردازند تامل کنند. و البته اگر از نظر دینمدارانه آنها این مشرکین بت پرست نجس و مستحق مرگند، سودان و کشمیر و بنگلادش هم مورد قبولند چون به قول آن دوست عزیز: “آدمی مساله ماست”. فقط لطفا بدون سر و صدا، بدون چماق، بدون دوربین، بدون کشتی… .
۲۶۹٣٣ - تاریخ انتشار : ۱۶ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : موافق
آقای مبشری حق مطلب را ادا کردید و هر کسی که غیر مغرضانه به موضوع نگاه کند به نتیجه مشابه شما میرسد .
جمهوری اسهالی برای فراهم آوردن چنین درگیریهائی حاضر است میلیونها دلار از سرمایه ملت را خرج کند و از بروز این واقعه از شادی در پوست نمیگنجد جمهوری اسهالی میبایست به عنوان مسبب این واقعه محکوم میشد و نه اسرائیل من با قاطعیت عرض میکنم که آرزوی جمهوری اسهالی این بود که در این درگیری نه هفت یا هشت تن بلکه صدها نفر کشته میشدند تا آنها بهتر میتوانستند از آن بهره برداری تبلیغاتی کنند و برای بوجود آوردن چنین تنشهائی سالهاست که مشغول برنامه ریزی هستند.این دوستان بیانیه صادر کن فراموش کردنند که میلیونها و بلکه میلیاردها پول ملت ایران صرف همین امور میشه.
موفق باشید
۲۶٨۹۵ - تاریخ انتشار : ۱۵ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : تنیدیه صددرصد نوشتار جناب مبشری
جناب مبشری بسیار عزیز و محترم نوشتار حضرتعالی صددرصد منطبق با واقعیان عینی و عملی است. بدیهیست که فانتزی بافان آنرا بر نمیتابند و کورکورانه حامی اعرابند و ایران را نیز برنمیتابند. فرآورده این کسان اکنون در ایران قابل لمس است. تا زمانی که ایرانی اینچنین در تشتت روحی و اتوپی فکر و عمل میکند ساختن ایرانی آزاد و آباد غیرممکن است. با تشکر از شما عزیز گرامی.
۲۶٨۹۲ - تاریخ انتشار : ۱۵ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : جنایت ارتش اسرائیل!
بررسی های نخستینی که در نیروی دریائی اسرائیل از تکاورانی به عمل آمده که در جریان عملیات به هدف مسلط شدن بر کشتی ترک "ماوی مرمره" شرکت داشتند، معلوم می کند که در یکی از مراحل عملیات، چریک هائی که در این کشتی بودند سه تن از تکاوران اسرائیلی را به گروگان گرفتند و اگر قاطعانه عمل نمی شد، جان این سه تن نیز به خطر می افتاد و یا ماجرای جدیدی شبیه ربودن شدن گیلعاد شلیط سرباز اسرائیلی تکرار می گردید که حدود چهار سال پیش توسط افراد چریکی حماس ربوده شد و به نوار غزه منتقل گردید و هنوز در اسارت آن ها به سر می برد. فیلمبردار شبکه تلویزیونی الجزیره با تائید این رویداد، در مصاحبه ای با خبرگزاری رویتر تعریف کرد که چگونه "رزمندگان" داخل کشتی ترک، چهار تن از تکاوران اسرائیلی را به اسارت گرفتند که دقایقی بعد توسط همرزمانشان آزاد شدند. این فیلمبردار که آندره ابوالخلیل نام دارد، تائید کرد که در کشتی مقادیر زیادی میله های آهنین و چماق ذخیره شده بود. افرادی که این ماجرا را به راه انداختند، پیشتر گفته بودند که نخواهند گذاشت سربازان اسرائیلی بر کشتی آنان مسلط گردند، و قصد مبارزه و مقاومت دارند.
حقوقدان ژان لوئی بروگیر قاضی تحقیق فرانسوی، که بازپرس قتل دکتر شاپور بختیار و منشی او بود و با پیشینه ترور در حکومت اسلامی ایران و کشورهای عرب و اسلامی آشنائی زیاد دارد، فاش ساخت که در جریان تحقیقات دو سال پیش خود، کشف کرده که سازمان ترک "انسانی ییلدریم وقفی" که این ماجرا را به راه انداخت با سازمان های ترور القاعده و جهاد اسلامی همکاری داشته است.
در فیلم هائی نیز که در روزهای گذشته از تلویزیون های جهان پخش شد و در یوتیوب نیز قرار دارد، دیده می شود که چریک های داخل کشتی چهار تن تکاوران نخستین اسرائیل را که با طناب بر عرشه فرود آمدند، با میله های آهنین و چاقو و چماق هدف ضربات سهمناک قرار دادند.
در چنین وضعی، سربازانی که لحظاتی دیگر از طناب پائین آمدند، ابتدا کوشیدند مهاجمین را با وسائل ضد شورش متفرق سازند و چون موفق نشدند، و مقتابلا با گلوله های سلاح گرم هدف قرار گرفتند، ناچار به تیراندازی گردیدند.
نیروی دریائی اسرائیل اعلام داشت که در جریان این عملیات، نه تنها تکاوران زخمی شده اسرائیلی با هلیکوپتر تخلیه شدند، بلکه سرنشینان زخمی کشتی نیز با هلیکوپترهای اسرائیلی به بیمارستان انتقال یافتند.
در فیلم های کوتاهی که در جریان عملیات ضبط شده و در یوتیوب نیز قرار دارد، صدای شماری از تکاوران اسرائیلی به روی عرشه کشتی شنیده می شود که با فریاد به اطاق فرماندهی اطلاع می دهند که با گلوله گرم هدف قرار گرفته اند.
آندره ابوالخیل، فیلمبردار شبکه تلویزیونی الجزیره که به طور مستقیم از داخل کشتی ترک گزارش پخش می کرد، تائید کرد که چریک های داخل کشتی چهارتن از تکاوران اولیه اسرائیل را به گروگان گرفتند. او تعریف کرد که یک گروه دیگر از تکاوران اسرائیلی که با هلیکوپتر دیگری روی عرشه پیاده شدند، با تیراندازی به سوی مهاجمین توانستند همرزمان خود را آزاد کنند. آندره ابوالخیل در شهرک مرجعیون در مرکز لبنان (حومه بیروت) زندگی می کند و خبرگزاری رویتر این مصاحبه را از طریق تلفن با او انجام داد.
http://www.youtube.com/watch?v=۰LulDJh۴fWI
,http://www.youtube.com/watch?v=Z۲duPV۹MQIc
۲۶٨۶۷ - تاریخ انتشار : ۱۵ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : اعتراض مردم اسرائیل
از آقای مبشری و همفکران محترم ایشان دعوت می کنم که به فیلم مختصری از درون کشور اسرائیل تماشا فرمایند و نظر خود را نسبت به اعتراض مردمی که در داخل کشور اسرائیل علیه دولت اسرائیل بخاطر حمله ی به کشتی غزه در تل آویو در روز دوشنبه صورت گرفت ابراز فرمایند.
آیا مردم اسرائیل هم تحت تائیر حماس و حزب الله قرارگرفتند یا اردوغان ؟ فرق تظاهراف مردم اسرائیل در داخل اسرائیل با سایر مردم جهان علیه اسرائیل چیست ؟ در کلماتی که بکار می برند یا در روش برخورد آنها ست یا اصلا ما متوجه نمی شویم ؟


Israel Social TV Presents:

Israeli public demonstrate against the attack on the humanitarian ship to Gaza. ۳۱/۵/۲۰۱۰ Tel-Aviv, Israel Link for Hebrew version:
Length: ۴:۰۳




http://www.facebook.com/video/video.php?v=۱۴۴۸۲۹۵۸۵۶۶۲۹&ref=mf
۲۶٨۵۰ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : اسرائیل حرکت صلح آمیز ship to Gaza را عمدا بخون کشید
ماتیاس گاردل کارگردان سوئدی و یکی از گروگان های کشتی غزه ship to Gaza که در حمله ی کوماندوهای سیاهپوش اسرائیل در آبهای بین المللی ، بعداز کشته شدن ۹ سرنشین کشتی غزه به اسارت اسرائیلی ها در آمدند و در اسرائیل زندانی و پس از چند روز آزاد شدند.دیشب در فرودگاه مصاحبه شد و از اهداف صلح جویانه ی خود باردیگر دفاع کرد:
خبرنگار: فکر میکردید که حرکت صلحجویانه منجر به این فاجعه وشود که ۹ نفر کشته شوند ؟
ماتیاس گاردل: نه !

خبرنگار : اشکال را در چه می بینید؟
ماتیاس گاردل: ما میخواستیم با این مسافرت به غزه نشان دهیم که با شیوه های مسالمت آمیز میشود توجه اسرائیل و جهان را نسبت به فاجعه انسانی در غزه جلب کرد و به نیروهای «تندرو» نیز ثابت کنیم که نیازی به مقابله مثل با خشونیت های اسرائیل نیست.

تحلیل ما این بود که دو حالت ممکن ست اتفاق بیفتد:
حالت اول : اسرائیل برای کشتی غزه مشکل ایجاد نخواهد کرد. ما خواهیم توانست محموله ی خود را به مردم فلسطین برسانیم. این پیروزی بزرگی برای فعالیت های مسالمت آمیز و صلح و ترغیب تندروان به صبر و حوصله بود.
حالت دوم : اسرائیل مانع ورود ما به غزه خواهد شد، که این به ضرر اسرائیل تمام خواهد شد و ثابت خواهد کرد که اسرائیل اساسا هیچ پیشنهاد یا انتقاد و حتی شکل مسالمت آمیز را مبارزه را قبول ندارد.

غیرمنتظره !
چون هردو حالت بهر صورت می توانست نظر مردم جهان را به غزه و مردم آن جلب کند. بدون اینکه خشونتی صورت گرفته باشد مورد قبول اسرائیل نبود و تاکتیکی را انتخاب کرد که ما را شوکه کرد .متاسفانه اسرائیل به دوحالت مسالمت آمیز تن نداد و حالت سومی را انتخاب کرد . اسرائیل با حمله به کشتی غزه و اعمال جنایتکارانه خود با خشونت ترین شکلی تلاش کرد تا نشان دهد حرکت کشتی صلح مسالمت آمیز نبوده ست.

حمله ی شیانه ( ده دقیقه از ۴ صبح گذشته بود) به کشتی و ترور و وحشت با شلیک بمب های رعد آسا و رگبار گلوله ها از فاصله ی نزدیک و یک طرفه از جانب اسرائیل در هر صورت با بهت جهانی روبرو شد.

ما به مبارزات مسالمت آمیز خود ادامه میدهیم و دفعه بعد با کشتی و گارانتی سازمان ملل و اتحادیه اروپا به سمت غزه خواهیم رفت.
اسرائیل همه ی دنیا را «تروریست » می نامد. با تاسف از جنایت آفرینی اسرائیل ما با حرکت خود نشان دادیم که میشود مردم جهان را به سوی مردم غزه جلب کرد. اسرائیل عمدا خشونت آفرید تا تاکتیک مسالمت آمیز در فاجعه ی انسانی دیده نشود.


اسرائیل حرکت صلح آمیز را عمدا بخون کشید
۲۶٨۴۷ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : مصاحبه با وزیر سابق فرهنگ اسرائیل
یونگه ولت آلمان ، سوم ژوئن،ترجمه نادر هدایت

مصاحبه با شولآمیت آلونی هشتاد ویکساله نویسنده زن ، و ا ز موسسین گروه پیس ناو و برنده جایزه اسرائیل و وزیر فرهنگ وتربیت سابق اسرائیل واز سال هزار ونهصد شصت وپنج تا تا هزار نه صد ونود وشش در کنیسه نماینده بوده است :


س-چگونه این این حمله نیروهای ویژه نظامی اسرائیل علیه کشتی غزه آزاد را قضاوت میکنید؟

برای آنچه که اتفاق افتاده است تنها یک کلام وجود دارد :کشتار . بعنوان یک اسرائیلی من علیه این عملیات خونین شورش میکنم که برای آن هیچگونه توجیهی نمیتواند وجود د اشته باشد.آنچه اتفاق افتاده است در نتیجه تسلط کمپین تبلیغاتی است که توسط کسانی ارگانیزه شده است که بر اسرائیل حکومت میکنند. کسانی که این دستور را داده اند که حرکت کشتی غزه آزاد را به هرشکل متوقف کنند واجازه شلیک به سربازان ما را داده اند . وبهمین دلیل بایستی که از طرف دادگاهای بین المللی تحت تعقیب قرار گیرند.

س-اسرائیل مدعی است که در این کشتی سلاح کشف کرده است . این را باور دارید؟

این کشتی ها هیچ سلاحی را حمل نمیکردند، بلکه کمکهای کالایی برای مردمی که سالهاست تحت مجازات همگانی قرار گرفته اند آنچه که برضد نرم حقوق بشر و قوانین بین المللی است، حمل میکرده است. با این کشتار کشور من برای انچه که من برایش مبارزه کرده بودم ، طرف زشت خود را نشان داد .طرف تکبر ، و یک خشونت غیر قابل اندازه. این یک لکه خونینی است که باقی خواهد ماند.برای اینکه این را از بین ببریم تنها محکومیت بین المللی کافی نیست .این لازم است که از طرف جامعه اسرائیلی خود اعتراضات بلند شود.نیاز به یک شورش اخلاقی علیه کسانی است که تنها یک عملیات سو قصد علیه صلح در خاورمیانه انجام میدهند ، بلکه بنیاد دمکراسی مارا نابود میکنند. زیرا یک کشور ، که چنین کشتاری را توجیه میکند، یک کشور ی است که خودرا به یک عقوبت نحس محکوم میکند.

س-نخست وزیر نتانیاهو ووزیر دفاع اهود باراک مدعی اند که هدف سازمان دهندگان کشتی همبستگی کمک ا نسانی به غزه نبوده است بلکه «مبارزه طلبی هدف دار» علیه اسرائیل را ا نجام داده اند.

این کلمات بی شرمانه کسانی است که سعی میکنند که از چیزی دفاع کنند که قابل دفاع نیست. چنین رفتاری تنها باعث بالا رفتن خشم و عصبانیت در سطح جهان علیه این کشتار انجام شده میشود. هیچ چیز نمیتواند این واقعیت را توجیه کند که پل یک کشتی به صحنه جنگ تبدیل شده است . کسی که چنین دستور ی را داده است و کسی که شیطان سازی را علیه پاسیفیستها را از قبل شروع کرده است، میخواسته است درسی بدهد. اما نتیجه در مقابل چشمان اکنون قرا ردارد .خون ریخته شده یک لکه ننگ پاک نشدنی در تاریخ کشور من است.

س-در ترکیه یک خشم قابل فهم در حال ترکیدن است؟

نه تنها در ترکیه . این قصابی نفرت از اسرائیل را افزایش خواهد دارد ، بنیادگرایان را قویتر کند و نیروهایی را در دنیای عرب و فلسطین تضعیف کند ، که هنوز به دیالوگ اعتقاد دارند وبرای یک صلح عادلانه و مساوی مبارزه میکنند. اما جناح عقابها در اسرائیل امروز حاکم هستند و هرکاری انجام میدهند تا هر دیالوگی را خفه کنند. و این حمام خون در این جهت بوده است.

س-با این عملیات مساله بایکوت و محاصره غزه دوباره در مقابل چشمان قرار گرفته است.آیا اسرائیل با محاصره غزه به هدف خود نزدیک ترشده است که حماس را تضعیف کند؟

نه ! این محاصره همانقدر کم باعث تضعیف حماس شده است که مثل کشتن رهبر آنها. این تنها رنج مردم را افزایش داده است و غز ه را به یک زندان بزرگ در زیر اسمان مبدل کرده است .کسی که به کشتی ها حمله میکند ، یک ملتی را سرکوب میکند و سیاست کلنیالیسم را در منطقه اشغالی فلسطینی ادامه میدهد ، تنها این توهم را دنبال میکند که امنیت اسرائیل با خشونت سلاح میتواند بدست آید. اما این یک توهم است که همیشه میتواند به رسوایی ختم شود، اگر جهان در مقابل آن بطور قاطع اعتراض نکند. برای این بایستی که بخشی از اسرائیلیها که میخواهند همدست این جنایت نباشند به این اعتراضات بپیوندند.

س-جامعه عرب در اسرائیل هم اکنون به خیابانها میروند..

بله ، و در این جا ما سخن ا ز یک میلیون اسرائیلی میکنیم که راسیست آویگادر لیبرمن وزیر امورخارجه اسرایئل را بعنوان «ننگ»نگه میکنند،که اگر میتوانست منطقه در اشغال شده با خشونت مردمش را بیرون میراند. و امروز کسانی مانند او آینده اسرائیل و صلح را در دست دارند. این یک سناریوی وحشت انگیز ناب است.
۲۶٨٣۶ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : پدر جان ترکیه را مشتی عاقل سیاستمدار لیبرال اداره میکنند . اینها سیاست را علمی یاد گرفته اند نه از روسیه دستور میگیرند مثل حزب توده در زمان مصدق ، نه با رمل و اسطرلاب مثل ج ا ، نه ایدیولوژیک مثل کوبا و کره شمالی
حتا توده ایها در پیک نت و اخبار روز این ادعا را نکردند !
آقای تقی زاده آیا شما مامور مخفی توده ایها در رادیو فردا نیستید ؟
مگر اسرائیل را مشتی احمق مثل مارکسیست های ایران میگردانند ؟
تقی زاده و نفوذی های توده ای در رادیو فردا همین حرف مبشری را میزنند در سایت اخبار روز به گونه ای مسخره تر .
ما ایرانیها وقتی از تحلیل عاجز میشویم مغز تخیل پرور و توطعه پندارمان انقدر فعال میشود که نمیتوانیم ببینیم کس دیگری فقط بهتر از ما و عاقلانه تر رفتار کرده و به همین دلیل هم برنده شده .
در فوتبال و کشتی و سیاست میگیم داور به نفع گرفت ، زمین لیز بود ، توطعه حساب شده آمریکائیها بود !
پدر جان ترکیه را مشتی عاقل سیاستمدار لیبرال اداره میکنند . اینها سیاست را علمی یاد گرفته اند نه از روسیه دستور میگیرند مثل حزب توده در زمان مصدق ، نه با رمل و اسطرلاب مثل ج ا ، نه ایدیولوژیک مثل کوبا و کره شمالی .
قدری سیاست ورزی یاد بگیرید . اینهمه سال است توی کشورهای غربی ولفر دولتی سرمایه داری میگیرد و عشق و حال کمونیستی میکنید والی از آنها یاد نمیگیرد ! بد بخت ملت ایران که شما مارکسیست های ایرانی اپوزیسیون آنرا در خارج اداره میکنید و نخست وزیر خط امامی در داخل رهبر آزادی خواهیش باشد !!!
۲۶٨٣٣ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : مسولین اخبار روز، چرا
براستی چرا هر زمانی کسی میخواهد رو راست و بدون تفکر کاسب کارانه متداول در میان سیاسیون (چه مترقی چه مرتجع) سخن اش را بزند، شما آن را سانسور میکنید؟ آیا ما هنوز به آن حد از بلوغ فکری دست نیافته ایم که از واقعیت ها هراس نداشته باشیم؟ اگر چنین هست، پس چرا بدنبال یک حکومت دمکراتیک هستیم؟ این هم از دید کاسبکارانه هست؟
چندی پیش اقای عبدالرحیم پور فسمت اول خاطراتش را نوشته بود و کسی که نامش بیادم نمانده، مطالبی در ارتباط با آن قسمت نوشت. رفتم که دوباره بخوانم که دیدم تمامی آن بخش ها دستکاری ای صورت گرفته و یا اصلا حذف شده. که این حکایت درستی بود از انتقاد خواننده. جالب هست با وجودی که متن خاطره دستکاری شده بود ولی ماندن انتقاد خواننده سانسور شده بود. اگر انتقاد درست نیود پس چرا متن خاطره دستکاری شده بود و اگر انتقاد درست بود پس چرا سانسور؟
۲۶٨۲۹ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : اقای مبشری عزیز
در یک چنین موضعگیریهاست که مردم یاران خود و مبارزان واقعی و فعالان سیاسی برای ازادی ایران را بدرستی بازشناسی می کنند. وگرنه ادعای مردمی بودن را خمینی و خامنه ای هم می کنند.
خانومها اقایان!
بهر دلیلی که میخواهید می توانید از اینطرف حمایت کنید و انطرف را محکوم. درود بر شما نظر شما هم مورد احترام.
نظر و حکم و موضع خود را به جنبش سبزنسبت دادن است که اشکال کار است. به چه منطق دلیلی حکم به همدوشی ملت ایران با مشتی مرتجع فرصت طلب و بازیچه قدرتهای جهانی می دهید.
ازکدام مرجع و به اعتبار کدام مشروعیت خواستهای خود را به مردم وجنبش سبز می خواهید حقنه کنید.
تک تک شما را میشناسیم . بغیر از معدودی همگی نه به مردم ایران بلکه به اینده خود در رژیم اسلامی چشم دوخته اید.
ایران ازاد چشم به منافع مردم رنجدیده و بلاکشیده خود دارد. اینده ای که شما,خانومها اقایان ,هیچ نقشی در ان نخواهید داشت.
الان هم وزنه ای نیستید. در اینده ایران دموکراتیک, همین مردم با شناختی که از شما دارند نشان خواهند داد که شما از چه پشتوانه ای برخوردارید. اینده ای که شما,خانومها اقایان, از ان می هراسید.
۲۶٨۱۹ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : سئوال از آقای مبشری
آقای مبشری ! اسرائیل با تحقیق از طرف جامعه‌ جهانی مخالفت کرد، حالا چه‌ تحلیلی دارید؟
۲۶٨۱۷ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : فقط غزه؟
غزه، این عزیز بلا جهت شده بلای جان ما ایرانی ها. یکی پرسیده هزینه‍ی این امداد از کجا تأمین شده؟. بنا بر ادعای مدیران و گردانندگان امدادگران، آنها از کشورهای تندرویی مثل ایران کمک نپذیرفته اند که صدالبته این ظاهر قضیه است. همه می دانند که آقای اردوغان می تواند بنام ترکیه از اعتباری که جمهوری اسلامی در اختیارش گذاشته و می گذارد، بی حساب وکتاب دراین مورد بخصوص هزینه کند. آیا روی این کره‍ی خاکی فقط غزه نیاز به امداد دارد؟... پس خرمشهر چی؟... بم چی؟... مناطق محروم ایران چی؟... و هزاران هزار شهر و روستا در اطراف و اکناف دنیا چی؟... بهتر است نگاهی به نقشه‍ی منطقه و موقعیت جغرافیایی غزه بیندازیم و این گفته‍ی ناتانیاهو را بخاطر بیاوریم؛ "اجازه نمی دهیم غزه بندر ایران در مدیترانه باشد"... و پی ببریم که جمهوری اسلامی چرا اینهمه برای غزه پستان به تنور می چسباند. درود بر مبشری پیشگام و شجاع.
۲۶٨۱۶ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : انتقاد به بیانیه یا دفاع از جنایت
آقای سهراب مبشری شما خود به دیگران انتقاد می کنید چرا عجولانه نظر داده اند. شما خود عجولانه تصمیم می گیرید. چون انتقاد شما زمانی درست بود که از طرف یک ارگان بین الملی وضعیت ماجرا روشن می شد. متاسفانه شما از بس جنایات جمهوری اسلامی را مشاهده کرده اید، حالا برای شما همه مسلمانان و بویژه سازمان های مسلمان همه محکوم هستند به تروریست بودن چون مسلمان هستند. من این استناجات را از مقاله شما و برخورد شما به اعراب و ترکیه گرفته ام و امیدوارم برداشت من غلط باشد.
نه جانم اسرائیل کشور غاصبی است که حتی توافقات جهانی سال ۱۹۶۷ را در مورد تقسیم زمین ها به دو قسمت اعراب و اسرائیلی زیر پا گذاشته است و امروز هم علیرغم فشارهای جهانی به اشغال ارضی این ملت مشغول است. چرا وقتی جمهوری اسلامی آدم می کشد میشود تروریست ولی وقتی دولت اسرائیل آدم می کشد می فرمائید باید صبر کرد تا بینیم ماجرا چه است. بنا براین باور باید ما صبر کنیم پرونده تمامی جنایات جمهوری اسلامی را مطالعه کنیم بعد بگوئیم جنایت کرده است یا نکرده است و برای همه جنایات جهانی هم باید همین حکم را صادرکرد. قتل و کشتار به هر بهانه و از طرف هر کس و کشوری و گروهی که باشد باید شدیداً و درجا محکوم شود. فرض کنیم دولت اسرائیل درست می گوید اینها چوب و چاقو در دست داشته اند مگر باید هر کسی را که چوب در دست داشت کشت و به قتل رساند. پس انتقاد شما به خمینی چه است که در سال ۶۰ یکی از تهمت ها به اعدامیون این بود که چاقوی موکت بری داشته اند پس اشکال شما به خمینی چیست و حتماً ما ایرانیان اشتباه کرده ایم در جا اعدام ۵ تن اخیر را محکوم کرده ایم وقتی نمی دانیم فرزاد کمانگر و چهار تن دیگر واقعاً در پرونده اشان چه بوده است. نه هموطن برخورد شما به مسئله بسیار سطحی و غیر واقع بینانه است و به نوعی دفاع از جنایت است که آنرا بصورت انتقاد و سئوال مطرح کرده اید. یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر الان قریب دوسال است که در تحریم هستند و از حق ابتدائی انسانی اشان محروم شده اند. اینها مسلمان باشند، یهودی باشند، کبر باشند یا هندو و بهائی حق مسلمشان است که از حقوق انسانی و بشری خود بی بهره نباشند. این است معنی دفاع از حقوق بشر. بعد شما مدافع حقوق بشر می گوئید چرا جنایات اسرائیل را محکوم می کنید. برخورد شما به این قضیه که امیدوارم عمدی نبوده است به اعراب و ترکیه و مسلمانان همان برخورد ضد دمکرایتک خودی و غیر خودی جمهوری اسلامی و اصلاح طلبان است.
به امید آزادی ایران و صلح جهانی
راستگو
۲۶٨۰۴ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : حامیان اشغالگران و ظالمان عصبی شدند
نویسندگان بیانیه ی مورد نظر نوشته اند:
بار دیگر سرشت ستیزه گر اشغالگران سرزمین های فلسطینی را به روشنی تمام نزد مردم جهان آشکار ساخت.

سهراب خان مبشری و «برادر بزرگ» فریدون احمدی در باره ی این جمله اظهار نظر بفرمایند .

سهراب خان این جمله را مثله کرده ومثل آخوندها بحث کرده .واقعا تاسف انگیز ست
مردم تحت ستم فلسطین و رفتار اشغالگران اسرائیلی ربطی به الفتح، حماس،حزب الله ،خمینی ، ژرژ حبش و..و.. ندارد همه ی اینها میروند ولی مردم فلسطین بخ حق خود خواهند رسید رو سیاهی آن برای همراهان اشغاگر باقی خواهد ماند. سکوت و جانبداری از اسرائیل هم نوعی حمایت از ظالم واشغالگر ست
۲۶٨۰۲ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣٨۹       

بخشی که در نوشته قبلی جا افتاده

لود است. امیدوارم که خدا روزی او را در جای دیگری حواله دهد
۲۶۷۷۷ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : متاسفم آقای مبشری!
آقای مبشری نوشته‌اند: "و ایکاش مقامات اسرائیلی نیز به جای یاری رساندن ناخواسته به بنیادگرایان، هر آنچه در توان داشتند انجام می دادند تا دکان شهیدسازی اسلامیستها تخته شود." معلوم نیست ایشان این کلمه‌ ناخواسته‌ را از کجا آورده‌اند، مگر اسرایل با سیاستهای اشغالگرانه‌ خودش نهایتا عامل اصلی وجود چنین گرایشات تندرو اسلامی در سیاست نیست؟ مگر اسرائیل خود متحد نزدیک کشورهائی مثل آمریکا نیست که‌ یکی از بنیانگزاران اسلامگرایان سیاسی در جنگ برعلیه‌ دشمنان قبلی اشان بودند، نیست؟ و این چه‌ نوع کشور دمکراتیکی است که‌ بشدت سرکوبگر و تهاجمی در رابطه‌ با فلسطینیان است؟ و مگر اسرائیل خودش را بر اساس یهودیت تعریف نمیکند؟ و این چه‌ نوع تفکر مدرن و دمکراتیکی است هویت خودش را مذهبی تعریف میکند؟
۲۶۷۷۵ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : چزا به ریشه مشکل نمی‌پردازید؟
حمله اسراییل به کشتی ترکیه فرصتی برای سیاسیون فراهم کرده که تفسیری باب طبع خود بدون توجه به واقعیات عینی ارائه کنند. جناب مبشری، شما که نیروهای اشغالگر را دمکرات میدانید، در کجای دنیای مدرن دمکراسی بر اساس دین شکل گرفته است؟ ادامه اشغال مناطق اشغالی در جنگ ۶۷ آیا در راستای صلح و تضعیف افراطیون اسلامیست است؟ ادامه اشغال سرزمینهایی که بر طبق قطعنامه‌های سازمان ملل متعلق به فلسطینیان است، چه توجیهی دارد؟ چرا نقش مخرب نیروهای راست افراطی اسراییل را که سرزمین فلسطین را ارض موعود میدانند و با معاوضه زمین با صلح مخالفند را نادیده میگیرید؟ آقای محترم‌، اسلامیست‌های ترکیه اهداف خاص خود را دنبال می‌کنند ولی چزا به ریشه مشکل نمی‌پردازید؟ اگر کشور مستقل فلسطین تحت نظارت نیروهای حافظ صلح و تدابیر امنیتی لازمه تشکیل شده بود، آیا شاهد ماجراجویی اسلامیست‌ها می‌بودیم؟ ما نباید نقش سیاه‌لشکر تبلیغاتی دولت اسراییل را بازی کنیم. آنها بطور وسیع و منظم در تمامی سایت‌های اینترنتی معتبر منجمله همین سایت اخبار روز حضور فعال و مداوم دارند.
۲۶۷۷٣ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : تشکر از سهراب گرامی
سهراب عزیز، ممنون از نقد خوبت. قصد داشتم مطلبی با تقریبا همین مضامین بنویسم که تو زحمت آنرا کشیدی. با موارد طرح شده در نوشته تو موافقم و تاسف من هم بویژه از امضای این متن توسط برخی عزیزانی است که انتظار تیز بینی سیاسی و همه جانبه نگری بیشتری از آنها می رود.
فریدون احمدی
۲۶۷۶٨ - تاریخ انتشار : ۱٣ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : دلم برای فدائیان جانباخته پر میکشد
باردیگر مبشری به دفاع کورکورانه از اسرائیل پرداخت. برای اینکه اشتباهی وسوء تفاهم صورت نکیرد به بند بند ادعاهایش پاشخ میدهم:

مبشری:رویداد دوشنبه ۱۰ خرداد در آبهای مدیترانه، که در جریان آن طبق آخرین گزارشها ۹ شهروند ترکیه کشته شده اند، بدون تردید حادثه ای اسف انگیز بود که نباید اتفاق می افتاد. هیچ انسانی مستحق کشته شدن به دست دیگران نیست.
***کاکاوند:به گفته ی هنرمندان سوئدی که در کشتی بودند،در نیمه شب مهتابی که قرص ماه بر امواج دریا منظره ی بدیعی آفریده بود در آبهای بین المللی در محاصره ی پاترول های اسرائیل قرار گرفتندو سپس سربازان اسارائیای از هلیکوپتر بر عرشه کشتی پیاده شدند و با بمب های صدا زا بسیار وحشیانه با باتوم الکتریکی به جان ما افتادند و شلیک گلوله بیداد میکرد. آنها دزدان دریائی بودند که باور کردنی نبود فکر کردیم همه کشته خواهیم شد..

مبشری:همان گونه که در موارد مشابه پیش از این نیز چنین بوده است، بدون شک در اسرائیل تحقیقاتی در مورد این حادثه انجام خواهد گرفت تا میزان مسئولیت مقامات نظامی و سیاسی این کشور در این حادثه که لطمه سیاسی آن بیش از همه متوجه خود اسرائیل شده است روشن شود.
***کاکاوند: مثل اینکه شما در کره ی دیگری تشریف دارید یا اخبار بین المللی را ملتفت نیستید. همه خواستار تشکیل کمیسیون مستقل برای رسیدگی به جنایت هستید.تمام رهبران از جمله اتحادیه اروپا، سازمان ملل تجاوز و گروگانگیری اسرائیل در آبهای بین المللی و کشتار سرنشینان کشتی را محکوم کردند فقط اسرائیل طبق معمول میخواهد خودش به خودش نمره بدهد. فراموش نکنید که ۲۹ ما مه ۱۸۹ کشور قطعنامه ی منع استفده از سلاح اتمی را امضا کردند بجز اسرائیل ! برخلاف نظر شما من فکر می کنم اسرائیل با این جنایت ننگ ۲۹ ماه مه را تحت الشعاع قرار داد.

مبشری:اما آنچه مایه شگفتی است، امضای شماری از دوستان و هموطنان ایرانی زیر متنی شتابزده، عصبی و به دور از انصاف در محکومیت یکجانبه اسرائیل است، دوستان و هموطنانی که برخی از آنها تا کنون در شمار دشمنان آشتی ناپذیر اسرائیل و یهودیان نبوده اند.
***کاکاوند:اتفاقا در این مورد که اسرائیل در آبهای بین المللی شبیخون زده، تردیدی برای مردم جهان و سران کشورهای جهان باقی نگذاشتکه تمام جهان در دوشنبه ۱۰ ماه ژوئن علیه اسرائیل تظاهرات کردند. میخواستید علیه رژیم ایران تظاهرات کنند یا حماس ؟ شما هنوز یاد نگرفته اید که سیستم حقوقی کشورهای غربی، مثل ایران و اسرائیل کار نمی کند. حسابی دارد ، کتابی دارد !

مبشری:متن نامبرده، تحت عنوان «محکومیت جنایت ارتش اسرائیل و حمایت از جنبش رهایی بخش مردم فلسطین و ایران» در رسانه ها و از جمله «اخبار روز» انتشار یافته است. موارد انتقاد من به بیانیه مزبور، از این قرار است:
۱ – این بیانیه، بدون اینکه امضاکنندگان آن در این فرصت کوتاه توانسته باشند اطلاعات کامل درباره حادثه مدیترانه کسب کنند، مسئولیت این حادثه را به طور یکجانبه متوجه اسرائیل می داند و حتی جای کوچکترین پرسشی در این مورد نمی گذارد که در این ماجرا لااقل بخشی از مسئولیت، متوجه اسلامیستهای سازمانده اعزام کاروان کشتی ها به منطقه ای جنگی بوده است یا نه.
***کاکاوند: ده ها حقوق دان بین المللی در مصاحبه های متعدد تجاوز اسرائیل در آب های بین امللی را نقض حقوق بشر و بین المللی تعیین کردند بهمین دلیل شورای امنیت سازمان ملل متحد این عمل راهزنانه ی اسرائیل را در همان شب اول محکوم کرد و حتی ایالات متحد آنرا وتو نکرد ! تمام نشریات راست و چپ نوشتند:«چ شورای امنیت اسزرائیل را محکوم کزد»

۲مبشری: بیانیه از کشتی های امدادی سخن می گوید. در جهان و از جمله در خاورمیانه، ده ها سال است که سازمانهای امدادگر فعالیت می کنند، اما کمتر اتفاق می افتد که فعالین چنین سازمانهایی درگیر حوادث خشونت آمیز شوند. آنچه امضاکنندگان بیانیه ناگفته گذاشته اند این است که طبق اظهارات خود سازمانگران کاروان کشتی ها، اهداف این کاروان صرفاً «امدادی» نبود و این عملیات، یک هدف مشخص سیاسی داشت: تحمیل یک شکست سیاسی و نظامی به اسرائیل. اگر سازمانگران کاروان، صرفاً مقاصد امدادگرانه داشتند، می توانستند از راه های دیگری برای رساندن کمکهای انسانی به غزه استفاده کنند. هم اسرائیل و هم مصر تا کنون بارها اجازه حمل کالا به غزه را داده اند.
***کاکاوند: این موضوع مثل انشاء بچه مدرسه سرهم بندی شده و اصلا مشخص و مشتند نیست بهترست باز نویسی شود چون از ماهها قبل این موضع تدارک شده بود و ما صدها مصاحبه و äزارش دیده بودیم و هم اکنون کشتی ایرلندی آماده ی حرکت به غزه ست و یکی از هنرمندان سوئدی
امروز وقتی در استکهلم از هواپپما پیاده شد در یک مصاحبه گفت: ۱۲ کشتی به غزه می فرستیم البته راه های مورد نظر شما فقط «رویا » ست.

مبشری:۳ – در بیانیه، اسرائیلی ها «اشغالگران سرزمینهای فلسطینی» نامیده شده اند. آیا منظور همه امضاکنندگان بیانیه از «سرزمینهای اشغال شده» یکی است؟ منظور آنها، کل خاک اسرائیل است یا آن بخش از کرانه غربی رود اردن که هنوز نیروهای مسلح اسرائیل در آن حضور دارد؟ در حالت اول، یعنی اگر امضاکنندگان، کل سرزمین اسرائیل را «فلسطین» می نامند، پس تفاوت مواضع آنها با امثال حماس و جمهوری اسلامی چیست؟ در حالت دوم، آیا نسخه امضاکنندگان برای صلح خاورمیانه این است که اسرائیل، یهودیان ساکن کرانه غربی رودن اردن را به امان خدا رها کند تا «اشغالگر» نامیده نشود؟ یا باید به زور آنها را از خانه هایشان بیرون راند، بدون آنکه همه اعراب و فلسطینی ها حق موجودیت اسرائیل را به رسمیت بشناسند و صلحی پایدار برقرار شود؟
***کاکاوند : دلم برای جنبش فدائی میسورد که شما اینقدر دارید از راست جهانی هم راست تر شدید ! تمام رسانه های راست سوئد از صبح تا شب میگویند:
ockupant makt/occupant force

مبشری:۴ – بیانیه از «سرشت ستیزه گر» اسرائیل سخن می گوید. سرشت چه کسانی ستیزه گر است؟ اسرائیل با صدها هزار شهروند عرب خود که هرگز حاضر به زندگی در کشورهای همسایه اسرائیل نیستند یا دولتهای مخالف موجودیت اسرائیل و دست پروردگان فلسطینی آنها؟
***کاکاوند: اسرائیل بیش از ۱۸۰ قطعنامه سازمان ملل را بعداز ۱۹۴۸ زیر پا گذاشته و هفته ی پیش قطعنامه ای که ۱۸۹ کشور امضا کردند را ریشخند کرد. چند هفته پیش در سفر نتانیاهو به امریکا در کمال گستاخی افاضات فرمودند که اورشلیم از هزاران سال پیش به یهودیان تعلق داشته و اصلا نیازی به بحث ندارد. ابلهانه ترین یا تحریک آمیز ترین برخورد که با احمدی نژاد نه تنها توفیری ندارد بلکه منکر تاریخ ست مثل اینکه ما ایرانیان بر بازگشت سرزمین های باستانس خود ستیزه گری کنیم . دست پروردگان فلسطینی دیگر چه صیغه ایست ؟

مبشری:۵ – بیانیه، مدعی همراهی «جنبش سبز مردم ایران» با مواضع خود است. این ادعا را چگونه می توان پذیرفت وقتی برخی از شعارهای مردم در تظاهرات سال گذشته در ایران، در اعتراض به حمایت حکومت ایران از امثال حزب الله لبنان و حماس بود؟ امضاکنندگان، چگونه مواضع خود را که حداکثر، مورد پذیرش بخشی از مردم ایران است و به شدت مورد اختلاف است، مواضع «جنبش سبز» می نامند؟ آیا این خدمت به جنبش سبز است که در آن به اختلاف بر سر مسائلی که ربطی به ایران ندارد دامن زده شود؟
***کاکاوند: مردم ایران در کنار تمام جهانیان علیه اسرائیل بپاخاستند قرار دارد لطفا مغلطه نکنید - مردم علیه حکومت سالوس بدرستی شعار دادند

مبشری:۶ – بیانیه، دولت اسرائیل را «نظام ستم پیشه» می نامد، نظامی که اقداماتش به صراحت در ردیف اعمال حکومت ایران قلمداد شده است. چگونه می توان دولت اسرائیل را که از بدو تأسیس، علیرغم هجوم مکرر همسایگانش به قصد نابودی این کشور، تنها نمونه دمکراسی و حکومت قانون در خاورمیانه است، با حکومت ایران مقایسه کرد که تا کنون ده ها هزار شهروند ایرانی را اعدام کرده است؟
***کاکاوند: نقل قول شما نادرست و تحریف شده ست واقعا تاسف انگیز ست.

مبشری: از برخی امضاکنندگان بیانیه، هشیاری سیاسی بیشتری انتظار می رفت. ایکاش آنها توجه می کردند که مانورهای اخیر دولت اردوغان در نزدیکی به حکومت ایران و اعمال سازمانهای نزدیک به آن مانند عاملان راه اندازی کاروان به اصطلاح «امدادی»، همه برای تحکیم قدرت اسلامیستهای حاکم بر ترکیه طراحی شده اند. ایکاش دوستان و هموطنان گرامی امضاکننده بیانیه و نیر سرنشینان کشتی های عازم غزه، به دام رهبران بی وجدان اسلامیست نمی افتادند، رهبرانی که برای پیشبرد مقاصد شوم خود هر از چندی باید شماری «شهید» دست و پا کنند. ایکاش کسانی که برخی از آنها را به عنوان مدافعان ثابت قدم صلح و دوستی ملتها می شناسیم، این گونه در بوق نفرت نمی دمیدند.
و ایکاش مقامات اسرائیلی نیز به جای یاری رساندن ناخواسته به بنیادگرایان، هر آنچه در توان داشتند انجام می دادند تا دکان شهیدسازی اسلامیستها تخته شود.
***کاکاوند:موضوع سازمانهای غیردولتی و فعالیت های انساندوستانه بخشی از فعالیت های دائمی مردم در جهان آزاد می باشد .بهترست شما به مصاحبه های کسانی که از« شبیخون مرگ سربازان یا دزدان دریائی» جان سالم برده اند بشنوید که چقدر برخورد ضد ترکیه و ضد عرب شما سخیف ست. اگر اسرائیل کوچکترین بهانه ای از کشتی صلح داشت تا امروز در بوف و کرنا میدمید . برای شما متاسفم و دلم برای فدائیان جانباخته پر میکشد.
۲۶۷۵۹ - تاریخ انتشار : ۱٣ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : طفلک مارکس!
سال هاست که دیگر تفاوت و تمایزی در اصول کلی میان چپ ها و مسلمین دیده نمی شود. اگر باز هم شک دارید نگاهی دقیق تر به اسامی امضا کنندهء این بیانیه بیندازید و یکصدائی مجدد حزب الله و پیروان سابق و لاحق مارکسیسم را تماشا کنید. طفلک مارکس!
۲۶۷۵۷ - تاریخ انتشار : ۱٣ خرداد ۱٣٨۹       

عنوان : اقای مبشری عزیز
اقای مبشری عزیز.
شجاعت شمادر نوشتن اینگونه مقالات در حالی که تمامی رسانه جات رنگارنگ جهان هزیان وار به حمایت از این کاروان مشغولند که نه صلح جو بود و نه انساندوست, قابل ستایش است. بنده اما گمان نمی کنم که امضاکنندگان بیانیه مورد بحث از روی عجله و نااگاهانه اینکار را کرده باشند.
عده ایشان از همراهان سابق خمینی و خلفش بوده اند و حال سعی در اصلاح نقش ایوان ولایت دارند ولی هنوز دل در گروی دوستان اسلامگرای فلسطینی حماس دارند.
عده دیگر دقیقا به همان دلیل از حماس حمایت می کنند که مثلا کاسترو یا چاوز از احمدی نژاد و اسلامگرایان در ایران. صرفا دشمنی با امریکا اسراییل برایشان بس است. ارتجاع و ضدیت با انسان و انسانیت به چشم قشنگ ولی چپشان نمی اید.
عده باقیمانده هم جانب پوپولیستی و اپورتنیستی مسیله برایشان چرب تر بنظر میرسد.
باری مردم جنبش سبز اما اتمام حجت خودشان را کرده اند که نه غزه نه لبنان جانم فدای یران.
پیروز باشید.
۲۶۷٣۵ - تاریخ انتشار : ۱٣ خرداد ۱٣٨۹