• در هفته های آینده، امکان ابراز مخالفت با مبادله آزاد لجام گسیخته که به محیط زیست آسیب می رساند به کرات میسر خواهد شد. چرا که پارلمان فرانسه می بایست به تصویب لوایح آزاد سازی مبادلات تجاری با چهار کشور امریکای لاتین از جمله برزیل و آرژانتین (UE-Mercosur) ، با کانادا (CETA) و بالاخره با تونس (Aleca) بپردازد. این گوی و این میدان، بالاخره مشخص خواهد شد تا چه حد «موج سبز» محیط زیستی عملا در لوایح و مصوبات بازتاب خواهد داشت ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۶ تير ۱٣۹٨ -  ۱۷ ژوئيه ۲۰۱۹

 
با کسب ١٠ درصد از کرسی ها توسط هواداران محیط زیست در انتخابات پارلمان اروپا، بحثی قدیمی درباره موقعیت سیاسی این جنبش از نو مطرح می گردد. آیا جهت گیری جنبش محیط زیست بیشتر متمایل به چپ است، چنانچه اکثر اتحادهایی که تا کنون انجام داده مبین آن می باشد و یا با توجه به اتحاد آقای امانوئل ماکرون با برخی از رهبران سابق اکولوژیست (آقای دانیل کهن بندیت، پاسکال کانفین، پاسکال دوران) و یا برخی از ائتلاف هایی که در آلمان در حال حاضر بین دست راستی ها و سبز ها در حال وقوع است، بیشتر لیبرال؟

قرار بود لیبرالیسم و حفاظت از محیط زیست به زوجی انفجاری بدل شوند. در سال ٢٠٠٣، یکی از نظریه پردازان طراز اول لیبرال ، به نام میلتون فریدمن چنین نتیجه گیری کرد: « به محیط زیست بیش از اندازه اهمیت داده می شود. (...) هرنفس که فرو میرود مولد آلودگی است. نمی توان کارخانجات را به بهانه حذف زباله های ناشی از دی اکسید کربن تعطیل نمود. اما اگر چنانچه قرار باشد که این کار صورت گیرد پس از همین لحظه می بایست در صنایع را تخته کرد» (١) دهسال پیش ازوی، آقای گری بکر، یکی دیگر از افرادی که جایزه نوبل اقتصاد را به خود تخصیص داده است، از «مجازات زیست محیطی» سخن می راند ، به نظر او « قانون کار و حفاظت از محیط زیست در اکثر کشور ها به صورت افراطی مطرح می شود». اما آنها از همان زمان پیش بینی می کردند که «مبادله آزاد می تواند جلوی برخی از این افراط گری ها را گرفته و با اعمال تجارت رقابتی واردات از کشور های در حال توسعه را مهار سازد» (٢).

امروز می توان درک کرد که اضطراب و وحشت از آینده جهان ، مفهوم «حمایت گرایی ویا پروتکسیونیسم» را که مدتها مورد نفی بود مجددا مطرح کرده و تطهیر نماید. تا جایی که درکارزار انتخابات اروپا در فرانسه، صدر لیست انتخاباتی سوسیالیستها و اکولوژیستها ، با گفتمانی تقریبا مشابه خانم مارین لوپن، از«حمایتگرایی داخل مرزهای اتحادیه اروپا سخن راندند (٣) ». برای درک ابعاد چنین تغییر جهتی باید خاطر نشان کرد که مبادله آزاد سنگ بنای تاریخی و موسس اتحادیه اروپا و موتور پیشرفت اولین قدرت اقتصادی آن یعنی آلمان می باشد.

هر چند همه واقفند که ترجیح دادن تولید کنندگان محلی و چرخه های محدود توزیع و همچنین امحاء محلی زباله ها و فضولات با شیوه تولید و مبادله مبتنی بر «زنجیره ارزشها» به مفهوم پیوند زنجیره وار کانتنر هایی که از «چهار گوشه جهان از راه دور مسافتی معادل سه یا چهار برابر اقیانوس آرام را طی می کند» ناسازگار است (٤).

در هفته های آینده، امکان ابراز مخالفت با مبادله آزاد لجام گسیخته که به محیط زیست آسیب می رساند به کرات میسر خواهد شد. چرا که پارلمان فرانسه می بایست به تصویب لوایح آزاد سازی مبادلات تجاری با چهار کشور امریکای لاتین از جمله برزیل و آرژانتین (UE-Mercosur) ، با کانادا (CETA) و بالاخره با تونس (Aleca) بپردازد. این گوی و این میدان، بالاخره مشخص خواهد شد تا چه حد «موج سبز» محیط زیستی عملا در لوایح و مصوبات بازتاب خواهد داشت.

١ ـ مصاحبه هانری لوپاژ Entretien avec Henri Lepage, Politique internationale, no 100, Paris, été 2003. ٢ـ گاری بکر Gary Becker, « Nafta : The pollution issue is just a smokescreen », Business Week,9 août 1993. Cité dans Le Grand Bond en arrière, Agone, Marseille, 2012.

٣ـ تلویزیون کانال٢ France 2, 22 mai 2019.

٤ـ بن کاسلمن Ben Casselman, « Manufacturers adapt to trade war, but the cost could be steep », The New York Times, 31 mai 2019.
منبع:لوموند دیپلوماتیک