عنوان : با عرض معذرت
دوستی بهم گفت که لینک کار نمی‌کند. دوباره می‌نویسم:

https://www.youtube.com/watch?v=۰UUm۱XbBeHo&feature=player_embedded
٣۶٨۹٣ - تاریخ انتشار : ۲٣ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : قابل توجه خانم آزیتا جوان
مسعود نقره‌کار:
«انکار حضور مجاهدین خلق در جنبش آزادیخواهانه و ضد دیکتاتوری در میهنمان چشم بستن بر واقعیت است»

این‌ها مبلغان جمهوری اسلامی نیستند، مردمان ساده و درمانده‌ای‌اند که ده‌ها و ده‌ها ار آن‌ها را می‌توان توی شبکه‌ی اینترنت یافت:

http://www.youtube.com/watch?v=۰UUm۱XbBeHo&feature=player_embedded#at=۳۹۱
٣۶٨٨۹ - تاریخ انتشار : ۲٣ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : جوابی دیگر به (...)
بسیار خشنودم که جناب (...) جوابی داد که نشانگر خواست ایشان هست که در لابلای دهها حرف های گنگ مخفی اش میکند. اجازه میخواهم دو سه کلمه ای از سبز های سیدی بنویسم.
یک: ریا و مکر از ارثیه های شوم مقلدان امام راحل هست که آنهم در ایدئولوژی اسلامی خوابیده. این مکرو ریا تمامی ندارد. این سینه چاکان سبز سیدی، راه تازه ای را پیدا کرده اند. هر زمان که با دلیل و مدرک میخواهید پته این دغلکاران را بر روی آب بیاورید، فوری دهها نفر از سربازان گمنام امام تحت "سرنگونی طلب" ، "دمکراتی که به لشگریان اسلام هم "احترام عمیقی" دارند چون شرافتمندانه "با مچ بند سبز" به "شهادت رسیدن" و دز "زندان پرچم شرف و استواری" را نشان دادند (حال بگذریم که جناب (...) حتی یک تمونه از این افراد را نمیتواند مثال بزند)، ادعا میکند که جنبش سبز حنبشی است "شتر-گاو-پلنگ" همه در آن هستند و هیچکس در آن نیست. اگر از لجن فکری مهاجرانی سخن میگوید، بیکباره از "رهبر اتاق فکر" جنبش بیرون زده میشود. از تفکر حنایتکارانه اخوند کدیور میگویی، ادعا میشود که او هم از "اتاق فکر" بیرون امده (البته برای چند روز تا کثافات ایدئولوژی و تفکر منفورش فراموش شود) از افتخار کردن موسوی به بسیجی بودن و فرزند امام بودن میگویی، بیکباره او هم برای چند ساعتی "رهبر" نمیشود. خلاصه این مکر و ریا لشگریان اسلامی مثل پاندول هی اینور و آنور میرود تا دست بریده ابوالفضل آنها را در هوا بگیرد و سالم به زمین بنشاند.
اگر لشگریان اسلام ناب محمدی، این فرزندان راستین خونخوار قرن، خمینی، "شرف" داشتند، میرفتند در صجرای کربلا یا مکه و مدنیه تا چشم هیچ انسانی به آنها نیافتد و کارنامه ننگین آدمکشی های آنها مطرح نشود. اگر "استواری" در این جرثومه خبیث سراغی هست در استواری کشتار و تجاوز و غارت ۱۴۰۰ ساله هست.
دو: به جناب (...) سرنگونی طلب مخلص اصلاح طلبان خواهشمندم که بجای وقت گذاشتن در نوشتن حرف هایی با "منطق درست و یا غلط" بروند برگی از تاریخ اسلام و لشگریانش را بخوانند تا معنی "شرف"، "استواری" در نزد اینان را بفهمند تا خود را رسوای عام و خاص نکنند
٣۶٨٣۰ - تاریخ انتشار : ۲۲ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : عقل سلیم ؟!
نمردیم و معنی عقل سلیم را هم فهمیدیم .عقل سلیم یعنی تایید حرف من . اگر نویسنده نظری بدهد که با نظر من نخواند به عقل سلیم توهین کرده . این منطق دیگر چه نوع منطقی است؟؟
٣۶٨۲۴ - تاریخ انتشار : ۲۱ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : اتحاد
با سلام و حسته نباشید
اقای نقره کار مقاله جالبی بود و من دو بار مقاله تان را خواندم ولی شما هم باید مثل بعضیها چند تا فحش و ناسزا به مجاهدین می دادید تا دل بعضیها خنک شود باور کنید اگر کسی فقط یک هفته زندانهای خمینی و خامنه ای را تجربه کرده باشد به هیج گروه سیاسی توهین نمی کند تا چه رسد که انرا مساوی با رزیم بداند. بعد از مدتی یک روشنفکر یک مقاله نوشته و یکسری واقعیتها را توضیح داده بینید چه غوقایی است. در زندانهای رزیم بچه های مارکسیست(هوادار اقلیت) فقط برای اینکه بچه های مجاهد را در مقابل رزیم تنها نگذارند در شب عاشورای سال ۶۱ در مراسم سوگواری انها شرکت می کردند( درزندانهای شمال) ولی در خارج کشور فقط فحش دادن مد شده است ما همه دشمنمون رزیم است ۳۳ سال است داره میکشه و می دزده و ما داریم با هم می جنگیم . موفق باشید
٣۶٨۲٣ - تاریخ انتشار : ۲۱ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : از نوشته‌ی آقای نقره‌کار در گویا نیوز:
«انکار حضور مجاهدین خلق در جنبش آزادیخواهانه و ضد دیکتاتوری در میهنمان چشم بستن بر واقعیت است.»

آقای نقره‌کار!

نوشتن چنین جمله‌ای دست‌کم گرفتن شعور خواننده و توهین به عقل سلیم است.

(ضمناً من با فریاد بلند جنایت‌ رژیم عراق در قرارگاه اشرف و قتل عمد انسان‌های بی‌گناه و نگون‌بختی را که اسرای مسعود رجوی هستند محکوم می‌کنم.)
٣۶٨۰۹ - تاریخ انتشار : ۲۱ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : با سلام
اقای نقره کار بزرگترین جنایتی که جمهوری اسلامی مرتکیب شده ایجاد کینه عمیق در دل روشنفگران است .که باعث می شود حقیقت اشکار در زیر این کینه پنهان گردد و فرد مثل شما از یک دیکتاتور بدتر از احمدی نزاد دفاع کنبد.مطمعین باش رجوی اگر کوچکترین پایکاه مردمی داشت همه را۲۴ ساعت در خیابانها نگاه می داشت .درضمن اگر در سه شنبه های اعتراض مردم استقبال نکردند به خاطر سو استفاده باند رجوی بود.مردم ایران از همه دیکتاتور ها بیزار هستند .چه رجوی چه احمدی نزاد
٣۶٨۰۶ - تاریخ انتشار : ۲۱ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : رژیم آخوندها و مجاهدین دارای بینش مشترک ودر عماکرد مکمل همدیگرند.
هر کشت و کشتاری برای رسیدن بمقاصد سیاسی ـ اقتصادی از جانب هر کسی که باشد محکوم است. و اما از پیام ذیل میتوان برداشت کرد که آیا خمینی از مجاهدین درس فرمان «قتل و کشتار» گرفت و یا بالعکس؟
پیام «تاریخی» سازمان مجاهدین خلق به آیت الله خمینی (مورخ ۲۸ بهمن ۱۳۵۷)
« مجاهد اعظم حضرت آیت الله خمینی، مجاهدین خلق ایران و عموم فرزندان انقلابی شما در این میهن با قلبی سرشار از احترام فرمان قاطع شما را مبنی بر محاکمه (چند ساعته!!) و مجازات فوری چهارتن از عناصر جنایتکار و خیانت پیشه رژیم پیشین دریافت داشتند. این اقدام متهورانه و انقلابی را که روشنایی بخش چشمان و تسلای قلوب تمام مردم محروم این سرزمین به ویژه خانواده های داغدار شهدا و شکنجه دیدگان است، به شما و تمام مردم قهرمان کشورمان تبریک و تهنیت می گوییم. باشد که دیگر در این کشور کسی بکشتار(؟) و شکنجه و آزار مردم بی پناه و فرزندان پیشتاز آنان دست نیابد. 
حضرت آیت الله ـ شما با این فرمان انقلابی پرتو دیگری از چهره راستین مکتب توحید و ایدءولوژی ما اسلام به جهانیان عرضه کردید. لذا بازهم مشتاقانه امیدواریم که بدون کمترین توجه به برخی پادر میانیهای شرک آمیز نو سازشکارانه و بگو نه ای هر چه سریعتر داد این خلق مظلوم را و شکنجه دیده ما تا آخرین نفر از بقیه عناصر ضد انقلابی نیز باز ستاده شود. همانها که بگفته قرآن کریم در این سرزمین «فسادی بزرگ بپا کرده و تولید و نسل مارا ضایع می داشتند» و اکنون این سان در برابر مکافات اعمالشان ریاکارانه به توبه و زاری نشسته اند. همان ها که هزاران هزار را در شهرها و روستاهای ما داغدار و عزادار کردند و به خاک سیاه نشاندند، همانها که در منف حمایت اربابان امپریالیست و دار و دست ارتجاعی شان هرروز و هر شب در کمین انقلابیون مانشسته و به انواع توطئه گری و مفسدجویی مشغولند.
اینجاست که بازهم با الهام از قرآن کریم ادامه حیات آزادی سیاسی و اجتماعی خلق مان را در گروه قصاص هر چه سریعتر تمامی آنه میدانیم. سازمان مجاهدین خلق ایران» (کیهان ۲۸ بهمن ۵۷).
مجرم بودن و یا نبودن «متهمان» در قبال اعمالشان فقط در یک دادگاه صالح و بر اساس منشور حقوق بشر میتواند مورد بررسی قرار گیرد. آنروزی که بدون دادگاه «مجرمان» را بقول مجاهدین اعدام انقلابی کردند، و هر گروه و تشکیلاتی پیامهای شادباش برای خمینی جهت میفرستادند، آنروز شکست انقلاب و نهضت آزادیخواهی و دموکراسی طلبی مردم آغاز شد.
عملیات فروغ جاویدان
«شش روز پس از قبول قطعنامه توسط ایران و در شرایطی که نیروهای عراقی با بهره‌برداری از ضعف شدید روحیه نیروهای ایرانی مجددا به خرمشهر حمله کرده و تا آستانه تصرف آن پیش می‌روند، سازمان مجاهدین عملیاتی با نام فروغ جاویدان را آغاز می‌کند. هدف مجاهدین از این عملیات تصرف تهران اعلام می‌شود اما بر خلاف دو عملیات قبلی به شکست گسترده و تلفات شدید سازمان منتهی می‌شود. این آخرین فرصتی بود که از سوی صدام به مجاهدین برای تجزیه بخشی از خاک ایران و ایجاد یک منطقه خودمختار داده شده بود.» (ویکی پدیا).
عملیات «فروغ جاویدان» را فقط در حد «حمله ماجراجویانه و فاجعه بار» خواندن، نهایت بی اطلاعی از تاثیر چنین حمله فرمایشی بر استوار گردیدن استبداد عریان ولایت فقیه در جامعه ایران است. و از نویسنده ای روشن بین بعید بنظر میرسد.
٣۶۷۹۵ - تاریخ انتشار : ۲۱ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : خوانندگان، خود می توانند قضاوت کنند
در ارتباط با آنچه کسی که با یک نقطه کم کردن از سه نقطه، به من «پاسخ» داده است، به خوانندگان گرامی توصیه می کنم که یک بار کامنت مرا و استدلال های آن کامنت را بخوانند، و یک بار هم کامنت ایشان را و «پاسخ» ایشان را.
به نظر من، آن وقت معلوم می شود که چرا بعضی ها می توانند بعضی ها را فریب دهند و احساس را جایگزین منطق کنند.
تا این بعضی های دوم، به محض برخورد با یک متن منطقی (منطق درست یا غلط) فورا احساساتشان گل می کند و پاسخ منطق را (منطق درست یا غلط) را اینگونه می دهند، آن بعضی های اول هم وجود خواهند داشت و در دل به همه کس و همه چیز خواهند خندید.

