• اعتراضات و نارضایتی های تودهای کنونی، نه حاصل "توطئه" و جنگ جناحها علیه همدیگر و دخالت آنان، بلکه ادامه نارضایتی روزانه کارگران در محیط های کار و استثمار، مبارزات رو به گسترش ماه گذشته دانشجویان در دانشگاهها، ادامه مبارزات متحدانه و حق طلبانه مردم کردستان و دهها صحنه شورانگیز اعتراضی و مبارزات دیگر و قابل حمایت، پشتیبانی و مداخله ی فعالانه است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ٨ دی ۱٣۹۶ -  ۲۹ دسامبر ۲۰۱۷

دور نوین اعتراضات و مبارزات تودهای در ایران در روز پنجشنبه ۷ دیماه ١٣٩٦ با تظاهرات گسترده مردمی در مشهد، دومین کلان شهر ایران و شهرهای " کاشمر، نیشابور ، یزد و..." وارد فاز جدیدی شد. مقامات رژیم در مشهد ، ٥٢ تن از معترضین را به بهانه "ساختارشکنی" ، سر دادن "شعارهای تند" و سوءاستفاده از "احساسات مردم" بازداشت کردند. اما "ساختار شکنی" و "سردادن شعارهای تند" ، یعنی مرگ بر دیکتاتور، به مشهد و چند شهر دیگر محدود نماند و روز جمعه فراگیر و سراسری شد.
بنا به گزارشات مختلف از گوشه و کنار ایران روز جمعه ٨ دیماه ١٣٩٦ شهرهای مختلف کشور صحنه اعتراضات و تظاهرات سراسری و وسیع مردم معترض و جان به لب رسیده علیه گرانی، فقر، بیکاری، فساد ، بی عدالتی ، سرکوب و حکومت و نظامی بود که مسبب تمام معضلات بیان شده است.
روز جمعه مردم در نقاط مختلف ایران از جمله تهران، اصفهان، شیراز، کرمانشاه، رشت، قم، قزوین، مشهد، قائم شهر، خرم آباد، همدان، ساری، سبزوار، زاهدان، اهواز، بیرجند، قوچان و میاندوآب و برخی دیگر از شهرهای ایران به خیابان ها سرازیر شده و علیه معضلات اقتصادی ، فساد سیاسی ، اداری و دیکتاتوری مذهبی حاکم بر کشور ، ابراز خشم و نفرت عمومی نمودند. در تهران و برخی دیگر از شهرها، نیروهای امنیتی رژیم از ترس حضور مردم، میدانها را قرق کرده و فضای شهر را به شدت امنیتی نمودند. در کرمانشاه بیش از ٥ هزار نفر با شعار "مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر روحانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد، یا مرگ یا آزادی" ، " زنده باد سوسیالیسم " ، "اتحاد ، اتحاد " به خیابانها سرازیر شده و علیه فقر و بیکاری، حکومت مذهبی و سیاست های پان اسلامیستی و تروریستی رژیم در سوریه و لبنان و دیگر کشورهای منطقه اعتراض نمودند. تظاهرکنندگان در کرمانشاه همچنین علیه عدم رسیدگی به زلزله‌زدگان شعار سرداده و اعتراض کردند. نیروهای امنیتی رژیم در کرمانشاه با حمله به معترضان، شماری را بازداشت کردند. ماموران امنیتی برای پراکنده نمودن معترضان در کرمانشاه از گاز اشک‌آور و ماشین‌ آب‌پاش استفاده کرده و حاضران در تجمعات این شهر را با باتوم و لگد مورد هجوم قرار دادند. معترضان در کرمانشاه تصاویری از علی خامنه ای و خمینی را پایین کشیده و به آتش کشیدند. همزمان هزاران نفر در تهران و دههها شهر دیگر در سراسر ایران ، با سردادن شعارهایی همچون "سید علی حیا کن، مملکت را رها کن، سوریه را رها کن، فکری به حال ما کن، پلیس برو دزد را بگیر، نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم، جوان بیکار نشسته، آخوند پشت میز نشسته، مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر روحانی، کشور ما دزد خونه ست، توی جهان نمونه ست، ایرانی می میرد، ذلت نمی پذیرد، ملت گدایی می کند، آقا خدایی می کند، استثمار، بیگاری، منطق سرمایه داری، جمهوری اسلامی نمی خوایم، نمی خوایم" ، علیه جمهوری اسلامی ، فساد ، سرکوب و بی عدالتی حاکم در ایران اعتراض کردند. در همین ارتباط، معاون امنیتی استانداری تهران از بازداشت چند نفر در تهران خبر داد.
