سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

درباره‌ی روحانیت و خمینی در آستانه‌ی انقلاب

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : امیر ایرانی

عنوان : چپ مدعی
نوشتار منتشره در پی چیست، خود پرسش برانگیز است.
وقتی اعلامیه فعلی که تحت نام رهائی ۳ مطالعه شود، مشاهده می شود که نکات کارشناسانه ا ی مفید در مورد وضعیت اقتصادی وقت آن دوران و قبل از آن آورده است.
اما وقتی به قسمت پیش بینی ها و پیشگوئی ها که انجام گرفته می رسیم یک مشکوکیتی برجسته می شود.
تاریخ انتشار اعلامیه مربوط به قبل از ۲۲ بهمن ۵۷ است اما قسمت هایی از پیش بینی ها و پیش گوئی ها ناظر براین می شود که وقایع رخ داده شده را دارد گزارش می دهد؛ که این موضوع پرسش برانگیز است!؟
اگر بخواهیم در مورد نوشتار آقا و یا خانم الف ر نکاتی را بیاوریم می توان گفت:
ظاهراً نوشتار می خواهد پیام دهد که ما( یعنی این گروه چپ خاص) هیچ شراکتی در شرایط بوجود آمده نداشته ایم و تنها گروه صادق وپاک چپ اندیش هستیم و بقیه بخشی از جنایتکاران چهل سال قبل هستند.
فرض را براین می گذاریم گفتار و ادعاهای این چپ بوده های ظاهراً دور اندیش درست باشند.
اما وقتی به بن مایه های فکری آنها توجه شود چه در آن دوران و چه در این دوران اعتقادی به آزادی و دمکراسی در آنان مشاهده نخواهد شد؛ بلکه آنان، رهائی را در بقدرت رسیدن گروهی قلچماق تحت نام چپ با ایده لوژی خاص چپی می بینند که تجربه تاریخی، نتیجه وحشتناکی از این نوع چپ اندیشی را به نمایش گذاشته است؛
پس این عدم شراکت این گروه خاص، هیچ حقانیتی برای آنان نمی آفریند.
اگر آن حرکات در آن دوره، ناشی از منزه طلبی ی روشنفکرانه ی خاصی بوده که این منزه طلبی در عمگرایی آن دوره نشان از مشکوک بودن اعمال است یا انزوا طلبی ی راحت طلبانه معنی می دهد.
و نکته دیگری را که نمی توان نادیده گرفت اینست:
اگر این گروه بعداً در تله های اطلاعاتی و یا امنیتی رژیم فعلی گرفتار شدند، نوع رفتارشان با بازجویان چگونه بوده است، آیا براساس این بوده که بقیه چپ اندیشان و یا لیبرال مسلکان مانع تحقق چپ خاص آنان است!؟
نکات بسیار است،نظر دهی محدود.
٨٨۶٨۵ - تاریخ انتشار : ۵ اسفند ۱٣۹۷       

