• برای جامعه سیاسی ایران، راهی مناسب تر و مسالمت آمیز تر از اجرای طرح جبهه ملی ایران یعنی تشکیل هیتی مورد قبول همگان برای برگزاری انتخابات آزاد و تشکیل مجلس تدوین و همه پرسی قانون اساسی جدید (موسسان) نمانده است. اگر شما روشنفکران مسلمان همت کنید، شاید بتوان از طرقی ملی- بین المللی نظر مردم ایران را نسبت به قانون اساسی موجود گرد آورد و اگر اکثریت مردم آنرا رد کردند، حجت بر همه تمام است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱٣ شهريور ۱٣۹۷ -  ۴ سپتامبر ۲۰۱٨

شماری از شخصیت های سیاسی اصلاح طلب طی بیانیه ای (*) از نامه آقای کروبی به مجلس خبرگان اعلام حمایت نمودند. آنچه می خوانید نقدی ست بر این بیانیه حمایتی.

آقایان محترم!
حمایت از نامه و اقدام شجاعانه آقای کروبی امری مثبت و بجاست اما در ارتباط با متنی که تهیه و امضا کرده اید برایم چند سوال وجود دارد. نخست- در چند بیانیه ای که اخیرا شما و دوستان تان منتشر کردید، عباراتی مانند "مردم ایران!" عنوان مطالب بودند و از ترم های ایدیولوژیک و تفرقه افکنانه "بسمه تعالی!" و نظایر آن استفاده نشده بود، آیا این "عقبگرد" و شروع مطلب به نام خدا دلیل خاصی دارد؟
دوم- مرقوم فرموده اید: "در سنت اسلامی نیز حاکمان و مردم حقوق متقابل دارند و یک حق مردم پاسخگویی حاکمان به ایشان درباره تصمیماتی است که می‌گیرند." اولا- چه اصراری دارید که در یک امر مشخص سیاسی روز به سراغ سنت اسلامی بروید؟
ثانیا- این "اتهام" های به قول مرحوم آل احمد "لایتچسبک" چیست که به "سنت اسلامی" می زنید؟ تمام سنت اسلامی خلاف فرموده شماست و چند حدیث و روایت ار دوران صدر اسلام که صحت و سقم شان بر کسی معلوم نیست که حجت نمیشود و ثالثا- از کی تا به حال برداشت و تفسیر "سنت اسلامی" امر شما آقایان شده است؟ سنت را تا بود، آقایان "علما" بیان و تفسیر کرده اند. پدران شما از مشروطه تا امروز تلاش کردند، شریعتی و بازرگان و حنیف نژاد هم تلاش کردند. اما نتیجه چه شد؟ این شما روشنفکران مسلمان بودید که در نهایت به عمله و خدمه آقای خمینی و دین مرکز تبدیل شدید. چرا دست بر نمی دارید از این تجربه بارها شکست خورده؟ چه اصراری دارید که یک بیانیه ساده حمایت سیاسی را به دروغ هائی این چنین آشکار آلوده کنید؟
و سوم- نوشته اید: "جمهوری اسلامی ایران آن‌طور که در قانون اساسی ترسیم شده است، همه ارکان حکومت را پاسخگو می‌سازد." چرا نسبت ناروا به قانون اساسی می دهید؟ شما حریفان اقتدارگرایتان را دست کم می گیرد و با عرض معذرت، در راستای مصادره به مطلوب دین و قانون اساسی، مخاطب تان را هم ابله می پندارید. با هم مروری بکنیم بر اصل هایی از قانون اساسی:
اصل چهارم:
کلیه قوانین و مقررات مدنی، جزایی، مالی، اقتصادی، اداری، فرهنگی، نظامی، سیاسی و غیر اینها باید بر اساس موازین اسلامی باشد. این اصل بر اطلاق یا عموم همه اصول قانون اساسی و قوانین و مقررات دیگر حاکم است و تشخیص این امر بر عهده فقهاء شورای نگهبان است.
اصل نود و یکم:
به منظور پاسداری از احکام اسلام و قانون اساسی از نظر عدم مغایرت مصوبات، مجلس شورای اسلامی با آنها، شورایی به نام شورای نگهبان با ترکیب زیر تشکیل می‌شود.
شش نفر از فقهای عادل و آگاه به مقتضیات زمان و مسایل روز. انتخاب این عده با مقام رهبری است.
اصل نود و نهم:
شورای نگهبان نظارت بر انتخابات مجلس خبرگان رهبری، ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و مراجعه به آراء عمومی و همه‌پرسی را بر عهده دارد.
خب! این امر حقوقی، سنت اسلامی نیست و نیازبه تفسیر ندارد: رهبر، شورای نگهبان را انتخاب می کند که این شورا، مجلس خبرگان را بچیند که این خبرگان بر رهبر نظارت کنند و در صورت لزوم اورا برکنار بکنند! به همین سادگی چرخه هسته سخت و اصلی قدرت به سود رهبر به مثابه مرد اول و آخر نظام بسته می شود و شما آقایان محترم اسم این چرخه منحوس را گداشته اید "پاسخگو ساختن همه ارکان نظام"؟
شما اگر می خواهید از نامه آقای کروبی دفاع کنید چرا حرف اصلی ایشان را که ضرورت بازنگری قانون اساسی است، مسکوت می گذارید و حرف های نه چندان مربوط خودتان را به نام حمایت از کروبی، پخش می کنید؟
شما اگر می خواهید از شعار "اجرای بی تنازل قانون اساسی" مهندس موسوی دفاع کنید، چرا آنرا وارونه می فهمید؟ "اجرای بی تنزل" یعنی آقایان علما! اسلام مطرح شده در قانون اساسی را به سطح فهم جنتی تنازل ندهید و در مورد مواد قانون اساسی هم این اصول 4، 91، 99، 110 و 57 مال شماست، اما با تنازل قانون اساسی به این اصول و بویژه به اصل های 57 و 110، اصول فصل سوم که حقوق مردم اختصاص دارد را تعطیل نکنید. اجرای بی تنازل، بر فرض که متحقق می شد، تنها می توانست بازی باخته را تا سطح "پات" تغییر بدهد تا شاید در تعادل قوای جدید، بشود به سمت برگزاری انتخابات آزاد و تغییر قانون اساسی پیش رفت و مهمترین وجه آن هم اجرایی کردن اصل "تعلیق در برابر تعلیق" بود که موسوی سعی کرد با رد نظر شورای نگهبان و رهبر، آنرا به اجرا در آورد. اما آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت و با این شعار، امروزه دهی را هم نمی توان فتح کرد! اجرای بی تنازل، در تعادل قوای فعلی یعنی یکه تازشدن بیشتر خامنه ای. برای جامعه سیاسی ایران، راهی مناسب تر و مسالمت آمیز تر از اجرای طرح جبهه ملی ایران یعنی تشکیل هیتی مورد قبول همگان برای برگزاری انتخابات آزاد و تشکیل مجلس تدوین و همه پرسی قانون اساسی جدید (موسسان) نمانده است. اگر شما روشنفکران مسلمان همت کنید، شاید بتوان از طرقی ملی- بین المللی نظر مردم ایران را نسبت به قانون اساسی موجود گرد آورد و اگر اکثریت مردم آنرا رد کردند، حجت بر همه تمام است و می توان آنگاه برای تشکیل هیت برگزاری انتخابات آزاد نیرو بیسج کرد و آقایان را واداربه عقب نشینی نمود.

* www.iran-emrooz.net