آخرین نفر - مرضیه شاه بزاز

نظرات دیگران
  
    از : نیلوفر شیدمهر

عنوان : نفسگیر
این متن یک شاهکار ادبی است، عظیم و پر قدرت و نفس گیر. همچون حقیقت میخکوبم کرد.
قلمت پر نفس باد نویسنده ی نازنین، خانم مرضیه شاه بزاز
با احترام فراوان
نیلوفر شیدمهر
۵۹۴۲۶ - تاریخ انتشار : ۲ دی ۱٣۹۲       

    از : کوروش

عنوان : باز هم بنویس, باز هم زیبا و جادویی بنویس.
همیشه تصویر پردازی های شما در شعرتان را دوست داشته ام, حالا با شادی می بینم که نثر زیبایتان نیز شهر فرنگیست بس جادویی. براستی این تنها هنرست که می تواند با بیان زیبای درد, رنج ما را نیز زیبا نماید. خانم شاعر, هرگز نگذار تلخی زهر روزگار جان شیرین تو را ذره ای تلخ کند. ایمان داشته باش که شکست آرمان خواهی , پیروزی انسانیت نجیب است. آرمان خواهان اگر تا انجام, سربلند, وفادار به معشوق خود بمانند, پیروزان همیشه سربلند تاریخند, چه نزد خود چه نزد رقیبان. حالا که تقدیر با شما مهربان بوده, جانت را به زیور کلام آراسته است, بیشتر بنویس, همه می دانیم تنها در قاب بی کران یک هنر تراژیک است که می شود رنج بی اندازه ی انسان را شفاف و بی خش به تماشا گذاشت.
با حرمت, صمیمیت و همدلی: کوروش
۵۹۴۱۱ - تاریخ انتشار : ۱ دی ۱٣۹۲       

    از : لیثی حبیبی - م. تلنگر

عنوان : دختر شاه بزازان اینبار حریر می فروشد، و جان من از آن می پوشد تا تاریخِ کِژِ اندیشه و جابجایی را بخاطر بسپارَد.*
...

* کِژ یا کِج، نام اصلی کرم ابریشم است. واژه ی مرکب کرم ابریشم، یک نام توضیحی است. مثل این است که وقتی ما نام «شنگ» را نمی دانیم، بهش می گوییم سمور آبی. در حالی که شنگ سمور نیست. این فقط یک نام تشبیهی است. مثل سیب زمینی، توت فرنگی و ...

حال این سوال پیش می آید که نامواژه ی کِژ یعنی چه، از کجا آمده؟

کِ یا کِه، همان زیر فون وحشی است. نام رسمی این درخت در فرهنگ جنگلبانی ایران، شیردار(بر گرفته از زبان مازندرانی) می باشد. در تالشی به این درخت کِه گفته می شود. و کِژ یا کِج، یعنی کِ ژی یا کِه ژی؛ یعنی زینده روی درخت کِه. ژ و ج که مخفف ژی و جی است، یعنی زینده. زنده یاد پروفسور جمالی آن را زندگی معنی کرده. و آن نظر نیز درست است زیرا هر دو واژه در بُندار ژیِ ین = زیستن، بُن دارند.
مثال: تهرانج، تهرانژ یا تهرانغ، یعنی زینده یا زندگی کننده در تهران.

این تاریخ کرم ابریشم بر می گردد به زمانی که هنوز وحشی بوده. ولی وقتی بشر ارزش حریر یا ابریشم را دریافته، دیده که با خوردن برگ درخت کِه یا شیر دار و یا زیرفون وحشی یا زیرفون جنگلی، پیله ی ضخیم نمی زند.* پس با سلیقه اقتصادی خود خوراک اش را تغییر داده. یعنی بجای برگ کِ(زیستگاه اولیه) برگ درخت توت را برایش انتخاب کرده.

* در تحقیقات خود از دهقانان کِژدار یا نوغان دار(نوغان - تخم، تخم کرم ابریشم) شنیدم که بعد از برگ توت، برگ تنها درختی که آن زیبای خوش سلیقه می خورَد، برگِ کِه است؛ اما دیگر پیله ی ضخیم نمی زند.

نوشتم «خوش سلیقه»، زیرا هر دو درخت کِ و توت خاصیت طبی دارند. گل خواهر کِ = زیرفون، حالا در سرتاسر جهان و بخصوص در اروپای شرق و غرب یکی از دارو های اصلی ضد سرماخوردگی های مزمن و درد های عصبی است. در آلمانی نام این درخت لیندِ است که در بُندار لیندِرن = کاهش دهنده ی ناملایمات، بُن دارد. پس لیندِ را می توان آرامش بخش هم معنی کرد.

و این گفتار مفید را ما مدیون دختر شاعر شاهِ بزازان - حریر فروش - هستیم.

پیروز و شاد باشید؛ و روشنای صبح چله ی بزرگ، زاد روز دوباره ی جوجه ی خورشید بر همه تابنده باد!
۵۹٣٨۷ - تاریخ انتشار : ٣۰ آذر ۱٣۹۲