محور بحث من اصلا و ابدا اصلاح طلبان و غیر اصلاح طلبان نبود. آیا بود؟ خوانندگان، خود قضاوت خواهند کرد. خودم هم سرنگونی طلب هستم، نه اصلاح طلب. هرچند با حفظ احترام عمیق نسبت به اصلاح طلبان شرافتمند. همان ها که بسیاری اشان در تظاهرات، یا در کهریزک ها با مچ بند و بازو بند و پیراهن سبز، و با رأی به موسوی و کروبی، به شهادت رسیدند، و یا همین حالا در زندان ها پرچم شرف و استواری مردم و مبارزه اشان را برافراشته نگاه داشته اند...

محور بحث من، رفتار ناشایسته رهبری مجاهدین بود که یک بُعد این فاجعه را تشکیل می دهد، و قطعا اگر با رفتار غیر مسئولانه این رهبری برخورد نشود، و موضوع را فقط در یک بُعد آن ببینیم، به این رهبری این امکان را خواهیم داد تا باز زمینه ساز فاجعه های بزرگتر شود.
جنایتکاران حرفه ای مثل حکومت ایران و حکومت عراق، به جنایات خود ادامه می دهند. با آن ها به گونه ای دیگر باید سخن گفت، و روی سخن من با آن ها نبوده است. چگونه می توان با زبان کامنت با آن جانیان حرف زد؟
سخن من بر سر ضرورت عدم سکوت در برابر رفتار کسانی است که با فرهنگ شهید پروری و ارتزاق از خون شهیدان خو گرفته اند، و به همان دلایلی که نوشتم و یکی یکی برشمردم، آگاهانه و عالمانه و عامدانه، افراد اردوگاه اشرف را در حالی که هیچ امیدی به ایفای نقشی مثبت برای آن افراد در عراق وجود ندارد، در عراق نگاه می دارند.

