سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

بانک مرکزی فرزند اصلی و بالاترین موفقیت انقلاب سرمایه‌داری

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : peerooz

عنوان : تشکر
جناب امیدی,
با تشکر از توضیح, منظور اینست که بانک را سهام داران توسط کارمندان اداره میکنند و ما هردو با کلمات مختلف تقریبا همان حرف را میزنیم.
٨۲۲۴۱ - تاریخ انتشار : ۱۱ آذر ۱٣۹۶       

    از : مسعود امیدی

عنوان : بانک ها نماد و نماینده سرمایه مالی اند و...
پیروز گرامی
کلمات دارای بار معنایی ویژه خود هستند. همانگونه که به عنوان مثال خودروسازی ها نماینده سرمایه صنعتی هستند بانک ها هم نماینده سرمایه مالی اند ، همانگونه که بازار بورس و سهام نیز به نوعی دیگر می تواند نماینده سرمایه مالی باشد . چرا که میزان مبادلات بازارهای بورس چندین برابر ارزش دارایی های واقعی جهان است. از نظر ترمینولوژی علوم اقتصادی و مدیریت ، مفاهیمی چون کارخانه صنعتی، سرمایه صنعتی، سرمایه دار صنعتی و... ضمن اینکه ارتباط نزدیکی با هم دارند و از یک خانواده هستند اما عین هم نیستند و با هم تفاوت هایی هم دارند. بر همین اساس بانک نیز موجودیتی حقوقی و سازمانی است که سرمایه های مالی را متمرکز نموده و برای کسب سود سهامداران خود که همان سرمایه داران مالی باشند، مدیریت می کند. از این منظر بانک ها، بانک جهانی، صندوق بین المللی پول و همه نهادهای مالی در سطح جهانی به دنبال کسب بهره از طریق تعاملات بانکی و مالی که دائماً اشکال پیچیده تری به آن داده می شود، هستند. نکته تمرکز یادداشت من بر مسئله استقلال بانک مرکزی متمرکز بود و اینکه سرمایه مالی جهانی می کوشد تا از طریق این شعار سیاستهای مالی خود را بر کشورهای توسعه نیافته تحمیل کند که در بسیاری موارد همین باصطلاح سیاست های مستقل بانک مرکزی ، آنها را در جهت منافع سرمایه های مالی جهانی در برابر دولتهای ملی و دموکراتیک این کشورها قرار می دهد.
به هر حال اگر از رویکرد کلامی به موضوع بگذریم، آنچه را شما با اشاره به نقش صندوق بین المللی پول، بانک جهانی و سازمان تجارت جهانی در به انقیادکشیدن جهان به زیر سلطه نئولیبرالیسم از طریق مالی سازی و.... مورد توجه قرار داده اید ، منافاتی با پیام نوشته من ندارد و در یادداشت من نیز بر همین موضوع تمرکز شده است.
٨۲۲٣۴ - تاریخ انتشار : ۱۰ آذر ۱٣۹۶       

    از : مسعود امیدی

عنوان : بانک ها ، موجودیت های حقوقی و نماینده سرمایه داران مالی هستند.
پیروز گرامی
بانک ها، بانک جهانی، صندوق بین المللی پول و سازمان تجارت جهانی همگی سازمان هایی هستند که برای سود بردن از سرمایه مالی در سطح جهان و به شیوه هایی که شما به آن اشاره کرده اید، عمل می کنند. سرمایه داران مالی، بانک نیستند بلکه سهامداران بانک ها و سازمان ها و نهادهای مالی هستند. و در واقع بانک ها و نهادهای مالی نامبرده به عنوان سازمان هایی منافع این سرمایه داران را دنبال می کنند. به هر صورت کلمات دارای بار معنایی ویژه خود هستند . همان گونه که مفهوم شرکت خودرو سازی با سرمایه صنعتی متفاوت است و عین هم نبوده و خودروسازی نماینده سرمایه های صنعتی است، بانک ها نیز به عنوان موجودیت های حقوقی ، نماینده سرمایه مالی اند، بازار بورس نیز همینگونه و...
به هر حال اگر خارج از حوزه کلامی به موضوع توجه شود، شما نیز همان نگاه به بانک های مرکزی و سرمایه مالی را مورد تاکید قرار داده اید که در یادداشت من بر آن تمرکز شده است.
٨۲۲۲۹ - تاریخ انتشار : ۱۰ آذر ۱٣۹۶       

