چاه بوسعید و دوسروده ی دیگر
محمود طوقی
•
چاه بوسعید است شب های من
معلقم میان زمین و هوا
شب تا به صبح صُحف بخوانم
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه
۲۴ اسفند ۱٣۹۶ -
۱۵ مارس ۲۰۱٨
۱
چاه بوسعید
نقل است که بوسعید
همه شب تا به صبح
در چاه واژگونه بودی و صُحف بخواندی
چون آفتاب برآمدی
حقیقت بر او روشن شدی
چاه بوسعید است شب های من
معلقم میان زمین و هوا
شب تا به صبح صُحف بخوانم
و چون خروس بخواند
در تاریکی مطلق ام
تقاص بدتر از این
۲
در ستایش فلسفه
برای شرف الدین خراسانی
علی گفت :به آتن رفته ای
تا به افلاطون بگویی؛عالم مُثل برای آدم گرسنه چه معنایی دارد
دانشگاه هم رفتم
نامت واژه ممنوع بود برای ورود
وکلاس های درس ات
انبار موش های جونده تاریخ بود
چراغ خانه ات هم خاموش بود
همسایه ها چیز هایی می گفتند؛
اخراج
بیکاری
فروش وسائل
بگذریم
در این حوالی از این حرف و حدیث ها بسیار است
اما نه
تو به آتن نرفته ای
تو در کنار پرسش های بی پاسخ مائی
حیرت های بی دلیل مارا
توبه یقین بدل می کنی
دیروز به علی گفتم :نه
او به آتن نرفته است
او در تن هواست
او درمیان ماست
۳
آدمهای مجازی در شبکه های مجازی
آدم های خوب
حرف های قشنگ
شعر های عاشقانه
منظره های رویائی
و عشق :
به آدم
به درخت
به سگ
به گربه
به مار
به پلنگ
به پاندا
به عنکبوت بیوه سیاه
همان که در شب زفاف شوهرش را می خورد
آه کجایی پدر ،
که می گفتی: پایان همه راه ها تاریکی ست
من با این جیب های سوراخ
این همه آدم خوب و مودب را کجا جا بدهم
نخند پدر
نگو من ساده ام
نگو من خوش باورم
نگو ظریفان روزگار مرا پشت و رو کرده اند
باشد قبول
مگر نه اینکه همه چیز جهان
خواب است و خیال
مگر نه اینکه لفظ عدالت سر سرخ را می دهد به باد
مرا ببین
ببین آدم های حقیقی
در جهان حقیقی با من چه کرده اند
به دست های من نگاه کن
هزار سال گذشته است اما من هنوز درد می کشم
بگذار ماهم کمی خوش باشیم
با آدم های مجازی در فضای مجازی
روزگار را چه دیدی
شاید یکی از همین روزهای هیچ مگوی
قاصدی از ماورا عالم بیاید و بگوید
تمامی این رفت و آمد پر رنج
خواب بود و خیال
روزگار را چه دیدی
|