• تمام سهم تو از سرزمین مادری‌ات
هراس و‌ دربدری‌ست
و در الهیه و اقدسیه پرسه زدن.
در جست و جوی ظرف زباله،
یا سبد بازیافت! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۹ ارديبهشت ۱٣۹٨ -  ۹ می ۲۰۱۹

 

از آسمان آبی میهن،

سهم تو حتی‌

دریچه‌ای کوچک‌ نیست

که در کنارش بنشینی

و از میان درختان خیس بعد از ظهر‌

به رودخانه‌ی رنگین‌‌کمان نگاه کنی.



تمام سهم تو از سرزمین مادری‌ات

هراس و‌ دربدری‌ست

و در الهیه و اقدسیه پرسه زدن.

در جست و جوی ظرف زباله،

یا سبد بازیافت!

‌

سهم تو از آفتاب،

سایه‌ی تاریک پاسداران است.

و ناسزا و تپانچه!



جغرافیای زندگی‌ات از جنوب

به «میدان با طراوت اعدام» می‌رسد.

و‌ از شمال نیز به «دارآباد»،

یا دره‌ی «اوین»!



از کوهسار و جنگل و دریای میهن‌‌‌ات،

تنها،

نامی شنیده‌ای

یا روی سطح رنگی یک منشور

در قهوه‌خانه‌ای،

تصویرکی از آن‌ها، گهگاه دیده‌ای!



از شب نصیب تو،

نه برق گرم و نقره‌ای یک ستاره‌ است،

نه شوق دیدن یک‌ سنگ آسمانی سرخ.

در آسمان روز و شبت تا بود

ابر کبود بود

و موج‌های دود.



سهم تو‌ از نوازش باران‌

رگبار ناگهان غریبی است

که تکه‌های مقوای سرپناهت را

سوراخ می‌کند.



سوال هرشبه‌ات این‌ست:

امشب کجا بخوابم باز؟

زیر کدام پل،

یا در کنار کدام ‌ظرف زباله؟

کجاست آن سگ ولگرد،

یار شبانه‌ام؟

شهر پر از چشم‌های هرزه‌ی طوسی‌‌ست!



کابوس‌ اگر مجال دهد امشب،

رویای نان بربری داغ‌

خواب بریده ات را

هاشور می‌زند!

‌

هفتم ماه مه
۱۷ اردیبهشت ۹۸