عنوان : تقاضا
سلام بر سهراب عزیز!
ازاینکه کار روی مقوله زبان را شروع کرده ای بسیار ممنون و خوشحالم. سالهای درازی است که ، موضوع زبان از جمله زبان های جامعه وکشور ما ، مرا مشغول خود کرده و برخی از تالیفات و ترجمه هایی در این زمینه، از زبان شناسان وعلاقمندان کشورمان مطالعه کرده ام. ولی نه دانش و اطلاعاتم و نه دیگر عوامل شخصی و فعالیتهای سیاسی ام ، اجازه نداده است ، تا بتوانم در این زمینه ، بیشتر وعمیق تر وهمه جانبه تر مطالعه کنم . واقفم که این کار، کار من نیست . اما مدتهاست که یکی از مهمترین دغدغه های ذهنم شده است. احساس می کنم زبان و زبانهای جامعه ما مشکلات جدی دارند و نیاز مند نقد جدی و بازسازی است. احساس می کنم شناخت و فهم نیروهای سیاسی مدرن جامعه ما - اعم از راست وچپ و... ، ازمقوله زبان و نقش و اهمیت آن در روبط اجتماعی و فعالیت سیاسی - اجتماعی و... ُ همه جانبه و معاصر نیست. نه اینکه ، شناخت وفهم من ، معاصر وهمه جانبه است. نه . اما با وجود کمبود دانش و اطلاعاتم ،سالهای درازی است ، این سوالها مدام در ذهنم می چرخد که :
زبان چیست ؟ آیا زبان پدیده اجتماعی است ؟ اگر نه ، پس چیست ؟ آیا زبان فقط رابطه میان انسانهااست ؟ اگر فقط رابطه نیست ، پس چیست ؟ آیا زبان پدیده درون قبیله ای ، قومی ، ملی ، منطقه ای و قاره ای است یا جهانی است ؟ یا هم جهانی وهم ملی و...است ؟ نظیر خود انسان که هم موجودجهانی و پدیده جهانی است و هم ملی و... ؟ اگر زبان پدیده قومی و ملی است نه جهانی، پس چگونه است که ، زبانهای ملل مختلف ، می توانند به زبانهای یکدیگر ترجمه شوند و رابطه زبانی و فرهنگی و ... برقرار کنند ؟ مثلا ترجمه زبان ترکی به فارسی و انگلیسی و عربی و اسپانیایی و چینی و روسی و... و بالعکس ؟ آیا زبان ، شکل و ظرف و شیوه تجلی درونیات فردی و اجتماعی انسان - نظیر احساسات و عواطف و افکار وعقاید و روان و...- است یا خود مظروف همه آنهاست ؟
راستی سهراب جان ، اینکه ، سیاسیون ما ، با زبان عطار و فردوسی و مولوی و سعدی و حافظ و... که متعلق به چندین قرن قبل است صحبت می کنند و بدون مراجعه به لغت نامه آنرا می فهمند ، نشانه پیشرفت زبان فارسی است یا نشانه این است که ، ما در قرن بیست ویکم ، هنوز هم در زبان قرون گذشته خود مانده ایم و با آن زبان با هم دیگر سخن می گوییم ؟ سولات فراوان است. البته شاید این سوالات ، سوالات جامعه ما از خودش نیست ومن دچار تخیلات مهاجرتی- روشفکرانه شده ام. به هرحال. مطلب تو در زمینه نقد زبان ، بهانه ای شد برای باز شدن سر ذهن سرشار از سوال من در زمینه زبان.
سهراب عزیز ،
تصدقت برم ، تقاضا می کنم ، اگر ممکن و مقدور است ، مطالبی در زمینه زبان و نقش و اهمیت آن در تنظیم روابط اجتماعی و سیاسی و...انسانها و اقشارو ... بنویسید. بنظر میرسد ، نقد زبان جامعه ما ، اگر همراه با اراییه شناخت و تعریف و فهم از زبان در جهان معاصر و نقش و اهمیت آن در جامعه باشد ، کمک موثر تری به ما خواهد کرد. با امید به ادامه کار .
با احترام مجید
۷۹۷۶۶ - تاریخ انتشار : ٨ خرداد ۱٣۹۶