میثم آل مهدی: یک سینه داریم که خیلی وقت است نذر گلوله‌های شماست


اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۰ خرداد ۱٣۹٨ -  ۱۰ ژوئن ۲۰۱۹


اعتصابات خرداد ماه سال ۹۷ کارگران فولاد اهواز

ما انقلابیون گرسنه نیستیم که با تکه ای نان شکممان را سیر کنند تا به خانه هایمان برگردیم .

ما مبارزانی هستیم که آمده ایم تا فساد سرمایه داری را بر ملا سازیم (ما کارگران فولاد علیه ظلم و بیداد میجنگیم) و فریاد سکوت ملتی باشیم که سالیان سال به استثمار گرفته شده اند. ما فریاد انسانهایی هستیم که از ساده ترین حقوق خود برخوردار نیستند .

شما کارهای بزرگی کردید ؛ مافیای فولاد را رسوا کردید و چهره ی متعفن سرمایه داری را بر ملا ساختید.

این اعتصاب طبق روال تمامی اعتصابات از درون شرکت آغاز شد و به سطح شهر کشیده شد ٬ لیکن این اعتصاب با تمامی اعتصابات سابق فولاد فرق میکرد‌. مطرح کردن مسئله‌ی مافیا و اعلام مبارزه‌ی مستقیم کارگران با این موضوع یکی از نقاط متبلور این اعتراض بود.

با آمدن به درب استانداری در خیابان فلسطین اهواز و حرکت منسجم و در صفوف منظم و پر از امید و شور به پیروزی با فریادهای "کارگران مافیا را رسوا میکنند" "کارگر میمیرد ذلت نمیپذیرد" کارگران خیابان های اهواز را بتسخیر خود در آوردند و بار دیگر شکوه و قدرت این قشر زحمت کش جامعه را به نمایش گذاشتند.

کارگران کارگاههای کوچک ،کارخانه های بزرگ ،کارگران مشاغل آزاد و تمامی کسانی که اسم و درجه کارگری را بر سینه خود به یدک میکشید بدانید که امروز ما کارگرانی یلی نیستیم که تحت استثمار و یوق سرمایه داران باشیم .

با نگاه بر تاریخ جنبش کارگری و نگاه کوچک به همکاران شما در فولاد و هفت تپه خواهید دید که در کنار یکدیگر ایستادن چه کارهای بزرگی را رقم میزند...

از کلمه اخراج نترسید. از سیستمی که همیشه شماها را تبدیل به انسانهای بدهکار کرده نترسید. ما کارگران تشکیل تشکلات مستقل کارگری را حق خود میدانیم و برای رسیدن به این خواسته تلاش میکنیم و فریاد میزنیم اما ساکت و کتف بسته در برابر این ناعدالتی ها نخواهیم نشست. در کنار یکدیگر میلیونها انسان رنج کشیده هستیم و متفرق از هم چند انسان رنج کشیده. تنها اختلاف این است که یک جا میلیونها انسان و در جای دیگر چند انسان ولی رنج در هر دو مشترک است.

یک سال از اعتصاب شما که یکی از دستاوردهای بزرگ آن اخراج موسوی، سرمایه داری که با حمایت های زیاد امنیتی و اقتصادی و رانتی صاحب شرکت فولاد اهواز شده بود میگذرد. امروزه اشخاصی هستند که تحمل دیدن این کارهای بزرگ شما را ندارند و با واژه هایی چون برکناری موسوی از طرف بانک ملی بدون اشاره به قدرت اتحاد شما که موجب عزل آن سرمایه دار یاقی شد از کنار این مساله میگذرند و با کلماتی چون "کارگر بیچاره" "جز حقوقش مگر چه میخواهد" سعی بر نادیده گرفتن مطالبات شما و تحقیر کارگری دارند که صدایش را به گوش تمام ایران و جهان رسانده است.

کارگرانی که پس از اخراج موسوی از شرکت یک ماه تمام مدیریت شرکت را در دست داشتند و در این مدت خط تولید لوله سازی بدون وجود سرمایه داران و نمایندگان آنها در حال تولید بود و در اینجا نشان دادید که قدرت مدیریتی با روند تصمیمات دست جمعی را دارید؛ رفقای من ! فولاد با درایتی که کارگران آن به نمایش گذاشتند نشان داد که هیچ وجود مبنی بر خود محوری و یا فردگرایی در میان آنها نیست.

رفقا و همکاران عزیز امروز که یک سال از این اعتراضات(که موجب عزل موسوی سرمایه دار به دست کارگران شد) میگذرد با نوشتن این مطلب می‌خواهم به تمام همکاران و رفقا بگویم که امروز چشمان کارگران ایران به شما دوخته شده است شما خیلی از دیوارهای سرمایه داری را فرو ریختید و چشم انداز جدیدی را در آینده قشر زحمتکش این جامعه ایجاد کردید. همان طور که ما در طول اعتصابات با درس گرفتن از درس هایی که انسان های قبل از ما در این راه گذاشتند و اشتباهات و درس و تجربه و پیروزیهای انها راه را برای ما هموار کرد امروز نیز شما برای آیندگان و حتی برای جامعه‌ی حال حاضر پیشروانی هستید که درس فریاد و آزادی خواهی و حق طلبی سر می‌دهید.

امروز تک تک شماها رهبران جامعه ای هستید که تبعیض و ظلم سرمایه داران در آن بیداد میکند و در آینده تفکرات شما و ایده های شما که برگرفته از درس هایی است که آموختیم و به بهترین شکل ان را مطرح کردیم (مجمع عمومی) و به اجرا گذاشتیم در حال تکثیر در جامعه است و شرکتهایی هستند که کارگران انها از ظلم سرمایه دارن به سطوح امده اند و دیگر تحمل این ظلم را ندارند و با مطرح کردن حق خود برای تشکیل شورای مستقل میخواهند نظارت و مدیریت و تصیمات جمعی را بر تصمیمات فردی ترجیح دهند و این تشکلات روز به روز رو به افزایش خواهد بود . تشکلاتی که در زمان سیل در مناطق ما به سرعت تشکیل داده شد و اینها دستاورد های حقیقی ما هستند ؛

ما انقلابیون گرسنه نیستیم که با تکه ای نان شکممان را سیر کنند تا به خانه هایمان برگردیم .

ما مبارزانی هستیم که آمده ایم تا فساد سرمایه داری را بر ملا سازیم (ما کارگران فولاد علیه ظلم و بیداد میجنگیم) و فریاد سکوت ملتی باشیم که سالیان سال به استثمار گرفته شده اند. ما فریاد انسانهایی هستیم که از ساده ترین حقوق خود برخوردار نیستند .

شما کارهای بزرگی کردید ؛ مافیای فولاد را رسوا کردید و چهره ی متعفن سرمایه داری را بر ملا ساختید.

پس مطمئن باشید انها هم هم ساکت نخواهند نشست و در فکر جبران و انتقام از شما ها هستند. بیاید سعی کنیم در اولین فرصت تمام خطوط تولید کارخانه را راه اندازی کنیم .به هیچ عنوان راضی بر جا به جایی نیرو(انسانی) از خطی به خط دیگر نشویم چون در صورت عدم راه اندازی خطوط تولید و در حالی که بعضی از خطوط در حال تولید هستند میخواهند نیروهایی را به کار بگیرند و ممکن است نیروهای که به کار نگرفته شدند را عدم نیاز بزنند و شما ها را متفرق و حتی اخراج کنند!

پس پیشروان من، چشم و گوش خود را خوب باز کنید و در جواب هر حیله ای اسلحه‌ی همیشگیتان را در دست داشته باشید: اسلحه‌ی "اعتصاب"؛ نگذارید به اهداف شوم خود برسند.

و اینجا مسرانه و با قتدار فولادی همیشگی حمایت خود را از کارگران زندانی از معلمان زندانی و مردانی که حامیان شهر ما بودند در روزهای سخت سیل که هم اکنون در زندانها هستند را دارم .

و از صمیم قلب آرزو دارم هرچه سریعتر رفقای کارگران فولاد و رفقای نشریه گام را ازاد و صحیح و سالم ببینم .


《یک سینه داریم که خیلی وقت است نذر گلوله های شما است》

میثم آل مهدی, کارگر گروه ملی فولاد اهواز ، ۱۹ خرداد ۱۳۹۸