عنوان : پیروزی در اتحاد هم اندیشان است... پیدا کنید هم اندیشان را...
هم میهن گرامی, آقای امیرحسین لادن, درود بر شما!
برای سرنگونی حکومت تبهکار اسلامی, لازمست که بیشینه نیروهای میهنی در جبهه ای گسترده, بر بنیاد "حد اقل هایِ مشترک", گرد هم آیند. درون این جبهه, اتحادی از نیروهای دمکراتیک پیگیر میتواند (و باید) شکل بگیرد که سکان اصلی پیشرفت مبارزه برای گسترش آزادیهای دمکراتیک, ژرفش دمکراسی و بهروزی فزاینده ی مردمان ایران باشد.
از آنجا که زمان و رخدادهای اجتماعی منتظر هیچکس نمیشوند, نیروهای دمکراتیک پیگیر, پیش از آنکه در گوشه ی ناچاری گرفتار آیند, باید اتحادی میان خود برقرار ساخته و آماده ی هدایت جبهه گسترده میهنی باشند. دشواری کار اتحاد اینجاست که این نیروها چندان هم اندیش نیستند. برای نمونه, سازمان راه کارگر سه تکه شده است, حزب کمونیست-کارگری سه یا چهار پاره شده, فداییان چندین تکه شده اند... پرسش اینجاست که اگر این تکه پاره ها میتوانستند با هم بیندیشند, چرا بسوی پراکنش رفتند؟
نوشتار شما برخلاف عنوان آن, "چگونگی ... ایجاد همبستگی میان نیروهای دمکراتیک اپوزیسیون" را مشخص نمیکند. بیگمان, همه ی این نیروها به "جمهوریت, دمکراسی و لائیسیته" باور دارند اما سخت اسیر پیشداوریها و ترس های و مباداها هستند تا آنجا که تکروی را به با هم بودن ترجیح میدهند. آسانترین راه برای ایجاد همبستگی میان این نیروها, کار مشترک بر بنیاد حداقل هایِ مشترک است. آیا شما راه دیگری در نگر دارید؟
۹۰۹٣۲ - تاریخ انتشار : ۲ شهريور ۱٣۹٨       

عنوان : همه با هم!
همه با هم خمینی چونکه از طرف ایشان مطرح شد ،دلیل بر اشتباه بودنش نیست.
جامعه به سمت حرکتی دمکراتیک قدم گزارده است و از قبول یک رهبری مطلق اجتناب میکند ،مرحله را میتوان ملی دمکراتیک سکولار ارزیابی کرد و به همین جهت هر کس در توانش علیه دیکتاتوری عقب افتاده مذهبی در تلاش است.
ما فعلا نمیتوانیم حد و مرز برای مبارزان تعیین کنیم چون در کنار حاکمیت قرار خواهیم گرفت.
و به تنهایی توانایی و نیروی لازم را نداریم.
۹۰۹۲۲ - تاریخ انتشار : ۱ شهريور ۱٣۹٨