نزدیکی کاروان "وحدت چپ" به دروازه ی کنگره ی مشترک


• در حال حاضر نیروی این پروژه را سه جریان- فدائیان خلق (اکثریت)، کنشگران چپ و اتحاد فدائیان - طرفداران وحدت چپ- تشکیل می دهد. چشم انداز آن نیز، به مجموعه عواملی گره خورده است که تضعیف و یا تقویت هر کدام از آنها آینده متفاوتی را رقم میزند. بهروز خلیق و محمد اعظمی دو تن از فعالان این پروژه به پرسش هایی پیرامون وضعیت آن پاسخ گفته اند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱ مرداد ۱٣۹۶ -  ۲٣ ژوئيه ۲۰۱۷



اخبارروز- اخباری که این روزها دربخشی از رسانه های چپ منتشر می شود نشان می دهد کاروانی از نیروهای چپ که از چند سال پیش برای رسیدن به وحدت به راه افتاده با گام های سنگین و کند همچنان در راه است و حالا مسئولان از نزدیکی آن به دروازه ی کنگره ی مشترک خبر می دهند. از امضای معدود اطلاعیه و اعلامیه های مشترکی که تا به حال از طرف این جمع منتشر شده است می توان تشخیص داد در ترکیب شرکت کنندگان پروژه ی وحدت از آغاز حرکت آن تا به امروز که به آستانه ی برگزاری کنگره مشترک رسیده است چه تغییری رخ داده و در این راه طولانی نفس گیر چه کسانی و کدام نیروها به کاروان "وحدت" پیوسته و یا از آن جدا شده اند.
پروسه ی وحدت چپ را در آغاز حرکت سازمان فدائیان خلق ایران-اکثریت، سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران و شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران با انتشار فراخوان مشترک با هدف ایجاد یک تشکل بزرگ چپ کلید زدند. در این فراخوان با آگاهی از تفاوت نظر و پیشینه ی تاریخی نیروهای چپ، مرزبندی با سوسیال دمکراسی و جمهوری اسلامی پررنگترین معیار برای مشارکت همگانی در پروژه ی وحدت چپ اعلام شد. محتوی منشور فراخوان مشترک برداشتن گام عملی در راه غلیه بر پراکندگی نیروهای چپ و دعوت به کارجمعی علیرغم تفاوت نظر بود. تفاوتی که بجا و نابجا همراه چپ است و تاثیر سنگین آن را در دشواری گفتگوی وحدت و طولانی شدن پروژه مشخصی که دو وسه سازمان پیش می برند می توان دید.

در گفتگوهایی که همین امروز توسط نادر عصاره با محمد اعظمی و بهروز خلیق به عنوان مسئولان دوره ای "هیئت برگزاری کنگره مشترک" انتشار عمومی پیدا کرده است هر دو بر این نظر هستند که دست اندرکاران پروژه در این فاصله با تمام توان کوشیده اند وظایفی که در "نقشه راه" پیش بینی شده است به دقت انجام شود.

تشکیل «هیئت برگزاری کنگره مشترک» و اقدامات آن

بهروز خلیق در باره ی هیئت برگزاری کنگره مشترک و اقدات آن با اشاره به وقفه ی طولانی که در پیشبرد پروژه رخ داده است می گوید: کنگره فوق العاده سازمان ما ـ سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) ـ که در ماه نوامبر ۲۰۱۶ برگزار شد، بر برگزاری کنگره مشترک با دو جریان دیگر تاکید کرد. کنشگران چپ و سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران ـ طرفداران وحدت چپ برگزاری کنگره در تصمیم سازمان را فصل مشترک این تصمیم با مصوبات خود در تداوم وحدت یافتند و از آن استقبال کردند. بدنبال آن، هرسه جریان تصمیم گرفتند که کنگره مشترک را برگزار کنند. برای برگزاری کنگره لازم بود که هیئتی از نمایندگان سه جریان تشکیل شود تا این امر مهم را سازمان دهد. این هیئت با نمایندگی سه نفر از هر جریان تشکیل گردید. برگزاری کنگره مشترک کار سنگینی است و هیئت به تنهائی قادر نیست که کنگره را برگزار کند. نظر براین بود که کارها وسیعأ تقسیم شود و اعضاء سه جریان در روند برگزاری کنگره فعالانه مشارکت کنند. هیئت طرحی را برای برگزاری کنگره تهیه دید و در آن چند گروه کار را پیش بینی کرد. کار برگزاری کنگره عمدتأ بردوش گروه های کار است و هیئت برگزاری کنگره مدیریت کارها را برعهده دارد و بر فعالیت گروه ها نظارت می کند. خوشبختانه گروه های کار تشکیل شده و برنامه شان را پیش می برند.

محمد اعظمی که مسئولیت «هیئت برگزاری کنگره مشترک» را برعهده دارد در باره ی اقداماتی که قرار است این هیئت انجام دهد می گوید: این هیئت، برگزاری کنگره مشترک را در دستور و پیشاروی خود دارد. اما از صفر شروع نکرده است. نتیجه فعالیت چند سال گذشته ی نیروهای متشکله این پروژه را در کارنامه خود دارد. حتی به حاصل کار و تلاش‌های بخشی از رفقائی که امروز صف جدا کرده اند، نیز تکیه دارد. ما امروز با بهره بردن از تلاش‌های تا کنونی، می خواهیم یک تشکیلات برنامه محور و سیاست ورز ایجاد کنیم که ضمن روشنی در برنامه و سیاست ها، راه را برای کار مشترک با دیگر احزاب، سازمان ها، تشکل ها و فعالان مدافع آزادی و برابری که علیه تبعیض و استبداد خود را تعریف می کنند، باز بگذاریم. این هیئت وظیفه اش مدیریت چنین پروژ ه ایست. از اینرو از همین امروز گروه های کار مستقل برای تهیه منشور، اساسنامه و ساختار، تبلیغات و ارتباطات- از داوطلبان این پروژه- ایجاد نموده و کنگره مشترک را از طریق گروه کار تدارک و فنی می خواهد اجرائی نماید. افزون بر این ها، تصمیم این است که تا برگزاری کنگره مشترک، فعالیت سیاسی نیز داشته باشیم. بر همین اساس فعالان متشکله در سه طرف پروژه برای تدارک برگزاری موفقیت آمیز یک کنگره مشترک از یکسو و معرفی و تبلیغ این پروژه به بیرون به خصوص علاقمندان چپ از سوی دیگر تلاش می کنند.

مشارکت اعضای سه جریان و علاقمندان چپ به وحدت

بهروز خلیق در باره چگونگی مشارکت اعضای سه جریان و نیروهای چپ علاقمند به پیوستن به پروژه با تاکید بر این که اعضاء سه جریان در روند برگزاری کنگره مشارکت دارند ولی هنوز در بیرون از سه جریان فعالیت چشمگیری صورت نگرفته است، می گوید: هیئت برگزاری کنگره در تداوم تصمیمات قبلی، تدابیر لازم برای مشارکت اعضاء سه جریان در روند برگزاری کنگره را در جلسه حضوری اتخاذ و در همین ارتباط کنفرانس های پیش کنگره را پیش بینی کرد. این کنفرانس ها با هدف تبادل نظر، بحث و گفتگو و آمادگی ذهنی در رابطه با موضوعات در دستور کنگره برگزار می شوند. دستور کار کنفرانس ها مباحثی خواهد بود که به مقدمات برگزاری کنگره و موضوعات مربوط به کنگره می پردازد. تلاش می شود نیروهای علاقمند به نزدیکی و وحدت نیروهای چپ و صاحب نظران چپ در این کنفرانس ها شرکت کنند. کنفرانس ها در اشکال مختلف برگزار می شود: کنفرانس های پالتاکی، حضوری و در صورت امکان کنفرانس های حضوری منطقه ای.

محمد اعظمی در باره نقش نیروهای خارج از سه سه سازمان و تسهیلاتی که برای مشارکت آنان پیش بینی شده می گوید: شمار نیروهای چپ خواهان ایجاد سازمانی متحد و موثر و نوین،بسیار فراتر از اعضای سه تشکلی است که امروز در این پروژه حضور دارند. مشارکت فعالان خارج از این سه جریان، در پروژه وحدت و حتی در کنگره مشترک، مورد توجه ماست و برای آن با انرژی راه جویی می کنیم. ابزارهای تشکیلاتی ما کنفرانس های حضوری و پالتاکی، دیدارهای منطقه ای و دو جانبه و چند جانبه، استفاده از ابزارهای اینترنتی و ایجاد سایت است. تمامی امکانات تشکیلاتی، ابزارهای اینترنتی و سایت اتی به روی دوستان و علاقمندان و همراهان این پروژه باز است. این پروژه به روی تمامی کسانی که در این راه مایلند قلم بزنند و یا اقدام کنند، مشتاقانه آغوش می گشاید. ما ز یاران خود در داخل و خارج از کشور چشم یاری داریم و تردید نداریم که خطا نیست آنچه می پنداریم.

کوشش برای جوانه زدن بذر امید به پروژه ی وحدت

اعظمی و خلیق هر دو با بیان متفاوت می گویند پروژه ی وحدت چپ در دوره ای که فعالیت بیرونی داشت، امیدهائی را در بین بخشی از فعالین چپ آفرید و به شکل گیری کنشگران چپ انجامید که به این پروژه پیوست. اما با دشوارهائی که پیش آمد، پروژه با وقفه روبرو گردید و قادر نشد که آن امیدها را تقویت کند. خلیق در پاسخ به این پرسش که چه باید کرد تا تردیدها برطرف شوند می گوید: برای برطرف کردن تردیدها، لازم است بر میزان فعالیت بیرونی پروژه افزوده شود، تصمیم سه جریان برای وحدت در عمل نشان داده شود و علاقمندان به وحدت چپ به این یقین برسند که کنگره مشترک برگزار و سازمان واحد ایجاد خواهد شد. امید است که با پیشرفت کارها و گسترش فعالیت بیرونی آن، تردید ها برطرف شده و امیدها تقویت شود.
وی به گفتمان سازی، راه اندازی سایت پروژه، فعال شدن در شبکه های اجتماعی، برگزاری کنفرانس ها، معرفی پروژه با اتجام مصاحبه ها، برگزاری میزگرد و نگارش مقالات پیرامون موضوعاتی که به مسائل چپ برمی گردد به عنوان اقدامات مشخصی که می شود انجام داد اشاره می کند.

اعظمی در این باره می گوید: ما دوره های متفاوتی داشته ایم. هر زمان این پروژه کارهائی انجام داده و انرا منعکس نموده است، امید در دل ها زنده و تقویت شده است و به عکس، آنجا که فعالیت بیرونی کمرنگ شده و غرق شدن در مباحث درونی پررنگ گشته است، یاس و نامیدی میداندار شده است.
وی با تاکید بر این که یکی از حلقه های اصلی برای ایجاد امید فعال کردن پراتیک سیاسی مشترک است. می افزاید: کار مشترک علائق مشترک را ریشه دار می کند. در پراتیک سیاسی، در عمل و اقدامات متحدانه و اتخاذ مواضع مشترک، مرزبندی و تفاوت ها از قلمرو ذهن دور شده، به حوزه زندگی کوچ می کند. در قلمرو ذهن،خصوصا بدون حضور مستقیم در فعالیت سیاسی در درون جامعه، مرزبندی عمدتا می تواند کاذب باشد، درست در نقطه مقابل، در عمل مشترک و در زندگی واقعی، پای تفاوت ها روی زمین گذاشته می شود. ما چپ ها اختلاف داریم، اما مرزبندی های ما بسیار فراتر از اختلافات ماست. در کار مشترک گوش ها برای شنیدن راه حل ها حساس‌تر است و امکان اثرگذاری بر همدیگر افزایش می یابد. در این زمینه ما پس از تشکیل هیئت برگزاری کنگره مشترک ساختاری ایجاد نمودیم که بتوانیم فعالیت و اقدامات مشترک خود را افزایش دهیم. طی این دوره فعالیت مشترک ما در زمینه کارگری، حقوق بشری و سیاسی مفید بوده اما رضایت بخش نیست. برنامه ای برای برآمد فعالیت سیاسی در دستور داریم که امیدواریم هر چه سریعتر اجرائی شود.

هدف پروژه وحدت و چشم انداز آن

بهروز خلیق مسئول هیئت سیاسی سازمان اکثریت در باره هدف پروژه و چشم انداز آن می گوید: از نگاه من، هدف پروژه، وحدت سه جریان و تشکیل حزب چپ دمکرات و سوسیالیست است. حزب برنامه محور، سیاست ورز و تحول طلب. حزب چپی که به آزادی و عدالت اجتماعی باور دارد، آندو را در پیوند ناگسستنی با هم می بیند، بر رفع تبعیض های طبقاتی، جنسیتی، ملی ـ قومی، نژادی‌ و مذهبی‌ تاکید دارد و برای تحقق آزادی، دموکراسی، برابری، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم، حقوق بشر، برابر حقوقی زن و مرد و حفظ محیط زیست مبارزه می کند.

وی در باره ی میزان پیشرفت تدارک نظری، برنامه ای و سازمانی پروژه می گوید: برای تدوین مبانی نظری و سیاسی گروه کار منشور تشکیل شده است. این گروه تدوین منشور را با بهره گیری از کارهائی که در دوره قبلی فعالیت برای وحدت صورت گرفته و با اخذ نظرات و پیشنهادهای اعضاء سه جریان، پیش خواهد برد. در دوره قبلی در مورد مسائل نظری چپ و استراتژی سیاسی کارهای زیادی صورت گرفت. در این موضوعات مقالات متعددی نگاشته شد و در دو مجموعه چند صد صفحه ای گردآوری گردید. چند کنفرانس حضوری هم برگزار شد. کارهای دوره قبل پشتوانه کارهای امروز است. در این دوره کار تدوین منشور از صفر شروع نخواهد شد. منشور و اساسنامه در دستور کار کنگره قرار دارند ولی تدوین برنامه در دستور کار کنگره نیست و احتمالأ به کنگره های بعدی محول خواهد شد. برای تدوین اساسنامه هم گروه کار تشکیل شده است. در دوره قبل روی الگوهای حزبی کارهای زیادی انجام گرفته و مجموعه مطالبی هم در این موضوع انتشار یافت. پیش نویس اساسنامه هم در آن دوره تهیه شده که لازم است روی آن کار مجدد صورت گیرد و برای کنگره آماده شود.

محمد اعظمی از اتحاد فدائیان خلق ایران و مسول "هیئت برگزاری کنگره مشترک" در باره ی چشم اندازه پروژه وحدت می گوید: وحدت نیروهای چپ موضوع بسیار مهمی است و گام برداشتن در این راه سخت و دشوار است. بی جهت نیست که چپ ایران امروز به رغم همه فداکاری ها و جانفشانی‌هایش در این نقطه ایستاده است و به اندازه شمارش و به میزان توانش، اثرگذار نیست. در حال حاضر نیروی این پروژه را سه جریان- سازمان فدائیان خلق ایران(اکثریت)، کنشگران چپ و سازمان اتحاد فدئیان خلق ایران- طرفداران وحدت چپ- تشکیل می دهد. چشم انداز آن نیز، به مجموعه عواملی گره خورده است که تضعیف و یا تقویت هر کدام از آنها آینده متفاوتی را رقم میزند. مدیریت مدبرانه پروژه، عزم و اراده برای تحقق وحدت،بیرونی کردن فعالیت های سیاسی و مباحث درونی، هر کدام به سهم خود می تواند در غلبه بر مشکلات موجود نقش ایفا کند. اهمیت دارد که در ساختن بنای این پروژه، نیروی هر چه بیشتری مشارکت داشته باشد. بدون تردید شلاق ضرورت ها ما را به ایجاد یک سازمان چپ وادار خواهد نمود. من در این تردید ندارم. اما اگر این فرصت کنونی برای وحدت به هر بهانه ای سوخته شود انرژی زیادی تلف خواهد شد، که جبران آن بسیار دشوار است. به میزانی که مشارکت ما گسترده تر و روش پیشبرد این پروژه سنجیده تر باشد، به همان میزان سازمان واحد آینده، نیرومند تر و موثرتر ظاهر خواهد شد.