• مردم ترکیه، جبهه سوسیالیست و چپ آن ، جنبش کارگری قوی و متشکل آن ، مبارزات حق طلبانه و انساندوستانه مردم کردستان برای کسب آزادی و حق تعیین سرنوشت خویش و از جمله حزب دمکراتیک خلق ها، لازم است دست در دست هم این مرحله حساس از تاریخ ترکیه را با سربلندی پشت سرگذارند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۲ آذر ۱٣۹۵ -  ۱۲ دسامبر ۲۰۱۶

ساعت ۲۲ و ۳۰ دقیقه شب شنبه ١٠ دسامبر٢٠١٦ برابر با ۲۰ آذر ١٣٩٥ دو انفجار شدید شهر استانبول را لرزاند. به گفته وزیر کشور ترکیه "این انفجارها در نزدیکی ورزشگاه "وودافون آرنای" و پس از مسابقه دو تیم فوتبال "بورسا و بشیکتاش" صورت گرفته است ." طبق آخرین آمارها در این انفجارها ٤٤تن کشته و ۱۶٠ نفر نیز زخمی شدند. گفته می شود هدف از این انفجار نیروهای ضد شورش پلیس بوده است که ٣٦ تن از کشتهها متعلق به این نیرو است. مقامات کشوری ترکیه یک روز عزای عمومی به یاد قربانیان انفجارهای شنبه در این کشور اعلام نمودند . گروه "باز‌های آزادی کردستان" ( T A K) که منشعب‌ از حزب کارگران کردستان (پ ک ک) است در پیامی اینترنیتی اعلام داشت " که این عملیات در اعتراض به حبس "عبدالله اوجالان" رهبر و بنیانگذار زندانی حزب کارگران کردستان (پ‌ ک‌ ک) و همچنین حملات نیروهای مسلح ترکیه به مناطق جنوب شرق این کشور صورت گرفته است." این گروه در ادامه پیام خود اعلام داشته " تا زمانی که عملیات نظامی ارتش ترکیه در مناطق جنوب شرقی ادامه یابند، هیچ کس نباید انتظار زندگی راحت در ترکیه را داشته باشد."
"سلطان اردوغان" ، نخست وزیر و دیگر مقامات حکومتی "اک پارتی " بلافاصله بعد از انفجارهای شب شنبه، حملات شدید تبلیغاتی اگاهانه را علیه "حزب کارگران کردستان (پ ک ک)" آغاز نمودند که در این کمپین تبلیغاتی سازمانیافته "حزب دمکراتیک خلق ها " نیز نه تنها بی نصیب نماند ، بلکه و اساسآ یورش تبلیغاتی اخیر جدید علیه آنان و آدامه سیاست از پیش تعیین شده "اردوغان" و حزب و دولت مطبوعش به منظور آدامه بازداشت رهبران ، کادرها ، اعضای پارلمان و فعالین این حزب بوده و هست. رجب طیب اردوغان، که از ته دل این انفجارها را "برکت الهی" برای تکمیل پروژه واگذاری تمام قدرت از سیستم پارلمانی به سیستم جدید رئیس جمهوری می داند که برای آن لحظه شماری می کند ، رسما اعلام نمود که "انتقام" این سوءقصدها را خواهد گرفت. اگرچه بعد از وقوع انفجارهای شنبه ١٠ دسامبر "حزب دمکراتیک خلق" این انفجارها را محکوم نمود ، اما گوش مقامات و مسئولین دولتی ترکیه به این پیام بدهکار نبود و آنان مصمم به حذف این حزب در وهله اول در پارلمان بی خاصیت این کشور و سپس در صحنه سیاسی ترکیه هستند.
بنا به گزارشات مختلف منتشر شده، امروز دوشنبه ١٢ دسامبر ٢٠١٦ مقامات امنیتی و پلیس ترکیه، یورش گستردهای را علیه فعالین و سیاستمداران "حزب دمکراتیک خلق‌ها"، از جمله رهبران این حزب را در دو شهر بزرگ استانبول و آنکارا آغاز و ١١٨ تن از آنان را دستگیر و روانه زندان نمودند. دستگیری این افراد مطابق هیچ دلیل و مدرک "قانونی" صورت نگرفته است ، بلکه بنا به فرمان سلطان اردوغان و به منظور گرفتن "انتقام" کور انفجارهای روز شنبه از فعالین جنبش های اجتماعی و مسالمت آمیز علنی کار داخل کشور ترکیه، بویژه فعالین و رهبران "حزب دمکراتیک خلق " سازماندهی شده که "اک پارتی" و رهبران آن به شدت از آنان وحشت و نفرت دارند و این حزب را یکی از دلایل اصلی مانع رسیدن "سلطان اردوغان" به اهداف فاشیستی خود می دانند . مقامات ترکیه بهانه زنگ زده قبلی خود از جمله " اتهام داشتن ارتباط حزب دمکراتیک خلق ها، با "حزب کارگران کردستان ترکیه (پ‌ ک ‌ک)" را به آنان منتسب نمودهاند. این بهانه در حالی علیه حزب دمکراتیک خلق ها بکار گرفته می شود که رهبران آن، بارها رابطه تشکیلاتی خود با "حزب کارگران کردستان" که در ترکیه ممنوع الفعالیت می باشد و دولت تروریست پرور و حامی "داعش" رجب طیب اردوغان آن را یک "سازمان تروریستی" می‌داند ، تکذیب کردهاند.
"سلطان اردوغان" و حزب و دولتش ، حداقل از انتخابات ٧ ژوئن ٢٠١٥ که به شکست بزرگ آنان و موفقیت عظیم "حزب دمکراتیک خلق های ترکیه" منجر شد، کینه و نفرت از این حزب و بیشتر از هر زمانی از مردم کردستان و جبهه چپ و انساندوست ترکیه را به دل گرفت و درصدد جبران این شکست برآمد. با چشم پوشی از فعال شدن "داعش" در داخل این کشور و آنجام عملیات های تروریستی در شهر "سورچ" در اردوی تابستانی جوانان سوسیالیست و سپس انفجار ماه نوامبر٢٠١٥ درمیتینگ انتخاباتی حزب دمکراتیک خلق ها در "انکار" و کشتار صدها انسان، عملآ مسئله "امنیت" را به رآس همه مسائل راند و به مسئله اصلی جامعه ترکیه تبدیل نمود. "امنیت " موضوع فکرشده و طراحی شدهای از جانب "سلطان اردوغان" و اک پارتی بود که جامعه ترکیه را به شدت نگران حال و آینده خود نمود و در تب و تاب آن می سوزاند . سرآنجام با پیروزی که بعد از ٥ ماه ناامنی داخلی و با به خطر انداختن اگاهانه امنیت جامعه، از جمله اجازه فعال شدن داعش در این کشور و دخالت مستقیم و آشکار در جنگ سوریه ایجاد نمود، در انتخابات ١نوامبر ٢٠١٥ پیروز اصلی "انتخابات" شد. این پیروزی گام اول در راه قدم برداشتن جهت تحقق رویاهای ممنوعه "اردوغان" ، تغییر قانون اساسی و تغییر قدرت از پارلمان به رئیس جمهور بود.
در عرض یک سال گذشته "اردوغان" ، دولت و حزب متبوعش از هیچ جنایاتی علیه آزادیهای نیم بند در این کشور، ممنوعیت ومحدودیت فعالیت فردی و جمعی، ایجاد محدودیت در راه فعالیت احزاب و سازمانها، سرکوب نشریات و مطبوعات غیرخودی و منتقد، محدودیت فعالیت و آزادی زنان و از جمله لایحه تجاوز مردان به دختران زیر سن قانونی در راه جذب و جلب مردان هوس باز و ضدزن که در قانون این کشور رابطه جنسی با زنان و دختران از ١٨ سال به بالا است ، یورش گسترده و وحشیانه به مناطق مختلف کردستان و نسل کشی بیرحمانه مردم این دیار و ویران نمودن خانه و کاشانه مردم و به آتش کشیدن هست و نیست آنان که انسان را به یاد نسل کشی آرامنه توسط "ترک های جوان" در جریان جنگ اول جهانی می انداخت، کوشش برای بازگرداندن حکم اعدام به قانون قضایی این کشور که از سال ۱۹۹۱ در راستای انطباق با قوانین اتحادیه اروپا و تحقق معیارهای کپنهاگ، اجرای مجازات اعدام در این کشور متوقف و سرآنجام در سال ۲۰۰۴ قانون لغو کامل اعدام را به تصویب رسید، کودتا علیه کودتا توسط اردوغان و حزبش در تاریخ ١٥ژوئیه ٢٠١٦که به کشتار خونین مخالفین و تصفیههای گسترده در نهادهای سیاسی ، دولتی ، قضایی ، بانک ها ، ارتش ، نیروهای پلیس و امنیتی، مراکز آموزشی و تحصیلی و مطبوعات و تلویزیون کشیده شد، از دیگر "نعمت های الهی" نازل شده بر اردوغان ، حزب و دولت متبوعش در راستای تحقق سیاست و استراتژی خود در جهت حفظ "امنیت" جامعه و در واقع حذف امنیت از جامعه و تآمین و گام برداشتن در جهت تثبیت موقعیت و امنیت شکننده حاکمیت "سلطان اردوغان" بوده است. لشکرکشی به خاک سوریه، جلوگیری از شکست فاحش فرزندخوانده خود"داعش" از تعرض نیروهای "سوریه دمکراتیک" و اشغال مناطقی که "داعش" در مرز سوریه با جنگ یا مطابق توافق با ترکیه تخلیه می نمود و جنگ و بمباران مناطق تحت کنترل نیروهای "سوریه دمکراتیک" بخش دیگری از سیاست و استراتژی اردوغان و دولت وی در طول یک سال اخیر و گام برداشتن در جهت سلب اختیار از مردم ترکیه و بویژه نیروهای مردمی و نهادهای تودهای و غیرحکومتی بوده است.
یورش گسترده امروز پلیس و نیروهای امنیتی به رهبران و فعالین حزب دمکراتیک خلق های ترکیه ، حزب اصلی مخالف سلطان اردوغان ، بعد از دستگیری دو رهبر اصلی حزب "صلاح الدین دمیرتاش و فیگن یوکسک‌داغ " و ٩تن دیگر از اعضای پارلمان این حزب در ماه نوامبر گذشته آنجام می گیرد که بخشی از یک سناریوی از قبل طراحی شده است. این اقدام ، گامی دیگر در جهت نظامی نمودن فضای این کشور و سلب آزادیهای سیاسی ، اجتماعی ، فردی و جمعی در ترکیه و حاکم شدن هرچه بیشتر استبداد فردی و فاشیستی "سلطان اردوغان" و حزب و دولت نامبرده است. اردوغان و دولتش با اقدامات اگاهانه تاکنون و از جمله امروز، درصدد مسدود کردن روزنه ضعیفی از فعالیت علنی و قانونی "حزب دمکراتیک خلق ها " و دیگر نهاد و سازمانهای اجتماعی و مردمی مخالف سیاست های حزب و حکومت در قدرت است. اردوغان با این اقدامات و رفتارهای خود که بعد از کودتا علیه جامعه ترکیه سازمان داده ، عملآ هزاران جوان ناراضی را به جای پوسیدن در زندانهای مخوف سازمان امنیت این کشور(میت) به کوههای "قندیل" و پیوستن به نیروی مسلح حزب کارگران کردستان (پ ک ک) تشویق و ترغیب می کند. حزبی که مسلح شدن و دست بردنش به اسلحه از سال ١٩٨٤ در جواب به کودتای نظامیان و در دفاع از موجودیت خود، به ناچار به این شکل از مبارزه پناه برد. مبارزه مسلحانه در کشورهای استبدادی و دیکتاتور زده از جمله ترکیه ، ایران ، عراق ، سوریه ، اسرائیل و برخی از کشورهای آمریکای لاتین ، آفریقا و اسیا، شکلی از دفاع از خود و از مردم، توسط احزاب و نیروهای سیاسی و مسلح انقلابی و مردمی است که اساسآ توسط مستبدین در قدرت در جواب به شیوه مبارزه سیاسی مسالمت آمیز بر احزاب و سازمانهای اپوزسیون تحمیل شده است . ترکیه تحت رهبری سلطان اردوغان و حزب اک پارتی که تصور می شود در ماههای آینده با تغییر قانون اساسی این کشور از نظام پارلمانی به نظام رئیس جمهوری، آخرین میخ ها را بر تابوت "دمکراسی" این کشور خواهد کوبید، به مسیر خطرناک و اکنده از جنگ و خونریزی چه در داخل و چه با همسایهها ، بویژه دو کانون اصلی بحران خاورمیانه ، یعنی عراق و سوریه گام برخواهد داشت.
مردم ترکیه، جبهه سوسیالیست و چپ آن ، جنبش کارگری قوی و متشکل آن ، مبارزات حق طلبانه و انساندوستانه مردم کردستان برای کسب آزادی و حق تعیین سرنوشت خویش و از جمله حزب دمکراتیک خلق ها، لازم است دست در دست هم، با سیاست و شیوه کار متناسب با شرایط کنونی، با خنثی نمودن توطئهها و سیاست های ضدانسانی و فاشیستی "سلطان اردوغان" و حزب و دولتش که با حمایت مذهب و شوونیسم ترک به جنگ انسانیت و همه دست آوردهای انسانی و تا کنونی این مردم رفته، این مرحله حساس از تاریخ ترکیه را با سربلندی پشت سرگذاشته و سرنوشت اصلی قدرت را نه در پارلمان مزدور و حلقه به گوش حاکمان مستبد و فاسد، بلکه در محیط کار و زندگی ، در خیابانهای پرجوش و خروش استانبول ، انکارا، دیاربکر ، ازمیر و جاهای دیگر، جستجو و تعیین تکلیف نمایند.