یک کلمه هم به «الف باران» می گویم:
محسن کدیور را رهبر جنبش معرفی کردن، نشانه صداقت نیست و آدم را به کسی که چنین می کند خوشبین نمی سازد. آن هم در حالی که خود موسوی و کروبی هم خودشان را رهبر جنبش نمی دانند، و همراهان جنبش می نامند، و در واقع امر هم چیزی به جز این نبود و نیست.
آن ها «تشنه خون مجاهدین» نیستند. اگر بگوییم مجاهدین که مرتبا آن ها را با نام «باند مغلوب» در برابر «باند غالب» می نامند، و مبارزه آن ها با کودتاگران را «جنگ گرگ ها» معرفی می کنند تشنه خون آن ها هستند سخنمان شاید به حقیقت نزدیک تر باشد...
٣۶۷۹۲ - تاریخ انتشار : ۲۱ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : در جواب (...)
جناب (...) شما میتوانید هر ثانیه سر خودتان را کلاه بگذارید و در اینکار سیاه را سفید ، روز را شب، قاتل های حرفه ای را رهبر و قمه کشان و بازجویان و شکنجه گران را اصلاح طلب برای خود جا برنید ولی باور کنید که انسان های آگاه کشور که بسیار هم زیادند، نه ارزشی به این نوع نگاه دارند و نه گول این مسایل را میخورند اگر غیر از این بد مطمئن باشید که الان آمریکا و کل غرب و دستگاه های تبلیغاتی آنها به رهبری بی بی سی همانگونه که زور چپان خمینی را "رهبر انقلاب" ایران در سال ۵۷ کرد و بقدرت رساند. امروزه هم موسوی و کروبی و همدستان را بقدرت میرساند. مشگل کار آنها این هست که میداند که اکثر مردم ایران آگاهند و گول هیچ باندی از رژیم را نمیخورند و از بالا تا پایین این رژیم را جنایتکار شکنجه گر و دزد و شیاد میدانند. صد البته شما بخاطر هر دلیلی که هست مختارید همچنان در رویای بقدرت رسیدن سبز های سیدی باشید.
٣۶۷۹۱ - تاریخ انتشار : ۲۱ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : نا بودی مجاهدین خلق هدف اصلی خمینی بود
جناب دکتر نقره کار گرامی هدف خمینی نابودی کامل سازمان مجاهدین خلق ایران بود و فاجعه ۶۷ را آفرید. رهروان خمینی مانند احمدی نژاد و کدیور هم تا زنده هستند دنبال این هدف می باشند. مالکی هم یک نوچه خامنه ای می باشد و برای رسیدن به این هدف با کمک آمریکا این کشتار وحشیانه را انجام داد تا رضایت مقام ولایت را بدست آورده باشد. گیت هم سال ۲۰۰۹ در عراق بود و هم روز قبل از کشتار در حمله اخیر به کمپ اشرف. آمریکا برای نابودی مجاهدین خلق ایران سالهاست با جمهوری اسلامی همکاریهای لازم را انجام می دهد. کلینتون سال ۹۷ لیست سیاه را راه انداخت و بوش در ۲۰۰۳ اشرف را بمباران نمود که به دهها کشته و صدها زخمی منجر شد. فرانسه هم در پشتیبانی جمهوری اسلامی خانم مریم رجوی و دهها نفر را سازماندهی کرد که منجر به دهها خودسوزی گشت تا توطئه متوقف گردید و رسیدیم به اوباما که در دو کشتار اشرف هماهنگ و همراه خامنه ای و مالکی بود. امثال شیخ کدیور هم پادو این سیاستهای ضد انسانی بوده و هستند چه در زمان حیات خمینی و چه در کسوت اپوزیسیون خارج کشوری نظام. لابی حکومتی در خارج بسیار قدرتمند و فعال و پیچیده می باشد. یک بخش این لابی تحت پوشش صلح و ضد جنگ دائما دشمنی اش را با مخالفان جدی نظام انجام می دهد. موفق و پیروز باشید
٣۶۷٨٣ - تاریخ انتشار : ۲۱ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : حقیقت این کلک در ظرافت آن نهفته است.
آقای مسعود، هر چند که شما نقره کار"ید"، به یقین اما برداشت آن زرین است.بی حاصل بودن راهکار های اصلاح طلبان حکومتی تنها به سیاست سرکوب و حفظ قدرت حاکمین کنونی در کشور برنمیگردد.هوشیاری و رویگردانی مردم و بخصوص جوانان آگاه و شجاع ایران از عملکرد این طیف دیروزین حاکمیت جهل و جنایت و استبداد مذهبی است که سرنوشت آنها را قلم زده و خواهد زد.دیگر نمیتوان با دستی عبا و ردا را چسبید و با دیگر دست به چشم این مردم و خواسته های جنبش ضد استبداد مذهبی و سکولار آن خاک پاشید.

با سپاس و درود
٣۶۷٨۲ - تاریخ انتشار : ۲۱ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : آیا توهمتان ریخته است یا در بهمان پاشنه می چرخد
"دل خوش داشتم (و داشتیم) که جماعتی از میان مسلمین هموطن به راه اصلاح دین و مذهب شان رفته اند و بر آنند این دین و مذهب به آزاداندیشی و آزادیخواهی و انسانیت نزدیک کنند. برای روشنفکر خواندن این جماعت علیرغم تکفیرها و انتقادها، تاریخ ایران و جهان زیر و رو کردیم تا دلایلی برای توضیح و توجیه ادعایمان دست و پا کنیم, و کردیم، اما دریغ که کدیورها نشان داده اند گره بر باد زدیم و تکفیرکنندگان و منتقدان درست گفته و می گویند، که آزاد اندیشی و آزادیخواهی، و حقیقت جویی که شاخصه های روشنفکری ست در بساط این جماعت کیمیاست"

آقای نقره کار: پاسداران و بچه اخوندهایی که یک شبه به ولتر و خبرنگار رنگ شده و بعنوان اپوزیسیون معرفی شده اند توسط همان ایده هایی بوده است که در بالا اشاره کرده اید. تا اخوندی نعلینهایش را کنار گذاشت و کفش پوشید، هورا کشیدید و اعلام پیشرفت کردید. این را از همان خمینی شروع کردید و تا کنون با پشتیبانی از خیل "اصلاح طلبانی" که برای نجات جمهوری اسلامی از انقلاب مردم خود را رنگ زدند انجام داده اید. شما هنوز در این ۳۰ سال و چندی متوجه نشده اید که خمینی ضد امبریالیست و اخوند خنده رو خاتمی و دیگران برای سرکوب انقلاب مردم به هر "حیله ای " متوسل می شوند. این چه منافعی است که هر بار می گویید اشتباه کردید و دور بعد با ظهور یک اخوند خندان دیگر دل از دست می دهید. ترس از انقلاب مردم آدم را مجبور می کند به هر خس و خاشاکی متوسل شود. اما همانطور که در این ۳۰ سال تجربه کرده اید، ازادی و برابری در ایران بدون سرنگونی این رژیم تازیانه و دار ممکن نمی شود. تمام جناحهای این رژیم بخشهایی از مافیای قدرت هستند و میباشند که برای حفظ اساس این مافیا به هر ترفندی متوسل می شوند تا جلو سرنگونی انرا بگیرند. اساس برای اینها حفظ نظام است از انقلاب مردم. اختلافاتشان باهم بر سر تقسیم قدرت و پول است و بس. اینها نه اینکاره بوده اند و نه اینکاره هستند. شما بهتر است توهم خود را دور کنید و برای یکبار هم شده دست از حمایت از باندهای مختلف حکومتی بردارید. اگر حمایتهای امثال شما و ایجاد اپوزیسیون تقلبی نبود، جنبش انقلابی مردم بسیار زودتر این رژیم را سرنگون کرده بود و مجبور نبود اینهمه بها بدهد. به صف انقلاب مردم بیایید و دست از حمایت از این پاسدار ولتر ها و بچه اخوندها بردارید. دعوای اینها بر سر لحاف مردم است و ربطی به خواسته های مردم ندارد.
٣۶۷۷۹ - تاریخ انتشار : ۲۱ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : آقای نقزه کار واقعاً از شما انتظار نداشتم
در ابتدای مقاله تان نوشته اید " دل خوش داشتم (و داشتیم) که جماعتی از میان مسلمین هموطن به راه اصلاح دین و مذهب شان رفته اند و بر آنند این دین و مذهب به آزاداندیشی و آزادیخواهی و انسانیت نزدیک کنند." آقای نقره کار از شما انتظار نداشتم که به یکسری جمهوری اسلامی خواه که هنوز حاضر نیستند کوچکترین نقدی به خمینی کنند و تازه می خواهند مردم ایران را به دوران طلائی امام رجعت دهند دل خوش کنید. مثل اینست که یک سوسیال دمکرات آلمانی بگوید دل خوش داشتم طرفداران هیتلر مرامشان را اصلاح کنند. دوم مشکل دین اینها نیست، چون بسیار مسلمان آزاده می شناسم که می گویند اگر اسلام و هر دینی در خدمت مردم نباشد به هیچ نمی ارزد. اینها باید خودشان اصلاح شوند یعنی تفکرشان تغییر کند. مشکل خود این خبرگان هستند که باید در درجه اول تلاش کنند خود را اصلاح سازند و تفکر خود را با دمکراسی و حقوق بشر تطبیق دهند. بعد وقتی آزادیخواه شدند می توانند دین و مرامشان را به تفکر آزادیخواهانه خود تطبیق دهند. تازه آقای کدیور بارها دروغ گفته است. مگر او در سخنان خود در مقابل میلیون ها بینده تلویزیون صدای آمریکا نگفت جوانان ایران شعار نه لبنان، نه عزه، جانم فدای ایران را سر نداده اند. مگر ایشان کتابی در رد ولایت فقیه ننوشته است ولی وقتی به ولایت فقیه خمینی می رسد خمینی میشود امام خمینی که ولایت فقیه اش هم امامانه بوده است(نقل به معنی). حالا هم درباره کشتار هزاران جوان دربند بی گناه برای توجیه جنایات خمینی( هولوکاست ایرانی) باید دروغ سرهم کند.
آقای نقره کار تا زمانی که شاگردان،یاران و رهروان خمینی، دهه وحشت خمینی را به نقد نکشند و نقش خود را در شکل گیری استبداد مذهبی جمهوری اسلامی بیان نکنند و صادقانه به نقد نکشند به اندازه سر سوزنی هم نباید به آنها دل خوش کرد. که دل خوش کردن به اینها خود فریبی و مردم فریبی می باشد.
خمینی در فرانسه دم از آزادی و حقوق مردم می زد و در پاسخ خبر نگاری که از او پرسید دمکراسی اسلامی شما چیست؟ گفت همین دمکراسی است که شما دارید. او که از آزادی کمونیست ها و ملیون و... و اجباری نبودن حجاب و آزادی بیان و قلم حرف می زد ایران و ایرانیان را ویران کرد. و با یک فتوا دستور کشتار قریب ۵ هزار نفر را داد. اینها که می خواهند ما را به آن دوران طلائی رجعت دهند دیگر نمی دانم چه آشی برای مردم ستمدیده ایران دیده اند. خدا می داند که اگر جمهوری اسلامی خواهان لائیک و دینی به سرکار بیآیند چه به سر مردم غم زده خواهند آورد.
در پایان از شما دکتر مسعود نقره کار بابت مقاله افشاگرانه تان متشکرم که مثل همیشه آموزنده بود. البته فرقه رجوی بسیار خطا کرده اند ولی ما نباید دروغ را حتی درباره دشمن مان از روی مصلحت بپذیریم که دروغ مادر تمام فسادها است.
موفق باشید: فرید راستگو
٣۶۷۶۹ - تاریخ انتشار : ۲۱ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : گر‌ به خلوت میروند آن حرف دیگر میزنند !
قرار بر این بود که رهبران جنبش سبز سخن از "دفاع از کرامت انسانی‌ و حقوق بنیادین بشر،فارغ از مذهب،جینسیت،قومیت و موقعیت اجتمایی و استقرار و تضمین موازین حقوق بشر به عنوان یکی‌ از مهمتری دستاوردهای تاریخ و حاصل خرد جمعی همه انسانها،مورد تایید و تاکید جنبش سبز است " بگویند ! مردم ایران را به "صلح طلبی" و "تنفر از خشونت" که صد البته اگر در مقابل حکومت باشد ترغیب میکردند ولی‌ با مخالفین خود و حکومت ، چرا زبان "سبز" به ناگهان سرخ میشود ! چرا ؟ چرا رهبران جنبش سبز کینه‌ای خونین با مجاهدین دارند ؟! آیا به خاطر اینکه "میکشم میکشم آنکه فرزند آیت الله منتظری را کشت" ؟! انفجار مجلس شورای اسلامی بوسیله مجاهدین خلق نبود و این واقعه هنوز از اسرار فاش نشده جمهوری اسلامی ایران است ! آقای کدیو هم در سخنرانی‌ خود، خود را ناشیانه به نا آگاهی‌ میزنند.با صداقت تمام بگویید که ما سپر محافظتی این حکومت بوده و هستیم ! چطور میشود که شما هم "ناخودی"‌های مردم را غربال می‌کنید و هم برای مخالفین حکومت شمشیر میکشید و هم خود را مخالف حکومت میدانید ! هم دم خروس از زیر عبا پیداست و هم عکس مار در دست است !
٣۶۷۶۷ - تاریخ انتشار : ۲۰ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : به بهانه مقاله مسعود نقره کار گرامی
آقای مسعود نقره کار بسیار گرامی!
ضمن سلام و شادباش های نوروزی

