جای پای جمهوری اسلامی در برنامه حزب پان ایرانیست
نگاهی به قانون اساسی پیشنهادی حزب پان ایرانیست


یونس شاملی


• در اینجا قصد نقد و بررسی همه جانبه قانون اساسی پیشنهادی پان ایرانیست ها را ندارم و از زنگوله هایی که در این قانون اساسی پیشنهادی بازگشت استبداد سلطنتی را به ما خبر میدهد سخنی نمی گویم. من تنها به چند مورد این قانون اساسی پیشنهادی نگاه خواهم کرد و نشان خواهم داد که چگونه پان ایرانیست ها با این قانون اساسی پیشنهادی روی جمهوری اسلامی را سفید کرده اند. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۶ اسفند ۱٣۹۷ -  ۱۷ مارس ۲۰۱۹


حزب پان ایرانیست برای نظام سیاسی بعد از جمهوری اسلامی قانون اساسی پیشنهادی نوشته است. چشم هامان روشن! قانون اساسی پیشنهادی که روی قانون اساسی جمهوری اسلامی را سفید هم کرده است. صدای چکمه های نظامیان در لابلای اصول این قانون اساسی پیشنهادی حس میشود و خاطره شوم ساواک و نعره های ترسناک بازجویان آن در ضمیر ناخودآگاه مردم زنده می گردد. این آن کلیتی است که قانون اساسی لویالیست های اولترا ناسیونالیست مرکز از آن سخن میگویند. این مرتجعین کراواتی میخواهند ایران را دوباره به زیر مهمیز نظام استبدادی سلطنتی جدید بکشانند و مردم ایران را در دایرهء منحوس نظام پادشاهی و جمهوری اسلامی گرفتار سازند.

در اینجا قصد نقد و بررسی همه جانبه قانون اساسی پیشنهادی پان ایرانیست ها را ندارم و از زنگوله هایی که در این قانون اساسی پیشنهادی بازگشت استبداد سلطنتی را به ما خبر میدهد سخنی نمی گویم. من تنها به چند مورد این قانون اساسی پیشنهادی نگاه خواهم کرد و نشان خواهم داد که چگونه پان ایرانیست ها با این قانون اساسی پیشنهادی روی جمهوری اسلامی را سفید کرده اند.

باز هم بازگشت به ارتجاع سلطنتی
۲۲ اصل قانون اساسی پیشنهادی حزب پان ایرانیست به چند و چون نظام پادشاهی تخصیص یافته است. در خصوص نظام سلطنتی نیازی به بحث و بررسی بیشتر نیست. چون تجربه کرده را تجربه کردن خطاست. خاندانی مادام العمر بر اریکه قدرت تکیه میزند و خرج ملیونی آن خاندان از بودجه کشور پرداخته میشود! اگر فرض را بر این بگذاریم که پادشاه مورد نظر پان ایرانیست ها به اصول دمکراسی گردن خواهد گذاشت، یعنی اینکه عملا شاه کاره ایی در مملکت نخواهد بود. حکم عقل اینست که اگر شخص پادشاه و خاندانش عملا کاره ایی در مملکت نیستند، چرا بایستی مزدی به آنها داده شود؟ در عین حال نظام پادشاهی نظام دوران کهنه تاریخ است. پیشنهاد نظام سلطنتی در عصر ۲۱ حقیقتا پیشنهادی شرم آور و دور از عقل و منطق تاریخی است. نظام سیاسی امروز بایستی با استانداردهای عصری که در آن زندگی میکنیم تنظیم و تدوین گردد.

با این اوصاف، عقل و منطق، عدالت و دمکراتیسم حکم میکند که برای جلوگیری از تحمیل سالانهء ملیونها دلار خرج خاندان سطنت بر بودجه کشور و برای اینکه خدای ناکرده پادشاه هوس مداخله در سیاست نکند و دولت را به سوی استبداد سوق ندهد (در کشوری با سابقه هزارساله استبداد) باید ایران را از شرغلطیدن به دامن نظام سلطنتی برهانیم و نظام جمهوری مبتنی بر پارلمانتاریسم را به مثابه مناسبت ترین نظام سیاسی بر کشور انتخاب کنیم. و برای تعمیم دمکراسی در کشور و تقسیم قدرت سیاسی و رشد پارالل مناطق مختلف کشور نظم فدرالیستی را برقرار سازیم و در تکوین یک نظام دمکراتیک در ایران بعد از جمهوری اسلامی دمکراسی از پایین را معیار شکل دهی به نظام آتی در کشور بکنیم. چه دمکراسی از بالا دمکراسی تفویضی با جوهره ایی استبدادی است و به احتمال بسیار زیاد به بازتولید استبداد جدید خواهد انجامید. تقسیم واقعی قدرت سیاسی با دمکراسی از پایین و شکل دهی به بنیادهای دمکراتیک و اصول پایدار حقوق بشری و عدالت اجتماعی هر چهار پنج سال یک بار برای تغییر حاکمیت سیاسی به پای صندوق های رای برویم.

استبداد و تبعیض در قانون پیشنهادی پان ایرانیست ها
در اینجا نگاهی می اندازم به اصول ۱٨، ۱۹ و ۲۰ قانون اساسی پیشنهادی حزب پان ایرانیست و آن را با قانون اساسی جمهوری اسلامی مقایسه کرده و چهره تئوریک افراط گرایان و نژادپرستان ایرانی را در صورتبندی این اصول نشان خواهم داد.

در اصل ۱۸قانون اساسی پیشنهادی حزب پان ایرانیست میخواهیم؛
"زبان فارسی روان ملت‌ ایران و ابزار ارتباطی همه ایرانی تباران است. پاسداری از زبان فارسی و احترام به گویش های آن وظیفه ملت و حکومت ملی است". پایان نقل قول
قانون اساسی جمهوری اسلامی "روان ملت" را "اسلام" خوانده است. اسلامی که در هر صورت باور حداقل ۹۵ درصد شهروندان کشور ایران است. حالا بعد از ۴۰ سال جنایت و سرکوب جمهوری اسلامی خلق های ایران معنی "روان اسلامی ملت" و چهره کریه آن را در زندگی روزمره شان حس میکنند. اعتراضات عمومی مردم و عصیان بی وقفه آنها علیه این حکومت توتالیتر هر روز از روز پیش بیشتر میشود. اینک اما قانون اساسی پیشنهادی حزب پان ایرانیست "زبان فارسی" را "روان ملت" نامیده است! یعنی اگر جمهوری اسلامی "باور ۹۵ درصد" را به عنوان "روان ملت" ملاک سرکوب و وحشیت خود قرار داده، پان ایرانیست ها "زبان ٣۵ درصد" مردم ایران را ملاک استبداد آتی قرار داده اند و پی گیر سنت پدر تاجدارشان محمد رضا پهلوی هستند! جالب است که مدعیان قانون اساسی پیشنهادی پان ایرانیست ها ۴۰ سال قبل توسط همین مردم از حکومت رانده شده اند. و جالبتر اینکه پان ایرانیست به سان قانون اساسی جمهوری اسلامی در قانون اساسی پیشنهادی خود از زبانهای موجود در کشور که در واقع میراث فرهنگی مردم در ایران و حتی جهان است نامی نمی برند. اما همین قانون اساسی پیشنهادی به دولت ایران این وظیفه را میدهد که از "گویش های زبان فارسی" نیز محافظت کند!
اصل ۱۹ قانون اساسی پیشنهادی حزب پان ایرانیست یک کپیه برداری آشکار از اصل ۱۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی است با یک تغییر به عقب. در اصل ۱۹ این قانون اساسی پیشنهادی میخوانیم.
"زبان و خط رسمی و مشترک ملت ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتاب های درسی باید با این زبان و خط باشد. استفاده از زبان ها و گویش های محلی در مطبوعات و رسانه های گروهی در کنار زبان فارسی آزاد است". پایان نقل قول

در اصل ۱۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی میخوانیم که؛ "زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است‌. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد ولی استفاده از زبانهای محلی و قومی در مطبوعات ورسانه‌های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس‌، در کنار زبان‌ فارسی آزاد است‌." پایان نقل قول
با اندکی دقت درمی یابیم که اصل ۱۹ قانون اساسی پیشنهادی پان ایرانیست ها همان اصل ۱۵ جمهوری اسلامی منهای جمله "و تدریس ادبیات آنها در مدارس‌" است. به بیان دیگر در قانون اساسی جمهوری اسلامی "تدریس ادبیات زبان های قومی در کنار زبان فارسی اگر هم عمل نشده اما در قانون اساسی قید شده است. اما پان ایرانیستها یک گام از جمهوری اسلامی عقب تر رفته "تدریس زبانهای قومی در مدارس" را در قانون اساسی پیشنهادی شان بکلی حذف کرده اند و ماهیت عقب مانده تر خود را نسبت به جمهوری اسلامی ایران برملا کرده اند.

مبدا تاریخ یا منشاء تبعیض؟
حالا نگاه کنیم به اصل ۲۰ قانون اساسی پیشنهادی پان ایرانیست ها که در آنجا از مبدا تاریخ رسمی کشور سخن می گوید.

در اصل ۲۰ قانون اساسی پیشنهادی پان ایرانیست ها از مبدا تاریخ ایران سخن گفته و می نویسند؛
"مبدأ تاریخ رسمی کشور نوروز سال تاجگذاری کورش بزرگ است و ارکان تقویم بر مبنای گاهشمار خیامی تعیین می شود. تعطیل رسمی هفتگی روز آدینه (جمعه) است". پایان نقل قول

مبدا تاریخ جمهوری اسلامی تاریخ شمسی یعنی تاریخ اسلامی است که در منطقه خاورمیانه معمول ترین تاریخ مورد استفاده در کشوهاست. اما مبدا تاریخ رسمی پیشنهادی کشور از سوی پان ایرانیستها "سال تاجگذاری کورش" انتخاب شده است! تاریخی مشحون از ابهام ها، دروغ ها و نیرنگ هایی است خاندان پهلوی برای تحکیم پایه های قدرت سیاسی خود آن را ساخته و پرداخته است. حتی اگر تصور کنیم این تاریخ درست هم میبود. مگر ایران کشور متعلق به یکی از خلق های ساکن آن است که تاج گذاری یکی از پادشاهان آن مبدا تاریخ کشور انتخاب شود؟ این انتخاب همانقدر خطاست که انتخاب دین و یا قومیت و زبان به مثابه روح و روان مردم.

به نظر میرسد که انتخاب تاریخ برای کشور نه بر مبنای باورهای دینی و یا تعلق اتنیکی بلکه باید که بر اساس نیاز کشور بر پیشرفت علمی و رشد و توسعه اقتصادی باشد. تطبیق تاریخ کشور با اغلب کشورهای جهان، بویژه کشورهای پیشرفته به معنی قرار دادن ایران در مسیر ارتباط هارمونیک با جهان به منظور رشد علمی و پیشرفت اقتصاد سیاسی است.

عدالت از منظر پان ایرانیست ها
با نگاه به بند ۱۱ از اصل ۱۵ قانون اساسی پیشنهادی حزب پان ایرانیست چنین میخوانیم؛
"رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه و فرصت های برابر برای همه، در تمام زمینه های مادی و معنوی". پایان نقل قول

فریبکاری و دروغپردازیهای پان ایرانیستها حد و مرزی نمی شناسد. فوقا در بررسی اصول ۱٨، ۱۹ و ۲۰ قانون اساسی پیشنهادی حزب پان ایرانیست نگاه بی نهایت غیرعادلانه، نابرابر و تبعیض آمیز را در توضیح سه اصل فوق نشان دادیم. اما همین بی پروایان در بند ۱۱ اصل ۱۵ که گویا "امکانات عادلانه و فرصت های برابر برای همه و در تمامی زمینه های مادی و معنوی" را ایجاد خواهند کرد، قانون اساسی پیشنهادی پان ایرانیست ها را به یک کمدی مسخره تبدیل میکند.
آیا حمایت از زبان خلق های ساکن در ایران معنویات کشور به حساب نمی آید که در قانون اساسی پیشنهادیشان حتی نامی از آنها نبرده اند؟ آیا ایجاد فرصت های برابر برا ی همه، شامل تحصیل این زبانها (تورکی، کردی، بلوچی، عربی، لری، ترکمنی و...) در کشور توسط متکلمین آنها نیست؟ حمایت و حفاظت از میراث فرهنگی کشور و حتی میراث فرهنگی جهان که زبانها جزو لاینفک آنها بشمار میروند، شامل "دادن فرصت های برابر" برای همه زبانها نیست؟

ضمیمه:
قانون اساسی پیشنهادی حزب پان ایرانیست ایران
iranrenaissance.com