عنوان : زن در ایران
درود به سرکار خانم سعید. «.... شهر در هم کشیده چهره از گردو غبار، گردو غبار بی سوار که هم دیده را می آزارد،هم نفس را به تنگی می اندازد» باید ترسید از سوار و سوارکار آرزوهایمان !.تجربه تاریخی می گوید: پیاده کردن سوار و سواران حکایت خاص خود را دارد. ........ در نوشتار سرکارخانم سعید، اگرچه پر رنگ نیست اما هوشمندانه نگرش نسبت به زن از خاستگاه ؛سنت عرفی وشریعت و تفکیک آنان و سود دهی آنان به هم مورد توجه قرار گرفته است. که بایدگفت: در جامعه ایران که هنوز بخشی از هموطنان درحاشیه کشور زیر سپهر فرهنگ قوم اندیشی و شاید سلطه توامان با ترس نظامات قبیلگی و قومی [ که تازگی ملیتی شده اند] قرار دارند اگرچه در این نظامات زنان از آزادی هایی در رابطه با کار کردن و بدوش کشیدن کارهای روزمره خانواده برخوردارند(برده وار) اما دربه رسمیت شناختن حق وحقوق همان ضعیفه بودن در مورد آنان نادیده گرفته می شود. بطوریکه از حق وحقوق قوانین ارث بی بهره اند. که جالبست بدانیم آنان در شرایط فعلی از همین قوانین اجتماعی که از شرع برخاسته دارند برای بدست آوردن بخشی از حق وحقوق استفاده می کنند . با بودن این وضعیت برجامعه ایران، چاره ای نیست؛ در بررسی حق وحقوق زنان سه سطح مورد توجه قرارگیرد: ۱)سنت های عقب مانده که از سنت های نظامات قومی برخاسته اند ۲) شرعیت و سنتهای تبعیض آمیز آن ۳)از دیدگاه برابری اجتماعی و تبدیل آنان به قوانین با پشتوانه ی اجرائی قوی که پرداختن به آنها خود بحث طولانی می طلبد.
۷٣۲۱۹ - تاریخ انتشار : ۱۴ اسفند ۱٣۹۴