    از : peerooz

عنوان : "نماینده" ؟
جناب امیدی میفرمایند در "....بحران اقتصادی ۲۰۰۷ ....... مردم بدهکار به بانک ها از خانه هایشان بیرون انداخته می شدند.. " و ".......بانک ها اساسا نماینده سرمایه داران مالی بوده و .....". خیر, بانک ها "نماینده" نبوده بلکه خود سرمایه داران مالی میباشند و نه تنها در آمریکا بلکه به وسیله "صندوق بین‌المللی پول" و "بانک جهانی" و "سازمان تجارت جهانی", با حیله, نیمی از دنیا من جمله اروپا را وام دار نموده و با ریاضت های اقتصادی صاحب منابع ملی آنها گردیده و میگردند.
٨۲۲۲٨ - تاریخ انتشار : ۱۰ آذر ۱٣۹۶       

    از : مسعود ا امیدی

عنوان : استقلال بانک های مرکزی در برابر دولت های ملی و دموکراتیک به نفع سرمایه مالی جهانی است.
با درود به آقای شیری به دلیل ترجمه این مطلب ارزشمند که در آن با مرور شکل گیری سرمایه داری در کشورهای مختلف نشان داده شد که بانک مرکزی فرزند سیستم سرمایه داری است و بانکداران یا به عبارتی سرمایه مالی دارای قدرتی ورای نهاد های سه گانه مقننه، قضائیه و مجریه در نظام های های بورژوایی هستند. این واقعیت بویژه با حاکمیت سرمایه مالی ، به شکل عریان تری نیز عمل می کند. بانک های مرکزی که در اقتصاد بورژوایی از آنها به عنوان نهاد تنظیم سیاست های مالی و پولی یاد می شود، در واقع مهم ترین ابزار مدیریت و اعمال سیاست های مالی به نفع طبقه حاکم یعنی طبقه سرمایه دار هستند. هنوز زمان زیادی از تخصیص اعتبار به سرمایه داران آمریکایی برای باصطلاح خروج از بحران اقتصادی ۲۰۰۷ در زمان اوباما نگذشته است و این در حالی بود که مردم بدهکار به بانک ها از خانه هایشان بیرون انداخته می شدند. این عملکرد بانک های مرکزی نتیجه آن چیزی است که طرفداران سیستم سرمایه داری از آن تحت عنوان استقلال بانک مرکزی دفاع می کنند. در حالی که در جوامع سرمایه داری بانک ها اساسا نماینده سرمایه داران مالی بوده و دولتها و مراکز قانون گذاری و قوه قضائیه را به نفع طبقه مسلط هدایت می کنند ، در جوامع دموکراتیک با سمت گیری سوسیالیستی نمی تواند چنین باشد و از این رو در چنین جوامعی بانک های مرکزی باید در چارچوب سیاست های اقتصادی و مالی دولت های مردمی و دموکراتیک این کشورها عمل کنند . و اگر چنین نقشی را ایفا نمایند، مورد فشار از سوی سرمایه مالی جهانی قرار می گیرند. از همین رو شعار استقلاتل بانک مرکزی که به معنی استقلال آن از سیاست های دولت است، عمدتا تبدیل به یک شعار ضد دولتهای دموکراتیک و مردمی می گردد. چراکه چنانچه این بانک ها بر اساس قانونمندی های سرمایه مالی در جهان تصمیم بگیرند، نه تنها در خدمت دولتهای دموکراتیک و انقلابی نخواهند بود بلکه دقیقا در خدمت سرمایه مالی و سیستم جهانی سرمایه داری و علیه دولتهای ملی و دموکراتیبک نقش ایفا خواهند نمود.
٨۲۲۲۷ - تاریخ انتشار : ۱۰ آذر ۱٣۹۶       

    از : peerooz

عنوان : بهره و نزول پول
کامنت های پای مقاله, به شرطی که مربوط به مطلب باشد, حلاجی موضوع بوده و به درک آن کمک میکند. مدتهاست که تعداد کامنت های اخبار روز, به هر علتی کاهش یافته و به ویژه مقالات مربوط به دیدگاه و اقتصادی کمتر مورد توجه قرار میگیرد.

مقاله حاضر یکی از مقالاتی ست که بر ریشه گرفتاری های ما انگشت میگذارد و آن قدرت بانک ها و رابطه اعتبار و وام و نزول پول میباشد.

MICHAEL HUDSON استاد دانشگاه Missouri در کانزاس سیتی امریکا و یکی از برجسته ترین اقتصاد دانانی ست که عمر خود را صرف رابطه اعتبار و وام و بهره نموده است. ایشان در سال ۱۹۷۲ کتابی به نام سوپر امپریالیسم منتشر نمود و اقصاد دانان آنروز کاخ سفید او را به کاخ سفید دعوت کردند تا موضوع را برای آنها روشن نماید و از این نظریات سود بردند.

مقاله زیر آخرین مقاله ایشان و خلاصه ای از کتاب مزبور است که ابتدا به آلمانی و سپس به انگلیسی ترجمه شده است و موضوع آن اثرات سوء بهره و نزول پول بر رفاه مردم دنیا میباشد. مقاله طولانی ست و نمیشود خلاصه آنرا بیان کرد.

والنتین کاتاسانوف میگوید "در عالم مسیحیت محدودیت‌های سخت، حتی ممنوعیت‌هایی در رابطه با دادن پول و دیگر اموال بازای بهره وجود دارد." و در اسلام هم بهره پول امر حرام میباشد. آیا ممکن است ۳۰۰۰ - ۲۰۰۰ سال پیش مردم از اموری آگاه بودند که ما امروز از آن بی خبریم؟

https://www.counterpunch.org/۲۰۱۷/۱۱/۲۹/monetary-imperialism/
٨۲۲۲۰ - تاریخ انتشار : ۹ آذر ۱٣۹۶       

    از : peerooz

عنوان : "میافتاد" و "می افتد"
ترجمه, برخلاف آنچه تصور میرود, کار بسیار مشکلی ست بویژه برای افراد غیر حرفه ای و بکار بردن ابزار گوگل برای تایپ فارسی, که اگر دقت نشود کلمات نامناسب تایپ میشوند.
در کامنت قبلی کلمه انتهای جمله فارسی "میافتاد" نادرست و درست آن "می افتد" است. یعنی حتی امروز هم اگر مردم به ماهیت نظام بانکی و نقدی موجود پی ببرند قبل از طلوع آفتاب انقلاب بروز خواهد کرد.
٨۲۲۱٨ - تاریخ انتشار : ۹ آذر ۱٣۹۶       

    از : peerooz

عنوان : نظام بانکی و نقدی
هنری فورد آمریکایی، که شرکت خودروسازی فورد را در سال ۱۹۰۳ تأسیس نمود جمله معروفی دارد که شاید زیبایی آن در ترجمه گم شود و آن اینست:

"It is well enough that people of the nation do not understand our banking and monetary system, for if they did, I believe there would be a revolution before tomorrow morning"

همین بهتر که اهالی مملکت نظام بانکی و نقدی ما را درک نمیکنند وگرنه گمان دارم که قبل از طلوع آفتاب انقلاب براه میافتاد.
٨۲۲۰٨ - تاریخ انتشار : ۷ آذر ۱٣۹۶       

  

 
چاپ کن

نظرات (٨)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست