با احترام عمیق به شهدای قهرمان مقاومت عفرین - ا. مانا

نظرات دیگران
  
    از : فرهاد جم

عنوان : در جواب جناب سیامک رهگذر
هموطن گرامی برای من صددر صد مشخص شده که شما فقط اکتفا به خواندن کامنت دیگران را داریدوبه صورت سطحی از آن گذشته وبیشتر به دنبال پاسخ دادن هستید تا فکر کردن درباره موضوع......آن هم یکسری جملات و لغات از پیش تعیین شده وتکرای با چند متلک به کاربروچندناسزا به رژیم ملایان که بارها آنهارا در کامنت های خود استفاده کرده اید.......نه جانم این شما هستید که زیر سایه خانم مرکل ودر کشور ثروتمند آلمان بد جوری لنگر انداخته وجا خوش کرده اید ودارید کنگر میخورید .نوش جان__البته دو لپی بخورید__تمام کامنت های شما فقط شعار است ومردم رابرای گوشت دم توپ در نظر دارید......شما حتی به خاطر کینه ونفرت خود به رژیم جنایتکار اسلامی بدون در نظر گرفتن شرایط سیاسی ایران مواقق جنگ ولشگر کشی آمریکا جهت نابودی میلیونها انسان هستی.......همه چپها در ایران خیال بافی می کنند,سرشان زیر برف است,راه مبارزه رابلد نیستند..فقط از آسمان سیامک رهگذر در آلمان افتاده واسلوب ,متد,وشیوه آینده چپ را می داند.......چپ اصول گرایی وسوسیال دمکرات هردوشکست خورده اندوامروز نیروهای چپ_سوسیالیست_دمکراتیک_رادیکال در عرصه بین المللی با اندیشه های جدیدی به دنبال هژمونی خود هستند.........فقط امیدوارم شما از آن دست چپهای خارج نشین نباشی که فقط برای پز دادن چپ شده اند ودر آنجا هم برای زنانشان حجاب اجباری در نظر دارند.........بار دیگر تکرار میکنم تا زمانی که نیروهای چپ نتوانند تشکیلات خود را در ایران بر پا وگسترش دهند واحساس موجودیت خودرا دررابطه مستقیم با جامعه برقرارنمایند__حتی سوسیال دمکراتهایی مثل شما__درب بر همان پاشنه خواهد چرخید وتحولات ایران به عقب خواهد افتاد........چپهای درون ایران سالهاست که تمام جناح های حکومتی را جهت حفظ نظام استبدادی ودیکتاتوری ولایت فقیه در نظر میگیرند وهیچوقت در انتخابات نمایشی شرکت نکرده اند و این رژیم را مستبد,فاسد وجنایتکار می دانند.
٨۴۱۰۹ - تاریخ انتشار : ۲ فروردين ۱٣۹۷       

    از : ا مانا

عنوان : سرور ارجمند کاروی عزیز
من نگاهِ رمانتیک به سیاست های پیش گرفته در روژآوا را به نفع این تجربهٔ جدید نمی دانم.
بسیار حائز اهمیت است که استراتژی کردهای روژآوا در همکاری با آمریکا زیر ذره بین قرار گیرد چون آیندهٔ این تجربهٔ دمکراتیک با ماهیت این همکاری ارتباط مستقیم دارد. حتی تصور اینکه آمریکا در کردستان سوریه مکانی بیاید برای استقرار دائمی و شانتاژ مستمر علیه روند های آتی در سوریه که احتمالاً هم جهت با سیاست های خاور میانه ای آمریکا و ناتو نخواهد بود، به معنای خواندن فاتحهٔ همهٔ جنبه های مترقی و مردمی جنبش روژاوا است که تا کنون شاهد بوده ایم، و از روژاوا چیزی می سازد شبیه به حکومت هریم کردستان در عراق. عضویت در سپاه سی هزار نفرهٔ مرزبانی آمریکا، یعنی گام اول را در این مسیر غلط برداشتن. امیدوارم کردهای روژآوا با تجربه ای که اکنون اندوخته اند و درک اینکه آمریکا فقط در کوتاه مدت با دمکراسی مشارکتی مدل روژاوا کنار خواهد آمد، از در غلتیدن به دام همکاری دراز مدت با آمریکا بر حذر باشند.
٨۴۰۹٣ - تاریخ انتشار : ۱ فروردين ۱٣۹۷       

    از : peerooz

عنوان : تشکر
جناب سیامک رهگذر- از آلمان,
گمان دارم کاری ساده تر از این نیست که در آلمان بنشینید و به ۳۰۰,۰۰۰ - ۲۰۰ انسانی که همه چیزشان را از دست داده اند بفرمائید "لنگش کن", و من کرد از شمای غیر کرد بخاطر این حمایت ها و جانفشانی ها صمیمانه تشکر مینمایم. موفق باشید.
٨۴۰٨۹ - تاریخ انتشار : ۲۹ اسفند ۱٣۹۶       

    از : امین چیره

عنوان : آقای پیروز، پیروز باشید
اخوان شاعر بسیار، بسیار بزرگیست. ولی کاش در بحثی که مربوط به مردم "غیر فارس زبان" است از وی نقل نمی کردید. امیدوارم منظورم را بفهمی.
٨۴۰٨۶ - تاریخ انتشار : ۲۹ اسفند ۱٣۹۶       

    از : سیامک رهگذر- از آلمان

عنوان : به جناب peerooz
اگر اشتباه نکنم گویا جنابعالی میخواهید غیر مستقیم بگوئید که کُردهائی که بدنبال خودمختاری هستند خود را بازیچه دست ابرقدرتها قرار دادند یا میدهند. اگر ما "غیر کُردها" هم خودمان را جای آنها بگذاریم که سالیان دراز توسط دولتهای مرکزی چهار کشور اطرافشان سوریه،عراق,ترکیه و ایران بیعدالتی دیدند و زیر ظلم و ستم و بدرفتاری به شیوه های مختلف بودند و هستند هر آدم جانش به لب رسیده هم باشد خلاصه به دنبال راه حلی است برای رهائی و نجات خودش یا خلقش یا نه؟ حال اگر در این بین کمک رسانی آمریکائی باشد یا غیره که برای رسیدن به هدف ( وسیله را همیشه توجیه کرد و میکند مثل دروغگوئی و فریبکاری خمینی دجال و بی همه چیز قبل از به قدرت رسیدن و وعده دموکراسی اش!) چرا نبایستی هرگونه امکانات تاکتیکی یا استراتژی کوتاه یا دراز مدت را کُردهای عزیز امتحان کنند تا در این راه حتی شده هرچند بطور مرحله ای شکست کوتاه مدت بخورند به هدف اصلی و نهائی خودشان برسند مثل کودکی که تا راه رفتن را یاد بگیرد بایستی چندین بار به زمین بخورد تا مستقل و مسلط شود! به نظر من بر هیچ اقلیتی مثل کردها اینقدر بیعدالتی و ظلم و ستم نشده و اگر چهار کشور نامبرده گروگانگیر کُردهای بیچاره داوطلبانه حاضر به امتیاز دادن و حق تعیین سرنوشت به کردها نیستند به نظر شما چه باید کرد به غیر از نبرد مسلحانه وقتیکه با مذاکره سر میز و دیالوگ سالهای سال است که مشکلشان حل نشد و نمیشود؟ وقتیکه رئیس جمهوری مثل رجب اردوغان ترکیه که یکی از کثیفترین رهبران اسلاموفاشیست منطقه است و در جنایتکاری لنگه ندارد و این همه به کردها زور میگوید باید دستش را باز گذاشت که هر جنایتی خواست در مقابل کُردهای منطقه انجام بدهد؟ او که وحشت داشت نظام و مدل حکومتی موفق کردهای عفرین سوریه الگوئی شود برای کردهای مناطق ترکیه با برچسب تروریستی سعی به خفه کردن این مدل شد با توجه به اینکه ناظرین و رسانه های غربی گزارش میکنند و خود من هم دیدم که گویا در عمل خوب کار میکرد و جوابگوی مشکلات محیط زیستی این کردها هم بود. شما فکر نمیکنید با خطا خواندن جنبش خودمختاری کردها از جنایتکاری مثل اردوغان ترک مسلمان فاشیست که خودش بزرگترین تروریست منطقه است و مخترع و حامی اصلی داعش بوده از عملیات سرکوبگری او علیه کردها حمایت میکنید؟ کردها که مظلوم واقع شدند و این مردک ابله به آنها حمله کرد یا نه به نظر شما برعکس است؟ گذشته از این چه مبارزه جنگی نابرابری است که اردوغان فاشیست با مجهزترین جنگنده های هوائی و زمینی به جان زن و بچه های کردهای که در واقع شکست دهنده های اصلی داعش بودند افتاده و دنیا صدایش بر علیه حکومت اسلامفاشیستی ترکیه در نمی آید؟ البته دلیلش هم واضح است مثلا اتحادیه اروپا گویا با سیاست اردوغان موافق است که با تسخیر این مناطق سه تا چهار میلیون پناهنده های سوری مقیم ترکیه را در این منطقه کردنشین میخواهد سکنی دهد تا دیگر راهی اروپای غربی نشوند و دردسر پناهنده گی برایشان درست نشود که کشور المان هم بعبارتی یک چشمش را در مقابل جنایات ترکیه در عفرین سوریه میبندد! کردهای این چهار کشور اگر متحد شوند یقینا میتوانند با دوستی و حمایت کشورهای دوست و حامی خصوصا اسرائیل تنها ابر قدرت اتمی منطقه به نتایج بهتری برای حق خودمختاری سیاسی و استقلال آب و خاکی برسند نه مثل سران کردها اربیل کردستان عراق تا کمی پول نفت دیدند ویلانشینی را تجربه میکنند! مشکل اصلی نبودن اتحاد قوی در بین خود کُردهاست یا برخی سران معامله گرش که وابستگی دارند و جنبش آنها را بارها به انحراف و نابودی بردند! با آرزوی پیروزی استقلال طلبی کُردهای منطقه بر رژیمهای جنایتکار ایرانی و عراقی و سوری و ترکیه ای!
٨۴۰٨۲ - تاریخ انتشار : ۲۹ اسفند ۱٣۹۶       

    از : peerooz

عنوان : "پوستینی کهنه دارم من"
همانطور که انتظار میرفت دوستان عزیزی به " اراجیف" من توجه کرده و پاسخ داده اند. بین آرزو و امید و واقیعت تفاوت بسیار است و باید صادقانه اقلا با خود و نه با احساسات به حقایق نگریست. آیا هرگز حتی در زمان صلاح الدین ایوبی دولتی بنام کرد و در "کردستان" وجود داشته است و یا اجبارا آنها به مصر رفته و دولت خود را در آنجا تاسیس کردند؟ آیا " کردها" و یا "کوردها" هرگز نه تنها در "کردستان بزرگ ", بلکه در نواحی مختلف آن متحد بوده اند که امروز باشند؟ آیا ما نمیدانیم که همیشه بین طوایف و قبیله ها و ایل ها و خان ها رقابت و کشمکش فردی و گروهی وجود داشته است؟ آیا کردها هرگز با صداقت در گفتار و کردار, سر آشتی با قدرت های "اتنیکی" محلی داشته و در پی استقلال و جدایی نبوده اند و "گمان را بر یقین برتر نشمرده" اند؟ این سوء ظن و بدبینی و عدم اعتماد بین آنها و قدرت های محلی ریشه های عمیق و تاریخی دارند. اگر ما این سابقه تاریخی را ندیده بگیریم و برای جنبش هایی نظیر حوادث اخیر ارزشی بیش از آنچه مستحق اند قائل شویم همان است که زنده یا مهدی اخوان گفت:
" سالها زین پیشتر من نیز
خواستم کاین پوستیم را نو کنم بنیاد
با هزاران آستین
چرکین دیگر برکشیدم از جگر فریاد
این مباد ! آن باد"
و بارها
"ناگهان توفان بیرحمی سیه برخاست". و بارها, چون موقعیت خود را درک نکردیم و قربانی تحریکات و منافع دیگران گردیدیم.
٨۴۰۷۵ - تاریخ انتشار : ۲۹ اسفند ۱٣۹۶       

    از : ا مانا

عنوان : سرور ارجمند جناب پیروز
میتوانم با یقین به اطلاعتان برسانم که مبارزه کردها تا احقاق حقوقشان ادامه خواهد یافت. به شخصه امیدوارم که این مهم در چهارچوب جغرافیایی کشورهایی صورت پذیرد که کردها در آن ساکنند.

و به جنابعالی اطمینان می دهم که حکومت های مرکزی کشورهای محل سکونت کردها، در مقایسه با کردها، همیشه لقمه های چرب و نرمتری برای قدرتهای جهانی خواهند بود. از این بابت اصلاً نگران نباشید. سایهٔ این حکومتها مستدام باشد، قدرتهای جهانی نیازی به کردها نخواهند داشت. شاید کردها خود به این امر واقف نباشند، ولی در این یک مورد خاص شانس با آنان یار است.
٨۴۰۶۶ - تاریخ انتشار : ۲۹ اسفند ۱٣۹۶       

    از : کارو

عنوان : تنها استراتژی درست ممکن
اینکه در سر رهبران خودمدیریتی دموکراتیک راجع به آمریکا و امپریالیسم و اتکا به آنچه می گذشت اهمیتی ندارد. واضح است که راهبران روژاوا می دانستند که در آخر کار نه روسیه و نه آمریکا از آنها حمایت نخواهد کرد. اما آنها تنها کار عقلانی را انجام دادند، یعنی نشان دادن حسن نیت یه هر دو طرف و نوعی بی طرفی توأم با موازنه‍ی قدرت به گونه ای که ذر شرق فرات با روسیه و در غرب فرات با آمریکا همکاری کنند و از اختیارات کانتون های و منطقه گرایی حداکثر استفاده را ببرند. راه دیگری وجود نداشت و مطمئن باشید اگر این سیاست اتخاذ نشده بود در همان سال ۲۰۱۲ یا نهایتا تا سال ۲۰۱۴ کل بساز روژاوا و خودمدیریتی دموکراتیک جمع شده بود. خطر اصلی از همان ابتدا ترکیه بود و اتفاقا رهبران روژاوا این را به خوبی می دانستند و به همین خاطر هم ارتباطشان را با دمشق حفظ کرده و با آمریکا و روسیه هم واردتنش نشدند.

خدمت دوست عزیز، پیروز هم عرض کنم که اتفاقا مقامات حزب اتحاد دموکراتیک همین کار را کردند که شما میفرمایید. آیامقاومت عفرین و کوبانی و اصل تأسیس خودمدیریتی دموکراتیک شمال سوریه (روژاوا) به تحریک ناسیونالیستها و قدرتهای جهانی انجام شد؟ به نظر میرسد اشتباه میکنید و اتفاقا تاسیس SDF به عنوان نیروی مشترک کرد و عرب و آشوری در همین راستا انجام شد که خلق های غیرکرد از تحولات دموکراتیک در سوریه حمایت کنند و نیروهای خارجی بهانه ای برای مداخله پیدا نکنند و وضعیت به سمت ثبات رفته و این امکان وجود داشته باشد که بشار اسد کنار رفته و یک آلترناتیو دموکراتیک تر متشکل از نیروهای عرب و کرد و آشوری جای آن را بگیرد. اتفاقا استراتژی درستی اتخاذ شده بود، هرچند یک بار دیگر «زور» کرد کمتر از آن بود که بتواند سیستمش را حفظ کند و البته به نظر من هرچند هنوز جنگ پایاین نیافته و قطعاً حفظ عفرین برای ترکیه و ارتش مازاد دشوار خواهد بود، اما در صورت از دست رفتن کامل عفرین هم تاریخ از خودمدیریتی ۵ سال و نیمه در عفرین به نیکی و بزرگی یاد خواهد کرد.
٨۴۰۶٣ - تاریخ انتشار : ۲٨ اسفند ۱٣۹۶       

    از : امین چیره

عنوان : آقای پیروز
مینویسید: آیا اگر این همه انرژی صرف همراهی و همکاری و همزیستی صمیمانه با گروه های اتنیکی دیگر میگردید دنیای بهتری نداشتیم؟

یعنی شما نمیدانید که روژاوا دقیقا به خاطر همین همراهی و همکاری و همزیستی صمیمانه با گروه های اتنیکی دیگر مجازات می شود؟
٨۴۰۶۱ - تاریخ انتشار : ۲٨ اسفند ۱٣۹۶       

    از : کیا

عنوان : جایی برای نگرانی نیست!
نویسنده بموقع با احترامی بجا از مبارزان عفرین یاد نموده است وبا تبحری بی نظیر تحلیلی مقبول ارائه نموده است.
فاجعه در منطقه پایانی از خود نشان نمیدهد اما مبارزه علیه اسلامیست ها ادامه خواهد یافت هژمونی را همانطور که میبینیم کرد های مترقی منطقه در دست داشته و خواهند داشت ، حمایت دمکرات های منطقه آینده را رقم خواهد زد.
٨۴۰۵۴ - تاریخ انتشار : ۲٨ اسفند ۱٣۹۶       

    از : peerooz

عنوان : ؟؟؟
جناب مانا,
تا چند قرن دیگر باید "کرد" به تحریک "ناسیونالیست" ها و قدرت های جهانی و محلی به دنبال سراب استقلال و اتحاد بدود و جان و مال و هستی و نیستی خود را جهت منافع دیگران به باد فنا دهد؟ آیا در چند هزار سال گذشته چنین چیزی هرگز به وقوع پیوسته است که در چند هزار سال آینده به وقوع بپیوندد؟ آیا اگر این همه انرژی صرف همراهی و همکاری و همزیستی صمیمانه با گروه های اتنیکی دیگر میگردید دنیای بهتری نداشتیم؟ آیا این حقیقت هرگز به کله آنها که با وزش هر نسیمی پشت در سفارت خانه های اروپا تجمع میکنند نفوذ کرده است؟ اگر کرده بود که تکرار نمیشد.
٨۴۰۵٣ - تاریخ انتشار : ۲٨ اسفند ۱٣۹۶