سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

ساندرز، سوسیالیسم، سوسیال دموکراسی
همه آن ها به چه معنی است؟

سی. جی. اتکینز، ترجمه: هاتف رحمانی


• در روند ایجاد ائتلاف های مورد نیاز برای زدن ترامپ و بردن جامعه به پیش، ما قطعا به بحث و گفتگو در باره معنی سوسیالیسم چیست نیاز داریم. مارکسیست ها باید درک خود از جامعه سوسیالیستی آینده و آن چه را فکر می کنند تحقق خواهد یافت تبیین کنند. این امر متمایز کردن سوسیالیسم از "نیو دیل ۲" ساندرز را هم در بر می گیرد، اما این کار نباید به صورتی انجام گیرد که تحولاتی را که ساندرز پیشنهاد می کند خدشه دار کند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ٣۰ خرداد ۱٣۹٨ -  ۲۰ ژوئن ۲۰۱۹



 
کلمه سوسیالیسم این روز ها ورد زبان همه است. در راست افراطی، رئیس جمهور دونالد ترامپ، نگران از تهدید حاشیه بالاتر نرخ های مالیاتی و مراقبت بهداشتی برای همه می خروشد که " امریکا هرگز کشوری سوسیالیست نخواهد شد !"

دراین ضمن، برنی ساندرز، برداشت خود از "سوسیالیسم دموکراتیک " را به عنوان اجرای نیو دیل دهه 1930 رئیس جمهور فرانکلین روزولت مطرح می کند. از نظر او، سوسیالیسم جامعه ای است که " استاندارد زندگی اقتصادی مناسبی را برای مردم ما " ایجاد خواهد کرد. او ترامپ الیگارش را سرزنش می کند که " اقتصاد های تعاون گرا را با بیگانه هراسی و اقتدارگرایی " مخلوط می کند.

افراد دیگری در صف مخالف ترامپ، اما، به اندازه رئیس جمهور مشتاقند خود را از سوسیالیسم به روایت ساندرز دور نگه دارند. جوزف استیگلیتز اقتصاددان لیبرال با زیرکی می گوید،" زمانی که دولت ابزار تولید را در مالکیت دارد سوسیالیسم است ". او با نا امیدی از دموکرات ها در خواست می کند به جای سوسیالیسم دموکراتیک برچسب " سرمایه داری ترقی خواه" را بپذیرند، و دلیل می آورد چون در هر حال سرمایه داری ترقی خواه همان چیزی است که برنی و دیگران از آن صحبت می کنند.

و بعد، در چپ فرقه گرای مخالف برنی ساندرز و احیای برنامه روزولت او کسانی هستند که می گویند ساندرز صرفا "نامزد دیگر بورژازی " و " مانعی" برای سوسیالیسم واقعی است.

همه در باره سوسیالیسم صحبت می کنند، ولی به نظر می رسد همه در صحنه همانندی نیستند. توهم بسیاری در باره عبارت وجود دارد. سوسیالیسم چیست؟ تفاوت های آن با سوسیالیسم "دموکراتیک" چیست؟ آیا هردو آن ها یک چیزند؟ آیا اهمیتی دارد؟

درمیان خود سوسیالیست خوانده های قدیمی، این نگرانی وجود دارد که معنی واقعی مقوله ی سوسیالیسم از دست برود. این به ویژه برای مارکسیست ها، که تحول اجتماعی و تاریخی را بیشتر موضوعاتی علمی می بینند مطرح است. در چهارچوب مارکسیستی، سوسیالیسم به عنوان مرحله خاصی از جامعه درک می شود. پیروزی آن به اقدام سازمان یافته و پایبندی به بنیاد های نظری مانند فلسفه ماتریالیستی، اقتصاد سیاسی و مبارزه طبقاتی وابسته است.

با استاندارد های آنها، آن چه ساندرز" سوسیالیسم دموکراتیک" می خواند کاملا با تعریف سازگار نیست. در عوض، به نظر می رسد او درباره چیزی نزدیک تر به آن چه از لحاظ تاریخی سوسیال دموکراسی خوانده می شود سخن می گوید. سیاست های او - مراقبت بهداشتی تک پرداخت، آموزش دانشگاهی رایگان، مالیات های بالاتر بر ثروتمندان، برنامه های رفاه اجتماعی قوی - گذران استاندارد در کشورهایی است که احزاب سوسیال دموکرات در آن ها نفوذ داشته اند.

شری برمن، استاد علوم سیاسی کالج برنارد که با علاقه مندی در باره سوسیال دموکراسی کتاب نوشته است، برنامه ساندرز را مانند هر مارکسیستی خیلی خوب ارزیابی می کند. او به نیویورک تایمز می گوید:" برنامه عملی او ...می تواند در داخل محدوده هر کشور اروپایی بسیار راحت باشد، سیاست هایی که او از آن ها هواداری می کند... -به عنوان سوسیال دموکراتیک احتمالا بهتر داوری می شود- چیزی است که می تواند در جای دیگری که در آن جا ها گزینه های چپ بیشتری وجود دارد وجود داشته باشد.

او با توجه به برچسب" سوسیالیسم دموکراتیک" می گوید که در امریکا " تنها راه برای آن که نشان دهد شما می خواهید فراتر از حزب دموکرات بروید - یعنی بیشتر از حزب دموکرات منتقد سرمایه داری هستید - معرفی خود به عنوان یک سوسیال دموکرات بوده است."

اگر چه بیشتر منتقد سرمایه داری بودن الزاما به معنی اجرای حتمی جایگزین آن نیست. من توصیف نخست وزیر کانادا مکنزی کینگ را یاد آور می شوم که وقتی سوسیال دموکرات ها در کشور او اعلام وجود کردند آن ها را "لیبرال های عجول" خواند."

از لحاظ ایدئولوژیک در واقع تفاوتی بین چشم انداز طولانی سوسیال دموکراسی و "سوسیالیسم علمی" آن چنان که در سنت مارکس، انگلس و لنین درک می شود وجود دارد. اساسا، می توان گفت که یکی چشم انداز دراز مدت ندارد و آن دیگری دارد. با معلوم بودن ماهیت تحول آفرین اصلاحات پیشنهادی ساندرز، به هر حال ارزیابی سیاه و سفید آن ممکن است تا حد زیادی ساده باشد. به طور خلاصه، تمایز بنیادی، البته برحول مناقشه قدیمی بر سر اصلاح یا انقلاب می چرخد.

بحث اصلاح / انقلاب به نوعی بحث خسته کننده ای است که در زمان هایی بیشتر از آن که به درک رخداد ها و مردم کمک کند مانع آن می شود. آن بحث، اگر با انعطاف پذیری و نه به شیوه ای متصلب درک شود هنوز هم مفهوم سازی مفیدی است.

برای سوسیال دموکراسی به محض موجودیت آن در قرن بیستم، بهبود سیستم اجتماعی، اقتصادی و سیاسی به نحوی که برای زحمتکشان عادلانه ترباشد هدف اقدام سیاسی بوده است. اساسا، مادامی که امور بهتر می شدند، پس همان چیز واقعا مورد بحث بوده است. برابری بیشتر خوب است، دموکراسی بیشتر خوب است. تمایز نهایی برای بحث یا تفکر در باره آن اصلا مهم نیست.

مارکسیست ها - مارکسیست های پراتیک و غیر فرقه گرا- به هیچ وجه اصلاحات را خدشه دار نمی کنند، اما نسبت به اصلاحات به شیوه دیگری می اندیشند. اصلاحات تحت حاکمیت سرمایه داری به تغییر روابط نیروها، تغییر تعادل بیشتر و بیشتر به سود طبقه کارگر، بالا رفتن آگاهی های طبقاتی و سیاسی، و در نهایت هموار کردن راه برای تغییر انقلابی کمک می کند.

از نقطه نظر مارکسیستی، مبارزات برای بهبود روزمره - خواه برای دستمزد ها، مشاغل بهتر، یا علیه نژادپرستی، برای حفظ حق رای - به آموزش پایه برای سفر دراز مدت به سوی قدرت سیاسی طبقه کارگر وابسته است.

