عنوان : ایستگاه فنلاند و رادیکالیسم اپتیمم: نقطه‍ی اتحاد یا انتلاف چپ برای ایجاد دموکراسی
«ایستگاه فنلاند قرن بیست و یکم ما [یعنی نقطه ی حرکت برای دموکراسی] بهشت نیست. ممکن است احساس دل‌شکستگی و درماندگی کنید. اما آنجا [...،] برای بسیارانی از [از] پاافتادگان کنونی [،] مکانی است برای آفرینش دنیایی نو [یعنی سوسیالیزم].»
از این بهتر نمی توان گفت که ایران با شرایط کنونی‌اش، برای سوسیالیزم آماده نیست! تنها با یک انقلاب دموکراتیک است که "شعله‍ی شمع امید" برای فرا رفتن به سوی سوسیال دموکراسی روشن خواهد شد. این همان چیزی است که سعید رهنما نیز در مصاحبه ی مکتوبش در همین شماره به آن اشاره کرده است:
«سوسیالیسم در یک کشور، اگر در گذشته عملی نبود، امروز، با جهانی شدن سرمایه، قدرت تحرک بیشتر آن، و نهادهای بین‌ المللی [که] در کنترل آن است، از یک سو، و ضعف طبقه کارگر بر اثر اتوماسیون ها، برون سپاری ها، و ساختارهای جدید تولید پراکنده، از سوی دیگر، "امری غیر ممکن است"». نکته ای که به خوبی مورد توجه آقایان وهابی و مهاجر قرار گرفته.
به عبارت دیگر همان گونه که سعید رهنما، مهرداد وهابی و مهاجر به شیوه های گوناگون اشاره کرده اند، چپ تنها با «رادیکالیسمی اپتیمم» مبارزات خود را با ترکیبی از حرکت های انقلابی و اصلاحات تدریجی به پیش می برد!
آقایان، ممنون از این مقاله ی خوبتان
عبارات داخل قلاب از من است-آمویی
٨۱۶۷۹ - تاریخ انتشار : ۲٨ مهر ۱٣۹۶