از : هیچ
عنوان : خطاب به جناب صابری
با سلام، قضاوت تاریخی در مورد وقایع دهه ی ۶۰ واقعا دشوار است. ما هنوز در مورد نبرد افغان ها و فتح اصفهان با تعصب قضاوت می کنیم چه برسد به این واقعه که هنوز زخم آن به تن داریم. اما در مورد این جریان باید چند مورد را از هم جدا کرد. در ابتدای نوشته مرقوم فرموده اید که سازمان های ... و تقریبا همه چپ ها باضافه مجاهدین را ذکر نمودید. خب مثلا توده- اکثریت که هیچگاه دست به سلاح نبردند. راه کارگر هم به همچنین. کردها درگیر این جنگ بودند و در مورد ماهیت آن هم قضاوت نمی کنم. خودشان بلدند چه کنند همانطور که امروز راهشان را از کشور دارند جدا می کنند. نوشته اید هزاران نفر را بدون محاکمه کشتند. شاید منظورتان ترورهای مجاهدین است. شکی نیست که غلط بوده و خودشان هم قبول دارند منتها خصلت ایرانی گری مانع از اعتراف است. شما یک چیز را نمی بینید مگر قاسملو و حزب دمکرات تن به صلح نداد؟ حاصل چه بود؟ این که حی و حاضر است. البته باید منصف بود ولی در مورد رژیمی که هنوز با افتخار از سربنیست کردن هزاران تن دفاع می کند نباید دچار توهم بود. این رژیم حتی خودی ها را تحمل نمی کند. نمونه اش کروبی- میر حسین.
۷۹۹۱۵ - تاریخ انتشار : ۱٨ خرداد ۱٣۹۶
|