راشا تودی (انگلسی):
چرا ناتو ۷۸ روز مادرید را بمباران نمی کند؟!


ابوالقاسم گلستانی


• مطابق استدلال گازیچ، در مورد یوگسلاوی و کوزوو، اتحادیه اروپا "در باره سرنوشت کشورهای خارج از حوزه اتحادیه تصمیم می گیرد" زیرا در حالی که برای ثبات کشورهای اروپایی می کوشد، اما وقتی به کشورهای خارج از اتجادیه اروپا می رسد، مشکلی با بی ثباتی در انجا ندارد [...]، زیرا این برای اتحادیه اروپا دستاویزی فراهم می سازد که اراده و قدرت خود را در آن مناطق تحمیل کند" ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۵ مهر ۱٣۹۶ -  ۷ اکتبر ۲۰۱۷


مقدمه مترجم: عنوان این مقاله از اظهار نظر اخیر دیپلمات سابق بریتانیا، ویلیام مالینسون، در گفتگو با راشا تودی (آر- تی) گرفته شد که گفته بود "بخش عمده مساله مربوط به بحران کاتالونیا " وسعت عظیم اتحادیه اروپا و جهانی شدن است" که "تخریب تدریجی خود دولت ملت ها را" در پی دارد، و تضعیف دولت ملت موجب "آسیب پذیری مناطق کوچکتر می شود".
مالینسون سپس مقایسه ای انجام می دهد بین آنچه هم اکنون در اسپانیا می گذرد و آنچه در گذشته روی داده، هنگامی که ناتو بر سر مساله استقلال کوزوو به تهاجم بی رحمانه به یوگسلاوی و بلگراد دست زده بود. دیپلمات سابق بریتانیا سپس می پرسد "چرا، در حالی که وضعیت اسپانیا از جنبه هایی بسیار شبیه به مساله یوگسلاوی است، ناتو در حال بمباران مادرید برای 78 روز نیست؟"
او می افزید که "در حقیقت، کوزوو بخشی از صربستان است در حالی که باید تردید کرد که آیا کاتالونیا به اسپانیا تعلق دارد. توجه داشته باشیم که این کشور در قرون وسطی به وجود امد، زمانی که فردیناند و ایزابل همه اجزاء کوچک اسپاینای امروز را به هم پیوند دادند. اسپانیا کشوری متحد است، اما چند ملیتی است." در عین حال، مالینسون به تأثیرات خطرناک جدایی احتمالی کاتالونیا از اسپانیا هشدار می دهد و معتقد است که این اقدام ایالت باسک در اسپانیا را با انگیزه ای به مراتب قوی تر مجدداً به صحنه می کشاند، ضمن اینکه بر سایر بخشهای اروپا تأثیر خواهد گذاشت، حتی احتمالاً والون ها در بلژیک، و همچنین اسکاتلند که نیاز به توضح ندارد.


***
کارلِس پوئیجمونت، رئیس جمهور منطقه جدایی خواه، در مصاحبه ای با بی بی سی گفت که وی قصد ندارد اعلام رسمی استقلال کاتالونیا را زیاد به تأخیر بیاندازد و آماده است "تا آخر این هفته یا هفته آینده اقدام کند". مقامات اسپانیا نیز رأی گیری روز یکشنبه را غیرقانونی و خلاف مفاد قانونی اساسی می دانند، ضمن اینکه اتحادیه اروپا برای حل بحران جانب نخست وزیر اسپانیا را گرفته است.
این حرکت توسط آلکساندر ووچیچ، رئیس جمهور صربستان که اتحادیه اروپا را به استانداردهای دوگانه و ریاکارانه در خصوص کوزوو متهم کرد، مورد انتقاد قرار گرفته است.
ووچیچ گفت: "چگونه شما جدایی کوزوو را حتی بدون انجام رفراندوم قانونی اعلام کردید و 22 کشور عضو اتحاد اروپا آن جدایی را قانونی دانستند، در حالی که قوانین اروپا و بنیادهای قانونی اروپا را که سیاست اروپا و سیاست اتحادیه اروپا بر آن استوار است، زیر پا گذاشته اید؟" (جالب اینکه، ووچیچ در جایی دیگر می گوید که استقلال کوزوو در حالی توسط اتحادیه اروپا به رسمیت شناخته شد که آلبانی تبارها که "اقلیت" جمعیت کوزوو را تشکیل می دهند، فریاد جدایی خواهی سر داده بودند! – مترجم)   
مارکو گازیچ، مفسر مسایل بین المللی، به راشا تودی گفت "برخی معتقدند اتحادیه اروپا در این مورد دارای استانداردهای دوگانه است. من می گویم که آنها از لحاظ حقوق بین الملل و پای بندی خود در اطاعت از آن در سطح بسیار نازلی قرار دارند، زیرا اتحادیه اروپا مخالف جدایی کاتولونیا در اسپانیا است ولی از جدایی کوزوو پشتیبانی کرده است". وی افزود: "این موضعی آشکارا اسکیزوفرنیک است که اتحادیه اروپا به آن مبتلا است."
گازیچ سپس تحلیلی تاربخی از موضع گذشته اتحادیه اروپا در مساله کوزوو ارائه داد. او یادآور شد که: "اتحادیه اروپا در حالی که مخالف همه پرسی در اسپانیا بود، به برگزاری و سازماندهی رفراندوم در یوگسلاوی اصرار می ورزید. در مورد یوگسلاوی اتحادیه اروپا می گفت آنچه قانون اساسی می گوید، مهم نیست؛ در اسپانیا، اما، اتحادیه می گوید قانون اساسی مهم است. آنها در سال 1992 به رهبران یوگسلاوی گفتند شما دو هفته فرصت دارید تصمیم بگیرید که آیا خواهان استقلال بخش هایی از یوگسلاوی هستید یا خیر، در غیر این صورت ما در عرض یک هفته برای شما تصمیم می گیریم".
گازیچ اظهار تردید کرد که اتحادیه اروپا درسی از تجربیات گذشته خود در یوگسلاوی گرفته باشد، زیرا "هرگز اشتباهات خود در آنجا را نپذیرفته است". وی افزود: "من معتقدم اتحادیه اروپا باز هم دقیقاً به همان شیوه رفتار خواهد کرد زیرا [کوزوو] منطقه ای متعلق به آن محفل، محفل مرد ثروتمند، آنگونه که اسپانیا است، نیست."
مطابق استدلال گازیچ، در مورد یوگسلاوی و کوزوو، اتحادیه اروپا "در باره سرنوشت کشورهای خارج از حوزه اتحادیه تصمیم می گیرد" زیرا در حالی که برای ثبات کشورهای اروپایی می کوشد، اما وقتی به کشورهای خارج از اتجادیه اروپا می رسد، مشکلی با بی ثباتی در انجا ندارد [...]، زیرا این برای اتحادیه اروپا دستاویزی فراهم می سازد که اراده و قدرت خود را در آن مناطق تحمیل کند".
این تحلیلگر سیاسی خاطرنشان کرد که "اگر اتحادیه اروپا میخواهد با قوانین بین المللی سازگار باشد، باید متناسب با قانون نهایی هلسینکی و منشور ملل متحد، با جدایی در اسپانیا یا صربستان یا هر جای دیگر مخالفت کند. حق تعیین سرنوشت باید در چارچوب دولت- ملت ها یا در محدوده دولت ها باشد، و نه بیرون از آنها".
گازیچ در ادامه گفت "اتحادیه اروپا به طور گزینشی و مطابق با این ایده که منافع قدرتش در کجا قرار دارد، عمل می کند. از اسپانیا نه به این دلیل که حق با اسپانیا است حمایت نمی کند، هر چند به نظرم حق با اسپانیا است، بل که به این دلیل حمایت می کند که بی زحمت و دردسر است. و اتحادیه اروپا با یوگسلاوی مخالف بود و حالا با صربستان مخالف است، زیرا این سیاست فرصتی است برای قدرت تحمیل شده اتحادیه بر انجا."
گازیچ اضافه کرد "به اعتقاد من همه صرب ها مقایسه بین کاتالونیا و کوزوو و متوهیجا [آبگیر ومنطقه ای بزرگ در کوزوو – مترجم] را درک می کنند. این چیزی است که مردم کاتالونیا هم درک می کنند. دولت کاتالونیا انتظار دارد که اتحادیه اروپا از تلاشش برای استقلال حمایت کند؛ زیرا فکر می کند که "وقتی به گروهی تبهکار متشکل از قاچاقچیان مواد مخدر و دروگران اعضای بدن انسان در کوزوو می تواند اجازه داده شود که از صربستان جدا شوند، چرا ما مردم متمدن کاتالونیا به بهای اسپانیا از همان امتیاز برخوردار نباشیم؟ (...) شما به سختی می توانید مردم کاتالونیا را به خاطر بهره برداری از فتنه برپا شده ای که اتحادیه اروپا مسوول آن است، سرزنش کنید. اتحادیه اروپا در حالی که قوانین بین الملل را در مورد مرز شرقی خود نادیده گرفته بود، برای در نظر گرفتن آن قوانین در خصوص مرز غربی خود قدری دیر کرده است."

آدرس منبع مقاله:
https://www.rt.com/news/405659-catalonia-referendum-spain-serbia/
ابوالقاسم گلستانی
Abolghassem Golestani