اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۵ فروردين ۱٣۹۷ -  ۱۴ آوريل ۲۰۱٨

کسی که همواره در کنار خدای آزادی با ناخدای استبداد در ستیز بود، او که با آغاز حاکمیت رضاشاه چشم بر جهان گشوده بود در دوران میان دو جنگ جهانی اول دوم تاثیر پذیر از تمام کش وقوسهای اجتماعی آنزمان رشد کرد ودر افول حکومت رضا شاه به جوانی خردمند وآگاه تبدیل شده بود، چشمان تیز بین و عقل سلیم اورا علیرغم خاستگاه طبقاتیش که از اشراف کردستان بود، به صف انسانهای واقعبین ضد جنگ و طرفدار صلح در کنار میلونها مبارز آزادی‌خواه و انسان‌دوست که طعم تلخ جنگ را چشیدهاند قرار داد.

در انجمن صلح علیه فاشیزم به پیکار بر ضد جنگ همت گماشت، او می‌دانست که جنگ ذاتی سرمایه داریست وریشهرا به درستی ارزیابی کرده بود. او عقب ماندگی جهان سوم را می‌دید و ستم و قلدری استبداد حکومتیان از طرفی و خرافه جهل تودهناآگاه را هم. به همین دلیل گذار از دوران دموکراتیکی را که در آن نیروهای بالنده و انسان دوست آنانی‌که بادستان خود دنیارا می‌سازند یعنی کارگر، زحمتکش ، کشاورزو آزادی‌خواه در یک کلام سوسیالیست وکمونیست بتوانند به ترویج زندگی آگاهانه بپردازند. او به زندگی آگاهانه باور داشت و سعادت جمعی را در گرو بیداری وآگاهی مردم می‌دید. او می‌دانست که آگاهی وعلم ابزار ضروری مبارزه با خرافه وجهل است اما کاافی نیست ، آگاهانه زیستن به معنای درک هدف ودیدن راه است و علم دراین نمط است که بهکار می آید. او می گفت:

"باید به ملیتهای ساکن ایران امکان داده شود که در وسیعترین صورت در سرنوشت خویش موثر گردندوامکان بسط وگسترش وشکوفائی فرهنگ وسنن ملیشان را به بهترین وجه داشته باشند . این نخستین شرط لازم و اجتناب ناپذیر برای دمکراتیزهکردن محیط سیاسی ایران است شناسائی حق تعیین سرنوشت برای عموم ملیتها ی ساکنایران اعم از کرد و آذربایجانی و بلوچ و ترکمن وعرب..."

دوران خلجان و بحرانهای مداوم پهلوی دوم به کودتای شوم ١٣٣٢انجامید و بازهم استبداد وخرافه شاه وشیخ توامان مسلط شدند و صارم ها به اسارت و گرم رو آزادگانی بهپای دار رفتند، پس ازاین دوران ظاهرا دوران آرامش اورا می بینیم او اما همواره در تب وتاب یافتن راهی و انتقال تجربهای در حد امکان تحت فشار استبداد پهلوی بود.

اوهم همراه ملیونها انسانی که به آنها عشق می‌ورزید سرنگونی حکومت پهلوی را دید، چنانکه اشاره رفت تیزبین بود ولاجرم هیبت و ادبار حکومت دینی را به درستی می‌شناخت.

آتش قیامی که سرتاسر ایران را فراگرفته بود میرفت تا این سرزمین انقلاب را تجربهکند. دراین هنگامهغریب چراغ سبز استثمارگران جهانی در گوادلپ، نا امید از ناتوانی فردی شاه و نکبت استبداد سلطنتی، هیولای جهل وجنایت قرنها خفته بر بستر حماقت، خرافه و نادانی را از جای برجهاند. اگرچه در اندک زمانی این هیولا راه را بر شکوفائی انقلاب بست، درکردستان اما مردمی رنج‌کشیده برای بدست گرفتن سرنوشت خویش به میدان آمده بودند. کردستان در کشور ایران با وجود تمام کمبودها و ادباری که براو روا داشتهاند، از موهبتی بس گران‌قدر برخوردار است آنهم مسلط نبودن اسلام بر فضای سیاسی آن، بر مبنای همین موهبت بود که کردستان می‌رفت که تداوم انقلاب را تجربهکند. یک ماه ازجابه جائی قدرت دولتی نگذشته بود که هیبت دژخیمانه حکومت اسلام خودرا درسنندج نشان داد، صارم خان از نادر کسانی بود که براین وضعیت اشراف داشت، او درتهران بر محور جمعیت کردهای مقیم مرکز فرهیختگانی را گردهم آورده بود، با آشنائی های فردی از بازیگران میدان سیاست ایران، توانست به آنها بفهماند که با گفتگوی مستقیم می‌شود راه حلی یافت و این چنین بود که شورای انقلاب اسلامی، بهسنندج آمد، ازآنجا که در اواخر حکومت پهلوی در شهرهای کردستان بویژه سنندج خواست اداره شهرها بر مبنای شورائی شکل گرفته بود، در گفتگوهای مستقیم با شورای انقلاب اسلامی پذیرش انحلال کمیته های اسلامی در سنندج، اداره شهر به دست شورای شهر مورد توافق قرار گرفت.

آقای صادق وزیری در فهماندن این مطلب به آقایان نقش مهمی را ایفا کردند . نگارش توافقنامهای که خلع ید کمیتههای اسلامی درسنندج با قاطعیت مطرح شده بود به قلم ایشان نوشتهشد. جالب آنکه متن توافق‌نامه بدون ذکر بسم الله ویا چیزی نظیر آن به امضای همگان بهشتی وطالقانی وبنی صدر و احمد حاج سید جوادی و نماینده ستاد انقلاب اسلامی ونماینده مردم آزادی‌خواه سنندج رسید. این متن پنج مادهای شاید تنها متن رسمی امضاشده این حکومت بدون آرم اسلامی است، که افتخار نوشتن آن نصیب صارم الدین صادق وزیری شد، او در زمره کسانیست که جاودانه می‌شوند در ما و همراه با هرآنکس که دستی بر آتش مبارزه برای آگاه زیستن و آزادزیستن دارند خواهد زیست،   جمعیت کردهای مقیم فرانسه درگذشت این راد مرد را به همه پویندگان راه رهائی بشر از استثمار وجنگ و خرافه ، وهم چنین خانواده وبستگان آن رادمرد تسلیت می‌گوید.

جمعیت کردهای مقیم فرانسه پاریس - دوازدهم آوریل ٢٠١٨