شمشیر داموکلس سیستم بالای سر ترامپ


اردشیر زارعی قنواتی


• در آمریکا هنوز ساختار سیاسی و اجتماعی این کشور نتوانسته است با پیروزی "دونالد ترامپ"، کنار بیاید. بعد از شوک اولیه و اعتراضات خیابانی در بسیاری از شهرهای مهم و با اکثریت دمکرات علیه انتخاب ترامپ، هم اکنون مرحله دوم مخالفت ها در عرصه سیاسی از سوی نهادهای ملی و سیاستمداران نگران هر دو حزب جمهوریخواه و دمکرات آغاز شده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۴ دی ۱٣۹۵ -  ۲۴ دسامبر ۲۰۱۶


در آمریکا هنوز ساختار سیاسی و اجتماعی این کشور نتوانسته است با نتایج انتخابات ریاست جمهوری هشتم نوامبر که منجر به پیروزی "دونالد ترامپ" در مقابل رقیب دمکرات خود شد، کنار بیاید. بعد از شوک اولیه و اعتراضات خیابانی در بسیاری از شهرهای مهم و با اکثریت دمکرات علیه انتخاب ترامپ که بازخورد اجتماعی نیمی از جامعه آمریکایی تلقی می شد، هم اکنون مرحله دوم مخالفت ها در عرصه سیاسی از سوی نهادهای ملی و سیاستمداران نگران هر دو حزب جمهوریخواه و دمکرات البته با انگیزه متفاوت تلاش می کنند رئیس جمهوری منتخب را زیر فشار قرار دهند. هر چند که در تمامی طول این کارزار انتخاباتی حزب دمکرات و کمپین خانم "هیلاری دمکرات" بر طبل نزدیکی ترامپ به روسیه می کوبیدند اما در هفته های اخیر یک حرکت هماهنگ و برنامه ریزی شده در حال جریان است تا حداقل "بیمه نامه حفظ وضع موجود" را از دونالد ترامپ برای تعهد و وفاداری به سیاست های کلان آمریکایی و به خصوص عدم نزدیکی به روسیه اخذ کنند. این احساس وحشت از سوی سیاستمداران سنتی هر دو حزب به خصوص بعد از بعضی اظهارات جنجال برانگیز ترامپ در مورد "تغییر در دکترین سیاست خارجی آمریکا برای عدم تلاش این کشور برای سرنگونی دولت ها" و انتخاب بسیاری از شخصیت های منتقد سیاست های جاری و تا حدودی نزدیک به "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهوری روسیه برای تصدی مناصب کلیدی نظامی، امنیتی و سیاسی شتاب بیشتری به خود گرفته است.
در هفته گذشته با درز دادن گزارش سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) در خصوص نقش روسیه در هک ایمیل های حزب دمکرات و تایید تاثیرگذاری مسکو بر این دور از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در روزنامه "واشینگتن پست" فشارها وارد مرحله جدیدی شد. این روزنامه در روز نهم دسامبر در گزارش مبسوطی از نتیجه تحقیقات سیا در تایید نقش عوامل مرتبط با کرملین در هک ایمیل های هر دو حزب جمهوریخواه و دمکرات که بعدا اسناد تقلبات و اعمال نفوذ رهبران حزبی در بین دمکرات ها را برای افشاگری در اختیار سایت "ویکی لیکس" قرار داد، تنش را به بالاترین سطوح در ساختار سیاسی و نهادهای اطلاعاتی کشور کشاند. استدلال سازمان سیا، دولت "باراک اوباما و حزب دمکرات بر این پایه استوار است که هکرهای روسی مرتبط با کرملین با هک سایت ها و اشخاص مهم سیاسی کشور توانستند به اطلاعات درونی هر دو حزب دسترسی پیدا کنند و از این اطلاعات تنها برای تخریب وجهه حزب دمکرات و هیلاری کلینتون استفاده کردند تا راه برای پیروزی دونالد ترامپ هموار شود. نکته جالب در این میان که می تواند اهداف پشت پرده این سناریو را تا حدود نشان دهد همنوایی رهبران ارشد هر دو حزب با این قضیه است در حالی که طبق معمول باید جمهوریخواهان در حمایت از دونالد ترامپ موضع گیری می کردند. به گزارش آسوشیتدپرس به نقل از "اریک شولتز" سخنگوی کاخ سفید "این بررسی که توسط سازمان‌های اطلاعاتی انجام می شود، به طور گسترده فعالیت‌های سایبری مخرب در زمان انتخابات را مورد بررسی قرار خواهد داد". این در حالی بود که بلافاصله این گزارش شدیدا با عکس العمل ستاد انتخاباتی و شخص ترامپ مواجه گردید. در حالی که ترامپ در مصاحبه با فاکس نیوز در روز یکشنبه یازدهم دسامبر با "مضحک" خواندن گزارش سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا درباره نقش هکرهای روسی در انتخابات آمریکا، این گزارش را رد کرد. رئیس جمهوری تجارت پیشه با کنایه به سازمان سیا و مخالفان خود می گوید " آنان (سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا) نمی‌دانند روسیه یا چین دست به این کار می‌زنند یا اینکه فرد دیگری از جایی در دنیا بر روی تخت خود این کار را انجام می‌دهد". این برخورد از سوی ترامپ که برای اولین بار یک نفر در کسوت ریاست جمهوری آمریکا با صراحت گزارشات نهادهای اطلاعاتی این کشور را به زیر سوال برده و به تمسخر می گیرد برای الیگارشی سیاسی حاکم بسیار سخت و تحمل ناپذیر تلقی شد. به همین دلیل در فردای اظهارات ترامپ موجب سهمگین تری از سوی رهبران ارشد کنگره از هر دو حزب به راه افتاد و "پل رایان" رئیس جمهوریخواه مجلس نمایندگان و "میچ مکانل" رهبر اکثریت جمهوریخواه در سنا به صراحت خواهان پیگیری و بررسی نقش به اصطلاح مخرب روسیه در کارزار انتخاباتی کشور شدند. هر چند که به نظر می رسد ترامپ که امروز بهتر از هر کسی به بی اعتباری رهبران ارشد حزبی واقف شده است نه تنها از مواضع خود کوتاه نیامد که حتی گفته می شود وی با خط قرمز کشیدن بر روی نام "میت رامنی" که مورد وثوق رهبران جمهوریخواه برای تصدی وزارت امور خارجه کابینه خود بود، قرار است به زودی "رکس تیلرسون" مدیر عامل شرکت نفتی اکسون را برای این سمت معرفی کند که از قبل همه رسانه ها و مخالفان او را دوست نزدیک پوتین قلمداد کرده اند.
این آنارشی و هرج و مرجی که هم اکنون در بالاترین سطوح سیاسی در واشینگتن جریان دارد و حتی بسیار فراتر از رقابت های دو حزبی مالوف در ساختار سیاسی آمریکا می باشد، به خوبی نشان می دهد که سیستم، نهادها و الیگارشی حزبی در صدد مهار یک پدیده و موج خارج از چارچوب وضع موجود می باشد که در آینده می تواند بسیاری از معادلات از پیش برنامه ریزی شده را دگرگون کند. آنان به جد تلاش می کنند غول جادو را به چراغ علاالدین بازگردانند حتی به بهای پذیرفتن بسیاری از هزینه های سیاسی و اعتباری که می تواند جایگاه آمریکا را به شدت تضعیف کند. همین که همه این سیاستمداران در این روزها از نقش روسیه در افشای ایمیل های حزب دمکرات و تاثیر تعیین کننده بر انتخابات آمریکا سخن می گویند به تعبیری ساده خود را در حد یک مستعمره و کشوری آسیب پذیر که مهم ترین دشمن آن تنها با یک نقشه نرم افزاری و اینترنتی می تواند مسیر سیاسی آن را تغییر و به میل خود تنظیم کند، پیام بسیار مهمی است. از طرف دیگر تاکنون هیچ سیاستمدار و حتی حزب دمکرات که افشای ایمیل های آن در خصوص تقلبات و اعمال نفوذ کمیته مرکزی و رهبران آن برای تخریب شخصیت "برنی سندرز" برای تضمین پیروزی کلینتون در انتخابات دور مقدماتی هم اکنون به اثبات رسیده است، حتی یک کلمه در خصوص این افتضاح و رسوایی بزرگ سخن نمی گویند که تنها گوشه یی از افشای آن موجب تغییر در تصمیم رای دهندگان شد، بلکه همه آنان از دست افشاگران عصبانی و آن را محل تهدید امنیت ملی می دانند. اینکه در کشورهای غیردمکراتیک معمولا افشاگران فساد و رسوایی های مقامات، از سوی رهبران منبع تهدید و موجب مجازات بدانند شاید تا حدودی قابل درک باشد ولی در جوامعی که ادعای دمکراسی و شفافیت اطلاعات را دارند این وضعیت یک "طنز تلخ سیاسی" است که ظاهرا امروز کسی در آمریکا دغدغه آن را ندارد. آنچه امروز در بالاترین سطوح سیاسی آمریکا می گذرد حتی به بهای بی اعتبارسازی نظام سیاسی و جامعه به اصطلاح دمکراتیک، در راستای حفاظت از ساختار سیاسی و وضع موجود در چارچوب جنگ سردی است که امروز به راه افتاده و در واشینگتن احساس می کنند ترامپ می تواند در این برنامه اخلال ایجاد کند. از آنجا که ترامپ نیز تا به امروز تسلیم این پروپاگاندای سیاسی الیگارشی حاکم نشده است به نظر می رسد که چالش های وی با سیستم و ساختار حکومتی به خصوص در زمان معرفی کاندیدای تعیین شده وی برای تصدی پست های وزارتی و مقامات دولتی به کنگره تشدید هم خواهد شد. از هم اکنون نباید مسیر تحولات و چیدن مهره های ترامپ را برای تصدی مقامات حکومتی بر اساس وابستگی وی به حزب جمهوریخواه به عنوان اکثریت در کنگره یک موضوع تمام شده تلقی کرد و به نظر می رسد که بسیاری از رهبران و نمایندگان در هر دو حزب در انتخاب دفاع از سیستم و همکاری با رئیس جمهوری منتخب جانب سیستم را خواهند گرفت.