عنوان : ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم
دوستان بگذار بی پرده گفته باشم: ما جملگی تمامیتخواهیم و از یکدیگر بیزار. به یک دلیل ساده؛ با هر تفکر و مرام و مسلک، می پنداریم تمامی حقیقت نزد ماست. ما به خودمان نیز دروغ می گوئیم چرا که از دیدن و پذیرش واقعیت موجود، ورای تفکر خویش در هراسیم.
ما مدعیان اپوزسیون رژیم اسلامی، خود اپوزسیون خویشیم. کاش اینگونه بود؛ ما چشم دیدن هم را نداریم. ما حتی حاضر نیستیم در مراسم دیگر به خون غلطیدگان شرکت کنیم! آنوقت از اتحاد دَم میزنیم. مضحک نیست؟
تلخ است اما بایست پذیرفت که از پس ۴۰ سال ما همچنان نمی دانیم؛ چه نمی خواهیم؟ چه می خواهیم؟ این هر دو چگونه دستیافتنیست؟
ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم.
٨۱۷۷۶ - تاریخ انتشار : ۵ آبان ۱٣۹۶       

عنوان : پیش شرط را کنار بگذاریم!
آنچه مهم است :
۱.با هم بنشینیم و حد اقل ها را تعیین کنیم «مثال : براندازی حکومت ولایی»
۲.نیروهای مذهبی که برای حکومت فعال هستند را در صورت پشیمانی وجدا شدن از حکومت را در آغوش بکشیم.
.۳.فرم حکومتی را تعیین کنیم«مثال: فدرالیسم پارلمانی»
۴.کمیته انتقال حکومت را تشکیل بدهیم«مثال:از احزاب و گروه ها ئی که هزینه داده‌اند»
۵.تولید سایتی اینترنتی وروزنامه و... ککه کار کمیته انتقال است.
۶.از کمک وامکانات جهانی حد اکثر را در نظر بگیریم.
۷.تحت تاثیر شانتاژ قرار نگیریم«مثال: امریکائی ،اسرائیلی ،مرتد و...»
..........
به این باور باشیم که مسائل در حرکت تغییر میکنند ودر تغییر تکامل می‌یابند.
٨۱۷۷۱ - تاریخ انتشار : ۵ آبان ۱٣۹۶       

عنوان : به کسانی که مثل «زندانی زنجیری» فکر می کنند
برای اتحاد به چه نیاز داریم ؟
شکستن روحیه بدبینی از نیروهای تمامیت خواه شاهی و مذهبی .
برای این کار تمام نیروهای ایرانی بدون استثنا حتی شاهدوستان و حزب الهی ها و مجاهدین و تمام گروههای دیگر می توانند با محکوم کردن دیکتاتوری های گذشته و موجود و هرنوع دیکتاتوری که در جهان وجود داشته و دارد به مردم ایران نشان دهند که همه آماده ی بازسازی ایران و گذار به مردم سالاری هستیم...
دیروز برای چندمین بار فیلمی از وقایع مربوط به کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ که اخیرا همراه با اسناد دیگر منتشر شده را دیدم که با تصاویری که در ذهن خود از آن روز سرنوشت ساز داشتم مقایسه کردم ، در این فیلم آیت الله کاشانی و ژنرال زاهدی در یک فضای کاملا نظامی یکساعت بعداز کودتا وارد خانه ی ویران شده دکتر محمّد مصدق میشوند این ۲ نماینده ی نیروهای مرتجع مذهبی و درباری و اربابان خارجی خود بودند . اکثر اطلاعاتی که نیروهای مترقی در ۲۵ سال حکومت نطامی آریامهری راجع جریان آیت الله کاشانی و دربار در مورد کودتا گفته بودند در این فیلم کودتا دیده میشود.

کودتای آگوستی پینوشه که در ۱۹۷۳ رویداد را در فیلمهای زیادی در باره ی آن دیدیم و که با آن مقایسه کردم. بقیه را در اندونزی و.و. نمی دانم
۱ـ ما ایرانیها با مبارزات مداوم علیه کودتا گران پیروز شدیم ولی همفکران آیت الله کاشانی قدرت را بدست گرفتند که فکر نمی کنم نیازی به توضیح در این کامنت داشته باشد.
۲.مردم شیلی در سال ۱۹۸۹ در یک همه پرسی به پینوشه « نه » گفتند و در یک پروسه ۲۰ ساله در این جامعه پارلمانتاریسم و مرم سالاری با اقتدار حاکم است.

جناب «زندانی زنجیری» و کسانی که مثل شما فکر می کنند. در شیلی احزاب مخالف تمامیت خواهی و دیکتاتوری ژنرال آگوستی پینوشه با یکدیگر در همه پرسی متحد شدند که از دموگراسی ، پارلماتتاریسم و پلورالیسم دفاع و آنرا احیا کنند و این کار را کردند.احزاب دموکرات مسیحی ، سوسیال دموکرات و چپ در عمل پای بندی خود را به دموکراسی و مردم سالاری نشان دادند.

در ایران ما نیروهای شاهدوست هنوز در مورد مسائل بدیهی و مبتلابه حکومت دیکتاتوری خود گیر دارند و نتوانسته اند با مسائل تاریخی کنار بیایند و هنوز از دیکتاتورهای پهلوی و شرکاء دفاع بی معنی می کنند.
در مورد نیروهای مذهبی رانده شده از حکومت کشتار اسلامی وضعیت بهتر نیست .
در مورد نحله های مختلف غیر مذهبی آیا ممکن است بدون محکوم کردن هرنوع تمامیت خواهی و پذیرش قواعد پارلمانتاریسم و احترام به رای مردم علیه حکومت ضد مردمی اسلامی زیر یک سقف نشست.
این ها را نوشتم که یادآوری کنم حاصل ۲۵ سال تلاش و جانباری ها بعداز کودتا بنفع بخشی از کودتاگران ۲۸ مرداد شد . این تجربه تلخ انگیزه مردم در بزیر کشیدن این حکومت را کم کرده است.
چه نیروهائی می توانند مبتکر فراخوان برای محکوم کردن دیکتاتوری در هر شکلی به عنوان پیش شرط اتحاد نیروهای مخالف حکومت اسلامی باشند؟
٨۱۷۶۶ - تاریخ انتشار : ۵ آبان ۱٣۹۶       

عنوان : خلاصه میبایست با هم کنار آمد!
در زندانی که من بودم ،بیش از ۱۰۰زندانی را در سالنی جمع کرده بودند ، همه گروها و احزاب در آنجا حضور داشتند "مجاهدین،چریکها ،توده ای ها،اکثریت،راه کارگر و انواع مائوئیست ها سلطنت طلب......"و همه در مسالمت با هم زندانی میکشیدند و نسبتا با هم مهربان چرا؟
چونکه مزدوران سپاه همه را با یک چوپ میزدند!
اکنون این سالن به گسترش خاک ایران انبساط یافته است و مزدوران سپاه همچنان همه را با همان چوپ میزنند.
ما راهی نداریم ،که متحد شویم و با هم مهربان.
گذر از جهنم ولائی اتحاد و گذشت میطلبد.
٨۱۷۵۶ - تاریخ انتشار : ۴ آبان ۱٣۹۶