آنچه این چشم انداز را متمایز می کند آن است که این چشم انداز مقصدی که این اصلاحات باید برای آن تدارک دیده شوند یعنی سوسیالیسم می بیند. مارکسیسم معتقد است که نوع متفاوتی از جامعه لازم است - نه فقط جامعه ای به صورت مبهم عادلانه تر ، بلکه جامعه ای که درتمام جنبه های زندگی دموکراتیک شده باشد. تحلیل مارکسیسم از تاریخ و پیشرفت انسان - ماتریالیسم تاریخی - استدلال می کند که پیشرفت دراز مدت مستلزم جامعه ای است (و آن را تولید خواهد کرد) که اکثریت قدرت سیاسی و اقتصادی را از عده ای کم می گیرند.

راه آینده از مبارزه مصمم و گسترده برای اقدام بیش از همیشه مترقی و رادیکالی که برای تعیین مسیر توسعه همیشه بر افزایش قدرت طبقه کارگر و مردم ستم دیده متمرکزاست می گذرد. کمال دست آوردهای آن مبارزه دموکراتیک برای زندگی بهتر سوسیالیسم است - هدفی واقعی، نه فقط توصیفی از نقطه نظر فلسفی یا هویت سیاسی .

این چشم انداز، بیشتر اوقات درارتباط با حزب کمونیست، به صورت کیفی از برنامه برنی ساندرز متفاوت است. اما آیا زمانی که ایجاد اتحاد بین انواع بسیار گسترده از مردمی که به سوسیالیسم علاقه مند هستند، اگر چه ممکن است کلمه را درک نکنند، فرا می رسد واقعا می تواند مشکلی باشد؟

بحران سرمایه داری که با بحران مالی 2008-9 ترکید، مدل نئو لیبرالی اقتصاد را که از دهه 1980 مسلط بود متزلزل کرد. نسل کاملا جدیدی با بار سنگین بن بست مشاغل، دستمزد های پایین و کوهی از بدهی دانشجویی وارد نیروی کار شده است. تهاجمی ارتجاعی و نژادپرست تقریبا در هر کشور توسعه یافته ای مطرح شده است. و ترامپ و حامیان راست افراطی او در کنگره و دولت های ایالتی تا جایی که می توانند برای معکوس کردن دست آورد های اجتماعی گذشته مسابقه می دهند.

در چنین شراطی، هرکسی که آماده زیر علامت سوال بردن سیستم سرمایه داری است و در جنبش های عملی و مترقی در حال انجام کاری در باره آن است متحدی است که باید در آغوش کشید - مهم نیست آن ها خود را چه نوع سوسیالیستی ببینند، یا حتی اگر خود را اساسا سوسیالیست ندانند.

زمانی که توده های مردم به چپ حرکت می کنند، قدرت شرکتی را به چالش می کشند، و مفهوم سوسیالیسم را مطلوب تر از آن چه ما طی دهه ها - یا شاید همیشه - شاهد آن بودیم مورد بررسی قرار می دهند اشتباهی بزرگتر از گسترش تلاش غیر ضروری انتقاد از مردم برای آن که به اندازه کافی سوسیالیست نیستند نمی تواند وجود داشته باشد. این به ویژه درکشوری با تاریخ سرکوب شدید سرخ مانند امریکا مصداق دارد.

در روند ایجاد ائتلاف های مورد نیاز برای زدن ترامپ و بردن جامعه به جلو، ما قطعا هنوز به بحث و گفتگو (در باره) معنی سوسیالیسم چیست نیاز داریم. مارکسیست ها باید مفهوم خود از جامعه سوسیالیستی آینده و آن چه را فکر می کنند تحقق خواهد یافت مطرح کنند. آن امر متمایز کردن سوسیالیسم از نیو دیل 2 ساندرز را در بر می گیرد، اما این کار نباید به صورتی انجام گیرد که تحولاتی را که ساندرز پیشنهاد می کند خدشه دار کند.

وضعیت برای سوسیالیسم باید به شیوه ای که همکاری و اتحاد بیشتری را بر سر اهداف مشترک پرورش دهد و افراد بیشتری را به داخل گروه بکشد ساخته شود.

هر چند ممکن است آن ها تفاوت هایی با تعریف ساندرزداشته باشند، اما سوسیالیست های همه طیف هایک قدردانی به او مدیونند. او بیش از هرکسی در سطح سیاست های ملی برای وادار کردن همه به گفتگو در باره سوسیالیسم و تصورآن چه ممکن است معنی دهد کار کرده است. تشکر، برنی!

منبع : دنیای مردم ، نشریه حزب کمونیست امریکا   www.peoplesworld.org


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست