عنوان : پاسخ به هم‌میهن ارجمند س. آذر
با سلام ،
قبل از هر چیز، سپاسگذار از طرح نظرتان!
من با شما در مورد مبارزه بر علیه هر نوع تبعیض همراه هستم!
علت اصلی نوشتن این مقاله، بحثی است که اخیرا در مورد تنش‌زدایی با اسرائیل مطرح شده است، بویژه در میلینگ لیست اتحاد جمهوری‌خواهان. از این رو، من تمرکز خود را در نوشته بر مسأله یهودی‌ستیزی گذاشته‌ام. در مورد اعمال تبعیض‌های مذهبی در ایران، قبلاً مقاله نوشته‌ام و باز هم در آینده خواهم نوشت. در مورد تبعیض‌های ملی و ناسیونالیسم ایرانی دیگر دوستان مطلع مقالات بسیار خوبی نوشته‌اند و من لزومی به تکرار آن‌ها احساس نکردم. اما توضیح چند نکته ضروری است.
اول، یکی از نکات مهم برای من ، تأکید بر وجود سطح بالای تبعیض سیستمیک در ایران ، اعم از دینی، جنسیتی، قومی می‌باشد. این تبعیض سیستمیک و ساختاری باعث گشته که ما وجود آن را احساس نکنیم. درست مثل اینکه شما در مکانی با ارتفاع زیاد از سطح دریا زندگی کنید. شما فقط وقتی به کنار دریا بروید، موضوع اختلاف سطح را درک می‌کنید، و به عکس.
دوم، ما باید در مورد بسیاری از پدیده‌ها بر اساس ارزش‌ها و اصول معینی قضاوت کنیم. بدون این ارزش‌ها قادر به برخورد صحیح با مسائل غامض جامعه نیستیم. طبعا درک ما از بسیاری از ارزش‌ها با یکدیگر متفاوت است. با این وجود، این ارزش‌ها و تفکر انتقادی تنها سلاح‌های ما برای ایجاد یک فرهنگ ضدهژمونیک در جامعه می‌باشد. در این مورد مشخص، فقط تکیه کردن بر چیزی به نام منافع ملی نمی‌تواند راهگشا باشد زیرا ان یک تیغه دو لبه است ( طبعا من مخالف استفاده از واژه منافع ملی نیستم به ویژه ان که این واژه می‌تواند بار تبلیغاتی زیادی داشته باشد).
سوم، تأکید بر درهم تنیدگی انواع تبعیض‌ها، این درهم تنیدگی در مجارستان خود را به شکل یهودی‌ستیزی، اسلام‌هراسی، و نژادپرستی خود را نشان می‌دهد. امروز تقریباً هیچ‌کس رک و صریح نژادپرست، یهودستیز یا اسلام‌هراس نیست. مثلاً در کشورهای غربی گفته رایج راسیست‌ها این است، «من مخالف خارجی‌ها نیستم ولی..». در ایران، تحت عنوان دفاع از حقوق‌فلسطینیان ، حقوق یهودیان زیر پا گذاشته می‌شود. قطعاً چپ‌ها همیشه طرفدار حقوق فرودستان بوده و هستند اما این به خودی خود کافی نیست. در کاپیتالیسم طبقه کارگر فرودست‌ترین قشر جامعه نیست، اما چپ بنا بر اصول معینی دفاع از حقوق کارگران را در صدر سیاست‌های خود قرار داد.
چهارم، در جمههوری اسلامی، مسأله فلسطین-اسرائیل و یهودی‌ستیزی در سیاست خارجی آن کاملاً برجسته است. مبارزه با این سیاست نادرست و ایجاد یک فرهنگ ضدهژمونیک بویژه در فلسطین، ایران، و اسرائیل وظیفه مشترک همه نیروهای مترقی فلسطینی، ایرانی و یهودی است. جمهوری اسلامی همانقدر نماینده من و شماست که اسرائیل نماینده بسیاری از یهودیان ضد صهیونیست. اما این امر نباید مانع از همکاری همه این نیروها برای تنش‌زدایی از طریق ایجاد همبستگی از پایین، و فشار مشترک همه نیروهای مترقی در منطقه بر نیروهای جنگ‌طلب گردد. نیروهای مترقی ایرانی بیشترین فشار را می‌توانند بر حکومت ایران وارد کنند، و یهودیان صلح‌طلب بر مقامات اسرائیلی. طبعا یهودیان ایرانی در همه جای دنیا نقش ویژه خود را دارند.
پنجم، چپ ایرانی کارنامه جالبی در دفاع از حقوق اقلیت‌های مذهبی ندارد. این امر با توجه به گرایشات قوی اته‌ایستی در چپ قابل توضیح اما قابل دفاع نیست. زمان آن رسیده که به آن اعتراف کنیم. خود طرح این قضیه در شرایط کنونی، زمانی که منطقه دچار تنش‌های زیادی گشته است، نیزخود نشان دیگری از این پدیده است. با وجود آن، هر بیداری هر چند دیر، بهتر از بسر بردن در خواب خرگوشی است!
با احترام!
رضا جاسکی
٨۲۰۰۷ - تاریخ انتشار : ۲۰ آبان ۱٣۹۶       

عنوان : مبارزه نه فقط علیه یهودی ستیزی، بلکه علیه هر نوع تبعیض
مخالفت با سیاست های اشغالگرانه، راسیستی و ضد انسانی دولت اسرائیل، البته نباید به یهودی ستیزی بیانجامد. فقط دولت و کشور اسرائیل نه تنها مظلوم و بیکس نیستند، بلکه ایالات متحده و اکثریت کشورهای غربی پشتیبان بی قید و شرط کشور اسرائیل و سیاست های ضد فلسطینی آن هستند.
مخالفت آقای جاسکی با یهودی ستیزی ایرانیان قابل تحسین است. فقط بنا به نوشته ی آقای جاسکی، تعداد یهودیان ایرانی به قدر کم است که آنها حتی یک در صد جمعیت ایرانیان را تشکیل نمی دهند.
بعد از این مقدمه، سئوال من از آقای جاسکی این است:
امروزه هموطنان ترک، کرد، عرب، بلوچ و ترکمن شما - که بیشتر از نصف جمعیت کشور ایران را تشکیل می دهند- هر روز و هر ساعت مورد انواع تبعیض ها و ستم های ملی و مذهبی قرار می گیرند. آیا دفاع بی قید و شرط از حقوق آنها وظیفه ی هر روشنفکر واقعی ایرانی نیست؟
٨۲۰۰۲ - تاریخ انتشار : ۱۹ آبان ۱٣۹۶