اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۶ تير ۱٣۹۷ -  ۷ ژوئيه ۲۰۱٨

اگر در نمایش قبلتر سالانه مجاهدین حضور ترکی الفیصل آل سعود انرژی جدیدی در کالبد سازمان مجاهدین خلق دمیده بود، امثال به زعم خانم رجوی و دیگر گردانندگان این فرقه "تحول مهمتری بر گردهمایی امثال مقاومت اثر گذاشت". این نه مشاهده ما بلکه ادعای دستگاه تبلیغاتی خود سازمان مجاهدین است. سایت رسمی مجاهدین تحت عنوان پیام گردهمایی پاریس چنین نوشته است. "یکی دیگر از تحولات مهمی که بر گردهمایی امسال مقاومت اثر می‌گذاشت، تغییر سیاست مماشات آمریکا با رژیم آخوندی بود. با بیرون رفتن آمریکا از توافقنامه برجام، برگی سیاسی ورق خورد که لاجرم بر کلیه مسائل مبتلابه ایران از نظر داخلی و منطقه‌یی و بین‌المللی اثر گذاشت. این رویداد، منادی یک تغییر در چشم‌انداز سیاسی و اجتماعی ایران نیز گردید".   
افق سیاسی و ذوق زدگی دو ساله سازمان مجاهدین از عروج ترامپ دست راستی و فاشیست در هیئت حاکمه بورژوا امپریالیستی آمریکا در همین نقل قول بالا به طور فشرده بیان شده است. در شرایطی که جبهه بشریت آزادیخواه در سراسر دنیا از قدرت گیری راست افراطی در دنیا به تنگ آمده و تصمیمات و عملکرد کمتر از دوسال دولت راسیستی آمریکا جهان را با مخاطرات جدی روبرو کرده است، فرقه مجاهد و کل اپوزیسیون راست پروغربی ایران استراتژی و افق خود را زیر نام "آزادی ایران" به تصمیمات اتاق بیضی شکل کاخ سفید و جست و خیزترامپ راسیست و متحدان جهانی و منطقه ای تروریسم دولتی آمریکا گره زده اند.
سالها تقلای مجاهد در بارگاه ارتجاع جهانی و منطقه ای، در کریدورهای دم و دستگاه دولتی و غیر دولتی آمریکا و دیگر دولتهای غربی و عربستان و دیگر دولتهای مستبد و تا مغز استخوان ضد مردمی منطقه به نام "دیپلماسی و استفاده از شکاف دولتها" توجیه شده است. فرمول قدیمی استفاده از "شکاف دولتها" با انواع تبصره و اما و اگر و قید و بندی که وقت خودش هم بر آن وارد بود، اگر در دوران جهان دو قطبی و جنگهای کلاسیک ارتش کشورها در مقابل هم مورد استفاده نیروهای اپوزیسیون کشورهای مختلف بوده، امروزه به هیچ وجه مجوز بند و بستها و تبدیل شدن به بخشی از نقشه سیاه ارتجاع جهانی و منطقه ای و در این مورد مشخص دولت ترامپ در آمریکا و حکومتهایی چون عربستان در خاورمیانه نیست. معادلات جهانی و منطقه ای عمیقا تغییر کرده است. گستراندن وسیع تقابلهای قومی و مذهبی توسط قدرتهای جهانی و منطقه ای و دولتهای کوچک و بزرگ در مقابل حریفان خود، به تباه کشیدن جوامع و راه اندازی پاکسازیهای قومی و مذهبی به بخش ثابت نقشه ارتجاع جهانی و منطقه ای تبدیل شده است. در همین سه دهه گذشته سناریوهای سیاه در خود اروپا و یوگوسلاوی سابق، در رواندا و سومالی و سودان و لیبی قاره آفریقا و در خاورمیانه سناریوهای تباه کننده جامعه افغانستان و عراق و سوریه امروز از این دست است. در این سناریوهای سیاه تحمیل شده، شاهد بودیم که با چه سرعتی جریانات ارتجاعی قومی و مذهبی محلی را تجهیز و به جان جامعه انداختند. قطعا مناسبات این جریانات ارتجاعی با حامیان جهانی و منطقه ایشان از منظر هیچ جریان سیاسی با پرنسیب و مسئولیت پذیراجتماعی و سیاسی نه تنها با فرمول "استفاده از شکاف دولتها" قابل توجیه نبوده، بلکه مایه انزجار بشریت مترقی هم بوده و هست. برکسی پوشیده نیست، جست و خیز مجاهد و بخش زیادی از نیروهای قومی و مذهبی و فدرالیست و ناسیونالیست عظمت طلب در ایران و امیداری آنها به نقشه ارتجاع جهانی و منطقه ای و دولت ترامپ از این جنس و ضد منافع مردم ایران است. مجاهدین یکی از نمونه های تیپیک جریانات سناریو سیاهی امید بسته به آمریکا و غرب و همگام شده با دولت تا مغز استخوان سیاه و ضد مردمی عربستان در خاورمیانه است.


مجاهد: بازیگرکدام سناریو؟


مجاهدین جریانی بی ریشه و غیر اجتماعی و یک سکت منزوی صحنه سیاست ایران است. مجاهد هیچ جنبش واقعی ولو ارتجاعی در جامعه ایران را نمایندگی نمیکند. در بطن جدال جنبش ها و نیروهای طبقاتی و اجتماعی ریشه دار، فرقه مجاهد و دیگر فرقه های قومی مذهبی جایگاه جدی ندارند. اما در جهان بی لنگر و به هم ریخته کنونی، در خاورمیانه عمیقا بی ثبات و دستخوش تحولات عمیق، در دنیای راه اندازی سناریوهای سیاه، اتفاقا خطر دارودسته های قومی و مذهبی و جریانات بی ریشه و غیر اجتماعی، خطر سکتهای ضد اجتماعی نامسئول را باید جدی گرفت. در فضای سیاسی ایران در کنار روند رشد و گسترش جنبش کارگری و جنبشهای اجتماعی رادیکال از دی ماه سال گذشته تا کنون، در کنار گسترش روند سرنگونی جمهوری اسلامی، واقعیت اینست خطر یک روند دوم، روند آماده کردن ماتریال و مصالح یک سناریوی سیاه در جریان است. مجاهدین یکی از ماتریالها و "آلترناتیوهای" این روند دوم و یکی از بازیگران تحمیل سناریوی سیاه در ایران خواهد بود. این پدیده را دو دهه قبل منصور حکمت در نوشته با ارزش "رویاهای ممنوع مجاهد" چنین بیان کرد:

"واقعیت اینست که حضور در سناریوی دوم هنر زیادی نمیخواهد. نه فقط مجاهد، و کلیه احزاب و گروههای سیاسی که امروز وجود دارند و یا بخصوص میتوانند با انفجار رژیم اسلامی از درون آن بوجود بیایند، بلکه هر جک و جانور و هر ماجراجویی که بتواند صد نفر را با تامین رزق شان، با تراشیدن هویت قومی و مذهبی خاص برایشان یا صاف و ساده با ارعاب و تحریکشان، دنبال خود بکشاند، در کابوس سیاسی آینده ایران جایی خواهد یافت. در یک کشور بحران زده، در یک سرمایه داری شکست خورده و به بن بست رسیده، زیر هر سنگی، ته هر لجنی، یک "رئیس جمهور" و "نخست وزیر" و "رهبر" و "امام" یافت میشود.

مجاهد برخی از شرایط شرکت در سناریوی دوم، سناریوی سیاه، را فراهم کرده است. میداند چگونه میشود پول و حمایت این یا آن دولت را بدست آورد، با بازار اسلحه دست دوم آشنایی دارد، هنر فرقه سازی را یاد گرفته، از سکتاریسم و سازمان پرستی درجه یکی برخوردار است و بخصوص نشان داده است که "اهل بقاء" است و انعطاف پذیری و قدرت تطبیق با شرایط را دارد. اما با همه اینها، در چنان شرایطی مجاهد همچنان جزو بازیگران فرعی صحنه خواهد بود. مجاهد میتواند در آن زمان رئیس جمهور هم داشته باشد. در واقع تنها در این حالت است که رویای ریاست جمهوری اینها میتواند جامه عمل بپوشد، بعنوان بخشی از کابوس مردم. اما "رئیس جمهور رجوی" در آن حالت یکی از چندین و چند رئیس جمهور و نخست وزیر و رهبر خود گمارده در کشور خواهد بود که با توپ و خمپاره به سر و کله هم میزنند و شهر و خانه و کارخانه و بیمارستان و مدرسه مردم را روی سرشان خراب میکنند."
از هشدار منصور حکمت و جنبش ما در دو دهه قبل تاکنون مجاهدین خلق در مسیر بالابردن ظرفیتهای مضر و سناریو سیاهی در آینده تحولات ایران گامهای نگران کننده تری برداشته است. در مسیر مبارزه انقلابی و رادیکال برای سرنگونی جمهوری اسلامی، همزمان ایجاد صف خودآگاه قطب چپ جامعه در مقابل تقلاهای مخرب نیروهای راست و افشا و ایزوله کردن فرقه های قومی و مذهبی و جریاناتی مثل مجاهدین یک وظیفه حیاتی ما کمونیستها و جنبش آزادیخواهانه و سرنگونی خواه واقعی جمهوری اسلامی است. این وظیفه را باید جدی گرفت.