نخستین نکته ای که باید در نظر داشت این است که جنبش کنونی مردم ایران، از طیف های متنوعی تشکیل شده است، و فردی مثل محسن کدیور و افرادی نظیر او نماینگی کننده بخش غیر قابل دفاعی از میان اصلاح طلبان هستند، و به هیچ وجه نباید موضوع گیری او و امثال او را به حساب جنبش، و یا به حساب کل اصلاح طلبان، و مخصوصاً به حساب کسانی مثل موسوی و کروبی در بند اسارت گذاشت.

ثانیاً چون موضوع مقاله شما به هر حال و خواه و ناخواه، با موضوع فاجعه اخیری که در اردوگاه اشرف اتفاق افتاده است ارتباط پیدا می کند، فکر کردم با کسب اجازه از شما، تکمیل شده و به تفصیل بیشتر و دقیق تر بیان شده کامنت کوچکی را که در رابطه با این فاجعه نوشته بودم در پای مقاله شما بنویسم.
این کامنت، با کامنت قبلی متفاوت است و آن را با تفصیل نسبی، تکمیل کرده است:

فاجعه ی اخیر اردوگاه اشرف، دارای ابعاد مختلفی است:
یک بُعد آن، حکومت ایران و افراد نزدیک به این حکومت که حاکمیت عراق را زیر سایه امپریالیسم به عهده دارند است. این ها جنایتکاران حرفه ای هستند و کارشان همین است که می بینیم.
یک بُعد دیگر آن، دستگاه رهبری مجاهدین است که برای معامله در بالا با امپریالیسم، در حالی که خودش در جای امن مستقر شده است، افراد اردوگاه اشرف را سال هاست که در عراق نگاه داشته است و به آن ها وعده می دهد که به زودی پیروزمندانه به ایران خواهند رفت، و می فریبدشان که «شهر اشرف» است که الهام بخش مبارزات داخل کشور است و «کانون استراتژیک قیام» است.
در این راه از هر وسیله ای هم استفاده می کند. از ایدئولوژی سکتاریستی ارتجاعی و خمینی گونه خود، تا تهدید و ارعاب و کار های زشتی که نوشتنشان هم برای من دشوار است.
و بُعد دیگر هم امپریالیسمی است که رهبری مجاهدین، نه تنها هنوز نفهمیده است که ذره ای شرافت، و ذره ای وفاداری و حق شناسی نسبت به خدماتی که به او می شود در او وجود ندارد و به راحتی می تواند هر کسی را که به او خدمت کرده است قربانی منافع و معاملات خود کند، بلکه همچنان به یاری او در جاگزین کردن محال در محال خود با جنبش کنونی مردم ایران، امید بسته است.

