اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۴ فروردين ۱٣۹٨ -  ۲۴ مارس ۲۰۱۹

«هرگز از مرگ نهراسیده ام
اگرچه دستانش از ابتذال شکننده تر بود
هراس من - باری ـ همه از مردن در سرزمینی است
که مزد گورکن
از آزادی آدمی
افزون باشد»

این دور باطل یک بار دیگر به بهای جان و آینده ی آسیب پذیرترین اقشار این جامعه به چرخش افتاده. بلایی طبیعی که به سبب سالها سومدیریت انسانی به یک فاجعه ی جبران ناپذیر بدل گشته است. روزها بی خبری و تبعیض رسانه ای تا خاطر کسی آزرده نگردد و صدایی برای آسیب دیدگان بلند نشود. و سپس کمک های مردمی که نتیجه ی اطلاع رسانی نهادهای غیردولتی و پیگیری مردم سیل زده است، تا جامعه مدنی ما به دنبال راه هایی بگردد که خود وظیفه دشوار انسان بودن را به عهده بگیرد.
تصاویر کمک مردم زلزله زده کرمانشاه به آسیب دیدگان گلستان و مازندران نشان می دهد که مردم در سخت ترین شرایط نیز درک روشنی از هم سرنوشتی ما و ضرورت شبکه های حمایتی متقابل دارند. کمک های فوری به رغم «مسافرت های خارجی» مسئولان و کنترل راه های کمک رسانی، جمع آوری می شوند و به دست آسیب دیدگان خواهد رسید.
اما چطور می توانیم این دور باطل را در هم بشکنیم و از تکرار فاجعه پیشگیری کنیم؟ چه کسی می تواند فاجعه ی اصلی را افشا کند ــ تک تک تصمیمات فاجعه آفرینی که زندگی نسل ها را فدای منافع شخصی و کوتاه مدت خود می کند؟
متاسفانه جنگل زدایی، ساخت و ساز بی رویه ، تغییر مسیر رودخانه ها، وضعیت اسفناک پل ها ، کمبود ضوابط و مقررات رسمی برای پیشگیری از سیل ، بی توجهی به تعادل زیستی و هر آنچه انسان می تواند برای تشدید عواقب چنین بحران هایی انجام دهد، به قوت خود باقی است.
کدام نیروی اجتماعی می تواند روند این تصمیمات را به نفع عموم جامعه ( و در صدر آنها، کودکان، زنان، توان یابان، و آسیب پذیرترین اقشار جامعه) تغییر دهد؟

انجمن یاری کودکان در معرض خطر، با توجه به پیشینه ی خود در زمینه ی بحران های متعدد از زلزله ی بم تا امروز، به خوبی می داند که :
▪️بیشترین آسیب این فجایع متوجه کودکان، زنان و افراد آسیب پذیر خواهد بود.
▫️مقصر جلوه دادن مردم از سوی رسانه ها طبیعت ثانوی همان رویه ای است که منجر به چنین فجایعی می شود.
▪️رویگردانی از دولت و مسئولانِ چنین فاجعه ای تنها به تثبیت همین شرایط کمک خواهد کرد و نهادهای مدنی باید دولت را متوجه مسئولیت هایش در چنین شرایطی سازد.
▫️مرئی ساختن مستمر تصمیم های کلان که منجر به چنین وضعیتی می شوند پیش شرط هر تغییری در این وضعیت خواهد بود.
▪️تا زمانی که تصمیمات سرنوشت ساز هر منطقه با مشارکت جامعه محلی صورت نگیرد، تاراج منابع و آسیب به زیرساخت های زندگی ما ادامه خواهد داشت.
▫️و از همه مهم تر، شبکه های حمایتی متقابل و مردمی تنها پاسخ ممکن برای مدیریت بحران ها است، و این شبکه ها باید به شکل مستمر و بدون سنگ اندازی مسئولان به کار خود ادامه دهند.

انجمن یاری کودکان در معرض خطر، در کنار نهادها و فعالان مدنی، و نیز مردم دغدغه مند بر آن است تا ضمن تقویت شبکه های حمایتی ، از ریشه هایی که منجر به تکرار این فجایع می شوند غافل نمانده، و به نوبه ی خود پیگیر تغییر رویه هایی خواهد بود که یکایک ما را در این دور باطل مرگ و محرومیت اسیر ساخته اند.

در نخستین قدم ما خواهان شفافیت کامل و گزارش دهی مستمر از تمام فعالیت های دولت و نهادهای مربوطه در زمینه ی کمک رسانی به سیل زدگان هستیم
همچنین خواهان تشکیل کمیته ای از متخصصان که ریشه های این فاجعه را تشخیص داده و امکان توبیخ و پاسخگو ساختن مسببان آن در تمام سطوح مدیریتی را داشته باشند
بعلاوه تمام نهادهای غیردولتی و فعالان مدنی را فرا می خوانیم تا با تشریک مساعی به دولت و نهادهای مربوطه فرصت شانه خالی کردن از وظایف قانونی شان را نداده و آنها را در درازمدت پاسخگو نگه دارند.

انجمن یاری کودکان در معرض خطر
چهارم فروردین ١٣٩٨