از : م حسین
عنوان : مقاله بر نکته مهمی دست می گذارد، اما راه جایگزینی ندارد
اگر تولید کننده ای توان صادرات جنسش را داشته باشد، اصلا ترجیح می دهد به علت بازی های سودآور ارزی آن را صادر کند. اینکه بگوییم اگر شما نخرید صادر می کند، درست به نظر نمی رسد.
هدف پویش های تحریم کالا، تنها پایین آوردن قیمت یک کالا نیست. علل بسیار متنوعی پشت آن است که بزرگ ترین آن گرد هم آوری و پیوند دادن مردم در جریان پویش های شبکه ای است. اینکه بجای یک پویش اجتماعی یعنی تحریم کالا که آن را بی اثر می دانیم، بیاییم بگوییم مشکل از نولیبرالیسم است. جایگزین درستی نمی تواند باشد. لازم است پویش دیگری تعریف شود که جایگزین پویش قبلی شود.
مقاله بر نکته مهمی دست گذاشته: نولیبرالیسم. با این وجود، علت گرانی کالا ها صرفا نولیبرالیسم نیست. این حد از افزایش قیمت را در همهٔ کشورهایی که آن ها هم از سیاست های جهانی نولیبرالیستی تبعیت می کنند یا آن را اعمال می کنند، نمی بینیم. سوء مدیریت، سیاست های خارجی پان اسلامیستی بحرانزا ، تحریم فراگیر اعمال شده توسط امپریالیسم آمریکا، فساد سیستماتیک فراگیر و از کنترل خارج شدن نقدینگی و بسیاری از عوامل دیگر نیز علاوه بر نولیبرالیسم بر گرانی دیوانه وار اثر گذاشته است. جمهوری اسلامی از معدود کشورهایی است که سیاست مخرب نولیبرالیستی را در شرایط تحریم گستردهٔ اقتصادی و عدم دسترسی به بازارهای جهانی بکار گرفته است. اساس نولیبرالیسم بر جهانی سازی و دسترسی به بازارهای جهانی تنظیم شده که در نوع جمهوری اسلامی آن نقض شده است. این شیوهٔ اقتصادی را باید نوع تازه ای از نولیبرالیسم اقتصادی غارتگرانه بازشناخت و شاید بهتر باشد مانند سایر امور در جمهوری اسلامی یک پسوند «اسلامی» به آن اضافه کرد و گفت «نولیبرالیسم اسلامی».
٨۹۱٣۶ - تاریخ انتشار : ۱ فروردين ۱٣۹٨
|