تظاهرات روز جمعه مردم شهرهای مختلف در ادامه تظاهرات مردم شهرهای استان خراسان، یزد، نوشهر ، شاهرود و گناوه و چابهار در روز پنج شنبه ٧ دیماه برگزار شد. در همین حال گزارشات حاکی است که حکومت نظامی اعلام نشده ای در شهرهای ایران به ویژه شهرهای بزرگ برقرار است و نیروهای ضد شورش فضای شهرهای را به شدت امنیتی کرده اند. گزارشات دریافتی حاکی است که شهرهای سنندج، مریوان، سقز و مهاباد نیز به دلیل ترس رژیم از گسترش این اعتراضات، از سوی نیروهای امنیتی ، سپاه ، گارد ویژه و لباس شخصی و استقرار در مکان عمومی و حساس شهر به شدت امنیتی شده اند. اعتراضات سراسری مردم، حاکمان مذهبی بر صندلی قدرت در ایران را به شدت نگران و وحشت زده کرده است. معاون رئیس جمهور هشدار داده که "دود" این حوادث به چشم کسانی می‌رود که تجمعات را سازمان می‌دهند. برخی از مقامات حکومتی افشاگریهای مهره سوخته و بی خاصیتی همچون محمود احمدی نژاد سابقآ بسیجی را مسئول بخشی از وضعیت موجود می دانند. دیگر مسئولین حکومتی با متهم کردن همدیگر مشغولند. جناح "اصول گرا" با نشان دادن انگشت اتهام تنها علیه دولت و روحانی، قصد وارونه نشان دادن حقایق و تحریف ماهیت و جهت اصلی اعتراضات که کلیت نظام مذهبی را نشانه گرفته است را دارند. قوه قضائیه و نیروهای سپاه و امنیتی آشکارا چنگ و دندان نشان می دهند و با تهدید و ارعاب قصد خاموش کردن شعلههای آتشی را دارند که به خرمن نظام استبداد دینی افتاده است.
در مبارزات حق طلبانه مردم ایران، نه دست خارجی در کار است و نه با پول و تبلیغات هیچ کشور و قدرتی شروع شده است. این اعتراضات و مبارزات، محصول سیاست سرکوب و دیکتاتوری نظام حاکم ، محصول ٣٨ سال با پنجههای آهنین بر اکثریت مردم ایران حکومت کردن، محصول دزدی و به هدر دادن دسترنج و زحمات دههها میلیون انسان کارگر و ستمکش در جنگ بی حاصل ٨ ساله ایران و عراق و اکنون جنگ نیابتی منطقهای و صدور "انقلاب اسلامی" و به عبارت دقیق تر، تروریسم مذهبی به کشورهای همجوار و کل منطقه، محصول پیاده کردن سیاست های نئولیبرالی بانک جهانی و صندوق بین المللی پول علیه مردم ایران است که در بودجه پیشنهادی سال ٩٧ دولت روحانی به مجلس رژیم به خوبی خود را نشان می دهد و همچنین محصول رشد و گسترش مافیایی سپاه پاسداران، فربه شدن مسئولین آن و برادران دزدشان در نهادهای دولتی و زیر خط فقر مطلق زندگی کردن ٥٠ میلیون مردم ایران و رشد و گسترش روز افزون معضلات عدیده سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است.
اعتراضات و نارضایتی های تودهای کنونی، نه حاصل "توطئه" و جنگ جناحها علیه همدیگر و دخالت آنان، بلکه ادامه نارضایتی روزانه کارگران در محیط های کار و استثمار، مبارزات رو به گسترش ماه گذشته دانشجویان در دانشگاهها بعد از یک دوره رخوت و کم تحرکی، ادامه اعتراض و مبارزات متحدانه و حق طلبانه مردم کردستان علیه سرکوبگری رژیم در این منطقه، از جمله کشتار روزانه کولبران زحمتکش، حمایت از حق طبیعی و انسانی مردم کردستان عراق در رفراندوم حق تعیین سرنوشت خود، در کمک و همیاری مردمی و تودهای به زلزله زدهگان استان کرمانشاه که رژیم آنان را در سرما، زمستان و بی سرپناهی به حال خود رها کرده است و در دهها صحنه شورانگیز اعتراضی و مبارزات دیگر است. اعتراضات کنونی محصول بن بست سیاسی و اقتصادی حاکمیت سرکوبگرانه رژیم اسلامی سرمایهداری است که همچون بختکی ٣٨ سال است بر گرده مردم ایران سنگینی می کند.
این اعتراضات قابل حمایت، پشتیبانی و شرکت فعال در آنها است. این اعتراضات تا کنون دست آوردهای ارزشمندی را به ارمغان آورده است . توازن نیرو در جبهه انقلاب و ضدانقلاب اسلامی را به نفع جبهه انقلاب تغییر داده است. مردم جان به لب رسیده، دارند به نیرو و قدرت خود برای تغییر وضع موجود ایمان می آورند. تودههای ستمکش، دارند متحد و یکپارچه می شوند. مبارزات از شکل یک محله و یک شهر فراتر رفته و ابعاد سراسری می یابد. شعارهایشان رادیکال و بنیان بر افکن می گردد. توهم ها روز به روز و لحظه به لحظه بیشتر فرو می ریزد. نیروی تازه نفس و جوان در خیابانها به زور آزمایی با مزدوران سرمایه برخاستهاند. اکنون و از هرزمان دیگری بیشتر ضرورت تلفیق مبارزات کارخانه، کارگاه، دانشگاه، مدارس و خیابان فرارسیده است.
از زاویه منافع و مصالح کارگران و اکثریت مردم ستمدید ایران، از زاویه تقابل با تروریسم اسلامی و بنیادگرایی مذهبی در منطقه که جمهوری اسلامی یکی از حامیان اصلی آن در طول ٣٨سال گذشته بوده و هست، از زاویه تقویت جبهه انقلاب در تقابل با امپریالیسم و متحدان آن در منطقه، سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی حاکم بر ایران، یکی از مسیرهای ایجاد ثبات و آرامش در ایران و منطقه برای رسیدن به امیال، خواست ها و مطالبات برحقشان است.
اما و فراتر از آن، برای ما کمونیست ها و طبقه کارگر اگاه ایران، تنها سرازیر شدن به خیابانها کافی نیست. مرگ بر دیکتاتور که شعار قلبی دههها میلیون ایرانی است کافی نیست. بلکه تکرار نشدن تجربه رویدادهای سال ٨٨ در اعتراض به "تقلب انتخاباتی" و به هدر نرفتن زحمات و فداکاریهایمان، وجود صف مستقل طبقه کارگر و مردم ستمدیده در ایران، هدایت و رهبری چنین اعتراضاتی با شعارهای انقلابی و رادیکال، عدم توهم و خوشباوری به جناح های رژیم و جنگ درون خانوادگی آنان و حامیان سرمایه در اشکال سلطنتی، ملی_مذهبی، اسلامی و ناسیونالیست ایرانی و ناسیونالیست های چشم به راه دخالت آمریکا و متحدینش در رویداهای ایران و مهمتر از همه، اندیشیدن به الترناتیو حکومتی بر ویرانهای استبداد مذهبی و شکل دادن به آن در دل اعتراضات و مبارزات جاری روزانه، با اتکا به شوراهای انقلابی کارگران و مردم به پا خواسته، چه بعنوان ابزار مبارزاتی و چه بعنوان نهاد حکومتی با اتکا به مجمع عمومی و رای انتخاب کنندگان، ضروری و حیاتی است. تجربه حیزش های مردمی در کشورهای عربی و تکرار نشدن سناریوهای تحمیلی بر این کشورها، از ضروریات درس و تجربه گرفتن از آن اعتراض و نارضایتی ها است. ضمانت پیشروی و موفقێت اعتراضات و تظاهراتهای کنونی، سرتاسری شدن آنان، رهبری، تشکل یابی انقلابی و اگاهی و استمرار آنان است. شرکت فعال در این اعتراضات، هدایت و رهبری آن، وظیفه کمونیست ها و کارگران اگاه و متحد است.