از : چرا که نه
عنوان : آقا حق دارد!
این یک حقیقت است که در آن سالهای دور کسی باور نمی کرد که حکومت آخئندی اینهمه سال طول بکشد. بچه های هفده هجده ساله هودار گروهها امروز به پنجاه رسیده اند. و آنهایی که عمرشان بیشتر است هم یکی بعد از دیگری می میرند. و دریغ و درد بیشتر برای آنانی که در غربت و در حسرت بازگشت می کیرند.
اما همه اینها و سی و پنج سال عمر حومت قصیر کیست؟ چرا گروههای سیاسی نمی خواهند دیکورسهای کهنه بدون فایده و مضر بجال ملت و کشور که به ادامه عمر حکومت کمک می کند را عوض کنند. اگر خامنه ای بر ادامه راه مضر بحال کشور پافشاری می کند از یک فرهنگ برخاسته و این همان فرهنگی است که اپوزیسیون خامنه ای هم بر آن پافشاری می کند یعنی آنچه من می گویم درست است. مصالح میهن اگر برا ی من نباشد همان به که اصلآ نباشد.
بعبارتی فرهنگ آبشخور خامنه ای و اپوزیسون یکی است و نتیجه ادامه عمر کومت آقا.
حال فرض کنید که اپوزیسیون ایران یک فرهنگ مدرن امروزی غربی داشت. بتور کن آنوقت سلطنت و چپ و راست و میانه نمی کردند. همه متمدنانه و بدون هیچ چشمداشت منافع حزبی و گروهی و فقط و فقط برای نجات میهن خود دور هم می نشستند و با دور اندیشی متحد می شدند.
و جبهه ای ذدر مقابل رژیم می زدند تا مردم آلترناتیو ملموسی داشته باشند.
سی و پنج سال بد سلطنت گفتید، سی و پنج سال متحد نشدید و پشتوانه آن اینهمه تئوری بافی بود تا کی میخواهید چسمان خود را باز کنیدو
من و امصثال من حق داریم تا همان اندازه از اپوزیسیون متنفر بتاشیم که از حکومت آقا!
۵۱۴٣٣ - تاریخ انتشار : ۲٣ بهمن ۱٣۹۱
|