اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۵ شهريور ۱٣۹۷ -  ۶ سپتامبر ۲۰۱٨

اینجانب حمزه درویش، زندانی عقیدتی-سیاسی ۲۵ ساله اهل سنت و تالش زبان با شنیدن خبر اعتصاب آقای رامین حسین پناهی و نگهداری وی در انفرادی بسیار متاثر شدم و تصمیم گرفتم این توضیح کوتاه را خدمت افکار عمومی عرض کنم.

گاهی مواقع نوشتن از برخی دردها واقعا سخت و شنیدن آن تراژدی دردناکی است که قلم از بیان آن عاجز و ذهن از تصور آن ناتوان است. در کجای دنیا و طبق چه آیین، رسوم و قانونی که انسانی و منطقی باشد به جای رسیدگی و جواب دادن به خواسته انسانی که مظلومانه در بند است، او را به عنوان تنبیه و یا ساکت و خاموش کردن صدای مظلومیتش در سلول انفرادی می‌اندازند تا هر لحظه و ثانیه را در انتظار مرگ باشد!؟

حکومتی که مدعی پیروی از اسلام است، طبق چه معیار و دستور اسلامی و اخلاقی با زندانی که تنها جرمش عدالت جویی است اینطور برخورد کند؟

تا جایی که از دین اسلام مطالعه و تحقیق کرده‌ام، هیچ وقت چنین رفتاری و برخوردی را با اسیر و زندانی در بند روا نمی‌داند، بلکه برای کسی که چند روزی یا نهایتا چند ماهی در زندان و اسارت است توصیه می‌کند که بهترین رفتار و برخورد انسانی را با او داشته باشید و از غذایی که خودتان می‌خورید به آن‌ها غذا بدهید و تمام کرامت و عزت انسانیتشان را حفظ کنید. اسلام همان دینی است که اسیران جنگی را مشروط بر اینکه به ده نفر خواندن و نوشتن یاد بدهند آزاد می‌کند و یا او را بدون هیچ شرط و مقابله‌ای آزاد می‌کند. این کجا و رفتارهای ظالمانه و مستبدانه به اسم دین و اسلام کجا؟

این روزها وجود آقای رامین حسین پناهی در سلول انفرادی در زندان گوهردشت کرج در حالی که در اعتصاب است قلبم را متالم و جریحه‌دار ساخت زیرا خودم به مراتب آن را تجربه و لمس کرده‌ام. بارها در اعتراض به ظلم و پرونده‌سازی که در حق اینجانب شده دست به اعتصاب غذا زدم، اما به جای رسیدگی و جواب با تحت فشار قرار دادنم در سلول انفرادی و تهدید به احکام سنگین‌تر و تبعید به زندان‌های جنوب کشور و مهیا کردن اسباب خودکشی و ضرب و شتم، مرا وادار به فک اعتصاب کرده‌اند. به همین خاطر حال آقای رامین حسین پناهی را که چه حالی در سلول انفرادی تنگ و تاریکی که بسیار گرم، بدون هیچ منفذ و تهویه هوای است و فضایی خفه و بدون هیچ امکانات ساده و اولیه دارد را درک می کنم، جایی که تنها روی موزاییک و با سه عدد پتوی کثیف با شکم گرسنه خوب به سر می بد و بدتر از همه با تهدید و فشار با دستبند و پابند چه حالتی می‌تواند داشته باشد؟

خودم آن اذیت‌ها را کشیده‌ام و با ایشان و خانواده و تمام زندانیان سیاسی که هم‌درد با ایشان هستند، هم‌دردی می‌کنم. بصورت روشنی در جمهور اسلامی و زندان‌های آن‌ها طبق قوانین انسانی با یک متهم برخورد نمی‌شود و اصلا معیار و ملاک محکوم کردن من و امثال رامین حسین پناهی و باقی زندانیان عقیدتی ارتکاب جرم نیست، بلکه ما محکومیم به دلیل عدم همکاری و تبدیل نشدن به یک نیروی جاسوسی گوش به فرمان ارگان‌های امنیتی جمهوری اسلامی.

تنها جرم ما این است که نمی‌خواهیم برای آزادی خودمان شاهد بدبختی و تباه شدن زندگی هزاران انسان دیگر باشیم، ما صرفا میخواهیم در جامعه ای انسانی مبتنی بر روایط انسانی زندگی کنیم.

حمزه درویش، زندان رجایی شهر کرج


* به گزارش هرانا، حمزه درویش زندانی سنی مذهب، ۲۴ ساله اهل تالش به اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” در دادگاهی پرابهام به ۱۸ سال حبس محکوم شد که میزان ۱۵ سال آن را باید تحمل کند.