از : بهزاد کریمی
عنوان : مصداق احساس مسئولیت
دست دوست فرهیخته ام- سهراب مبشری، بخاطر تحریر بموقع سخن ضرور روز،مریزاد.این نوشته، بازتاب درهم تنیدگی احساس ضرور خوش بینی دمکراتیک ملی و مردمی با ارزیابی واقعی از روند های جاری است. نه ایران -دستکم فعلاً - به درگیر شدن با انرژی هسته ایی نیاز دارد و نه مسیر دمکراسی از بحران هسته ایی و تشدید آن می گذرد.برنده استراتژیک حل بحران هسته ایی، نیروی دمکراسی خواه ایران است و آنکه تاکنون از قبل موجودیت و حدت یابی این بحران بیشترین آسیب را برخود دیده، همین جامعه مدنی ایران بوده است. اما این نیز هشدار بسیار بموقع و بجایی است در این نوشته که چه بسا حاکمیت استبدادی بخواهد که هزینه عقب نشینی خود در این عرصه را از جان فعالان راه دمکراسی در ایران پرداخت کند. حال وقت آنست که اپوزیسیون دمکرات از یکسو بکوشد تاجوانه های امید در حل بحران هسته ایی هر چه بیشتر شکوفا شوند و از دیگرسو با کار افشاگرایانه و هشدار دهنده اش و نیز تشدید فعالیت در رابطه با نهاد ها ی بین المللی و دولت ها، پیشاپیش مانع از تاق زدن عقب نشینی هسته ایی با تعرض سیاسی توسط جمهوری اسلامی شود. مضامین این نوشته را می باید در گفتار ها و رفتار هایمان هر چه بیشتر ادامه و بسط بدهیم.
۴۵۰٣۴ - تاریخ انتشار : ۲٨ فروردين ۱٣۹۱
|