    از : هوشنگ فرخجسته

عنوان : نوشته ی غیر مسئولانه و غیر چپ
نگارنده نویسنده ی این مطلب بنام « الف.ر» را نمی شناسد.
ولی خودم را می شناسم و خیلی دقیق تر از « الف .ر» میداند که در قبل و بعداز انقلاب چه کردیم بخصوص نگارنده که اکثریتی شدم . پروسیه انشعابات را نیز میداند.
وقتی این داستان سرائی ها را میخوانم فقط نمی فهمم که مگر میشود کسی بنام چپ این قدر شلخته و غیر مسئولانه بنویسد.
«الف .ر» نوشته :
[بخش‌ قابل توجهی از فدائیان چند سال در سطوح مختلف از رژیم جمهوری اسلامی و سرکوب‌های شدید آن پشتیبانی کردند و وارد همکاری همه‌جانبه‌ای با رژیم شدند؛ در مقابله با گروه‌های مخالف و جناح شبه‌لیبرال رژیم به جناح شبه‌فاشیست آن به رهبری خمینی یاری رساندند تا این‌که سرانجام نوبت به قلع و قمع خود آنها فرا رسید.]
۱. بعداز اشغال سفارت ۱۳ آبان ۱۳۵۸ بحران درونی سازمان چریکهای فدائی خلق بعداز انتشار اعلامیه ای که در آن از مواضع ضد امپریالیسیتی خمینی حمایت شده بود تشدید گردید.
۲. بعداز بستن خونین دفاتر سازمانها در دانشگاه ها در بهار ۱۳۵۹ به بهانه ی انقلاب فرهنگی انشعاب اقلیت ـ اکثریت در سازمان چریکهای فدائی خلق کلید خورد.
۳. در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ جنگ عراق علیه ایران شروع شد .
۴. فدائیان اکثریت در سال ۱۳۶۰ با انتشار برنامه ی موسوم به «شکوقائی جمهوری اسلامی..» رسما با مشی اتحاد ـ انتقاد از جمهوری اسلامی حمایت کرد و در مورد سرکوب مخالفان حکومت از ۳۰ خرداد ۶۰ بعد از حکومت حمایت نمود.
۵. در سال ۱۳۶۱ حکومت جمهوری اسلامی به حزب توده حمله کرد که بلافاصله فدائیان اکثریت مخفی و رهبران آن از کشور خارج شدند.
بدین ترتیب از مقطع انشعاب اقلیت ـ اکثریت سال ۵۹ تا سرکوب حزب توده در سال ۱۳۶۱ فقط ۲ سال گذشت.
بسهم خود ، نسبت به مواضع و برخوردهائی که در این دو سال در سپهر سیاسی ایران
داشته ام شدید نسبت به خود و سازمان انتقاد داشته و خوشبختانه کسی در هیچ سطحی وجود ندارد که زیر بار انتقادها نرفته باشد. ولی دروغ و تحریف و غلّو هرگز قابل قبول نیست و برعکس اگر چپ ها از چنین روش ها استفاده کنند سئوال های بزرگی در پی خواهد داشت.
در این یادداشت قصد ندارم وارد مواضع دیگر جریانات شوم.
فقط برای « الف .ر» نوشتم که جریان اکثریت بعداز بستن دفاتر سازمانها ۱۳۵۹ شکل گرفت و در سال ۱۳۶۱ بعداز حمله به حرب توده دیگر تمام جریانات سرکوب شده بودند.

برای این ۲ سال برای هر کلمه نادرست جریان اکثریت مسئولیت می پذیرم ولی ادعای جنابعالی [بخش‌ قابل توجهی از فدائیان چند سال در سطوح مختلف از رژیم جمهوری اسلامی و سرکوب‌های شدید آن پشتیبانی کردند] را غیر مسئولانه و غیر مشخص تبیین می کند.
٨٨۶۷٣ - تاریخ انتشار : ۴ اسفند ۱٣۹۷       

    از : صبا

عنوان : از چهار لینک دو تا هنوز باز نمی شوند
حالا دو لینک اول باز می شوند. اما دو لینک دیگر پایین تر هستند و باز نمی شوند
٨٨۶۷۲ - تاریخ انتشار : ۴ اسفند ۱٣۹۷       

    از : آ. بزرگمهر

عنوان : پنجره ی کامنت گزاری یا تابلوی اعلانات
آقای قاسم خاکسار
ممکن است نظرتان را در مورد این مقاله بنویسید تا شاید خوانندگان از آن بهتر استفاده کنند؟
ممکن است در باره ی نظرات دیگران اضهار نظر بفرمائید تا روشن شویم.
مثل اینکه اینجا را با بخش آگهی ها اشتباه گرفتید.
٨٨۶۷۰ - تاریخ انتشار : ۴ اسفند ۱٣۹۷       

    از : قاسم خاکسار

عنوان : دو سند از سایت اندیسه و پیکار
دمکراتهای انقلابی ! انقلابیون کمونیست !
کارگران ، دهقانان و طبقات متوسط جامعه ، نیروهای جنبش دمکراتیک و ضد امپریالیستی جامعه ما را تشکیل میدهند. در این جنبش انقلابیون کمونیست در کنار دمکراتهای مذهبی بر علیه دشمنان قسم خورده خلقهای مبارز ما ـ امپریالیسم آمریکا و رژیم شاه ـ ، مبارزه می نمایند . هرگونه کوششی در جهت تفرقه و تشتت این نیروها ، هرگونه کوششی در جهت نفاق و بر انکیختن این نیروها بر علیه هم ، مستقیما بنفع دشمن تمام شده و آب به آسیاب آنها می ریزد.
بکوشیم صفوف خود را هر چه فشرده تر ساخته ، خرابکاریها و تلاشهایی را که از طرف برخی نیروهای ارتجاعی در جهت تفرقه و تشتت نیروهای انقلابی میشود افشاء نمائیم.
برقرار باد همبستگی نیروهای انقلابی خلق!
بخش مارکسیستی ـ لنینیستی سازمان مجاهدین خلق ایران
آبان ماه ۱۳۵۷
لینک اصل سند:
http://peykar.info/PeykarArchive/Mojahedin-ML/pdf/barkhi-elamiyehaye-mojahedin-ML.pdf

نامهء سرگشادهء سازمان پیکار در راه آزادی طبقهء کارگر
به امام خمینی، رهبر جمهوری اسلامی ایران
لینک اصل سند:
http://peykar.info/PeykarArchive/Peykar/Etelaiyeh/Peykar-۱۳۵۸۰۱۲۴.pdf
لینک نشریه "رهائی" دوره اول شماره ۳ :
http://www.vahdatcommunisti.org/Rahaii-۳-۵۷-۱.pdf
٨٨۶۶۷ - تاریخ انتشار : ۴ اسفند ۱٣۹۷       

    از : ژاله

عنوان : لینک ها
لینک ها فعال نیستند. متن اصلی مقاله در دسترس نیست. لطفا تصحیح کنید.
٨٨۶۶۱ - تاریخ انتشار : ٣ اسفند ۱٣۹۷       

    از : محسن متقی

عنوان : خطا
نویسنده مقاله، به نحو اغراق آمیزی از سندی (!) سخن می‌گوید که فقط تکه پاره هایی از آن را نقل می‌کند که هم مغشوش اند و هم اینکه بازگو کننده ادبیات چپ آن زمان است! بگذریم از اینکه محفل هایی چون اتحاد کمونیستی در آستانه انقلاب ۵۷ سر ده ها میزند!
جالب اینکه نویسنده از محفل هایی چون سمند یا مهم‌ترین از همه سازمان پیکار و پیش از آن از مجاهدین م ل و یا دیگرانی که هرگز خمینی و آخوندها. را نپذیزفتند سخن نمیگوید!
نکته دیگر اینکه در آن دوره از جنبش چریکی، چه فدایی و چه مجاهد، چیزی باقی نمانده بود. تعداد فداییانی که هنوز دلبسته جنگ چریکی بودند، از انگشتان یکدست هم کمتر بود! خوشبختانه هنوز شاهدان از آنان باقی مانده اند. با این حال نویسنده طوری از مبارزات شکوهمند مسلحانه یاد می‌کند که انگار در سال ۵۰ و ۵۱ است. این نگاه حکایت از این دارد که نویسنده این سند، هنوز در خارج کشور بوده و از وضعیت نیروها در ایران بی خبر بوده است.
این مدال به خود دادن ها، اندکی مضحک به نظر می‌رسد!
٨٨۶۶۰ - تاریخ انتشار : ٣ اسفند ۱٣۹۷       

    از : قاسم خاکسار

عنوان : قانون اساسی، شمشیر چوبین مبارزه
آبان ۵۷
"۲ ــ توجه به ماهیت واقعی طبقاتی رهبری جناح‌های درگیر در مبارزه (چه مذهبی و چه غیر مذهبی)، نه به موضعگیری‌های مصلحتی و رنگ پذیری های موسمی آن‌ها.
آنچه در یک تحلیل علمی اهمیت دارد این است که از ورای شعارهای انقلابی، مواضع رادیکال، رنگ پذیری‌های موسمی، تغییر پذیری‌های مصلحتی و تنوع شیوه های تاکتیکی، از طریق تعمیق در جهان بینی و توجه دقیق در پراتیک و عملکرد یک فرد یا یک گروه، ماهیتِ واقعیتِ موضع طبقاتی و اهدافِ استراتژیک آن فرد یا گروه شناخته و شناسانده شود. این کار با متوقف نشدن در سطح و با کنار زدن پوسته‌ها، مقدور خواهد بود. برخورد ما در نوشته‍ی حاضر با جناح‌های درگیر در مبارزه‍ی کنونی (چه مذهبی و چه غیرمذهبی) یک برخورد علمی و متکی به پیشروترین و انقلابی‌ترین جهان‌بینی‌هاست و از این نظر، امروز "نه"‌ها و فردا "آری"‌های آنها و بالعکس، شکافی در آن به وجود نمی آورد. جناحهای درگیر در مبارزه (جناح رادیکال مذهب، کمتر و جناحهای دیگر مذهبی و غیرمذهبی، بیشتر) هر قدر که بخواهند می‌توانند رنگ بگیرند و رنگ ببازند و یا به نوع متفاوتی جلوه گر شوند. آن چه در این میان، رنگ ناپذیر و تغییرناپذیر می‌ماند، ماهیت واقعی و موضع طبقاتی آنهاست. در این نوشته آن چه دقیقاً مورد توجه ما قرار داشت، ماهیت واقعی و موضع طبقاتی آنهاست، نه رنگ پذیری موسمی و موضع گیری‌های مصلحتی آنها. خواننده اگر از این نقطه حرکت کند، هیچ جا (حتی در آنجائی که توضیح اضافی را زائد تشخیص داده‌ایم) تضاد یا "شکافی" در تحلیل ما از موضع واقعی این جناح ها ــ با آن چه که امروز می گویند یا فردا خواهند گفت ــ نخواهد یافت."(صفحه ۸)

***
این جناح، علی رغم عبارت پردازیهای بظاهر رادیکال و انقلابی اش، برای طبقه‍ی کارگر و سایر زحمتکشان ــ در صورتی که برنامه هایش امکان پیدا کند که در سطح جامعه فعلیت یابد ــ آنچنان خطرناک خواهد بود که می تواند مبارزات رهائی بخش طبقاتی شان را سرکوب کند. بگمان ما پاره ای از مارکسیست ها میزان عظمت خطر را چنان که باید و شاید حس و درک نکرده اند. بسیاری از نیروهای دمکرات و آزادیخواه متوجه نیستند که ضدیت این جناح با قانون اساسی و رژیم سلطنتی نه از یک موضع انقلابی، بلکه از یک موضع فوق ارتجاعی است.

