عنوان : من هم با شما موافقم که ...
آقای رستمی من هم باشما موافقم که در شرایطی که خطر جنگ وجود دارد، اگر علیه آن تبلیغ نکرد، عملا در خدمت جنگ طلبان قرار می گیرد. اما در شرایط فعلی این خطر از همه کمتر است و اتفاقا این رژیم است که آگاهانه و با سازمان دادن جریانات ضد جنگ شمال امریکا برای منافع تبلیغاتی و ترساندن مردم از جنگ فعالیت می کند. اتفاقا این حنای رژیم بدلیل چوپان دروغگو بودن و تجربه مردم و افشاگری نیروهای مترقی است که منزوی شده است. در مورد اینکه خطر جنگ کم شده بدلیل فعالیتهای ضد جنگ، شما حتما شوخی می فرمایید. با چند ملیون نفر در خیابانها مردم نتوانستند جلو حمله به عراق را بگیرند، حالا اگر جمع شدن دسته های ۱۰۰ نفری در لندن و چند شهر امریکا توانسته است ، باید انرا به حساب امدادهای امام زمان گذاشت تا واقعیت. بازهم توصیه می کن بجای هزار باره بازی خوردن توسط رژیم، به وافعیتهای روی زمین نظری بیفکنید و انرژی خود را در جایی بگذارید که میتواند خطر جنگ را بطور ریشه ای قطع کند، یعنی سرنگونی رژیم.
۴۷٣٨۵ - تاریخ انتشار : ۲۷ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : جنبش ضد جنگ اگر کار جمهوری اسلامی بود آن را در داخل راه می انداخت
متاسفانه تحلیل ارائه شده توسط جنبش شکست خوردگان می تواند در خدمت جنگ طلبان قرار گیرد. تقلیل مبارزه به مبارزه علیه جنگ نیز می تواند در خدمت توجیه جنایات ضد بشری رژیم قرار گیرد. اینکه هر کس علیه جنگ بگوید و بنویسد نوکر جمهوری اسلامی است، ترفند جنگ طلبان ایرانی برای به انزوا کشیدن مبارزان راه صلح است.
چرا خطر جنگ کم شده است؟
آیا اگر واقعا کم شده، مبارزه علیه جنگ و آگاه کردن مردم ایران و جهان از اینکه چه کسانی در جمهوری اسلامی و جهان از کوبیدن بر طبل جنگ سود برده اند، تاثیر مثبتی نداشته؟
آیا آن موقعی که این خطر بالا تر بوده این مبارزات لازم نبوده است؟
جنبش های صلح مدافع دمکراسی مدت هاست حساب خود را از توطئه گران رژیم جدا کرده اند و با شعار «نه به جنگ و نه به دیکتاتوری» پا به میدان مبارزه گذاشته اند. مبارزه علیه جنگ وجه مهمی از مبارزه علیه جمهوری اسلامی و همزمان نیروهای ناتویی است که سناریوی جنگی تازه را طرح ریزی کرده اند.
به نظر من نمی توان و نباید مبارزه را به دمکراسی یا صلح یا عدالت اجتماعی تقلیل داد. مبارزهٔ مردم ما ترکیبی از همهٔ این مبارزات است و به شکلی در هم تنیده پیش می رود.
۴۷٣۷۹ - تاریخ انتشار : ۲۷ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : تلاش جنبش ملی اسلامی برای بزرگ کردن خطر جنگ
آقای تمجیدی: جنبش ملی اسلامی تمام تلاشش این است که با بزرگ کردن خطر جنگ، مردم را تشویق به تن دادن سلطه جمهوری اسلامی کند. جنبش ملی اسلامی و جناج چپ آن اولین بار نیست که جار وجنجال جنگ و جنگ راه انداخته است. اتفاقا همین ۹ ماه پیش بود که به همراه جمهوری اسلامی به فراخوان دفتر این رژیم در لندن که اتفاقا به اسم ضد جنگ کار می کند، بسیاری از جناح چپ جنبش ملی اسلامی را بسیج کند و روزنامه های جمهوری اسلامی نیز عکسهای انرا منتشر کردند. بی جهت نیست که عده زیادی از گروههای به اصطلاح ضد جنگ در شمال امریکا و انگلیس به ایران دعوت می شوند و از آنها پذیراییهای انچنانی میشود. اینکه جناح راست شکمش را برای یک جنگ صابون زده است و روی آن حساب میکند، مجوزی نیست که جنبش کمونیستی نیز بوسیله جمهوری اسلامی به بازی گرفته شود. اولا خطر جنگ و حمله به ایران از همه زمانها کمتر است. خود سروصدای اسراییل نشان می دهد که مثل رژیم ایران این رژیم نیز قصد استفاده درونی و منحرف کردن افکار عمومی خود از مسایل داخلی دارد تا قصد حمله. این رژیم اگر توان حمله داشت، مثل حمله به عراق و سوریه ، بدون اعلام قبلی حمله می کرد. همینکه با دهل و اواز انرا اعلام می کند و حتی زمان تعیین می کند ، نشانه آن است که نمی تواند(نه اینکه نمی خواهد). بنابراین بجای عکس مار کشیدن و بجای مار نشان دادن، رژیم جمهوری اسلامی را نشانه روید که اگر خطر جنگی هم باشد بعلت وجود این رژیم است. بدرستی جنبش انقلابی مردم به تبلیغات ضد جنگ شما پاسخ نمی دهد چون به پوچ بودن و رژیمی بودن این تبلیغات پی برده است. بجای این تبلیغات، عامل بروز جنگ اعلام نشده این رژیم را علیه مردم ایران و سوریه نشانه بروید و خواهان اخراج آن از ارگانهای سیاسی خارج کشور شوید. رژیم آپارتاید جنسی را مثل رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی منزوی کنید تا به مردم در ایران روحیه بدهید تا علیه این رژیم دوباره حرکت کنند. با ترساندن مردم از خطری که احتمال آن از هر زمان کوتاه تر است ، فقط در جهت تبلیغات جنبش ملی اسلامی حرکت می کنید.
۴۷٣۶٣ - تاریخ انتشار : ۲۷ مرداد ۱٣۹۱