عنوان : بجناب ف!
نکاتی را که جمعبندی کرده ای،جالب است ولی از طرف دیگران سخن گفتن شیوه ولائی مورد پسند نخواهد افتاد.
٨۰۷٣۲ - تاریخ انتشار : ۴ شهريور ۱٣۹۶       

عنوان : حضور آقای تابان
آقای تابان اولأ با سپاس از پاسخگوئی شما یک نکته در مورد نوشته خود را ضروری میدانم ٫ وقتی میگویم دخالت آشکار و علنی رهبر تمامی مسئولیت را بدوش او می اندازد مسلمأ این توهم و انتظار را ندارم که رهبر مسئولیت را میپذیرد و پاسخگو میشود بلکه چه بخواهد چه نخواهد جامعه مسئولیت را روی دوشش میگذارد یعنی اگر جامعه در این ۴ سال اقناع نشد مستقیمأ در مقابل رهبر خواهد ایستاد و دو راه بیشتر نخواهد داشت یا عقب نشینی میکند یا عقب مینشانندش جنبش ۸۸ هنوز زنده است اگر آنزمان به نتایج آرا اعتراض کرد با روشن شدن جایگاهها و سنگرها قادر به عمل خواهد شد و چه رهبر بخواهد چه نخواهد به حقوق و مطالبات خود دست خواهد یافت .اولأ روحانی تنها نیست دومأ او میداند اگر بفرض نصف کابینه را چانه زنی میکرد و مثلأ وزرای خوشنام و مردمی را انتخاب میکرد آنگاه آزموده را دوباره می آزمود و خطا میکرد مثل دولت خاتمی با یک دولت موازی در سایه طرف بود و تریبون های نماز جمعه تمامی رایزنی های وزرا را مسکوت میکردند یک نمونه کوچک که وزارت ارشاد مجوز برای کنسرت در مشهد صادر کرد و علم الهدی امام جمعه مشهد گفت که آنقدر در مشهد عاشقان امام رضا هستند که اجازه عیاشی در مشهد را نخواهند گذاشت ٫ حمله به سفارتخانه ها و ترورها که جای خود دارد. مگر مجلس ششم یا دولت خاتمی توانست کار بجائی ببرد اگر روحانی و تیمش توانستند پرونده هسته ای را جمع و جور کنند با حمایت بی چون و چرای رهبری موفق شدند در غیر اینصورت امکانپذیر نبود.
٨۰۷۲۶ - تاریخ انتشار : ٣ شهريور ۱٣۹۶       

عنوان : تغیرات در سایت اخبار روز
رفیق تابان دیگر وقت اظهار نظر شخصی گذشته ,باید بسوی برنامه ریزی تاریخی پیش رویم و آن را بکار بندیم.و ابزار آن عبارتست از ：۱--داشتن سازمان,حزب یانیروی پشروی چپ با افکار سوسیالیسم دمکراتیک رادیکال ۲--ارتباط با جامعه ایران جهت شناخت مردم با این نیروی چپ.۳--اطلاع رسانی فراگیر و گسترده توسط سایت اخبار روز به عنوان اصلی ترین منبع اطلاعات ,جهت رشد افکار عمومی, در جامعه ایران ....مبارزه اقتصادی بدون مبارزه سیاسی که در شرایط امروزی به یکدیگر گره خورده اند امکان پذیر نیست و از بستر آن باید بتدریج مبارزات طبقاتی شکل خود را بدست آورد....بنابر این۱--آمار نشان میدهد که ۳۵ در صد واجدین انتخابات بدون رای دادن و۵۰ درصد دارای رای خاکستری هستند پس یکی از روشهای مبارزه طبقاتی تحریم انتخابات است ۲--تشکیل دولت با ۲۰در صد آرای مردم در واقع سلب مشروعیت نظام است ۳--مرحله بعدی راهپیمایی های مردمی جهت کسب خواسته های قانونی است ۴--در صورت مقابله حکومت,مرحله بعدی اعتصابات عمومی است که شکل خود را عیان میکند ۵-- در مرحله آخر مبارزات مدنی مردم برای کسب قدرت دمکراتیک خود با در صد اندکی قیام مسلحانه بدست می آیید.
٨۰۷۲۱ - تاریخ انتشار : ٣ شهريور ۱٣۹۶       

عنوان : اقای تابان گرامی
با سلام به همه.اقای تابان شما چه نظر و عقیده ئی دارید نسبت به وقایع سال ۱۳۵۷ ایران؟ ایا انقلابی خود جوش از مردم ایران بود که تحت شرائطی ناگزیر،به خیابانها امدند؟
ایا کشور ما ایران دارای ان شرائط جان به لب رسیده ...بود که انقلاب شد یا که ..چه جور میبینید وقایع ان سال را ؟ چنانچه خواستید جواب بدهید لطفا ساده و واضح بنویسید .
قبلا از پاسخ شما متشکرم قربان.
عباس .
٨۰۷۲۰ - تاریخ انتشار : ٣ شهريور ۱٣۹۶       

عنوان : اقای تابان
بحث در مورد گذشته بیشتر به یک بحث نوستالوژیک تبدیل شده است. حکومت که استبدادی باشد، جامعه را می تواند به هزار راه بکشد.

جناب تابان در این قطعه از نوشته شما دو مقوله جدا گانه است:
بحث در باره گذشته/ استبداد."شما نیز میدانید که با یک تحلیل و ارزیابی جامع،منطقی و روشن از گذشته است که میتوان امروز و اینده ئی بهترو موفق تر ترسیم نمود بله؟
من هنوز به تحلیل و یا ارزیابی جامع و کارشناسانه در باره گذشته و ایران بر نخورده ام،شاید باشد اما من هنوز ندیده ام و نخوانده ام جائی ،اینکه بیستو چند ساله دوران محمد رضا چگونه و با چه معیاری ارزیابی شده؟ در یک دوران مشخص تاریخی ئی که در رابطه با سیاست های جهانی تحلیل شود و نه تنها در داخل مرزهای خود.ندیدم تا بحال.همیشه گفته شده است : استبداد شاهی..اگر شما بخواهید دو نظام گذشته و امروز ایران را در "میگوئیم خانه یک مربع" که استبداد نام گذاری شود..قرار دهیم ،رژیم گذشته کجا قرار میگیرد و نظام دینی امروز کجا؟
ایا واژه استبداد در هر دو باید به یک شکل و ارزش و فرم ،بکار گرفته شود؟اگر ان استبداد بود پس امروز چیست؟اینهم استبداد؟ ان هم ؟
بحث نوستالوژیک شده است ..گذشته ما!ایا فکر نمیکنید که هنوز بعد از نزدیک به ۴۰ سال ،ما یک نگاه روشن و واقع گرایانه ئی از رژیم قبل نداریم هنوز؟ تعصبات ما ایرانیان بعضا برایمان دردرسر ساز شده است.همه از دو پدر و پسر بد گوئی میکنند بدون یک ارزیابی علمی و واقعی..هم دوره او و پدرش و هم دوره ملایان را ،هر سه را "استبداد" نام گذاری کرده ایم ایا فکر میکنید تحلیل درستی ست؟
ما در ان زمان جوانانی بودیم بین سنین بیست تا سی،بی تجربه و نا اگاه،اغلب هجده ساله ،فکر نمیکنم ان زمان با ان شرائطی که ما داشتیم به لحاظ دانش و تجربه ،خوب را از بد و درست را از نادرست تشخیص میدادیم و بدنبال رهبران سیاسی احزاب ،راه نمیافتادیم .هیچکسی ان زمان از خود عقاید خاص و منحصر بفرد خود ،نداشت زیرا کم سواد بودیم از تاریخ کشورمان و گذشته ها.
اطاعت های کور کورانه ئی بیش نبودند.ایا این را ما و شما امروز قبول داریم ؟
قبول داریم که اشتباه کردیم که بدنبال عقاید و مقاصد و اهداف رهبران سیاسی ،کورکورانه براه افتادیم؟ اقای تابان؟
با تشکر.شفیعی راد
٨۰۷۱۶ - تاریخ انتشار : ٣ شهريور ۱٣۹۶       

عنوان : پاسخ به چند پرسش
ممنون از دوستانی که در مورد این مقاله نظر گذاشته اند. بیشتر نظرها، اظهارنظر هست که من لزوما برای همه ی آن ها جوابی ندارم.

پهلوان پرسیده است نقشه راه مشخص دارید و یا فقط مخالفت می کنید. بعضی وقت ها مخالفت کردن هم خودش یک ارزش است. اخبار روز فقط به اعتصاب غذای رضا شهابی نپرداخته است. احتمالا ایشان گذری سری به این سایت زده اند. ما همواره از همه ی زندانیان سیاسی تا جایی که دستمان رسیده است دفاع کرده ایم. از نقشه ی راه نمی دانم منظور چیست، اما آن چه به موضوع انتخابات مربوط می شود، بارها تاکید کرده ام باید سیاست ما پافشاری روی انتخابات آزاد باشد و هر بار به یک بهانه انتخابات غیرآزاد را تایید نکنیم.

در مورد اظهارنظر آقای علی خوی. من نمی گویم که «ملا روحانی» منتخب انگلیس و فرانسه است، اما این را می دانم که «رادیو سلطنتی» که «اتفاقا» به عنوان یک رسانه قابل اعتماد و پر طرفدار در میان ایرانیان عمل می کند برای انتخاب او سنگ تمام گذاشت.

جناب مسعود معمار، در متن خود به موضوع مسئولیت پذیری اشاره کرده اید. مسئولیت ناپذیری از جمله دردهای جامعه ی ایران است. مگر رای دهندگان در برابر رای خود که حاصلش تشکیل این کابینه است مسئولیت می پذیرند؟ مگر آقای روحانی نسبت به آن هم وعده هایی که داده مسئولیت می پذیرد، حداکثر یک کلمه می گوید «نشد»! به همین روال آقای رهبر هم کوچکترین مسئولیتی در مورد کارهایش نمی پذیرد. مسئولیت پذیر کردن جامعه و دولت و سیاسیون باید یکی از هدف های جنبش آگاهکرانه در ایران باشد.

آقای سیروس شفیعی. من هم در انقلاب شرکت کردم اما اصلا نمی خواستم امروزم این باشد که هست. بحث در مورد گذشته بیشتر به یک بحث نوستالوژیک تبدیل شده است. حکومت که استبدادی باشد، جامعه را می تواند به هزار راه بکشد. راه برای حرف زدن و اعتراض کردن باید به موقع باز شود و یا باز باشد تا مردم بتوانند آگاهی های ضرور را کسب کنند و تصمیات درست بگیرند.

آقای سیامک رهگذر، من از حکومت اسلامی انتظار بهبود کارها را ندارم. نوشتن در مورد این موضوعات و یادآوری آن چه که می گفتند و آن چه که شد، ربطی به توهم داشتن ندارد. نمی توان در خانه نشست و یک بار برای همیشه گفت: من از اول هم گفته بودم... مبارزه ی سیاسی یعنی همین ذره ذره افشا کردن و برای حقوق خود جنگیدن.

کیا گرامی نوشته است چرا تاکید را بر شرکت کردن و یا نکردن در انتخابات می گذاریم. اگر یادتان باشد تا پیش از دوران خاتمی، انتخابات می آمد و می رفت و حتی بعضی خبر نمی شدند. اما به تدریج خود حکومت مساله ی «شرکت یا عدم شرکت» در انتخابات را به موضع مرگ و زندگی تبدیل کرد. من فکر نمی کنم با شرکت نکردن در انتخابات حکومت رفتنی می شود، اما ما باید راهی برای برگزاری انتخابات آزاد در ایران پیدا کنیم. تا ابد که نمی توان بین روحانی و رئیسی معطل ماند. شرکت دائم مردم در چنین انتخاباتی موضوع انتخابات آزاد را تعویق به محال می کند.

جناب اردشیر زارعی قنواتی. من هم می دانم که مشکل بزرگ همین «اپوزیسیون اپورتونیست» است که جمهوری اسلامی را تا توی خانه های ما هم آورده است. منظور من البته رای دادن نیست، اما می دانم که از رای دادن شروع می شود. وقتی کسی به کسی و یا سیستمی رای می دهد به تدریج پروسه ی آشتی و «ما» شدن شروع می شود.

خانم ایران ایلخانی. چندین نهاد به این منظور و برای طرح این دادخواست های ملی شکل گرفته است، یکی اضافه شدن بر آن ها مشکلی را حل نمی کند. مساله ی مهم این است که این دادخواست ها مورد پشتیبانی جامعه و مردم قرار بگیرد و در این راه هر کس مسئولیت خود را ایفا کند.

اگر پاسخی را از قلم انداخته ام، پوزش می خواهم.
٨۰۷۱۰ - تاریخ انتشار : ٣ شهريور ۱٣۹۶       

عنوان : آقای فواد تابان.صلاح کار خویش،خسروان دانند.
اکنون برای اثبات دادخواهی،مدارک صوتی و تصویری فراوانی در اختیار داریم و قاتل و غارتگر و متجاوز حاضرند و سرزمین ویران ایران و برج بلند گلستان خاوران حاضر و هیچ راه گریز و کتمانی وجود ندارد و همه چیز برای درهم شکستن ستون دفاعی و خاکریز نظام مشرکین آماده است،بنابراین وظیفه ملی و میهنی همه شخصیت ها،سازمان ها و احزاب و گروهها و رسانه ها و افراد ایرانی اعم از فارس و کرد و ترک و عرب و بلوچ و سنی و بهایی و زردتشتی است که علیه کلیت نظام به مراجع ذیصلاح و مجامع حقوق بشری دادخواست دادخواهی بنویسند و نسبت به چهار دهه خلف وعده و قتل و غارت و تجاوز آشکار و سیستماتیک جاری اقامه دعوا نمایند.آقای تابان از شما انتظار می رود که به عنوان مسئول سایت اخبار روز،رشادت بخرج دهید و ندای حق طلبی و فراخوان همراه جنبش دادخواهی شو... را مکتوب کنید و از وکلای دادگستری و شخصیتهای سیاسی و فرهنگی و مذهبی ساکن داخل و خارج کشور،فعالین مدنی و کنشگران حقوق بشری...
بخواهید که قبول مسئولیت کنند و شما را در تحقق این داد خواست ملی یاری نمایند؛
باشد که ندای حق طلبی شما شنیده شود و فراخوان همراه جنبش دادخواهی شو...
پاسخی درخور بگیرد و قطره ها دوباره دریا شوند،در هرحال سنگ مفت است و گنجشگ مفت،قدر جایگاه و شخصیت و منزلت خود را بدانید و به اعتبار نامتان آن کنید که بایسته و شایسته است،باور بفرمائید که کار شما در حوضچه اکنون می تواند یادآور تیزبینی و
صراحت و شهامت بی نظیر مهشید امیر شاهی باشد و در آتیه دور و نزدیک زبان ملامتگر کسانی که توجیه کننده وضع موجود بودند و آشکار و پنهان بیان کردند که منسوخ شد حق و معدوم شد حق طلب؛را به تحسین و تمجید وادارد.
موفقیت و سرفرازی شما،سبب خرسندی من است.
٨۰۷۰۵ - تاریخ انتشار : ۲ شهريور ۱٣۹۶       

عنوان : جواب بده
ایکاش دوستان همیشه حاضر ،برای شرکت در انتخابات . نظراتشان را مبنوشتند.کسی که انگشت اش را رنگی میکند الان چی میگه؟ایا خودش را برای چهار سال دیگه در خارج از کشور اماده میکنه و یا ؟؟؟
٨۰۷۰۱ - تاریخ انتشار : ۲ شهريور ۱٣۹۶       

عنوان : حضو آقای سیامک رهگذر
آقای سیامک رهگذر شما وقتی میگوئید : « اگر مردم ناراضی ایرانی برای نشان دادن اعتراض خود از اوضاع خودشان و کشور نمیتوانند به خیابانها بریزند حداقل نمی توانند با شرکت نکردن در انتخابات از این طریق نارضایتی خود را نشان بدهند؟ » نشانگر این است که مبارزات اجتماعی و چالشهای زمینی را نمی بینید ٫ شما به حرف خامنه ای که میگوید رأی مردم رأی به نظام است را ملاک قرار میدهید ٫ او برای پنهان کردن شکست خود به این مسئله تأکید میکند. هم بیت رهبری هم وزارت اطلاعات هم سیاستمداران هم مردم همگی به نارضایتی مردم از حکومت اشراف کامل دارند چه شرکت بکنند چه نکنند. کاملأ درست میگوئیذ که ساختار حقوقی در ایران بخصوص اصل ولایت فقیه ٫ دست بالا را به رهبری داده است اما ۴۰ سال قبل نیست که کسی بدون اجازه رهبر آب نخورد. اگر اینطور بود نه نیازی به تقلب گسترده و پرهزینه ۸۸ داشت نه حساسیت در مورد کابینه دولت. نارضایتی جامعه برای آنها کاملأ روشن و مسلم است اما مطلوب آنها یک جامعه منفعل و خانه نشین است بغیر از مواردی که در بن بست قرار میگیرد و مجبور به نرمش های قهرمانانه میشود . شما میگوئید : « یکبار امتحان کنید شاید سران فاسد این رژیم سر عقل آمدند؟ » شاید تحریم سراسری انتخابات ۹۰ را فراموش کرده اید که تک رأی خاتمی در حوزه دماوند به سرتیتر رسانه ها رفت و همین موجب نرمش قهرمانه شد . این چهار سال دولت روحانی تعیین کننده و به بیان دیگر آغاز و سرفصل تحولات سیاسی خواهد بود . تکلیف همه با هم مشخص خواهد شد و بازی موش و گربه قدرت در قدرت دولت در دولت و امید به تغییر در این چهارچوب حقوقی را یا ممکن یا ناممکن برملا خواهد کرد یا آغازی نوین یا آغاز فروپاشی
٨۰۶۹۹ - تاریخ انتشار : ۲ شهريور ۱٣۹۶       

عنوان : ما همه یک هدف داریم.
دوستی از کامنت من این برداشت را کرد ه است ،که من در انتخابت شرکت میکنم!
من حدودا ۳۰ سال است در انتخابات جمهوری‌اسلامی شرکت نکرده ام حتی شناسنامه این
حکومت را ندارم.
لنین: وقتی پیشاهنگ جدا از توده است،میبایست در سطح تو ده خود را پایین بیاورد را فراموش نکنیم!
٨۰۶۹۲ - تاریخ انتشار : ۲ شهريور ۱٣۹۶