سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

در حواشی فوتبال ایران در جام جهانی - مهین میلانی



اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ٨ تير ۱٣۹۷ -  ۲۹ ژوئن ۲۰۱٨



• تیم ایران بخشن قصد داشت ایران را سربلند نگاه دارد و جبران کند نام بدی را که دولت کنونی جمهوریِ اسلامی در جهان برای کشور به جا گذاشته است. این تلاش در تک تک حرکت های بچه ها دیده می شد. این تلاش تا حد زیادی جبران می کرد عدم مساوات آنها را در فن بازی چون پاس کاری، دریپ، پرش، ضربه با سر، آرایش مناسب، طرح نقشه ی بازی، استفاده از موقعیت ها، میزان حفظ توپ، میزان تسلط بر زمین حریف، میزانِ اکتساب کورنر ها و پنالتی ها، میزان سرزدن خطاها، میزان حفظ خوبِ روند بازی و غافلگیر نشدن ها.....

• مساوی شدن ایران با پرتغال معنایش مساوی در کیفیت بازیِ دو تیم نیست. می دانیم که تیم خوب در مقابل تیم بدتر به سختی می تواند بازیِ واقعیِ خود را عرضه کند (در مطالب قبلی ام به این مسئله پرداخته ام). بخصوص تیمی مثل ایران که از جان مایه گذاشت. حفظ آبروی یک ملت در ذهن تک تک بازیکنان خیلی نقش داشت. به عبارتی انگیزه ی قوی در بازی، بازی را به صحنه ی میدان جنگ برای برای حفظ و تقویت شرف ملی و اعتبارجهانی تبدیل کرد.

• تماشاچیان ایرانی در استادیوم ورزشی روسیه در بازی پرتغال ملبس بودند به پوشش های سه رنگ پرچم ایران بدون علامت خرچنگ و یا شیرو خورشید. ۴ حرف زیبای IRAN مزین می کرد تمام پرچم ها، کلاه ها، تی شرت ها، بوق ها و غیره را. این کنش یک حرکت سیاسی است و خیلی حرف ها پشت آن نهفته. یعنی ما کشوری می خواهیم آزاد از مذهب و سلطنت یک فرد. یعنی ما ایران را می خواهیم مستقل که خود سرنوشت خود را تعیین کند. یعنی بازی های فوتبال یک حرکت سیاسی است برای ایران و دور کردن خود از آن یعنی دور نگاه داشتن خود از یکی از حرکت هایی که می تواند بسیار موثر باشد در مقاطعی، خارج از استفاده های ابزاری که رژیم حاکم از آن می تواند بکند.

• ترکیب بازی کنان تیم فوتبال جمعی از لر و ترک و فارس و دیگر ملیت های ایرانی بود. این همزیستی و هم راهی یک حرکت دموکراتیک است که همه را در بر می گیرد با یک هدف: پیروزی. اگر چه در بازی ها آن همراهی فنی و کارشده و تمرین شده که باید دیده نمی شد، همراهی ای که نیاز به کار دارد تا بهتر و بهتر شود، اما آغازیست بنیادین. این همراهی نمونه ای می تواند باشد در کلیت ایران با مجموعه ی همه ی ملت ها و همه ی مذاهب و همه ی نژادها و همه ی جنسیت ها و همه ی زبان ها، همه ی شیوه های زندگی. این ترکیب، نمونه ایست که باید از آن گفت و گفت. نمونه ای که در آن بازی هم جا دارد. شادی هم همراهش است، لذت تلاش جمعی با هدفی زیبا را نیز با خود یدک می کشد.

• تیم فوتبال چه بسا بتواند نقش فوتبال یونان را بازی کند که اروپا را نسبت به وضعیت اسفناک اقتدارگرایانه ی کشور یونان در آن زمان آگاه کرد و به شکل یکی از عوامل تغییرات اجتماعی در یونان در آمد.

• اگر بیرانوند می تواند پنالتی رونالدو، سلبریتیِ بیلیاردرِ گلِ دنیا، را بی ثمر کند، پس هر مانع دیگری را نیز می توان با کار و پشتکار و تمرین و انگیزه و مهارت و کاردانی خنثی کرد و شایستگی و زحمات و عشق را با بازدهی مقبول جایگزین آن ساخت. یا اگر پنالتی ما یکی از بهترین دروازه بان های اروپا را خلع سلاح می کند، پس می توان خلع سلاح کرد هرآنان که مسلح شده اند جان و خون و حیثیت و آزادی و مال و تاریخ و جغرافیای ما را در ۴۰ سال اشغال کنند.

• و در پایان گریه ی بچه ها که فقط به صرف حذف از بازی ها نبود. این حذف نه حذفی شخصی که ملی بود. و حتی شاید گفت چشم خاورمیانه از جمله کشورهایی چون افغانستان که پناهندگانشان نیز در ایران اکنون بخشی از ایرانیان شاید محسوب شوند به آنها دوخته بود. این گریه، گریه ی ایران زمین بود. سرزمینی که در جایی که باید نیست. سرزمینی که غریبه ها آن را اشغال کرده اند. سرزمینی که اکنون ویران شده است ولی هنوز می توان آن را آباد کرد. بچه ها می خواستند نشان دهند که شایستگیِ همه ی آنچه را که در ایران دیده نمی شود این کشور دارد. می خواستند نشان دهند که ایران آن دولتی نیست که هم اکنون دولت کانادا آن را تروریست می خواند. می خواستند نشان دهند که ایران می تواند کشوری باشد آزاد، بدون زندانیان سیاسی، با آزادی های احزاب و رسانه ها و شیوه های زندگی و خلاصه آزادی های فردی و اجتماعی. سرزمینی آباد، مستقل، با تولیداتی که خود مهیا می کند و می تواند سرپا باشد حتی اگر آن را دنیا تحریم کند، حتی اگر پول نفتی در کار نباشد، حتی اگر بخواهند همه چیز را از صفر شروع کنند.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (٣)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست