غزلواره


جهانگیر صداقت فر


• هراس برم می‌‌دارد از این سکوتِ فراگیر
درشبانه‌یی که خواب
                پرنده‌ی ترسویی ست
                                  در گریز. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲۶ مهر ۱٣۹۷ -  ۱٨ اکتبر ۲۰۱٨


 
هراس برم می‌‌دارد از این سکوتِ فراگیر

درشبانه‌یی که خواب

                پرنده‌ی ترسویی ست

                                  در گریز.



چیزی بگو -

صلابتِ سکوتِ تو بی‌ قرار تر می‌‌کندم.

صدا کن دوباره مرا

-هم بدانسان که در موسمِ عشق-

                            به نامِ "عزیزم".



دلِ سرما زده‌ام نیازمندِ هُرمِ زمزمه یی ست

که "هنوز دوستت دارم" را

                        در آهنگِ تمنا بنوازد.



سالگشتگی،

         حسرتگهِ اندهانِ تنهایی‌ ست.

سرت را به سینه‌ی خسته‌ام بسپار

تا تلاطمِ طبلِ دلم به رامش بنشیند.



آه،

در این فضایِ نفس گیر

صلابتِ سکوت‌ام به هلاکت کمین کرده ست؛

مرا به رهایی همتی کن-

                      خدای را

بیا،

   به خود بخوان مرا

                   در آوازِ عشق

                              با کلامِ "عزیزم".

                                 

تیبوران- ۳ اکتبر ۲۰۱۸