چپ و یهودی‌ستیزی - رضا جاسکی

نظرات دیگران
  
    از : Nima Azadi

عنوان : کاستی‌های اندیشه‌ای و رفتاری
تا آن جا که من می‌‌دانم فعالان چپ ایران هیچ مخالفت و یا ستیزی با یهودیان، به عنوان یک قوم و مذهب نداشته و ندارند و اگر مخالفتی بوده در رابطه با سیاست‌های دولتِ اسرائیل و سرکوبی بوده است که این دولت در حق فلسطینیان انجام داده است. یعنی مخالفت چپ ایران با دولت اسرائیل بوده و هیچ ارتباطی‌ با یهودیان ندارد. برای چپ‌ها مسائل منطقه ریشه ی سیاسی و اقتصادی داشته و مانند سیاست ارتجاعی جمهوری اسلامی، مذهبی‌ و ایدئولوژیک نبوده است. چپ‌ها به باور‌های دینی همه انسان‌ها احترام می‌‌گذارند و حتا در دولت پهلوی هم برای حقوق همه ی مردم مبارزه کرده اند. انتقادی که به چپ‌های ایران می‌‌توان وارد کرد این است که مخالفتشان با سیاست‌ها ی تند روانه ی دولت اسرائیل، موجب بی‌ توجهی‌ به ارتجاع مذهبی‌ در بین فلسطینیان و سیاست‌های ارتجاعی جمهوری اسلامی و دیگر دولت‌های عربی‌ در منطقه شده است که باید آن را جدا اصلاح کنند. همه ی مردم منطقه باید با احترام به عقاید مذهبی‌ دیگران، با سیاست‌های تند روانه دولت اسرائیل، ارتجاع مذهبی‌ فلسطینی و سیاست‌های ارتجاعی جمهوری اسلامی و دیگر دولت‌های عربی‌ به مبارزه ی مدنی برخیزند تا بتوانند زندگی‌ در صلح و آرامشی را در کنار هم داشته باشند. به باور من نویسنده ی محترم این مقاله، به کاستی‌های اندیشه‌ای و رفتاری فعالان چپ ایران در رابطه با مردم منطقه و دولت‌های آنان توجه لازم نکرده و بیشتر به چپ جهانی‌ و امر یهود ستیزی پرداخته اند، در حالی‌ که امر کاستی‌ها که خیلی‌ مهم هستند تقریبا مورد غفلت قرار گرفته اند .
٨۲۰٨۹ - تاریخ انتشار : ۲۶ آبان ۱٣۹۶       

    از : نوید

عنوان : نه به نفرت؛ آری به بردباری و مدارا و نیکوکاری و محبّت
هرچه نظرات و مقالاتی در جهت تعاون و همبستگی و گریز از نفرت و جدائی نوشته شود و مورد بحث و مشورت قرار گیرد برای جامعه‍ی بشری بهتر است و می تواند در جلوگیری از جنگ های خانمانسوز تأثیر داشته باشد. آنچه نیاز داریم «بردباری و مدارا و نیکوکاری» است. جهان از حرف خسته است و محتاج است عمل ببیند. باید بردبار بود و کار نیکو کرد. همبستگی ای که در مقاله اشاره شده خیلی خوب است و می تواند آغازی برای دوست داشتن باشد.
با تشکر از نویسنده‍ی مقاله
نوید
٨۲۰٨٣ - تاریخ انتشار : ۲۶ آبان ۱٣۹۶       

    از : امیر ایرانی

عنوان : یهودیت و روشهای رندانه و...
آنگونه که از نوشتار بر می آید، در تلاشی تحقیق گونه، آقای جاسکی در پی این بوده که
بقبولاند
به پدیده ای به نام یهودیت بایدتوجه شود و توجه داشت؛
این عمل ایشان- از آن جهت که این پدیده یهودیت چه خوب و چه بد وجود دارد و باید به آن توجه داشت- می تواند نگرش مثبتی تلقی شود؛
و نگرش ایشان قابل دفاع است و از جنبه ای باید به ایشان خسته نباشی گفت.
در رابطه با موضوعی یا پدیده ای به نام یهودیت یک پرسشی مطرح است:
چرا آینی و قومی به نام یهودیت توانسته تاکنون بماند؟
باید گفت
وقتی به عقب برگردیم آنهم به دوره ای از تاریخ که ادعا شده چیزی به نام آئین یهودیت شکل گرفت و قوم و ملتی به نام یهودی موجودیت خود را پررنگ کرد، متوجه خواهیم داشت
در آن دوره تاریخی و حتی دوره های بعدی بسیار آئین ها و حتی تمدن ها و قوم ها مطرح بوده اند که بعداً از بین رفتند؛
و شرایطشان بگونه ای شد که در حال حاضر فقط بصورت بخشی از حافظه تاریخی بشریت در آمده اند و از آنان یاد می شود و دیگر پیروی و هواداری هم ندارند.
اما این قوم یهودیت و آئین ساخته شده اشان، توانسته، تاکنون خود را نگهدارد و حتی بگونه ای هوشمند، بازیگری های خاصی را از خود بروز دهد؛
آنهم بازیگری هایی که گاهاً تاثیر خاصی بر روند مسائل جهانی می گذارد و متأسفانه گاهاً تأثیر گذاری ها، ویرانگری های خاصی را هم بجا گذاشته و می گذاردو ....
در رابطه با استمرار وجودی یهودیت نگرشی می گوید:
یکی از روش ها برای نگهداشت یک آئین و قوم اینست
که او را باید همیشه در شرایط دفاعیِ مظلوم نمایانه ای خاص قرار داد؛
که برای قرادادن و قرار گرفتن در شرایط دفاعی، به وجود دشمن یا دشمنانی نیاز است.
یکی از پیامدهای این روش اینست
تمام پیروان، وقتی در شرایط دفاعی قرار می گیرند، در این شرایط تنها هدفشان این خواهد بود آئین را نگهدارند و او را بصورت یک بسته کامل حفاظت کنند و خود را پیرو ومکلف به انجام دستورات آئینی بدانند و می دانند؛ چون انجام دستورات تکلیفی را حفظ آئین خواهند دید
در این حالت دفاعی و شرایط روحی، دیگر پیروان فرصتی نخواهند یافت که در صحت وسقم دستورات و یا خود آئین کنکاش و تحقیق کنندو...
یهودیت:
بصورت ردانه توانست آئین خود را در دو دین دیگر به نام مسیحیت و اسلام جاری کند و جالبست:
آنها را نیز دشمن خودش کرد که همان پروژه دفاعی و مظلوم نمایی را تحقق ببخشد و...
و از طرف دیگر، بهشت را در روی زمین برای پیروانش تعریف کرد که باید به آن برسند اما یکی از روشهای مظلومیت آنان، شد، پراکندگیشان
که خود این دو موضوع یک تناقضی برای آنان آفریدو...
می بینیم:
بعد از جنگ جهانی اول گروهی از طرف بین الملل بر این می شوند
که باید به یهودیان یک کشور داد و آنان را اسکان داد که در این اسکانشان چه بسا مظلوم نمایی تاریخیشان بی اثر شود و می شود
و از طرف دیگر، با یافتن تناقضات مدیریتی، اثر گذاری مخربشان ممکن است در جهان کم شود و...
پرداختن به این موضوع بحث طولانی می طلبد. بگذریم.
٨۲۰۴۶ - تاریخ انتشار : ۲٣ آبان ۱٣۹۶       

    از : peerooz

عنوان : "بجای هرچه توان داشت آرزو دارم" ؟
حافظه ضعیف من اغلب قادر به خواندن مقالات طولانی نیست, چون به وسط نرسیده, نیمه اول و در انتها, تمام مطلب را فراموش میکنم. اگر یکی دو پراگراف آخر, عصاره مقاله باشد, از پرچمدار "همبستگی" بعید نیست که بخواهد مسئله "چپ" را با یهودی ستیزی و اسرائیل و فلسطین پیوند زده و آرزوی حل این مساله را داشته باشند.

آنچه ظاهرا در این مقاله نادیده و یا ناگفته مانده است وجود غول های ایدولوژی - مذهبی در ناحیه است که جز دایره تنگ باورهای خود چیز دیگری را ندیده و هرچه جز آن برای آنها اهمیتی ندارد. از شیعه ایران و وهابیت عربستان که میلیون ها بلکه میلیارد ها دلار صرف تبلیغ و ساختن مسجد و مدرسه و زیارتگاه و تولید اغتشاش و خرابی و خونریزی کرده اند انتظاری نمیرود. از اسرائیل نیز که رسما یک دولت "یهودی" ست نیز نباید چنین انتظاری داشت. از زمان تشکیل دولت اسرائیل تقریبا تمام رییس جمهوران امریکا به ویژه آیزنهاور و کارتر و بوش پدر و پسر و کلینتون و اوباما کوشیده اند که بین اسرائیل و فلسطینی ها صلح برقرار کنند ولی به "عللی" شکست خوره اند زیرا برای اسرائیل و طرفداران آن آنچه مهم است "آیه" "نازل" شده در تورات است که مرز اسرائیل را از مدیترانه تا رود اردن میداند. اگر از چنین افراد قدرتمندی در طول ۷۰ - ۶۰ سال کاری بر نیامده است از " تمنای غیرممکن" چه بر میآید جز آرزو که البته در نیت خیر و صفای قلب او شکی نیست و امید که به زودی صورت عملی به خود گیرد .
٨۲۰٣۶ - تاریخ انتشار : ۲۲ آبان ۱٣۹۶       

    از : احمدیان

عنوان : سیاست های اسرائیل چه میشود؟
اینهمه مطلب نوشتید، دریغ از یک پاراگراف از سیاستهای اشغالگرانه و نژادپرستانه دولت کودک کش اسرائیل. به تنها نکته ای که نپرداختید سیاست های این دولت بویژه دز سالهای اخیر بود . این نوعی در پیش گرفتن شرمگینانه همان سیاست مورد انتقاد نویسنده که ببهانه یهودی ستیزی جلوی انتقاد از اسرائیل گرفته میشود نیست؟
٨۲۰٣۱ - تاریخ انتشار : ۲۲ آبان ۱٣۹۶       

    از : رضا بینام

عنوان : واینبار در ایران
چوب حراج اینک بر سر چپ به پرواز درامده و خفته گان دلالی در این بازار فرصت را غنیمت یافته اند تا برای دریافت بالاترین مزد باقیمانده وجدان زنده چپ را به یغما دهند.راست وریست کردن قصص یهود ستیزی اروپایی و تعمیق آن اینبار به چپ و آنهم از جنس ایرانیش نیاز به تکذیب و تحلیل ندارد.اما دریدن پرده ای که در پشت آن چهره کلک و ریاکار حامیان وطنی اشغالگران صهیونیست پنهان شده اند کاریست عظیم.این مقاله زنگ خطریست برای آنانیکه هنوز به حقانیت مبارزه فلسطین برای دستیابی به حقوق از کف دادهاش معتقدند .هنوز صحنه های شکستن دست و پای کودکان فلسطینی در برابر دوربینها ادامه دارد و هنوز آوارسازی و آواره سازی الباقی فلسطینیان در سرزمینهای اشغالی بی هیچ درنگی سیاست روز اشغالگران.
٨۲۰۲۵ - تاریخ انتشار : ۲۱ آبان ۱٣۹۶       

    از : کیا

عنوان : داریم به رئالیسم نزدیک میشویم!
تبریک به نویسنده.
شجاعت و منطق رفیق تحسین طلب میکند.
٨۲۰۲۴ - تاریخ انتشار : ۲۱ آبان ۱٣۹۶       

    از : بهمن پارسا

عنوان : Chapeau M onsieur!
برخورد و واکاوی نویسنده ی محترم متن با یکی از پیچده ترین مسایل سیاسی مطرح ،علی العموم و بطور مشخص در زمان معاصر که درکی خردمندانه وبدور از احساسات انرا پشتیبانی میکند، واز پرداختن به حواشی نالازم به شیوه یی بس منطقی اجتناب کرده است مرا وا میدارد تا باحترام ایشان کلاه از سر برداشته عرض کنم ، درود.
دو نکته جنبی را اشاره میدهم: یکم ،(علیه) نیاز به (بر) ندارد. دوم ، در متن (متنابه) امده، که ظاهرا اشتباه چاپی است برای (معتنابه)!
بازهم دورد و دست مریزاد.
٨۲۰۱۹ - تاریخ انتشار : ۲۱ آبان ۱٣۹۶       

    از : به آذر

عنوان : بحث اصلا مبارزه نیست بحث "نان" است آن هم به نرخ روز!
این روزها نان در مبارزه با "یهودی ستیزی" و گرفتن ژست "سوسیال دمکراسی" است!
٨۲۰۱۲ - تاریخ انتشار : ۲۰ آبان ۱٣۹۶       

    از : ارژنگ

عنوان : یهودی ستیزی را به عمد با اسراییل ستیزی یکسان نکنید. اسراییل دوستی خود را آشکار بگویید.
ستیز با سامانه ی اشغالگر، نژاد پرست، زن و کودک کش اسراییل، ستیزی ست منصفانه با این نایب متکبر و منفور امپریالیسم. ستیز با اسراییل اصلی ترین رکن همه ی ارکان مبارزه با هرگونه ستیز نژادی، قومی ، جنسیتی و ......ست. پس:
همیشه زنده باد ستیز خسته ناپذیر وجدان آگاه جهان با اسراییل، این نماد قدرت تبعیض گران و زورگویان در تاریخ روزگار ما.
٨۲۰۰۹ - تاریخ انتشار : ۲۰ آبان ۱٣۹۶       

    از : رضا جاسکی

عنوان : پاسخ به هم‌میهن ارجمند س. آذر
با سلام ،
قبل از هر چیز، سپاسگذار از طرح نظرتان!
من با شما در مورد مبارزه بر علیه هر نوع تبعیض همراه هستم!
علت اصلی نوشتن این مقاله، بحثی است که اخیرا در مورد تنش‌زدایی با اسرائیل مطرح شده است، بویژه در میلینگ لیست اتحاد جمهوری‌خواهان. از این رو، من تمرکز خود را در نوشته بر مسأله یهودی‌ستیزی گذاشته‌ام. در مورد اعمال تبعیض‌های مذهبی در ایران، قبلاً مقاله نوشته‌ام و باز هم در آینده خواهم نوشت. در مورد تبعیض‌های ملی و ناسیونالیسم ایرانی دیگر دوستان مطلع مقالات بسیار خوبی نوشته‌اند و من لزومی به تکرار آن‌ها احساس نکردم. اما توضیح چند نکته ضروری است.
اول، یکی از نکات مهم برای من ، تأکید بر وجود سطح بالای تبعیض سیستمیک در ایران ، اعم از دینی، جنسیتی، قومی می‌باشد. این تبعیض سیستمیک و ساختاری باعث گشته که ما وجود آن را احساس نکنیم. درست مثل اینکه شما در مکانی با ارتفاع زیاد از سطح دریا زندگی کنید. شما فقط وقتی به کنار دریا بروید، موضوع اختلاف سطح را درک می‌کنید، و به عکس.
دوم، ما باید در مورد بسیاری از پدیده‌ها بر اساس ارزش‌ها و اصول معینی قضاوت کنیم. بدون این ارزش‌ها قادر به برخورد صحیح با مسائل غامض جامعه نیستیم. طبعا درک ما از بسیاری از ارزش‌ها با یکدیگر متفاوت است. با این وجود، این ارزش‌ها و تفکر انتقادی تنها سلاح‌های ما برای ایجاد یک فرهنگ ضدهژمونیک در جامعه می‌باشد. در این مورد مشخص، فقط تکیه کردن بر چیزی به نام منافع ملی نمی‌تواند راهگشا باشد زیرا ان یک تیغه دو لبه است ( طبعا من مخالف استفاده از واژه منافع ملی نیستم به ویژه ان که این واژه می‌تواند بار تبلیغاتی زیادی داشته باشد).
سوم، تأکید بر درهم تنیدگی انواع تبعیض‌ها، این درهم تنیدگی در مجارستان خود را به شکل یهودی‌ستیزی، اسلام‌هراسی، و نژادپرستی خود را نشان می‌دهد. امروز تقریباً هیچ‌کس رک و صریح نژادپرست، یهودستیز یا اسلام‌هراس نیست. مثلاً در کشورهای غربی گفته رایج راسیست‌ها این است، «من مخالف خارجی‌ها نیستم ولی..». در ایران، تحت عنوان دفاع از حقوق‌فلسطینیان ، حقوق یهودیان زیر پا گذاشته می‌شود. قطعاً چپ‌ها همیشه طرفدار حقوق فرودستان بوده و هستند اما این به خودی خود کافی نیست. در کاپیتالیسم طبقه کارگر فرودست‌ترین قشر جامعه نیست، اما چپ بنا بر اصول معینی دفاع از حقوق کارگران را در صدر سیاست‌های خود قرار داد.
چهارم، در جمههوری اسلامی، مسأله فلسطین-اسرائیل و یهودی‌ستیزی در سیاست خارجی آن کاملاً برجسته است. مبارزه با این سیاست نادرست و ایجاد یک فرهنگ ضدهژمونیک بویژه در فلسطین، ایران، و اسرائیل وظیفه مشترک همه نیروهای مترقی فلسطینی، ایرانی و یهودی است. جمهوری اسلامی همانقدر نماینده من و شماست که اسرائیل نماینده بسیاری از یهودیان ضد صهیونیست. اما این امر نباید مانع از همکاری همه این نیروها برای تنش‌زدایی از طریق ایجاد همبستگی از پایین، و فشار مشترک همه نیروهای مترقی در منطقه بر نیروهای جنگ‌طلب گردد. نیروهای مترقی ایرانی بیشترین فشار را می‌توانند بر حکومت ایران وارد کنند، و یهودیان صلح‌طلب بر مقامات اسرائیلی. طبعا یهودیان ایرانی در همه جای دنیا نقش ویژه خود را دارند.
پنجم، چپ ایرانی کارنامه جالبی در دفاع از حقوق اقلیت‌های مذهبی ندارد. این امر با توجه به گرایشات قوی اته‌ایستی در چپ قابل توضیح اما قابل دفاع نیست. زمان آن رسیده که به آن اعتراف کنیم. خود طرح این قضیه در شرایط کنونی، زمانی که منطقه دچار تنش‌های زیادی گشته است، نیزخود نشان دیگری از این پدیده است. با وجود آن، هر بیداری هر چند دیر، بهتر از بسر بردن در خواب خرگوشی است!
با احترام!
رضا جاسکی
٨۲۰۰۷ - تاریخ انتشار : ۲۰ آبان ۱٣۹۶       

    از : س. آذر

عنوان : مبارزه نه فقط علیه یهودی ستیزی، بلکه علیه هر نوع تبعیض
مخالفت با سیاست های اشغالگرانه، راسیستی و ضد انسانی دولت اسرائیل، البته نباید به یهودی ستیزی بیانجامد. فقط دولت و کشور اسرائیل نه تنها مظلوم و بیکس نیستند، بلکه ایالات متحده و اکثریت کشورهای غربی پشتیبان بی قید و شرط کشور اسرائیل و سیاست های ضد فلسطینی آن هستند.
مخالفت آقای جاسکی با یهودی ستیزی ایرانیان قابل تحسین است. فقط بنا به نوشته ی آقای جاسکی، تعداد یهودیان ایرانی به قدر کم است که آنها حتی یک در صد جمعیت ایرانیان را تشکیل نمی دهند.
بعد از این مقدمه، سئوال من از آقای جاسکی این است:
امروزه هموطنان ترک، کرد، عرب، بلوچ و ترکمن شما - که بیشتر از نصف جمعیت کشور ایران را تشکیل می دهند- هر روز و هر ساعت مورد انواع تبعیض ها و ستم های ملی و مذهبی قرار می گیرند. آیا دفاع بی قید و شرط از حقوق آنها وظیفه ی هر روشنفکر واقعی ایرانی نیست؟
٨۲۰۰۲ - تاریخ انتشار : ۱۹ آبان ۱٣۹۶