• مقاله حاضر را رفیق فتحی الفضل عضو هیأت سیاسی حزب کمونیست سودان به تقاضای اخبار روز و برای انتشار در این سایت نوشته است. این مقاله حاوی توضیح مواضع کمونیستهای سودان در مورد آخرین تحولات این کشور است. حزب کمونیست سودان از نیروهای اصلی رهبری کننده انقلاب کنونی در سودان است. فتحی افضل عضو هیئت سیاسی حزب کمونیست سودان است. او در هفته های اول خیزش مردمی دستگیر شد و تا همین اواخر در زندان رژِیم سودان بود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ٣۱ فروردين ۱٣۹٨ -  ۲۰ آوريل ۲۰۱۹

مقاله حاضر را رفیق فتحی الفضل عضو هیأت سیاسی حزب کمونیست سودان به تقاضای اخبار روز و برای انتشار در این سایت نوشته است. این مقاله حاوی توضیح مواضع کمونیستهای سودان در مورد آخرین تحولات این کشور است. حزب کمونیست سودان از نیروهای اصلی رهبری کننده انقلاب کنونی در سودان است.
فتحی افضل عضو هیئت سیاسی حزب کمونیست سودان است. او در هفته های اول خیزش مردمی دستگیر شد و تا همین اواخر در زندان رژِیم سودان بود و در حال حاضر در استراحت و زیر مراقبت پزشکی است.


* * *

۱۹ آوریل، آغاز پنجمین ماه انقلاب سودان بود.
تظاهرات توده ای روز ۱۹ دسامبر ۲۰۱۸ در واکنش به سه برابر شدن بهای نان و سوخت آغاز شد و به سرعت به گردهمایی های سراسری علیه البشیر و سه دهه حکومت دیکتاتوری فرا رویید.
مانند هر روند انقلابی، هیچ فرد یا حزبی قادر به پیش بینی روز آغاز انفجار نبود. آنچه امروز انقلاب دسامبر نامیده می شود، نتیجه انباشت شماری از حرکات توده ای، نبردهای سخت و فداکاری ها بود.

در تاریخ متأخر ما دو تحول مهم وجود دارد. قیام سپتامبر ۲۰۱۳ که در آن هزاران نفر برای تظاهراتی مسالمت آمیز به خیابانها آمدند، با سرکوب شدیدی مواجه شد که به مرگ ۲۳۰ زن و مرد جوان انجامید. تحول دوم پس از ۱۶ ژانویه ۲۰۱۸ روی داد. در آن روز، تشکیلات حزب کمونیست سودان در پایتخت در اعتراض به تغییرات قیمتها و بودجه جدیدی که از سوی حزب کمونیست سودان بوجه فقر و مرگ نامیده شد، دعوت به یک راهپیمایی مسالمت آمیز در خارطوم کرد. این راهپیمایی که آغازی مسالمت آمیز داشت، به تظاهراتی گسترده در همه خیابانهای خارطوم تبدیل شد. روز بعد، حزب کمونیست سودان همه نیروهای اپوزیسیون را به یک نشست دعوت کرد. در آن زمان دو گروه اصلی وجود داشتند که همه احزاب و سازمانهای اپوزیسیون را نمایندگی می کردند: نیروهای اتحاد ملی که شامل حزب کمونیست سودان، احزاب ناسیونالیست، بعثی ها و و ناسیونالیست های عرب بود، و جریان قیام که دربرگیرنده سازمانهای محلی معترض و درگیر مبارزه برای حفظ اراضی اعضای آنها و علیه فروش زمینهای حاصلخیز به شاهزاده های خلیج، شرکتهای آمریکایی و سرمایه داران روس و چینی بود.

نشست گروه های اپوزیسیون در مقر حزب امت برگزار شد. در آن جلسه، جریان دیگری از اپوزیسیون نیز حضور داشت،‌ متشکل از حزب امت، کنگره سودان و دو گروه از جریانات مسلح دارفور. در آن نشست، در نتیجه تلاشهای حزب کمونیست سودان، یک پلاتفرم مشترک شکل گرفت و خواهان سرنگونی رژیم و احیای دمکراسی شد. آن جلسه اولین گام در راه اتحاد اپوزیسیون بود. با این حال،‌ برخی از گروه های حاضر در آن نشست،‌ به ویژه حزب امت و جبهه خلق برای آزادی سودان (شمال) اندکی بعد مواضع خود را تغییر دادند. آنها تسلیم فشار جامعه بین المللی شدند و نقشه راه ارائه شده از سوی سازمان وحدت آفریقا و گروه سه جانبه متشکل از ایالات متحده آمریکا،‌ نروژ و بریتانیا را پذیرفتند. نیروهای اتحاد ملی نقشه راه را رد و محکوم کردند و این موضع خود را با عموم در میان گذاشتند. به جای نقشه راه، حزب کمونیست سودان خواهان بسیج توده ای شد. کمیته مرکزی حزب تصمیم گرفت اعضای خود را مأمور تلاش مشترک با بدنه و شاخه های حزب با هدف اصلی تقویت تشکیلات حزب در سطح جنبش و احیای ائتلافهای دمکراتیک با جوانان و دانشجویان و نیز زنان کند. کمیته مرکزی گروه ویژه ای برای کار سازمانگرانه در میان زحمتکشان، دهقانان و متخصصان تشکیل داد. این تلاش برای ساماندهی مقاومت توده ای در محلات،‌ موسسات و نهادهای آموزشی ضروری تشخیص داده شد. این تدابیر، نقش اساسی در پایه گذاری ستونهای اصلی جبهه دمکراتیک ملی به منظور رهبری اعتراضات توده ای داشت.
در نتیجه این اقدامات، ایجاد جبهه وسیعی در سطح توده ها آغاز شد. از آن پس، موج جدید از مبارزه علیه رژیم و سیاستهایش شکل گرفت.

لازم به ذکر است که از ژانویه تا دسامبر ۲۰۱۸ البشیر سه دولت را برکنار کرد،‌ برای دادن پایگاه های نظامی به روسیه سفر کرد و از پوتین خواست در برابر آمریکا از او حمایت کند. در عین حال،‌ او با اعزام نیرو به یمن برای شرکت در جنگ به محوریت عربستان سعودی موافقت کرد. وی همچنین کنترل سواکن، دومین بندر بزرگ سودان در کرانه بحر احمر را به ترکیه واگذار کرد و حاصلخیزترین اراضی را در اختیار قطر گذاشت. آشکار بود که رژیم آخرین روزهایش را می گذارند. در ژوئیه ۲۰۱۸ کمیته مرکزی حزب کمونیست سودان به بازبینی کار انجام شده و دستاوردهای کسب شده پرداخت. حزب بار دیگر بر موضع خود مبنی بر عدم سازش با رژیم و عدم سازش با جامعه بین المللی،‌ خودداری از مذاکره با رژیم و عدم شرکت در انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۲۰ تأکید کرد. حزب در راستای این مواضع، از احزاب و سازمانهای شرکت کننده در فراخوان سودان، دعوت به همکاری و تشکیل جبهه ای وسیع برای براندازی رژیم کرد. در آن نقطه عطف بود که سازمانهای متخصصان شکل گرفتند. این سازمانها که به ویژه از پزشکان، مهندسان، وکلا،‌ استادان دانشگاه و گروه های جامعه مدنی تشکیل می شوند، موافقت کردند که تلاشهای خود را یکپارچه کنند.

فراخوان اولیه برای راهپیمایی توده ای ۲۵ دسامبر در اعتراض به بودجه سوم، از سوی گروه متخصصان صادر شد. اما حزب کمونیست سودان بر آن بود که باید موضوع تظاهرات عوض شود تا همه احزاب سیاسی در آن شرکت کنند. فکر تغییر موضوع تظاهرات پس از تظاهرات توده ای در عطبره در شمال شرقی خارطوم شکل گرفت. عطبره مرکز اصلی راه آهن سودان است و یک شهر کارگری محسوب می شود. در آنجا بود که خیزش جدید آغاز شد.
این یادآوری اهمیت دارد که همچنان دو پروژه اصلی برای آینده وجود دارد‌، یکی طرح پیشنهادی حزب کمونیست سودان و متحدانش است که اکنون مورد حمایت متخصصان نیز هست. به عنوان حامیان دیگر این طرح، می توان از گروه های مسلح اصلی به رهبری عبدالوحید و الحیلو نام برد که ایده ها و برنامه هایشان منطبق بر مواضع نیروهای اتحاد ملی است، از جمله براندازی کل رژیم و اتخاذ سیاستهایی که به برچیدن و امحای دولت دیکتاتوری منجر شود. پروژه دیگر، طرح ملایم ارائه شده از سوی گروه سه جانبه آمریکا، اتحادیه اروپا و دولتهای مرتجع منطقه یعنی عربستان، امارات متحده عربی،‌ بحرین، ایران، مصر، قطر و ترکیه است. هدف این طرح، گسترش پایه اجتماعی رژیم از طریق دعوت از برخی نیروهای اپوزیسیون به شرکت در دولت است.
کودتای نظامی اخیر، کوششی برای اجرای طرح سازش است.

مبارزه در سودان حول دو طرح نامبرده ادامه دارد.

The Sudanese Revolution

April the 19th marked the beginning of the 5th month of the revolution.

- Mass demonstrations broke out on December 19th, 2018 in response to the tripling of bread and fuel prices, swiftly turning to nationwide rallies against al-Bashir and three decades of dictatorial rule.
AS in each revolutionary process nobody or party can predict the exact day of the beginning of the explosion. The December revolution, as it is called now, came as a result of accumulation of a number of mass actions, hard fought battles and sacrifices.
-There are two important developments in our recent history. The uprising of September 2013, when thousands took to the streets in peaceful demonstrations but met with excessive force which led to the death of 230 young men and women. The second development is after 16th of January 2018. On that day the SCP party organization in the capital called for a peaceful march in the capital to protest against price changes and the new budget which was called by the SCP the budget of poverty and death. The march which started peacefully turned into massive demonstrations in all the streets of the capital. On the next day the SCP called for a meeting of all the opposition forces. At the time there were two main groups that represent all opposition parties and organizations. The NATIONAL FORCES for consensus which groups the SCP, all the nationalist parties, Bathists,Arab nationalists, Tayar Alintifada-the uprising tendency, which groups local protest organizations fighting to preserve their lands , against the selling fertile land to the princes of the GULF, American companies, Russian and Chinese capitalists The meeting took place at the UMMA party,. In that meeting the 2nd main group of opposition forces The Sudan Call compromising the UMMA,Party, the Sudan Congress and two of the armed groups from Darfur. At that meeting thanks to the efforts the SCP a unifying platform was adopted, calling for the overthrow of the regime and the restoration of democracy. That meeting was the first to unify the opposition. However Some members from the Sudan call especially the UMMA party, the SPLM- N (Sudanese People Liberation Front- North) soon changed their positions and accepted the pressure exerted by the international community, in the form of a road map presented by the African Union and the troika, The USA, NORWAY and Britain. The forces for national consensus rejected and condemned the road map and declared its position to the public. As an alternative the SCP called for mass mobilization. Its CC decided to send its members to work with the party base and branches with the main duty to strengthen the party organizations at the grass route levels, to rebuild the democratic alliances within the youth and student levels, as well as the women. It directed a special group to work in organizing the working people, peasants and professionals. This effort was deemed necessary for the building of mass resistance organization in each residential area, place of work and educational institutions. These steps were deemed essential in the building at the grass route level the basic pillars upon which the national democratic front can stand and lead the mass protests.
Thanks to these efforts the beginning of building the broad front on the grass route level started. And from there a new wave of struggle started against the regime and its policies.
It is worth mentioning that since January 2018 till December al- Bashir dismissed three governments, visited Russia offering military bases and request PUTIN to defend him against USA. At the same time he agreed to send troops to fight in Yamen, joining the Saudi axis, while giving Turkey control over the 2nd Sudanese port of Sawakin at the Red Sea.and leasing the most fertile land to Qatar. It was clear that the regime was living its last days. The CC of the SCP in July 2018 again reviewed the work carried and assessed the achievements. Again, it restated its clear vision of no compromise with either the regime or the inter, community, no dialogue with the regime no participation in 2020 presidential election. It advanced this platform and called on parties and organization of the Sudan Call to join hands and build together the broad front to topple the regime. It is at that turning point the professional bodies started to organize. The professional bodies, mainly doctors, engineers, lawyers, teachers, university lecturers, civil society organizations. All agreed to join work.
Originally the group of the professionals called for a mass march of the 25th of December to protest against the third budget. However, the SCP was of the opinion to change the character of the march into mass demonstration with the support of all the political parties. However, this idea came after the mass demonstration in Atbara north east of the capital. Atbara is the main centre of the Sudan railways and is considered a working class city.
This is how it all started.

It is important to mention that here was and there is still two main projects for future, the one presented by the SCP and its allies and now supported by the professionals and the main armed groups led by Abd al-Wahid and Al Hilo which developed ideas and programmes identical to that of the forces for national consensus including the overthrow of the whole regime and implementing policies that will lead to the dismantling and liquidation of the dictatorial state. The other project is the soft landing which introduced by the troika, the USA, the EU, the reactionary governments in the area, Saudi Arabia, United Arab Emirates, Bahrain, Iran, Egypt, Qatar Turkey, which aims at enlarging the social base of the regime,, by inviting certain forces from the opposition to form part of the government.

The recent military coup was an attempt to impose the soft landing
It is around these two projects that the struggle in Sudan continues.