عنوان : خطاب به هموطن گرامی جناب خسرو ثابت قدم
با هزاران درود بر شما هموطن فهمیده گرامی! نوشته اولی که برای این سایت ارسال کردم حاوی محتوای با ارزش دیگری بود ولی گویا به دلیل طولانی بودن آن مسئول بررسی کامنتها آنرا روی سایت نگذاشت و من مجبور شدم که بیش از نیمی از نوشته اولیه را کوتاه کنم تا این نوشته دوم که در زیر میبینید منتشر شود. امان از صلاحیت کاری برخی مسئولین این سایت؟
با احترام متقابل برای شما سرور گرامی! همیشه سلامت باشید و پاینده! ممنون از ابراز لطف شما!
٨۰۵٣۹ - تاریخ انتشار : ۲۶ مرداد ۱٣۹۶       

عنوان : جناب رهگذر
هزار درود بر این بینش و نگرش شما. بی نهایت اندک اند کسانی که این نگاهِ صحیحِ شما، و این دقت را، داشته باشند.

با احترام
٨۰۵۲۹ - تاریخ انتشار : ۲۵ مرداد ۱٣۹۶       

عنوان : " از پی دزدی، وطن و دین بهانه شد"
با تشکر و قدردانی از زحمات روشنگری شما سرکار خانم ناهید میر حاج! خواستم بدانم که متن این شعر قسمت دوم چه محتوای سیاسی دارد که تا حال کسی جرات بازخوانی آنرا نکرده؟ متاسفانه کیفیت صدای ویدیوئی که گذاشتید خوب نیست و نمیشد فهمید که چه میخواند؟ برای همین در جستجوی متن آن به نوشته زیر برخوردم که توجه شما را بدان جلب میکنم!
" چرا هیچ کس دوست ندارد بند دوم مرغ سحر را بخواند؟
مرغ سحر نیازی به معرفی ندارد. سروده ای از محمدتقی بهار در دوران مشروطه
که پس از آغاز حکومت رضا شاه به صورت ترانه اجرا شد. آهنگ این اثر، از مرتضی نی داوود، فوق العاده زیباست ...
اما شاید خیلی ها ندانند که این فقط نیمی از مرغ سحر است و این شعر بند دومی دارد که تقریبا هیچ خواننده ای تمایلی به خواندن آن ندارد.بند دوم می گوید:
عمر حقیقت به سر شد، عهد و وفا بی اثر شد
ناله عاشق، ناز معشوق، هر دو دروغ و بی ثمر شد
راستی و مهر و محبت فسانه شد
قول و شرافت همگی از میانه شد
از پی دزدی، وطن و دین بهانه شد
دیده تر کن
جور مالک، ظلم ارباب، زارع از غم گشته بی تاب
ساغر اغنیا پر می‌ناب، جام ما پر ز خون جگر شد
ای دل تنگ ناله سر کن، از مساوات صرف نظر کن
ساقی گلچهره بده آب آتشین، پردهٔ دلکش بزن ای یار دلنشین
ناله بر آر از قفس ای بلبل حزین
کز غم تو، سینه من، پر شرر شد، پر شرر شد

اما چرا کسی این بند دوم را دوست ندارد؟
بند اول شعری انقلابی است که به دستگاه ظلم می تازد، از زندانی و در قفس
بودن آزادی خواهان گله می کند، آرزوی پایان شب تار ملت را دارد و مردم را
به قیام و انقلاب جهت پایان دادن به ظلم و شکستن قفس فرا می خواند
اما بند دوم شعری اجتماعی است. شاعر در این بند از رواج دروغ، منسوخ شدن
حقیقت طلبی، از بین رفتن عشق واقعی میان عاشق و معشوق و گم شدن مهر و محبت و شرافت گله می کند و از کسانی می نالد که وطن و دین را بهانه ای برای دزدی کرده اند. اینان چه کسانی هستند؟ تنها حاکمان یا تمامی مردم؟ فضای حاکم بر این بخش از شعر به مورد دوم اشاره دارد. همچنین زمانی که شعر از جور مالک و
ارباب شکایت می کند اغنیا را به عنوان طبقه ای از جامعه به باد نقد می گیرد نه به عنوان بخشی از وابستگان دولت.
در بند اول پیشنهاد شعله فکندن در قفس که همانا براندازی حکومت ظالم است
مطرح میشود اما در مورد بند دوم شاعر هیچ راه حلی نمی یابد و در نهایت بلبل را فقط به بر آوردن ناله های حزین از دورن این قفس خود ساخته فرا می خواند.
مردم ما همیشه دوست داشته اند که ریشه مشکلات را در حکومت بشناسند و خود را از هر گونه اشکالی مبرا بدانند از این روی خوانندگان همان بخشی از مرغ سحر
را خوانده اند و می خوانند که مورد پسند عامه مردم است. جالب این جاست که
برخی بی توجهی به بند دوم را به دلیل سیاسی بودن آن دانسته اند که چنین
دیدگاهی موجب شگفتی است.ما تا به حال بارها به دستور بند اول عمل کرده ایم و قفس را آتش زده ایم اما پس از فرو نشستن شعله خود را در قفسی جدید یافته ایم. ای کاش یک بار هم که شده بند دوم را بخوانیم و همت کنیم بر اساس آن ارزش های انسانی را در جامعه ایرانی احیا نماییم ."
از این جمله زیبا در بند دوم لذت بردم" از پی دزدی، وطن و دین بهانه شد"
این آهنگ جدیداً با کیفیت عالی و تصاویر سیاسی در لینک زیر حتماً ببینید و
لذت خواهید برد! - https://www.youtube.com/watch?v=o۴۷Yx۹p۱x۵U
٨۰۴۶۵ - تاریخ انتشار : ۲۱ مرداد ۱٣۹۶