جنایت جدید نوری مالکی و حکومت ایران، نه اولین است، نه غیر قابل پیش بینی بوده است، نه غیر قابل پیشگیری بوده است، و نه تضمینی برای عدم تکرار آن در آینده وجود دارد .
تا کی باید یک عده مثل افراد اردوگاه اشرف که روزی برای مبارزه به آنجا رفته بودند و هنوز هم در اندیشه مبارزه هستند، قربانی رژیم از یک طرف، و قربانی ناجوانمردی ها و خودپرستی های امثال مریم و مسعود از طرف دیگر باشند؟
تا کی باید این «رهبری پاکباز»، از خون آن ها ارتزاق کند، و فرهنگ شهید پروری و اصالت شهادت را ترویج نماید؟
تا کی باید جان آن ها دستمایه معاملات جهانی «رهبران عقیدتی» اشان با امپریالیسم شود؟
تا کی باید ما این موضوع مهم را نادیده بگیریم که همه کسانی که در قبال نگاه داشتن افراد اردوگاه اشرف در عراق به وسیله رهبری مجاهدین خلق سکوت کرده اند، یا آن را تبلیغ و ترویج می کنند، خواهی نخواهی نقش بدی در تکرار این فجایع داشتند و خواهند داشت؟

این که چند تن از افراد سطح دوم و سوم و چهارم (واقعی و نه اسمی) مجاهدین هم در این اردوگاه هستند، و عمدتا بعد از نگرانی رهبری از طغیان ها و نارضایی های داخل اردوگاه، از کشور های اروپایی به آنجا فرستاده شده اند تا اوضاع اردوگاه را تحت نظارت و کنترل در آورند را نباید با بقیه امور یکی گرفت.

به چند نکته اساسی دیگر هم حتما باید اشاره کرد:
۱ ـ امکان پناهندگی و حضور افراد اردوگاه اشرف در کشور های اروپایی کاملاً مهیاست. چرا که تعداد زیادی از سیاستمداران با نفوذ اروپا، از بلند مرتبه تا میان مرتبه، با مجاهدین خلق روابط بسیار نزدیک دارند و مرتبا هم در مراسم مختلف آن ها سخنرانی می کنند.
اگر رهبری مجاهدین خلق، یک صدهزارم یا حتی یک میلیونیم نلاش خود برای نگاه داشتن افراد اردوگاه اشرف در عراق را، با استفاده از همین هاکه گفتم، در جهت خروج آن ها به خارج از عراق، و به صورت غیر متمرکز (و یایا حتی کمی متمرکز) در کشور های اروپایی به کار می بُرد یا ببرد، قطعاً و بدون تردید موفق می شد و خواهد شد.

۲ ـ اما رهبری مجاهدین خلق، درست در جهت معکوس این کار، حرکت می کند و تمام تلاشش برای نگاه داری افراد اردوگاه اشرف، در خاک عراق بود و هست. چه از طریق خودش، وچه از طریق همان اروپایی ها، و چه از طریق لابی های بسیار قدرتمند خود در آمریکا مثل (نئو کان ها ـ اسراییل گرایان ـ رییسان سازمان های سی در دو دوره، و و رییس اف بی آی در یک دوره ـ وزیران ارشد و تعیین کننده کابینه جرج بوش، مثل وزیر امنیت و ضد تروریسم او، و وزیر «دادگستری» او در ایام شکنجه گاه ها و زندان های مخوف آمریکا در خود آن کشور و سراسر جهان، و چندین وزیر دیگر آن جنایتکار منفور ـ ریسان ستاد مسترک نیرو های زمینی و هوایی و دریایی آمریکا در دو دوره، رودی جولیانی، پاتریک کندی حز ب دموکرات و رقیب باراک اوباما ـ جان بولتون ـ نئوکان ها در کلیت خود ـ مشاور تا همین جهار ماه پیش اوباما ـ و حتیس رییس پرنفوذ کنونی کمیته روابط خارجی آمریکا که بعد از پیروزی جمهوری خواهان به ریاست این کمیته رسیده است، یعنی ایلنا رز لهتینن، و…
همه افراد نامبرده در فوق به علاوه کثیری دیگر، در مراسم مجاهدین و سمپوزیوم ها و کنفرانس هائی که به صورت غیر منتظره ای در ماه های اخیر تشکیل می دهند سخنرانی می کنند و به حمایت پر شور در نگا ه داری افراد اردوگاه اشرف در خاک عراق تأکید می کنند.

۳ ـ رهبری مجاهدین و شخص مسعود رجوی، صد ها بار بر این سخن بی پایه تأکید کرده اند که «اشرف، کانون استراتژیک قیام است»، «جوانان ایران، میارزه را از اشرفی ها آموخته اند، و اشرف نشا» نامیده می شوند»، و «اگر اشرف بایستد، همه در کنار ما خواهند ایستاد» و…
آیا در چنین صورتی، قابل تصور یا قابل اعا هست که دلیل نگاه داری افراد اردوگاه اشرف، به خاطر نبودن امکان انتقال مسالمت آمیز آن ها به کشور های امن است و نه به دلیل آنچه رهبری مجاهدین برای معامله با از ما بهتران به آن نیاز دارد؟

۴ ـ دولت دست نشانده آمریکا که در عین بندگی و بردگی آمریکا روابط بسیار نزدیک با حاکمان ایران دارد، مثل همین حاکمان، جنایتکار است و فاقد مشروعیت.
اما مجاهدین خلق «میهمانان صدام» بودند و نه پناهنده. از آن گذشته، کل نظام صدام امروز سرنگون شده است و همه چیز باید از نو تمورد بحت قرار بگیرند. از جمله «پناهندگی» که اصلاً از اول هم در مورد مجاهدین خلق، صدق نمی کرد.
شبانه روزی هزار بار دشنام دادن به حکومت عراق و نخست وزیر آن ادن، اعلام این که ما کاری کرده ایم که نتیجه انتخابات عراق به نفع فلنا و فلا و فلان تغییر کند، و اعلام این که ما اینمجا هستیم تا حکومت کشور همسایه را سرنگون کنیم و… با موضوعی به نام «پناهندگی» حتی در یک کشور مستقل و تا حدودی آزاد، چه برسد به کشوری تحت حاکمیت مزدوران امپریالیسم و متحدین حکومت ایران، منطقی است؟

۵ ـ کنوانسیون های سازمان ملل، به حفظ جان افراد غیر نظامی بیگانه در مدت معین و فوق العاده اشغال، اشاره دارد، نه بر موضوعی همیشگی.

۶ ـ وقتی که مهم ترین اعضای سازمان مجاهدین، مثل خود مریم رجوی، در فرانسه به عنوان پناهنده زندگی می کنند و در این کشور به شدت فعال هستند، آیا این ادعای درستی است که اروپایی ها از ترس انتقام حکومت ایران و تروریسم آن نمی توانند به افراد دیگر مجاهدین خلق پناهندگی بدهند؟
به آین اضافه کنیم این را هم که در حدود یک سوم ساکنان اردوگاه اشرف، یا پناهنده کشور های اروپایی و آمریکا و یا شهروند و دارای تابعیت این کشور ها هستند.

۷ ـ آن که دوستدار واقعی افراد معمولی مجاهدین، مثل ساکنان اردوگاه اشرف است، تلاش نمی کند تا به توجیه رفتار رهبری این سازمان که هنوز نمی فهمد که امپریالیسم، ناجوانمرد تر و پست تر از آن است که به قول و قرار های خود وفا کند بپردازد.
وقتی ما در برابر سیاست زشت این رهبری سکوت می کنیم، و وقتی که این سیاست را به عنوان تعیین کننده ترین پارامتر در وقوع چنین فجایعی نادیئده می گیریم و مورد اشاره قرار نمی دهیم، و یا از همه بد تر به توجیه این سیاست می پردازیم، به تناسب موضع خودمان، در پیش آمدن چنین فجایعی، و در تکرار شدن آن ها سهیم هستیم.

با احترام به شما مسعود نقره کار گرامی
و با پوزش از خوانندگان این کامنت که کمی طولانی شد.
٣۶۷۶٣ - تاریخ انتشار : ۲۰ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : حقه بازی دمکراتهای دودوزه باز
هر چه میخواهیم به این نو دمکراتهای حقه باز خوشبین شویم باز دم خروس ظاهر می شود به این مطمئن می شویم که این حاضر به محکوم کردن حمامهای خون دهه شصت نیستند.
٣۶۷۶۱ - تاریخ انتشار : ۲۰ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : قلمت سبز، آقای نقره کار
مقاله شما سرشار از حقایقی است که این روزها وارونه اش کرده اند. جدا از اظهارات سراپا دروغ آقای کدیور، کسانی که خبر حمله به اردوگاه اشرف و کشته شدن ده ها نفر از ساکنان را شنیده و سکوت کرده اند نیز به راستی کاری مشابه نظر کدیورهاست. بویژه سکوت در برابر کشتن نسل دوم و سومی هائی که روزگاری والدینشان مجاهد بودند و بی هیچ اختیاری در این اردوگاه به دنیا آمده و در آن رشد کرده اند.
آقای نقره کار عزیز، مثل همیشه نظرتان معقول و منطقی و از خاستگاه اندیشه نویسنده ای نشأت گرفته است که نگه داشتن شأن و حرمت آدمی، برایش مفهومی بزرگ و ارجح دارد.
٣۶۷۶۰ - تاریخ انتشار : ۲۰ فروردين ۱٣۹۰