اگر در دهه‍ی دوم شهریور ماه ۱۳۵۷، این جناح ، بفرض محال، بقدرت می رسید، زندانها و شکنجه گاهها مجددا از کمونیستها پر می شد و صحنه های شلاق زنی از زندانها به خیابانها کشانده می شد. این جناح پس از استقرار و استحکام پایه های قدرتش سرنوشتی برای زحمتکشان تدارک می دید که اگر نه بدتر، بهتر از وضعیتی که قدرت حاکم امروز برایشان فراهم کرده است نمی بود. رهبر جناح "رادیکال" در مصاحبه با بخش فارسی رادیوی بی. بی. سی (در ۱۷ اکتبر ۷۸) اظهار داشت که اگر کمونیستها "براه راست" بر گشتند ما با آنها کاری نداریم ولی اگر خواستند "خیانت" کنند ما با آنها رفتار دیگری خواهیم کرد. [صفحه ۲۸ ]
***
این جناح در صحنه‍ی مبارزه‍ی ایران شرایط بسیار حساس و ظریف و دشواری را بوجود آورده است که اگر کمونیستها و نیروهای آگاه جامعه با هشیاری با آن برخورد نکنند، زیان های بسیاری ببار خواهد آورد. این شرایط بسیار حساس و ظریف و دشوار، دو جنبه‍ی متفاوت دارد: از یک طرف، حمایت بی قید و شرط از این جناح، کمک به پراکندن این توهم است که گویا این جناح مواضع انقلابی و یا حداقل مترقی دارد و نتیجه‍ی این کار، تحمیق توده ها و خیانت به خلق است، از طرف دیگر، مثبت ندانستن جنبه هائی از مبارزه‍ی ضد رژیمی این جناح ــ با علم به اهداف و برنامه های فوق ارتجاعی آن ــ و بهره برداری نکردن آگاهانه از آن جنبه ها، چپ روی و بنوعی کمک به ادامه حیات رژیم حاکم است. در موقعیتی این چنین دشوار و حساس، به عقیده‍ی ما ضمن اینکه باید از خصلت ضد رژیمی این جناح ( برای سرنگونی رژیم وابسته‍ی شاه) بشدت دفاع کنیم، در عین حال باید موضع و ماهیت فوق ارتجاعی این جناح را ( برای آگاهی دادن به توده ها )، با صراحت و شدت افشاء نمائیم. کمونیستها و نیروهای آگاه جامعه باید این دو جنبه از یک مسئله را از همین امروز تواماً در نظر داشته باشند. و اهمیت هر یک از این دو جنبه کمتر از دیگری نیست. [صفحه ۵۲ ]

ما بر خلاف کسانی که بروی کاغذ مارکسیست اند و نه در تحلیل ... معتقدیم که اگر همین امروز، در این لحظات بسیار حساس از تاریخ کشور ما، بر علیه این جناح [خمینی] موضع نگیریم و ماهیت واقعی آن را افشاء نکنیم به جنبش خلق و طبقه کارگر خیانت کرده ایم . وظیفه امروز ما افشاء کردن ماهیت ضد پرولتری و فوق ارتجاعی این جناح است نه اتحاد خاموش با آن. بیان حقیقت امروز دشوار است و خیلی ها را شوکه خواهد کرد و حداقل به تاسف وا خواهد داشت و فردا ، هیچ کاری از ارائه "تحلیل های علمی " و انتقاد از خود ، ساده تر نخواهد بود". [صفحه ۳۰]
http://www.vahdatcommunisti.org/GhanoneAsasi.pdf
٨٨۶۵٨ - تاریخ انتشار : ٣ اسفند ۱٣۹۷       

    از : کیا

عنوان : عجب !
یک جریان کمونیستی که تحلیل درست کرده بود چقدر نیرو داشت و چه میتوانست انجام دهد که انجام نداد را نویسنده توضیح نمی دهد!
خلاصه کاه را کوه کردن بخصوص بعد از چهل سال و بعد از اتفاقات سخت تاریخی را تحلیل علمی نمیتوان دانست.
٨٨۶۵۷ - تاریخ انتشار : ٣ اسفند ۱٣۹۷       

    از : احمد صلاحی

عنوان : کدام سند؟کدام سرمقاله ی کوتاه ؟ کدام مقاله مشروح « بحران سیاسی ..»
نوییسنده ی این مقاله ی «مهیج» بشارت داده : در اینجا «سندی» معرفی می‌شود که ۴۰ سال پیش در آذرماه ۱۳۵۷ منتشر شد:
«رهائی شماره ۳» (نشریه‌ی گروه اتحاد کمونیستی ــ بعد از انقلاب سازمان وحدت کمونیستی) ( vahdatcommunisti.org با یک سرمقاله‌ی کوتاه و مقاله‌ی مشروح «بحران سیاسی و اقتصادی رژیم و نقش روحانیون در گذار قدرت».
کاش ایشان می توانست در تفکیک مطالب خود موفق می شد .
متاسفانه نگارنده متوجه مضموم و پیام ایشان نشدم و نفهمیدم کدام سند بود ، کدام سرمقاله بود و کدام مقاله تشریحی راجعه به سرمقاله .
٨٨۶۵۴ - تاریخ انتشار : ٣ اسفند ۱٣۹۷       

  

 
چاپ کن

نظرات (۱۰)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست