سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

سران حکومت اسلامی ایران مرتب می کوشند منفورتر شوند! - محمدعلی مهرآسا



اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۲ خرداد ۱٣۹٨ -  ۱۲ ژوئن ۲۰۱۹


حکومت اسلامی ایران روز به روز در میان کشورهای جهان منفورتر و منزوی تر می شود و آوازه ی این تنفر و انزوا را که توسط دولتها انجام گرفته، تمام مردمان فرهیخته جهان نیز شنیده اند. اما سران حکومت برای جبران این همه بدبختی تنها راه چاره را در این دیده اند که از طریق روزنامه ها و وسائل ارتباط جمعی خودشان سخنانی بیان کنند که گمان می کنند خنثی کننده بدبختی هاست. اما این لغز خوانی و نارواگوئی تنها خودشان را فریب می دهد و هیچ منبع و مقصدی در جهان به آن وقعی نمی گذارد. بی تردید اگر بر مصیبت نیفزاید مورد اقبال هیچ دولت دموکراتی نخواهد بود. زیرا خود نیز می دانند که به زعم خویش تنها دارند برای ارضای خاطر مردم، برسر همان مردم با خبر از همه چیز کلاه می گذارند.

در روزنامه اطلاعات روز سه شنبه ۱۱ جون خواندم:
روحانی، رئیس دولت حکومت اسلامی می گوید:
«...اروپا در برابر تروریسم اقتصادی امریکا بایستد!!»
و ظریف وزیر امور خارج می فرماید:
«توقف جنگ اقتصادی امریکا علیه ایران، راه کاهش تنش است...»

نخست دقت فرمائید حرف رئیس با وزیرش چه اندازه فرق دارد. روحانی حصر اقتصادی ایران و تحریم آن توسط امریکا را، تروریسم اقتصادی نام نهاده است که از ساخته های دستگاه اسلام آخوندی شیعه است. وگرنه در بسیار موارد در جهان کشورهای ثروتمند برای تنبیه سران تند رو بعضی از کشورها سعی در فلج کردن اقتصاد آنها کرده که در بعضی حالات نتیجه داده و در بسیاری دیگر بی ثمر بوده است.

رئیس حکومت واژه و عنوانی جدید درست کرده است به نام «تروریسم اقتصادی» که بی شک من درآوردی است؛ و چون تحریمهای اقتصادی اثراتش برای حکومت اسلامی بسیار زیانبار بوده است، لاجرم برایش نام و عنوان تروریسم ساخته اند.

پرسش نخست این است: مگر شما میراث خوار همان آخوند آدمکش به نام خمینی نیستید که گفت:
«امریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند و بگذارید مارا تحریم اقتصادی کند و این گونه تحریمها به سود ماست!»
خوب چگونه است اکنون تحریم اقتصادی امریکا را علیه خود را، با عنوان تروریسم اقتصادی تعبیر و تفسیر می کنید؟

حضرات!
گلویتان در زیر فشار تحریم اقتصادی امریکا از نفس باز ایستاده است و دارید خفه می شوید. ناگزیر باید سخنی - البته به نیّت خود زشت - را نثار امریکای ابرقدرت سازید. تا کمی از درد درونتان کاسته شود.
امریکا کشوری است بزرگ و ثروتمند که در دو جنگ جهانی که در قرن بیستم در امریکا و ژاپن در گرفت، با کمک های مالی و جانی که به اروپا کرد و با حمله اتمی به ژاپن خیره سر، اروپا را دوبار از مصیبت نجات داد و ضمن ارسال اسلحه و سرباز، از نظر غذائی و مواد خوراکی به یاری ملتهای بیچاره و گرفتار آتش جنگ در اروپا همت گماشت. بی شک اروپا از این لحاظ به شدت وامدار دولت و ملت ایالات متحد و کاناد و زیر بار منت این دو کشور است. پس باید به این مهم آگاه باشید که ایالات متحد امریکا اروپا را فدای ایران با حکومتی دیوانه و مجنون نخواهد کرد و به خاطر دولت و ملت بی وفای ایران یار دیرینه ی خود را رنجور و معذب نخواهد ساخت. بنابراین گفتار نا به جای جناب رهبر چلاق ملت بدبخت ایران باد شکمی بیش نیست.

اما از سوی دیگر می بینیم که وزیر خارجه ی حکومت اسلامی چون جوانب دیپلماسی را رعایت می کند و مواظب گفتارش بوده است، واژه «جنگ اقتصادی» به کار برده تا به نیّت خویش از تلخی سخن رئیس بکاهد. در حالی که می دانیم هر سخن به نوبه ی خویش تأثیر خود را خواهد گذاشت. و سخن رهبر تیزی و تندی خود را از دست نخواهد داد.

پرسش دوم و بزرگ این است که شما چگونه حدود چهل سال است فریاد مرگ بر امریکا تان در فلک پیچیده است و خواهان نابودی ایالات متحد امریکا هستید، اکنون با تحریمش چنین درمانده شده اید و تحریمش بر رویتان اثر مرگبار گذاشته و به دست و پا زدن بی حاصل افتاده اید؟
اگر امریکا با نیّت شیطانی شما که به صورت جن زده ها شعار می دهید، کشورش نابود شده بود، بی شک تحریمی نسبت به حکومت ولایت فقیه نیز در کار نبود و شما می باید خوشنود تر می بودید. اما شعار کجا و دانائی کجا؟
شما هم اکنون علیرغم نیاز فراوانی که به ایالات متحد امریکا دارید، هنوز در بوقتان صدای مرگ بر امریکا را به گوش جهانیان می رسانید و همگان حتی هممیهنان دانایتان نیز، به ریش شما می خندند و شما را در زمره نادانان جهان به حساب می آورند!

آخر این شعار مرگ بر فلان و بهمان تاکی باید در میان شما ایرانیان فاقد خرد بچرخد و به گوش جهانیان نیز برسد و موجب تمسخر همگان از خودی و ناخودی شود؟ این را بدانید با مرگ گفتن بر این و آن حتا یک کلوخ نابود نمی شود.
امریکا کشوری است که شرق و غربش پنج ساعت تفاوت زمان دارد. و به یقین شما با این شعار ابلهانه ی خویش می خواهید و منظورتان این است که چنین سرزمینی پهناور به زیر آب رود. این شعارها را هرکس و نسبت به هرجا اگر سردهد، تنها آبروی خویش را برباد داده و بلاهت خود را آشکار کرده است. زیرا مرگ بر فلان کشور که قطعه خاکی بزرگ یا کوچک از کره زمین است، سبب نابودی آن قطعه و مکان نخواهد شد. سرزمینها با مرگ بر و یا دعای الله اکبر از بین نمی روند. همچنین تمام دعاهای شر در مورد انسان نیز چون باد هواست و اثری عملی ندارد. دعا چه خیرش و چه شرش جز خستگی و دریدن حلق گوینده بهره ای نمی دهد. از اول خلقت آدمی تا کنون با دعای شر و خیری که انسان از حلقوم بیرون داده، هیچ اتفاقی در جهان نیفتاده و هیچ کلوخ سنگی از جایش نجنبیده است. دعای خیر و شر را بیچارگان و بدبختان جهان برای ارضای خاطر خود وضع کرده اند و هیچ اثری چه مثبت و چه منفی از آن حاصل نیست.

و اگر منظورتان از این شعار مردم امریکا و یا هر کشور دیگر است، این هم نشان بلاهت و کمال خونخواری و ضد انسانی بودن شما و یا هر گوینده است. تنها مسلمانان اند که مرگ و نیستی و بدبختی و بد فرجامی برای دیگران را طالبند. و گرنه مسیحی ها در کلیساها هنگامی که دعا می کنند، دعا هایشان برای تمام مردم جهان است.
این مسلمانان اند که خود را تافته جدا بافته می دانند و اگر دعای خیری کنند، دعایشان تنها برای آن مسلمانانی است که اعتقادشان به آئین موهوم بیشتر از دیگران است. وگرنه برای دیگر آدمیان حتا مسلمانان اندک مایه نیز اهمیتی قائل نیستند و مرگ و زندگی آنها برایشان بی تفاوت است. آری چنین است آئین مسلمانی که فرد مسلمان جز همکیش خود را قبول ندارد و بقیه را از نوع آدمیانی می شمارد که جایشان در جهنم است.
پس وای بر ما که خود را مسلمان می شناسیم و می انگاریم...


کالیفرنیا
دکتر محمدعلی مهرآسا - ۱۱/۶/۲۰۱۹


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست