از : امیر ایرانی
عنوان : آموزش به زبان قومی و عوام فریبی
جناب آقای احمد حکمت خواه ارجمند درود برشما و سپاس بخاطر مطلب مفیدتان که نشان از تلاشی است برای روشنگری یکی از مسائل مهم کشور آنهم:آموزش به زبان اقوامِ مختلف که مدتهاست وسیله عوام فریبی گروه های قوم اندیش شده وبا مظلوم نمایی های کودکانه اهدافی که نوعی گسست بین مردمان ایران را نیز بدنبال خواهد داشت را پی می گیرند که می توان پیامدهای خاص اقدامات این قوم اندیشان رادر دراز مدت برای سرزمین ایران حدس زد. وقتی دیدگاه های دو فعال سیاسی ایرانی بنام :آقای امیر خسروی و آقای فرج سرکوهی را در رابطه با زبان فارسی و زبان اقوام مختلف ایرانی را پی گیر شویم ، دریافتی که از نظرات این دو بزرگوار می توان داشت چنین است: آقای امیر خسروی که پیری در عالم سیاست و با وابستگی های تشکیلاتی و مبارزاتیِ خاص در گذشته و حتی وابستگیِ زبانی به یکی از اقوام ایرانی است، باتوجه به موجودیت کشوری بنام ایران در این منطقه و وجود کشورهای دیگری که هر کدام هویتهایی برای خویش تعریف کرده اند و بطریقی خودرا درتضاد با ایران معرفی کرده اند ومی کنند،ایشان ،زبان فارسی را بنوعی بخشی ازهویت ایرانی بودن می دانند و بازگو کرده است: باتوجه به اینکه در طول تاریخ حاکمان غیر فارس زبان، وجود زبان فارسی را بعنوان بخشی از هویت ایرانی پذیرا بودند و بطریقی مدافع آن می شدند پس هر نوع بازی کردن با این مسئلهء مهم ملی را مخرب و ویرانگر می داند و هر نوع عوام فریبی و یا آدرس غلط دادن غیر قابل قبول است .اما آقای سر کوهی که یکی از فعالین سیاسی با وجه غالب فرهنگی ،مسئله آموزش به زبان فارسی را همانند زبانهای قومی دیگر برسمیت می شناسد که در نوع عمل ایشان ، تبعیت از اقداماتِ مظلوم نمایانهء قوم اندیشان دیده می شود و نوعی منزه طلبی و ایجاد پرستیژ مدافع حقوق بشری در رفتارش مشاهده می شود.که این نوع اعمال از نگاه دور اندیشانه ملی و سرزمینی و نیاز واقعی حق شهروندی افراد ایرانی و اولویت یاد گیری وآموزش های رسمی به افراد، بدور است!. وباید گفت:گره زدن حق یادگیری و آموزش دیدنِ آموزشهای رسمی دریک کشور به خواسته های قومی خود جای اندیشیدن دارد و هوشیاری بیشتری می طلبد!. در این رابطه نظراتی در زیر نوشتار جناب محمد حسین یحیای تحت عنوان هذیان گویی های مرد سالخورده در بی بی سی در قسمت مقالات آورده شده شاید مفید واقع شوند.
۶۷۲۰۴ - تاریخ انتشار : ۲٨ اسفند ۱٣۹٣
|