• شکوه ِ بودن ِ باران به شور ِ قدرت خویش
ره آوری است که نامش
شراره می گویم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱٨ تير ۱٣٨۷ -  ٨ ژوئيه ۲۰۰٨

 
 
   غزل واره ای در تأیید حرکت و عمق آگاهی دانشجویان مبارز ایران
 
 
تو در کدام نقطه این سرزمین تاریکی
 
و در نگاه چه کس شوق عشق می بینی ؟
 
مرا ببخش که در خواب خود چنین سنگین !
 
به جای عمق ستم  
 
از ستاره می گویم
 
مرا ببخش که در ابتدای روییدن
 
به جای ارزش جان
 
از شماره می گویم
 
تو در کناره ساحل ، صدف کنی پیدا
 
من از شعور   ِ تو هم
 
با اشاره می گویم
 
چه فصل غریبی است ، فصل روییدن
 
که بر جوانه زدن
 
یاد واره می گویم
 
چه کرده ای که بنازم به خرمن ِ نفست
 
صدای ملت ِ خویشی
 
دوباره می گویم
 
شکوه ِ بودن ِ باران به شور   ِ قدرت خویش
 
ره آوری است که نامش
 
شراره می گویم
 
 
داریوش لعل ریاحی
۱٨ تیرماه ۱٣٨۷
Dlr۱۲۶۶@hotmail.com