از : امید پرورشی
عنوان : پیش درآمد قطعنامه ! بوی ستیزه و جنگ و ویرانی می دهد.
شرق کردستان چه معنا می دهد !؟ شما از همان جملات نخست، همچون خلفتان پ کا کا ، ساز را از سر گشادش می زنید. اول از بازی طولانی کردن لیست شهدا دست بردارید و برای همین مردم کرد ایرانی کار دموکراتیک و علنی بکنید و با زندگی مردم زحمتکش کردستان و جان فرزندانشان اینطور نامسولانه و سرسری قمارِ سیاسی نکنید که بعد بیایید با زبان بی زبانی از رژیم شناسایی طلب کنید و آدرس میز مذاکره را بدهید. آن مثلا شبیخون ها و کشتن و کشته دادن ها وهیجان زدگی تا به خودکشی کشاندن دختر جوان هوادارتان در ماکو چه بود (اگر تصفیه سازمانی نبوده باشد البته ) و این قطعنامه چیست؟ معلم مبارز علنی، کمانگر، بدون هیچ ارتباطی با دسته ی شما ، دارد چوب هیاهوی بی سرانجام شما را می خورد و همه ی ما داریم تلاش می کنیم از حکم غیر انسانی برهد و نجات یابد و فعالیت های با ارزشش را پی گیری کند. مردم کردستان یا هرجای ایران به این آدمها که شانه به شانه شان کار و تلاش می کنند نیاز دارند نه به تفنگچی های کوهستان. به مردم بگویید و اعلام کنید خطا کرده اید. این بهتراست تا اینکه عملا از رژیم مهلت بخواهید. به پ کا کا نگاه کنید و اگر حساب سرتان می شود یک آمار و برآورد سرانگشتی از حاصل کارش عرضه کنید. جز حرمان و نابودی هست و نیست مردم بوده؟ جز چرخش حمایتی بین سوریه و ایران بوده؟ آیا از هردو حامیان مسلحتی اش بازی نخورده؟ حامی شما اکنو ن کیست و شما کی می خواهید حداقل با خودتان صادق باشید !؟
٣۹۵ - تاریخ انتشار : ۲۶ اسفند ۱٣٨۶
|