در بزرگداشت یکصدمین سالگرد انقلاب اکتبر - اخبار روز

نظرات دیگران
  
    از : آشنا ...

عنوان : بمناسبت صدمین سالگرد انقلاب کبیر سوسیالیستی اکتبر..
انقلاب کبیر سوسیالیستی اکتبر و پیروزی حزبیّت
لنینیسم به حزبیت تکیه میکند و این تکیه اتفاقی نیست. در زمان حاکمیت و نفوذ بین-
الملل دوم بر جنبش کارگری و کمونیستی، در دورانی که صلح و سازش بر همه جا
حاکم و دوره اعتلاء جنبش انقلابی و کارگری فرا نرسیده بود، احزاب سوسیال
دمکراتیک احزابی بودند که به دستگاههای انتخاباتی تبدیل شده و کارگران را نه برای
کسب قدرت سیاسی، بلکه برای شرکت در پارلمان بورژوائی بسیج میکردند. به همین
جهت در دوران رشد و اعتلاء جنبش کارگری که نیاز به عملیات انقلابی بود، آنها از
رهبری این مبارزات عاجز بودند. لنین که مارکسیست بزرگی به حساب میآمد،اعتقاد
اداشت در هر جنگی به ستاد فرماندهی نیاز است و بدون ستاد فرماندهی نمی-
شود در جنگ طبقاتی برای کسب قدرت سیاسی پیروز شد. برای پیروزی در جنگ به
انضباط و سازماندهی و بسیج تودهها نیاز بوده و نیروی پیشآهنگ طبقه کارگر که
همان حزب وی است، باید با آگاهی و تحلیل مشخص طبقاتی، مبارزه کارگران و
متحدان آنها را برای کسب قدرت سیاسی توسط حزب رهبری کند. لنین در سه اثر
داهیانه خود "چه بایدکرد"، "دو تاکتیک سوسیال دموکراسی در انقلاب دموکراتیک"
و در کتاب "یک گام به پیش، دو گام به پس"، اصول تئوریک، سیاسی و سازمانی
حزب طبقه کارگر را بیان داشت و بر این اساس حزب کمونیست بلشویک شوروی را
بنا نهاد. لنین با نگارش و انتشار همین آثار گرانبها بود که با نارودنیکهای خرده
بورژوآ که می خواستند بدون حزب تنها با ترور و عملیات مسلحانه و قهرمانانه رژیم
تزاری را سرنگون کرده و مناسبات اجتماعی را تغییر دهند به مبارزه پرداخت و
نادرستی تئوریهای آنها را ثابت کرد. لنین در راس این حزب موفق شد با بین الملل
دوم مبارزه کرده و انقلاب سوسیالیستی اکتبر را به نتیجه برساند. وی از جمله در اثر
مشهورش "بیماری کودکی "چپروی" در کمونیسم" (آوریل- مه ۱۹۲۰ (در اهمیت
حزب طبقه کارگر نوشت: "نیروی عادت میلیونها و دهها میلیون نفر- دهشتناکترین
نیروهاست. بدون حزب آهنینی که در مبارزه آبدیده شده باشد، بدون حزبی که از
اعتماد تمام عناصر پاکدامن طبقه خود برخوردار باشد، بدون حزبی که بتواند همواره
مراقب روحیات توده باشد و در آن تاثیر نماید، انجام موفقیت آمیز چنین مبارزهای
محالست. غلبه بر بورژوازی بزرگ متمرکز هزاربار آسانتر از "غلبه" بر میلیونها
خرده مالک و صاحبکار کوچک است، اینها با عملیات روزمره، معمولی، نامشهود،
نا محسوس و متلاشی کننده همان نتایجی را حاصل میآورند که بورژوازی بدان
نیازمند است و بورژوازی را احیاء مینماید. هر کس ولو اندکی انضباط آهنین حزب
پرولتاریا را تضعیف نماید(بهویژه در دوران دیکتاتوری پرولتاریا) عملا علیه پرولتاریا به بورژوازی کمک میکند.".
٨۱۷۰٨ - تاریخ انتشار : ٣۰ مهر ۱٣۹۶       

    از : peerooz

عنوان : "ساز صبا به ناله شبی گفت, شهریار, این کار توست من همه جور تو میکشم"
در پایان سخنرانی در جلسه ای, کسی سئوال و کامنتی نداشت و سخنران به مزاح گفت بسیار خوشحال است که چنان مطلب را حلاجی کرده است که جای سئوالی باقی نمانده است.

پس از چند روز از انتشار سلسله مقالات "در بزرگداشت یکصدمین سالگرد انقلاب اکتبر" به طرز چشمگیری کسی از بزرگان و صاحبنظران "چپ" که سالهاست در اخبار روز مقاله مینویسند کامنت و نظری در پای مقالات نگذاشته اند و من تقریبا متکلم وحده شده ام. لابد باید صاحبان مقالات خرسند باشند که مطلبی را از قلم نیانداخته اند. امید که چنین باشد.
٨۱۷۰۴ - تاریخ انتشار : ٣۰ مهر ۱٣۹۶       

    از : peerooz

عنوان : عذر خواهی
گمان دارم که من کامنتی را که در باره مقاله جناب سهراب مبشری " انقلاب اکتبر و ایران "نوشته بودم و باید در آنجا انتشار می یافت اشتباها به این آدرس فرستاده و شرمنده ام.
٨۱۷۰۱ - تاریخ انتشار : ٣۰ مهر ۱٣۹۶       

    از : peerooz

عنوان : "جای خالی چنین شهامت و جسارتی را امروز فقط در ایران نیست که احساس می کنیم.".
معنی جمله آخر مقاله برای من نا مفهوم است. آیا منظور اینست که ایران و دیگران فاقد "چنین شهامت و جسارت"ی میباشند که رهبران انقلاب سرخ داشتند و " توانستند اکتبر سرخ را بیافرینند .......و از قدرقدرتی کلوب پرشمار دولتهای امپریالیستی نهراسیدند و تسلیم این منطق نشدند که چاره ای جز پیوستن به یک کلوب و بلوک امپریالیستی نیست."؟ آیا منظور اینست که جمهوری اسلامی به علت نداشتن "شهامت و جسارت " به یک کلوب و بلوک امپریالیستی" پیوسته است؟

منظور من دفاع از جمهوری اسلامی و دیگرانی که " به یک کلوب و بلوک امپریالیستی پیوسته اند" نیست. منظور آنست که سیاست پدر مادر ندارد که اعضای خانواده مادام العمر به یکدیگر پیوسته باشند و هرروز بر حسب منافع خویشتن تغییر موضع ندهند. در حقیقت پیوستن اجباری ایران به روسیه کاپیتالیست (؟) و چین کمونیست بر علیه امپریالیسم غرب, امری کاملا مطلوب میباشد. پس از جنگ جهانی دوم دو دانشمند غیر کمونیست هسته ای امریکا اسرار اتمی امریکا را به اتحاد جماهیر شوروی منتقل کردند تنها و تنها به این دلیل که از تسلط مطلق امریکا بر دنیا جلوگیری کنند و در این امر موفق شدند. شرح این مطلب در مقاله زیر آمده است:

https://www.counterpunch.org/۲۰۱۷/۱۰/۲۰/two-soviet-spies-who-deserve-a-posthumous-nobel-peace-prize/
٨۱۷۰۰ - تاریخ انتشار : ٣۰ مهر ۱٣۹۶       

    از : peerooz

عنوان : "دیکتاتوری خیر خواه" ؟؟
مقاله پائین مطالبی دارد که مانند مقاله قبلی برای من تازگی داشته و ضرری ندارد که عصاره آنرا برای علاقمندان ذکر کنم.

بر خلاف غرب که در آن احترام به "سیاست ورزان" کمتر از احترام به دلالان فروش اتومبیل دست دوم است رهبران و سیاستمداران باز نشسته چین از احترام قابل توجه توده ها برخوردارند.

از سال ۱۹۹۲ که Deng Xiaoping تغییر و جا به جائی منظم رهبری را آغاز کرد, رهبران چین پس از رسیدن به "سن بازنشستگی" استعفا داده و اجازه میدهند که افکار نو و تازه به قدرت برسند. رهبران محترم و سالمند گذشته نیز همیشه جهت مشاوره در دسترس میباشند. ابتخاب رهبر جدید وظیفه رهبران قدیمی ست که در شهر تفریحی و ساحلی Beidaihe گرد آمده و با مشاوره رهبر جدید انتخاب میکنند.

گرچه از ۱۹۴۹ تاکنون حزب کمونیست چین حاکم بوده است باوجود این قدرت های مهار کننده ای مانند The People’s Consultative Assembly وجود دارند که نماینده نحله های فکری و مذهبی و طبقاتی مختلف بوده و بر قانون گزاری تاثیر دارند.

منظور این نیست که "سوسیالیسم چینی" سیستمی بدون نقص است بلکه منظور اینست که دوباره ذکر شود که " انقلاب اکتبر" هنوز به موازات "کاپیتالیسم" به حیات خود ادامه میدهد و به عنوان جمله معترضه اضافه میکنم که شاید "دیکتاتوری خیر خواه" در مقایسه با "دمکراسی" فاسد شده غرب چیز بدی هم نباشد.؟؟؟

https://www.counterpunch.org/۲۰۱۷/۱۰/۲۰/chinas-elderly-statesmen/
٨۱۶٨۷ - تاریخ انتشار : ۲۹ مهر ۱٣۹۶       

    از : peerooz

عنوان : "The reports of my death have been greatly exaggerated." - Mark Twain
مقاله زیر امروز در کاونتر پانچ انتشار یافته است. نویسنده مقاله MICHAEL HUDSON اقتصاد دان معروف امریکا و استاد علم اقتصادو دانش مالی در دانشگاه میزوری در کانزاس‌سیتی امریکا میباشد. ایشان زندگی بسیار جالبی دارند که در ویکیپدیای انگلیسی بیان شده است, من جمله استخدام طولانی در بانک های بزرگ امریکا و مشاغل مختلف دیگر. در جوانی ایشان برای فعالیت در موسیقی به نیو یورک میروند و روزی با پدر دوست دختر خود که یک اقتصاد دان بود ملاقاتی دست میدهد و به قول خود ایشان تا سی سال بعد هر روز یک ساعت این گفتگو ها ادامه یافته است. شرح حال ایشان موضوع جالبی برای مطالعه علاقمندان میباشد.

در این مقاله طولانی ایشان به بررسی اوضاع سوسیالیسم از ۱۰۱۷ تا ۲۰۱۷ پرداخته و اکثر مطالب مربوط به امور مالی و بانکی و نرخ بهره و اعتبار و مسائل مربوطه میباشد. در این مقاله ایشان صریحا میگویند که " چین بهترین نمونه بارز موفقیت سوسیالیسم در یک اقتصاد مختلط میباشد". و از تفاوت های آن با اتحاد جماهیر شوروی سخن میگویند که بر خلاف شوروی که در پی توسعه کمونیسم و مقابله با سرمایه داری بود, تا حدودی سرمایه داران را نیز در منافع خود شریک کرده و خطرات احتمالی را متذکر میشوند. منظور آنکه ظاهرا در باره خبر مرگ انقلاب اکتبر بسیار اغراق شده است.

https://www.counterpunch.org/۲۰۱۷/۱۰/۲۰/socialism-land-and-banking-۲۰۱۷-compared-to-۱۹۱۷/
٨۱۶۷٨ - تاریخ انتشار : ۲٨ مهر ۱٣۹۶       

    از : کیا

عنوان : زمان برای اکتبری دیگر!
اگر چپ ها در منطقه به اتحاد منسجمی برسند ، اکتبری دیگر را شاهد خواهیم بود.
٨۱۶۶۲ - تاریخ انتشار : ۲۷ مهر ۱٣۹۶       

    از : ا. م. شیری

عنوان : انجام مصاحبه در یکصدمین سالگرد انقلاب کبیر اکتبر
در سنین نوجوانی سیاسی، بر این تصور بودم که اگر روابط و مناسبات فی‌مابین بتواند در اتخاذ تصمیمات پیرامون هر موضوع یا مسئله‌ایی اثرگذار باشد، این روابط در مبارزه در شرایط سخت که همواره توأم با خطرات غیرقابل پیش‌بینی هستند، جایی ندارد.
همزمان با رفع همه خطرات، بویژه در خارج از «میدان»، متاسفانه، این عرصه هم به حوزه تأثیرگذاری مناسبات در اتخاذ تصمیمات اضافه شده است.
تصمیم «اخبار روز» برای انجام گفتگو بمناسبت یکصدمین سالگرد پیروزی انقلاب کبیر سوسیالیستی اکتبر با تعدادی از افراد سوسیال- دموکرات، ضدشوروی فاقد آگاهی و شناخت عینی و واقعی از جامعه سابقا سوسیالیستی شوروی گواه این مدعاست.
٨۱۶۵۹ - تاریخ انتشار : ۲۷ مهر ۱٣۹۶       

    از : peerooz

عنوان : سوال
جناب تابان,
صاحبنظران ذکر شده, پاسخ سوالات شما را داده و احتیاجی به تکرار آنها نیست و هم چنین تکرار دست آوردهای انقلاب روسیه که مهمترین رخداد جهانی در صد سال اخیر بوده است. دنیا بزرگترین آزمایشگاهی است که فرضیه های گوناگون در آن به مرحله آزمایش گذارده شده و به نتیجه میرسند. "اگر مگر"ی اگر وجود داشته باشد باید در جریان مرحله آزمایش مطرح گردیده و جدا گانه آزمایش شود. این آزمایشات ساده و مجانی نیست و در مرحله اجرای آنها میلیون ها نفر جان و مال و راحت و امید و آرزوی خود را از دست میدهند, همانطور که در صد سال گذشته از دست داده اند. این آزمایش "انقلاب اکتبر" در دنیا هنوز پایان نیافته است و بقایای آن به صورت "سوسیال دمکراسی" و "کمونیسم" و "سوسیالیسم" در بسیاری از نقاط دنیا در حال جریان است که احتیاجی به ذکر نام کشورها نیست.

هم زمان و یا با تاخیر و تعجیل, سرمایه داری نیز اکنون در مرحله آزمایش است و نتایج آن تا کنون برای اکثر مردم دنیا مطلوب نبوده است.

سوال و اشکال من در درک این مطلب است که منظور از "سوسیالیسم واقعی" چیست؟ آیا ما تعریفی از "سوسیالیسم واقعی" داریم که همه پسند باشد و اگر قدرت داشته باشیم آنرا به مرحله آزمایش گذارده و منتظر نتیجه باشیم و یا صبر کنیم ببینیم از بقایای این " سوسیالیسم در حال جریان" کدام یک نتیجه مطلوب تر و عملی تری را میدهند؟
٨۱۶۵٨ - تاریخ انتشار : ۲۷ مهر ۱٣۹۶