عنوان : امیر جان
۱.مقاله از سر تیترش مشخص است که گمانه زنی میکند.
۲.من هم گمانه های محتملی را عنوان کرده ام.
اینکه چگونه پیش خواهد رفت،را در حال تجربه هستیم، کمی حوصله!

محترمترین حالت را میتوان از میان این غبار دید.

هدف هم اول تضعیف نیروهای وابسته به ایران بخصوص در عراق است و اگر لازم شود حملاتی موضعی به نیرو های ایران از طریق اسراییل با پشتیبانی آمریکا و متحدانش میباشد، اما دخالت جنگی در ایران از طریق زمینی با جمعیتی ۸۰ میلیونی در حال حاظر از احتمال کمی برخوردار است.
در نتیجه وقت هنوز به اندازه کافی برای اتحاد اپوزسیون موجود است.
سوال اصلی اینست که چگونه میتوان موفقیت اپوزسیون را به طوری نسنی تضمین کرد؟
٨٨۰٣۱ - تاریخ انتشار : ۲۶ دی ۱٣۹۷       

عنوان : خوش بحال بعضی ها که زود متوجه می شوند
با چند بار خواندن متوجه نشدم
حمله می شود یا حمله نمی شود؟
اگرحمله می شود حکومت عوض می شود یا عوض نمی شود؟
یا یک بخشی از حاکمیت تقویت می شود تا سیاست های حمله کننده را آشکارا وعلنی انجام دهد؟ عجب آش شله قلم کاری ارائه شده است.
اما ظاهرا آقای کیا متوجه شدند چه گفته شده است! خوش بحالش!
٨٨۰۲۹ - تاریخ انتشار : ۲۵ دی ۱٣۹۷       

عنوان : واقعبینانه
حال وظیفه اپوزسیون چه مشود؟
از اکنون باید برای این حالت طرحی ریخت
۱.در کنار حکومت از کشور دفاع بید کرد!
۲.آماده تشکلات مسلحانه مستقل باید شد؟
۳.اتحاد سریع همه نیروهای مخالف حول محور براندازی وبه حاکمیت حمل برد؟
الف با کمک خارجی ؟
ب.بدون کمک خارجی؟
......
چطوره متخصصان کمی بخود زحمت بدهند اگر نخواهیم سوریه ای شویم.
٨٨۰۲۲ - تاریخ انتشار : ۲۵ دی ۱٣۹۷