سی خرداد هشتاد و هشت، روز الغای ترس


نیما طاهری



اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲ تير ۱٣٨٨ -  ۲٣ ژوئن ۲۰۰۹


روز بیست و نهم خرداد، خامنه ای در نماز جمعه با غلبه بر ترس و اضطراب خود، با لحنی به ظاهر مقتدرانه، از توده ی میلیونی حاضر در خیابان خواست که به خانه برگردند و به خواست حاکم تن دهند و دم برنیاورند. خامنه ای با اتکا به توان سرکوب حزب مسلح سیاسی تحت فرمان خود- سپاه - و ارگان های امنیتی- اطلاعاتی و باندهای جنایت پیشه ی لباس شخصی، به صراحت هر چه تمام تر به توده ی میلیونی معترض گفت چنان چه به فرمان و سناریوی حاکم تن نسپارید بشدت سرکوب خواهید شد. خامنه ای می پنداشت با صدور فرمان علنی سرکوب و کشتار عمومی، و استقرار نیروهای سرکوب در خیابان ها، موفق خواهد شد با القای عمومی ترس، خیابان ها را بار دیگر به تسخیر خود درآورد. اما چند ساعت پس از صدور فرمان سرکوب، مردم با سر دادن شعار: دولت جنایت می کند/ رهبر حمایت می کند! تن حاکم را بلرزه درآوردند. مهم تر آن که در روز سی خرداد، مردم با حضور گسترده ی میلیونی خود، خیابان ها را به صحنه ی رویارویی با نیروهای سرکوبگر تبدیل کردند. به باور من حضور پُر شور و پُر توان مردم، در سی خرداد، بیش و پیش از هر چیز، از الغای عمومی ترس و تبدیل شدن خیابان به عرصه ی سیاست، حکایت می کند. در شرایط کنونی، گسترش و تعمیق همین الغای ترس می تواند سبب حضور هر چه گسترده تر مردم در خیابان شود. باید با هوشیاری کامل از هرگونه مبارزه ی قهرآمیز زودهنگام و نابهنگام پرهیز کرد، زیرا همین امر می تواند زمینه ساز سرکوب خونین و گسترده ی توده ای و حاکمیت دیگر بار ترس و ارعاب شود. حضور هر روزه و هر چه گسترده تر مردم در خیابان، زمینه ساز تبدیل شدن سیاست به امر عمومی و تضعیف سیاست نهادی و نهادهای سیاسی حاکم خواهد شد. مردم در خیابان فرصت خواهند یافت، سیاست مبتنی بر برابری و آزادی را خلق و تجربه کنند، و بدین سان به نفی متعین سیاست ورزی رجال سیاسی حاکم خواهند پرداخت.

kelkexiyal.blogspot.com
jamesharab@gmail.com